Beste lezers,

Dit is geen getuigenis om sensationeel te doen, maar ik wil met deze getuigenis bevestigen dat het leven op de gezegende druiven van San Damiano werkt. Op 18 januari dit jaar startte ik met het eten van 1 gezegende druif per dag. Het was eerder een kwestie dat ik reeds drie dagen bloed had overgegeven en ik geen zin had om een maagonderzoek te laten doen.  Daarom dacht ik aan de druiven en wilde ik het tegelijkertijd proberen wat dit zou geven. Mijn man gelooft er niet zo in en deed niet mee.

De eerste dagen had ik enkel last van goesting naar voedsel. Je kunt niet ontkennen dat voedsel overal in reclame verschijnt. Ik moest boodschappen doen en de supermarkt binnenlopen was moeilijk omdat je bij alles wat je ziet je kunt herinneren hoe het smaakt. Lastig. Ook bij het klaarmaken van de maaltijden voor mijn man was de geur van gebakken vlees en zo lastig. Terug die drang om te eten. Na enkele dagen verdween het. Ik had geen afkickverschijnselen, maar op de derde dag had ik 's nacht eventjes buikpijn, maar dat ging na enkele uren weg. Erna geen pijn of zo meer en ook mijn maag deed het prima.

Ik had doorgaans geen hongergevoel, en als ik wat knaging had in mijn maag dan dronk ik een paar glazen water, of cola zero. 's Avonds kon het al eens gebeuren dat ik een tas instantsoep dronk. Maar ook hier was het meer goesting. Ik dronk dus alleen, zonder te eten. Je maag volgt het regime prima en ik was niet moe, integendeel. Ik had een energieboost. Mijn man dacht eerst dat ik stiekem at. Maar nadat hij mijn boodschappen had gecontroleerd zag hij dat ik maar voor hem alleen brood, vlees, groenten enz. bijhad. Hij kon er niet bij dat ik zoveel energie had gekregen. Bovendien had ik een milde vorm van diabetes en moest ik dagelijks een onderhoudsdosis trage insuline spuiten. Maar dat was nu niet meer nodig. Ik spuit niet meer, en mijn suikergehalte in mijn bloed staat perfect. Dat is leuk meegenomen, natuurlijk.

Ik heb zo verder gedaan tot de week van 22 maart. Toen ben ik gestopt. Het ligt niet aan de druiven, maar mijn man deed niet mee en dat maakte het moeilijk. Ik moest zoveel brood en rest van maaltijden weggooien en ik besloot dan maar het teveel op te eten. Ik weet nu dat de methode echt werkt, maar als je in een tijd zit waar er nog voedsel is en je hebt mensen rond je die eten, is dit echt zwaar.

Ik eet nu gewoon samen met mijn man, en als herinnering spuiten insuline op tafel die ik niet meer moet gebruiken. Goddank!

Voor mensen die nog gezegende San Damino-druiven willen, dit is mijn email: claudiabaert@gmail.com