De H.
Maagd Maria in het Koninkrijk van de Goddelijke Wil Luisa Piccarreta
Dag 31: De Hemelse Koningin in het Koninkrijk
van de Goddelijke Wil. Vertrek van de Aarde naar de Hemel. Blijde
Inkomst. Hemel
en Aarde vieren de Nieuwe Bewoner.

De ziel tot haar Glorierijke Koningin: Mijn
Lieve Hemelse Mama, ik kom terug in Uw Moederlijke armen en als ik naar U kijk,
zie ik dat er een lieve glimlach op Uw Zuiverste lippen komt. Vandaag is uw
houding heel feestelijk. Het lijkt mij dat U mij iets wilt vertellen en aan Uw
dochter iets wilt toevertrouwen dat mij nog meer zal verrassen. Heilige Mama,
alstublieft! Ik bid U om met Uw Moederlijke handen mijn geest aan raken, mijn
hart leeg te maken, opdat ik Uw Heilige Leringen kan begrijpen en in praktijk brengen.
Les van de Hemelse Koningin: Liefste dochter, vandaag is je Moeder in feestelijke
stemming, omdat ik je wil spreken over mijn vertrek naar de Hemel, op de dag
waarop ik de Goddelijke Wil op aarde had volbracht. Er was geen enkele adem, hartslag,
of stap in mij, waarin de Goddelijke Fiat niet zijn volledige werking had; en
dit sierde mij, verrijkte mij en heiligde mij zozeer, dat zelfs de Engelen in
vervoering bleven.
Je moet weten dat voordat ik naar
het Hemelse Vaderland vertrok, ik weer naar Jeruzalem terugkeerde met mijn
geliefde Johannes. Het was de laatste keer dat ik in sterfelijk vlees op de
aarde ging, en de hele schepping wierp zich neer om mij heen, alsof ze het
besefte. Zelfs de vissen in de zee, die ik overstak, tot het kleinste vogeltje,
wilden gezegend worden door hun Koningin; en ik zegende ze allemaal, en gaf ze
mijn laatste vaarwel. Zo kwam ik aan in Jeruzalem, en trok me terug in een woonst
waar Johannes me bracht, ik sloot me er op om nooit meer buiten te gaan.
Gezegende dochter, je moet weten
dat ik in mij zo'n martelaarschap van Liefde begon te voelen, verenigd met
vurige verlangens om mijn Zoon in de Hemel te bereiken, om me verteerd te
voelen - tot het punt waarop ik me zwak voelde van Liefde; en ik had intense extases,
allemaal van Liefde. Ik kende geen ziekte of enige lichte ongesteldheid; in mijn
natuur, zonder zonde ontvangen en volledig geleefd in de Goddelijke Wil,
ontbrak het zaad van natuurlijk kwaad. Als pijnen me zo het hof maakten, waren
ze allemaal in de bovennatuurlijke orde, en deze pijnen waren triomfen en
eerbetuigingen voor je Hemelse Moeder, en gaven me ruimte zodat mijn Moederschap
niet onvruchtbaar zou zijn, maar Overwinnaar van vele kinderen.
Zie je, lieve dochter, wat het betekent om te
leven in de Goddelijke Wil? Het betekent het zaad van natuurlijk kwaad te
verliezen, dat geen eer en triomfen voortbrengt, maar zwakheden, ellende en
nederlagen. Daarom, lieve
dochter, luister naar het laatste woord van je Moeder die op het punt staat
naar de Hemel te vertrekken. Ik zou niet tevreden vertrekken als ik mijn
dochter niet veilig zou achterlaten. Voordat ik vertrek, wil Ik je mijn
Testament nalaten, waarbij ik je als bruidsschat dezelfde Goddelijke Wil nalaat
die je Moeder bezit en die mij zo begunstigde, dat Ze mij tot Moeder van het
Woord maakte, Vrouwe en Koningin van de Hart van Jezus, en Moeder en Koningin
van allen.
