|
Tegenwoordig worstelt de lokale bevolking, die in 2014
ambitieuze beloften werden gedaan, met de gevolgen van een brede
nationalisatiedrang die niet altijd hun belangen dient, een slecht afgehandelde
coronaviruscrisis - en droge kranen. Een hoge inflatie door sancties, zelfs nog
hoog nadat een brug van $ 3,7 miljard over de Straat van Kertsj het grondgebied
met Rusland verbond, hebben ondertussen de pensioen- en salarisverhogingen
weggevreten. Opiniepeilingen zijn moeilijk te verkrijgen, maar de frustratie stijgt.
Doordat er nog meer geld in de Krim moet worden gestort,
kunnen Russen elders verlies lijden. Ze lijden reeds door hun economie die
wordt vertraagd door westerse sancties die werden opgelegd vanwege die annexatie
en andere problemen en ze worden het zwaarst getroffen door het besluit van het
Kremlin om zich te concentreren op stabiliteit boven groei, waardoor de
inkomenssteun voor pandemieën wordt beperkt. De crisis van 2020 heeft in de
eerste plaats de gezinnen getroffen.
De Krim kostte 1,5 miljard roebel om de eerste vijf
bezettingsjaren te ondersteunen, wat overeenkomt met ongeveer twee jaar van het
onderwijsbudget van Rusland, volgens een voormalige ambtenaar van de centrale
bank - meer dan $ 20 miljard tegen de huidige wisselkoers. Dit jaar zullen
alleen al subsidies en beurzen 1,4 miljard dollar bedragen. En het prijskaartje
zal stijgen.
Water is niet de enige strijd, maar wel de moeilijkste om
op te lossen, vooral omdat het terugwinnen van de Krim een prioriteit blijft
voor de Oekraïense president Volodymyr Zelenskiy. Vorige maand bevatte het
Simferopol-reservoir maar 7% water. Zonder water uit de rivier de Dnjepr is de
landbouwgrond van de Krim gekrompen, van 130.000 hectare in 2013 - al een
fractie van het Sovjet-tijdperk - tot 14.000 in 2017. Gewassen zoals rijst zijn
verschrompeld.
Pas vorig jaar werden ambtenaren aangespoord tot
belangrijke acties op het gebied van water, met een plan van 48 miljard roebel
dat pijpreparatie omvat om verspilling tegen te gaan, boorputten en ontzilting
- duur voor gewassen, maar een troost voor de bewoners. Regeringsfunctionarissen zeiden donderdag tijdens een
bijeenkomst in het Kremlin dat het probleem zal worden opgelost.
Maar zelfs als er dit jaar meer regen valt, is op lange
termijn toegang tot goedkoop water van vitaal belang. Dat zou gemakkelijk
kunnen worden bereikt door het kanaal te heropenen - een optie die Kiev
uitsluit. Daarnaast is het idee van een zelfvoorzienende Krim ver weg, maar
veel Chinese toerismedelegaties worden verwelkomd in de hoop nieuwe bronnen van
geld aan te boren.
Geschillen over water zijn niets nieuws tussen buurlanden,
van Tadzjikistan en Oezbekistan die twisten over de Rogun-dam tot de Nijl en de
Ethiopische Dam, of de Mekong, in Zuidoost-Azië. Op de Krim raakt het de kern
van de Russische evenwichtsoefening, tussen geopolitieke ambitie, nationale
trots, toenemende onvrede - en de realiteit van sancties die de ontwikkeling op
het grondgebied tegenhouden tot het punt waarop het Kremlin een aantal grote
investeerders anonimiteit wil bieden.
Als deze crisis niet snel wordt hersteld, dreigt ze op een
belangrijk moment voor Poetin tot een hoogtepunt te komen. Hij heeft een solide
overwinning nodig in de staatsvergadering van de Doema en de regionale
verkiezingen in september - de laatste vóór 2024, wanneer zijn huidige
ambtstermijn afloopt. Russen steunen nog steeds met een overweldigende
meerderheid de annexatie van de Krim. Het is minder duidelijk dat dit zal
doorgaan naarmate de resulterende kosten stijgen, de nationale groei stagneert
en de pandemie voortduurt, waardoor andere regio's mogelijk hun deel van de
uitgaven opeisen.
Het Kremlin staat voor een moeilijke keuze. Na ongekende
straatprotesten over de gevangenneming van criticus Alexey Navalny, heeft het
de inspanningen opgevoerd om nee-zeggers het zwijgen op te leggen, met
onderdrukking van sociale media en de massale arrestatie afgelopen weekend van
gemeentelijke afgevaardigden.
Kunnen toenemende politieke druk en pure dorst samen een
Russische inval in Oekraïne veroorzaken? Zo'n beweging zou toegang tot het
afgedamde kanaal kunnen betekenen, en tegelijkertijd een tijdige
nationalistische impuls kunnen geven. Maar dat lijkt onwaarschijnlijk. Het zou
vragen oproepen over plannen voor de oostelijke Donbas-separatistische regio,
waar het conflict suddert. En Oekraïne is een nuttige boeman om het mislukken
van de ontwikkeling van de Krim weg te redeneren, benadrukt Maximilian Hess, een
medewerker bij het Onderzoekinstituut van Buitenlandse Zaken - een
gemakkelijkere discussie dan beschuldigingen van onderinvestering.
Waterbelangen aan beide kanten kunnen zelfs nuttige, zij
het informele, koopjes vormen, voegt Hess toe. Een mogelijkheid zou zijn dat
Rusland garanties biedt rond de betwiste toegang tot de Zee van Azov, via welke
Oekraïne staal, steenkool en meer exporteert. In 2018 nam Rusland een groep
Oekraïense schepen in beslag en blokkeerde de Straat van Kertsj.
