Dossier: OEKRAINE

Oekraïne is een Oost-Europees land (603.500 km²⁾ omringd is door Rusland, Wit-Rusland, Polen, Slowakije, Hongarije, Roemenië en Moldavië. Verder grenst het in het zuiden aan de Zwarte Zee en in het zuidoosten aan de Zee van Azov. Het land telt zo'n 44,3 miljoen inwoners. Oekraïne is qua landoppervlakte na Rusland het grootste land van Europa. Het is het grootste land dat in zijn geheel in Europa ligt. Het is een vroegere Sovjetstaat. De hoofdstad is Kiev. 

Geschiedenis van de Oekraïne

1922: De Oekraiense SSR werd onderdeel van de Sovjet-Unie. Tijdens het bewind van Stalin onderging het oostelijke deel van Oekraïne een krachtige industriële ontwikkeling. De gedwongen collectivisering van landbouwbedrijven leidde evenwel tot de holodomor-hongersnood van 1932-33, waardoor 1/5^de deel van de boerenbevolking (5 tot 10 miljoen mensen) het leven liet.

1939: Het westelijk deel van de Oekraïne kwam onder Sovjetbewind.

1941: De Duitsers vielen de Sovjet-Unie binnen. Zij gingen daarbij over tot grootschalige Jodenvervolgingen en het ronselen van Oostfrontarbeiders. De Oekraïne verloor toen een 1/6^de deel van zijn bevolking. Na WOII ontwikkelde de Oekraïne zich tot een van de belangrijkste en welvarendste socialistische sovjetrepublieken (SSR's).

1954: De Krim werd aan de Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek overgedragen, tijdens het bewind van Chroesjtsjov (na Stalin), zelf Oekraïne, als gebaar van vriendschap tussen het Russische en het Oekraïense volk.

De Krim is een schiereiland in de Zwarte Zee en de Zee van Azov. De Krim bestaat uit de Republiek van de Krim (1,9 miljoen inw) en Sevastopol (513000 inw). De oppervlakte bedraagt 27.000 km². Op de Krim ligt de (Autonome) Republiek van de Krim met als hoofdstad Simferopol en de belangrijkste havenplaats is Sebastopol aan de Zwarte Zee, die geen onderdeel is van de Krimrepubliek. De Krim valt sinds februari 2014 de facto onder Russisch gezag (met uitzondering van het door de Oekraïne geregeerde deel van de Schoorwal van Arabat), maar is volgens het merendeel van de VN-lidstaten (waaronder Oekraïne) nog steeds Oekraïens grondgebied.

Op 11 maart 2014 sprak het parlement van de Krim na een stemming een eenzijdige onafhankelijkheid uit. Op 18 maart 2014 werd de Krim na de uitkomst van een referendum geannexeerd door Rusland. Op 21 maart 2014 werd de Krim na goedkeuring van de Doema onderdeel van de Russische Federatie. De eenzijdige annexatie wordt niet erkend door Oekraïne of de landen van de EU.

De steun van het volk is nog altijd groot in het voordeel van de annexatie door Rusland

1986: Kernramp in Tsjernobyl, ten noorden van Kiev.

1991: Na de staatsgreep in Moskou riep het Oekraïense parlement op 24 augustus 1991 de onafhankelijkheid uit. Op 1 december werd een referendum gehouden over de onafhankelijkheid van het land. Bij een grote opkomst stemde 90% van de kiezers voor onafhankelijkheid. In de Krim was er ook een meerderheid voor, maar zo'n 40% van de bevolking stemde tegen. Na de onafhankelijkheid was Oekraïne een grote kernmacht en beschikte over een arsenaal van kernwapens. Begin 1994 werd de internationale afspraak gemaakt dat Oekraïne binnen drie jaar 1800 raketten voor vernietiging aan Rusland afdraagt. Het verrijkte uranium uit de kernkoppen wordt vervolgens met Amerikaanse financiële steun omgezet in brandstof voor kerncentrales. In het Boedapestmemorandum van 1994 werd vastgelegd dat het land in ruil voor de kernwapens een soevereiniteitsgarantie kreeg van de VS, Groot-Brittannië en Rusland. De Oekraïne ondertekende ook het non-proliferatieverdrag van kernwapens.

2004: Dankzij een democratische beweging (Oranje Revolutie) kwamen Viktor Joesjtsjenko en Joelia Timosjenko aan de macht, die door onderling geruzie evenwel de kansen op een succesvolle democratisering van Oekraïne verspeelden.

2010: Pro-Russische Viktor Janoekovytsj werd president.