Luister, lieve dochter, dit is de
laatste dag van de maand die aan mij is gewijd. Ik heb je met grote Liefde gesproken
over wat de Goddelijke Wil in mij bewerkte, over het grote Goed dat het kan
doen, en over wat het betekent om jezelf erdoor te laten beheersen. Ik heb je ook
gesproken over het ernstige kwaad van de menselijke wil. Maar denk je dat het
alleen was om je een eenvoudig verhaal te vertellen? Nee nee; als je Moeder
spreekt, wil ze geven. In de Vurigheid van mijn Liefde, in elk Woord dat ik tot
je sprak, verbond ik je ziel aan het Goddelijke Fiat, en ik bereidde de
Bruidsschat voor je voor waarin je Rijk, Gelukkig en begiftigd met Goddelijke
Kracht zou kunnen leven.
Nu ik op het punt sta te
vertrekken, aanvaard Mijn Testament; moge je ziel het papier zijn waarop ik
schrijf, met de gouden pen van de Goddelijke Wil en met de inkt van Vurige Liefde
die mij verteert, het bewijs van de Bruidsschat die ik je geef. Gezegende
dochter, verzeker mij dat je nooit meer je wil zal doen. Leg je hand op mijn
Moederhart en beloof mij dat je je wil in mijn Hart zult opsluiten, zodat je, door
je wil niet te voelen, geen enkele gelegenheid zal hebben om ze te doen, en ik
zal je wil met mij meenemen naar de Hemel, als Triomf. en Overwinning van mijn
dochter.

O alsjeblieft! Lieve dochter,
luister naar het laatste woord van je Moeder, stervend van Puur Liefde; ontvang
mijn laatste zegen als zegel van het leven in de Goddelijke Wil die ik je nalaat,
die je Hemel, je Zon, je Zee van Liefde en Genade zal vormen. In deze laatste
ogenblikken wil ik, je Hemelse Moeder je verdrinken met Liefde en Mezelf in je
uitstorten, op voorwaarde dat ik je laatste woord hoor - dat je jezelf tevreden
stelt met te sterven en elk offer zult brengen, in plaats van één daad van
leven aan je wil te geven. Zeg het tegen mij, mijn dochter, zeg het tegen mij.
De ziel: Heilige Mama, in de vurigheid van mijn verdriet zeg ik het huilend tegen
U: als U ziet dat ik op het punt sta een daad van mijn wil te doen, laat me dan
sterven. Mama, kom om mijn ziel in Uw armen te nemen, en breng mij daarboven;
en vanuit mijn hart beloof ik, zweer ik nooit... nooit mijn wil te doen.
De Koningin van Liefde: Gezegende dochter, wat ben ik blij. Ik zou niet
kunnen besluiten om je over mijn vertrek naar de Hemel te vertellen als ik jou,
mijn dochter, niet veilig op aarde had achtergelaten, begiftigd met de Goddelijke
Wil. Maar weet dat ik je vanuit de Hemel niet zal verlaten - ik zal je niet als
wees achterlaten. Ik zal je in alles begeleiden, en aanroep mij in je kleinste
nood tot je grootste - en ik zal onmiddellijk naar je toe komen om als je Mama
te handelen.
Geliefde dochter, luister naar
mij. Ik was reeds ziek van Liefde. Om de Apostelen te troosten, en ook mijzelf,
liet de Goddelijke Fiat bijna op een wonderbaarlijke manier toe dat alle Apostelen,
behalve één, mij als een kroon zouden omringen op het moment dat ik op het punt
stond naar de Hemel te vertrekken. Allen voelden een klap in hun hart en
huilden bitter. Ik troostte ze allen. Ik vertrouwde hen, op een speciale
manier, de ontluikende Heilige Kerk toe, en ik schonk aan allen Mijn
Moederlijke Zegen, waardoor ik in hun hart het Vaderschap van liefde voor de
zielen achterliet. Mijn Geliefde Zoon deed niets anders dan uit de Hemel komen
en terugkeren. Hij kon niet langer zonder Zijn Moeder. En terwijl ik mijn
laatste adem van Pure Liefde gaf in de eindeloosheid van de Goddelijke Wil,
ontving mijn Zoon mij in Zijn armen en nam me mee naar de Hemel, te midden van
de Engelenkoren die lof zongen voor hun Koningin. Ik kan zeggen dat de Hemel
zich leegmaakte om mij te ontmoeten.
|