12/6 In haar ziel moest ze Mijn getrouwe kopie zijn…

(Foto door Wonderlane op Unsplash)

Gezegend feest van het Onbevlekt Hart, beste vrienden! Ik kwam ‘toevallig' vandaag op dit fragment uit Luisa's geschriften. Wat een gave hebben we in Jezus, de Goddelijke Wil, Onze Mama en Luisa! Fiat!

Vol 14 - 20/7/1922: Jezus: Moed, mijn dochter; dit alles is nodig voor de Heiligheid van het leven in mijn Wil - om gelijkenis tussen Mij en de ziel te genereren. Dat deed ik ook met mijn Mama: ik stond zelfs niet een klein beetje pijn, of handeling of iets goeds dat Ik deed, toe waaraan zij niet wilde deelnemen. De Wil die Ons bezielde was ÉÉN, en daarom, wanneer Ik de dood en pijn leed, of wanneer Ik werkte, stierf Zij, leed zij in deelneming met Mij. In haar ziel moest zij Mijn getrouwe kopie zijn, op zo'n manier dat Ik, door Mij in Haar te weerspiegelen, een ander Ik zou vinden. Dat wat Ik met Mijn Moeder deed, wil Ik met jou doen - na Haar plaats ik jou.

Ik wil dat de Allerheiligste Drie-eenheid op aarde wordt weerspiegeld: Ikzelf, Mijn Moeder en jij. En dit is nodig, opdat door een schepsel mijn Wil Zijn werkend Leven op aarde kan hebben. En hoe kan het dit werkend leven hebben als Ik niet gaf wat Mijn Wil bevat, en wat het Mijn mensheid deed lijden? Mijn Wil had echt werkend Leven in Mij en in Mijn onafscheidelijke Moeder; nu wil Ik dat het Zijn werking in jou heeft. Eén schepsel is absoluut noodzakelijk voor Mij – zo heeft Mijn Wil het vastgesteld; de anderen zullen worden geconditioneerd.

Luisa: Ik voelde me helemaal verward. Ik begreep wat Jezus zei, en ik voelde dat mijn arme wezen nog meer vernietigd worden. Ik voelde me zo onwaardig dat ik bij mezelf dacht: 'Wat een fout maakt Jezus! Er zijn zoveel goede zielen die Hij had kunnen kiezen!' Terwijl ik hier aan dacht zei Hij:

Jezus: Arme dochter, je kleinheid lost op als ze dicht bij Mij is; maar zo heb Ik het besloten. Ik moest haar uit het menselijk ras halen; als Ik je niet had genomen, zou Ik een ander wezen hebben genomen; maar omdat je de kleinste bent, heb Ik je op mijn knieën opgevoed, Ik heb je aan Mijn borst gevoed als een kleine baby. Daarom voel Ik mijn eigen Leven in jou, en daarom heb Ik Mijn blik op jou gericht; Ik keek keer op keer naar jou en, verheugd, riep Ik de Vader en de H. Geest om ook naar jou te kijken en unaniem kozen Wij jou. Daarom is het enige wat je rest trouw aan Mij te zijn en met Liefde het leven, de pijnen, de gevolgen en alles wat Onze Wil wil te omarmen.

Nu een dankgebed tot Jezus voor onze Moeder uit mijn blogpost van 8 oktober 2020:

Mijn Jezus, helemaal versmolten met U in de Goddelijke Wil in naam van allen, doorboor ik mijn hart en laat Liefde en dankbaarheid stromen voor alles wat onze H. Moeder voor eeuwig doet in de Goddelijke Wil namens ons. Maar hoe kan zo'n schuld worden terugbetaald, behalve door goddelijke Liefde die wordt uitgestort en vergroot? Aangezien mijn Liefde enorm ontoereikend is, giet ik Uw Liefde in Haar en Haar Liefde in U. Sterker nog, ik giet Uw Liefde door Haar Liefdesvlam in de hele mensheid, en Haar Liefde door Uw doorboorde Hart in de hele mensheid. 

Terwijl ik dan de lans neem die Uw Hart doorboorde, doorboor ik alle harten zodat er een opening kan worden gemaakt waardoor deze Liefde ongehinderd kan stromen. Laat de vruchten van berouw, herstel, Liefde en dankbaarheid overvloedig zijn! O Jezus, moge U en onze Moeder voor altijd verheerlijkt worden in elke ziel die gered wordt door deze vervulling van Goddelijke Liefde. Jezus en Maria, ik hou van U, red de zielen! Ik dank U in naam van allen van Adam tot de laatste mens. Amen. Fiat!

Koningin van de Goddelijke Wil, bid voor ons!