De realiteit is dat er geen uitzicht is op een op handen
zijnde oplossing. De uitgedroogde Krim, waar zelfs de Russische banken bang
voor zijn, herinnert ons eraan dat de prijs van internationaal isolement
kostbare levensonderhoud en stagnatie betekent voor alle betrokkenen.
Biden
roept nationale noodtoestand uit; Russische vloot en leger bereidt zich actief
voor op oorlog – 15/4/2021 Xandernieuws
De
Amerikaanse president Joe Biden heeft de ‘nationale noodtoestand' uitgeroepen
vanwege de ‘ongewone en buitengewone dreiging die Rusland vormt voor de
nationale veiligheid, het buitenlandse beleid en de economie van de Verenigde
Staten.' De Amerikanen zetten 10 Russische diplomaten uit en leggen nog
zwaardere sancties op. Rusland vreest – hoogstwaarschijnlijk terecht – dat de
zich steeds agressiever opstellende Amerikanen uit zijn op het ontketenen van
een grote (wereld)oorlog, en bereidt zijn leger en vloot daar inmiddels actief
op voor.
Trump en Poetin waren de enigen die de ‘Great Reset' van de
Westerse globalisten in de weg stonden. Trump werd via de grootste
verkiezingsfraude ooit uitgerangeerd; nu is Vladimir Poetins Rusland aan de
beurt. De krankzinnige neomarxistische technocraten in Amerika en Europa lijken ècht te denken dat ze een oorlog tegen
Rusland zonder al teveel schade kunnen winnen.
Rusland bereidt zich actief voor op oorlog
Als tegenreactie gaat Rusland enkele tientallen Amerikaanse
diplomaten uitwijzen. De Straat van Kerch tussen het schiereiland De Krim en
het Russische vasteland wordt volgende week gesloten voor alle marineschepen en
vaartuigen van buitenlandse afkomst. De afsluiting gaat tot oktober duren, en
treft vooral de Oekraïense havensteden Mariupol en Berdyansk.
Russische pantservoertuigen en trucks in de buurt van de
Oekraïense grens zijn gefotografeerd met zogenaamde ‘invasie strepen'. Dit zijn
duidelijke witte strepen die op de voertuigen zijn geschilderd, om te voorkomen
dat ze door hun eigen vliegtuigen en tanks onder vuur worden genomen. Dit lijkt
erop te wijzen dat Rusland er heel
serieus rekening houdt dat het een definitief einde zal moeten maken aan het
door het Westen gesteunde Neonazi-achtige regime in Kiev, dat zoals onze lezers
weten al vele jaren probeert om een grote oorlog tussen de NAVO en Rusland uit
te lokken.
Oekraïne zegt dat er op 20 april 110.000 Russische troepen
langs zijn grens zullen zin opgesteld, plus 330 vliegtuigen en 240 helikopters.
Ook beweert Kiev dat Rusland kernwapens naar De Krim verplaatst, maar dat wagen
wij te betwijfelen. Rusland hoeft dat namelijk helemaal niet te doen; Oekraïne
zou theoretisch vanuit alle plekken ter wereld met kernwapens kunnen worden
vernietigd.
Uit satellietbeelden blijkt dat het grootste deel van de
Russische Pacifische Vloot naar Vladivostok is teruggekeerd en daar volledig
wordt bevoorraad. Tenminste één marineschip krijgt ‘verse' raketten aan boord
geladen. Dit betekent dat Rusland verwacht dat een eventuele oorlog niet beperkt
zal blijven tot Oekraïne, maar zich over de hele wereld zal verspreiden.
Door VS gewilde militaire confrontatie lijkt
kwestie van tijd
Nu
Rusland officieel door de Amerikaanse president tot ‘bedreiging voor de
nationale veiligheid' is verklaard, en Biden de opdracht heeft gegeven om die
‘dreiging' te beantwoorden, lijkt de door Washington en Brussel al zo lang
gewenste militaire confrontatie tussen beide supermachten nog slechts een
kwestie van tijd, mogelijk inderdaad nog maar enkele weken.
President Poetin heeft al heel lang door hoe het Westen het
spelletje speelt, en heeft daarom de suggestie voor een ontmoeting met Joe
Biden van de hand gewezen. Dat zou namelijk op niets anders neerkomen dan de
over de hele wereld inmiddels zo gehate Westerse chantage-diplomatie (‘wij
willen vrede, maar alleen op onze voorwaarden, en gaan jullie niet akkoord dan
volgen onze bommen en raketten'), die alleen al de afgelopen 20 jaar aan
miljoenen mensen het leven heeft gekost.
‘Het
oorlogshitsende neocon ongedierte gaat precies door waar ze in 2016 mee moesten
stoppen toen de winst van Trump hun demonische plannen voor oorlog met Rusland
in de war stuurde… En dan waren er mensen die beweerden dat Trump gevaarlijk
was,' besluit de Amerikaanse radio presentator Hall Turner. Joe Biden, ‘deze
seniele demente halve gare, wordt de dood van ons allemaal.'
Wat dit zegt over de mentale toestand van de Europese
leiders, die zo ontzettend blij waren toen deze oorlogszuchtige ‘halve gare' de
door hen zo gehate Trump uit het Witte Huis wist te rommelen, hoeven we
vermoedelijk aan niemand uit te leggen, noch dat het hen klaarblijkelijk
helemaal niets kan schelen wat er met u, mij en honderden miljoenen andere
mensen gebeurt.
|
