De bunker droom (6-8/2/2021) – Dana Coverstone

Ik zag de skyline van Washington DC en een algemeen zicht over het Witte Huis. De lichten waren uit en er waren geen officiële zaken aan de gang. Ik hoorde een telefoon constant rinkelen, maar niemand nam op. Computer waren uit. Elektronische apparaten waren opgeladen want ze zaten al een tijdje in de opladers. Klokken op de muur stonden stil op verschillende uren. Digitale klokken waren uitgetrokken. De kamers waren netjes. Er lag stof op de meubels in de Oval Office en de draperieën waren dicht geschoven. Er stond een staande klok, maar de slinger bewoog niet. Er stond een opschrift op de muur: Zaken als gewoonlijk voor iedereen, onze zaken zoals gewoonlijk zijn voorbij voor iedereen. Het was rood en wit en het was aan omrand door een prikkeldraad in een gouden kleur. Het leek te glanzen in de donkere kamer van de Oval Office.

Toen zag ik een bunker beneden het Witte Huis. Er stonden grote conferentietafels en er hing een symbool van het Witte Huis aan de muur. Er zaten 16 mannen waarvan sommigen in militaire uniformen. Anderen hadden donkere pakken. Maar allen hadden donkere zonnebrillen op. Verschillende van de militairen hadden hun medailles en rangen op hun uniform. Ze keken naar mappen voor zich met stempels ‘topgeheimÿ erop en droegen de titel: de Amerikaanse oplossing. Een van de mannen stond recht en salueerde elke man en sprak toen duidelijk: ´Vandaag springen we van de berg en vliegen naar een nieuw begin. Velen zullen, maar wij niet, de afgrond raken binnen enkele momenten, maar we zullen niet moeten omkijken of naar beneden kijken want we hebben betere plaatsen om te gaan.¡

De mannen knikten en ze sloegen hard met hun vuist op tafel. De man zei: ´Mannen, geef alsjeblieft een verslag.¡ Een man in een pak en zonnebril stond recht en zei: ´Drie gebeurtenissen werden gepland, maar als de eerste krachtig genoeg raakt, zullen de andere twee niet nodig zijn. Onze doelgroepen zullen gemakkelijk geïdentificeerd worden in de gebeurtenissen en de rest van America zal onmiddellijk om hun arrestatie vragen, misschien zelfs hun executie.¡ De eerste spreker stond opnieuw recht. Hij keek naar een van de mannen die de donkerste zonnebrillen hadden en vroeg wat hij te bieden had. Deze man ging rechtstaan en zei het volgende: ´Hoover zal trots zijn, mijnheer, en onze lijst is zuiver en beter dan de zijne ooit was.¡

John Edgar Hoover (1/1/1895-2/5/1972) was een Amerikaans federaal veiligheidsambtenaar. Hij was 37 jaar lang directeur van de Federal Bureau of Investigation (FBI). Hoover geldt als omstreden. Aan de ene kant bouwde hij de FBI uit tot een grote professionele organisatie, aan de andere kant had hij een grote persoonlijke macht opgebouwd waaraan zelfs Amerikaanse presidenten niet zomaar voorbij konden gaan. Eisenhower loofde hem. Toch hebben de presidenten Truman, Eisenhower, Kennedy en Nixon allen serieus overwogen Hoover te ontslaan (Nixon zelfs twee maal), maar steeds bleek Hoovers positie om allerlei redenen te sterk. Na de dood van Hoover werd de maximumtermijn voor de functie van directeur van de FBI gesteld op tien jaar. Hoover, die 48 jaar lang aan het hoofd van de Federal Bureau of Investigation (FBI) stond, was een van de machtigste mensen uit de Amerikaanse geschiedenis. Voordat hij in 1972 stierf, zorgde hij ervoor dat de sporen van zijn eigen verleden zorgvuldig werden uitgewist, waardoor de mythevorming rondom hem nog grotere proporties aannam. In de historische perceptie neemt de 'slanke buldog' geen mooie plaats in. Hoover werd getypeerd als een gevaar voor de democratie, een man die op ongekende wijze misbruik maakte van zijn macht.

Hij ging zitten en de eerste spreker zei: ´alles voor dit doel¡ en ze sloegen allen met de vuist op tafel en ze riepen het woord ´doel¡. Toen was ik terug in de Oval Office en de draperieën waren open en het was een grijze bewolkte dag en het regende. De slinger van de staande klok ging nu zo vlug dat de klok beefde. Op dat moment kwamen 4 soldaten in de kamer. Twee droegen Amerikaanse uniformen en twee droegen blauwe militaire uniformen, zoals VN-vredestroepen. Hun gezichten waren bedekt met zwarte hoofddeksels. Ze salueerden het lege resolute-bureau en begonnen dan te schieten in de kamer met handwapens. Een van de soldaten in blauw uniform namen de prikkeldraad van de afbeelding en plaatsten het op de resolute-bureau met een handgeschreven briefje waarop stond: ‘mijn Oval Office is omringd'.

Dan realiseerde ik mij dat het hele Witte Huis buiten bezet was door militairen en er was afschrikkingsprikkeldraad geplaatst rond het gebouw. De man die ik zo vaak zie in mijn dromen stapte door de rozentuin en zei: ´Velen zullen gered worden omdat ze zich schrap zetten, maar ook velen aanspreken. Ze zullen op je jagen en wanneer je voor de haters staat zal ik je woorden in herinnering brengen om hun hart te veroordelen. Het is begonnen en duisternis is in de winden. Zet je schrap en spreek, blijf spreken."