2013: In de hoofdstad Kiev ontstond in november een protestbeweging naar aanleiding van het niet tekenen van een associatieverdrag met de EU. Na de  protesten verloor de Russisch gezinde president Viktor Janoekovytsjde meerderheidssteun van de Verchovna Rada. Deze zette hem op 22 februari 2014 af en schreef nieuwe verkiezingen uit. Janoekovytsj vluchtte naar aanleiding van deze protesten naar Rusland. Ondertussen werd er in Kiev een nieuwe regering gevormd, de regering-Jatsenjoek. In de overwegend Russisch-sprekende delen van Oekraïne braken protesten uit tegen deze nieuwe regering, waarna Rusland het schiereiland Krim bezette. Op het Krim-schiereiland en in het Donetsbekken grepen Russisch gezinde protestbewegingen de macht en schreven er eigen lokale referendums uit.

17/3/2014: De onafhankelijkheid van de Krim werd uitgeroepen en op 18 maart annexeerde Rusland het schiereiland en werd de Krim weer overgeheveld naar Rusland. Het referendum wordt slechts door Rusland erkend. Andere landen spreken van een niet-legitieme annexatie van Oekraïens grondgebied en beschuldigen Rusland ervan om de protesten tegen de nieuwe Oekraïense regering aan te moedigen om het land te destabiliseren.

11/5/2014: In het Donetsbekken riepen pro-Russische protestbewegingen de onafhankelijkheid van de Volksrepubliek Donetsk en Volksrepubliek Loegansk uit die zich verenigden in de Unie van Volksrepublieken. In het oosten van Oekraïne (regio Donbass) kwam het vervolgens tot een gewapende strijd tussen het Oekraïense leger en de door Rusland gesteunde separatisten.

25/5/2014: Na de Oekraïense verkiezingen van 25 mei 2014 werd Petro Porosjenko op 7 juni 2014 aangesteld als de nieuwe president van Oekraïne. Op 20 mei 2019 werd Porosjenko opgevolgd door de komiek en tv-persoonlijkheid Volodymyr Zelensky.

Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne

De Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne is een verdrag tussen de EU, Euratom, hun -destijds- 28 lidstaten en de Oekraïne dat een politieke en economische associatie tussen de partijen opricht. Ook in de overgangsfase na het vertrek uit de Europese Unie is het op het Verenigd Koninkrijk van toepassing.

Samenvatting

De partijen hebben toegezegd om samen te werken en economisch beleid, wetgeving en regulering op elkaar af te stemmen op een groot aantal terreinen, waaronder gelijke rechten voor arbeiders, stappen naar visumvrije beweging van mensen, het uitwisselen van informatie op terreinen zoals justitie, de modernisering van de Oekraïense energie-infrastructuur en toegang tot de Europese Investeringsbank. De partijen zijn overeengekomen om regelmatig conferenties te houden en vergaderingen tussen ministers, ambtenaren en deskundigen.

De overeenkomst verplicht Oekraïne tot economische, gerechtelijke en financiële hervormingen om zijn beleid en wetgeving af te stemmen op die van de EU. Oekraïne heeft toegezegd om geleidelijk te voldoen aan EU-normen voor techniek en consumenten. De EU heeft toegezegd om Oekraïne te voorzien van politieke en financiële steun, toegang tot onderzoek en kennis en een voorkeurstoegang tot EU-markten. De overeenkomst verplicht beide partijen ertoe om een geleidelijke convergentie te bevorderen met betrekking tot het Gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid, het Europees Defensieagentschap, en verplicht tot ratificatie, uitvoering en/of het overwegen partij te worden bij een groot aantal verdragen.

Uit: Grote stad ver voorbij Moskou wijst begraafplaatsen aan voor slachtoffers verwachte oorlog 13/4/2021 Xandernieuws

Absurd: Rusland mag van Merkel niet reageren op militaire provocaties

NAVO officials en Westerse politici zoals Angela Merkel hebben Rusland opgedragen zijn troepen – al 28 bataljons in getal – aan de grens met Oekraïne weg te halen. Is het de arrogante Westerse leiders nu helemaal in hun bol geslagen om een land met historisch het meest vastberaden leger ter wereld te verbieden om op zijn eigen grondgebied troepen te verplaatsen als reactie op de 110.000 soldaten die Oekraïne bij de Russisch sprekende steden Luhansk en Donetsk heeft samengetrokken?

Het is Oekraïne dat de aanvoer van (drink)water naar De Krim afsloot nadat bijna 97% van de bevolking in een door de OVSE geldig en eerlijk verklaard referendum besloot om terug te keren naar het moederland Rusland. Indien het regime Kiev stopt met zijn beschietingen van Luhansk en Donetsk, zijn troepen terugtrekt, en de ‘tijdelijke' dam bij de Dnjepr weghaalt waardoor het zoete water weer naar de Russische bevolking kan stromen, kan de kwestie op diplomatieke en vreedzame wijze worden opgelost.

Maar als het land per se oorlog wil, dan zal het land oorlog krijgen. Laat dat alleen NIET met onze steun zijn. Amerika en de NAVO dienen zich hierbij afzijdig te houden. De kans daarop is echter niet groot, aangezien ‘war president' Biden al zijn onverkorte steun aan Oekraïne heeft toegezegd indien er een gewapend conflict uitbreekt.

Aan de andere kant weten zelfs de bondgenoten dat Washingtons beloften al zeer lange tijd van nul en generlei waarde zijn. De Verenigde Staten zijn als een totaal losgeslagen imperium hun wil met regelrechte chantage en zowel economische als militaire dreiging aan de rest van de wereld aan het opleggen.

Waarom steunen wij een oorlogszuchtig Neonazi regime?

De Oekraïense president en Westerse marionet Zelensky ondertekende onlangs een document waarin werd gesteld dat De Krim moet worden veroverd op Rusland. Dat was niets anders dan een oorlogsverklaring van het regime. De boodschap kan nauwelijks duidelijker zijn: Amerika zal in het geval van een oorlog Oekraïne militair steunen. In Rusland is men op hun hoede, ze zijn de Nazi's in WOII nog niet vergeten. Ze werden verraden, toen Hitler Rusland binnenviel en waarna 20 miljoen Russen omkwamen.

Poolse en Belarussische grenstroepen met elkaar op de vuist

De spanningen met de NAVO lopen hoe dan ook steeds verder op. Volgens onbevestigde berichten zouden Poolse en Belarussische grenstroepen gisteren met elkaar op de vuist zijn gegaan. De afgelopen weken zouden er al de nodige scheldpartijen over en weer zijn geweest.

Hypersonische Iskander raketten opgesteld

Het Russische leger heeft ondertussen een enorm militair kamp met veldhospitaal ingericht op zo'n 250 kilometer afstand van de grens met Oekraïne. Belangrijker nog is dat er hypersonische Iskander raketten zijn opgesteld, die zowel een conventionele als een kernkop kunnen vervoeren. Tegen deze korte afstandsraketten (500 km) is geen verdediging mogelijk, daarvoor vliegen ze te snel (tot 2,6 km per seconde). Bovendien kunnen de projectielen tijdens hun vlucht van koers veranderen en afweerraketten ontwijken.

Europese leiders te druk met oorlog tegen eigen bevolking

Analisten zijn bang dat er mogelijk al in mei een ‘hete' oorlog uitbreekt. Tot die tijd zouden Europese politici er alles aan moeten doen om Oekraïne en de VS af te houden van verdere provocaties, en weer in gesprek gaan met Rusland. Helaas zijn ‘onze' leiders te druk bezig met het zelf voeren van een oorlog tegen de vrijheid, het zelfbeschikkingsrecht, het welzijn en de gezondheid van hun eigen bevolking.

Watercrisis in de Krim is een onmogelijk probleem voor Poetin – Clara Ferreira Marques 19/3/2021 bloomberg.com

Een noodsituatie op het gebied van water op de Krim kost miljarden roebels aan de belastingbetaler terwijl Rusland probeert een onmogelijk probleem op te lossen dat voortvloeit uit de annexatie van het schiereiland in 2014. Het juweel van de Zwarte Zee van president Vladimir Poetin lijkt steeds meer op een molensteen.

Oekraïne damde zeven jaar geleden het Noord-Krimkanaal af, waardoor de bron van bijna 90% van het zoete water van de regio werd afgesneden en teruggevoerd werd naar de jaren vóór 1960, toen er veel droge steppe was. Voeg daar een ernstige droogte en zengende hitte van vorig jaar aan toe, plus jaren van onderinvestering in leidingen en boren, zijn de velden droog. In de hoofdstad Simferopol en elders is het water gerantsoeneerd.

De kleine Krim gaf Poetin een boost, toen hij, na protesten die de Ruslandvriendelijke regering van Kiev omver wierpen, een gebied innam dat eeuwenlang aan Moskou toebehoorde, maar sinds 1991 deel uitmaakte van een onafhankelijk Oekraïne. De annexatie van het territorium hiep Poetin's nationale populariteit stijgen tot recordhoogte op het jaar dat volgde.