|
Vastentijd 2021
7/4 Evangelie volgens H. Lucas 24:13-35
Diezelfde dag gingen twee van de
leerlingen op weg naar een dorp dat Emmaüs heet en zestig stadie van Jeruzalem
verwijderd ligt. Ze spraken met elkaar over alles wat er was voorgevallen.
Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep
met hen mee, maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze Hem niet herkenden. Hij
vroeg hun: Waar loopt u toch over te praten?' Daarop bleven ze somber gestemd
staan. Een van hen, die Kleopas heette, antwoordde: ´Bent u dan de enige
vreemdeling in Jeruzalem die niet weet wat daar deze dagen gebeurd is?' Jezus
vroeg hun: Wat dan?' Ze antwoordden: Wat er gebeurd is met Jezus uit Nazaret,
een machtig profeet in woord en daad in de ogen van God en het hele volk. Onze
hogepriesters en leiders hebben Hem ter dood laten veroordelen en laten
kruisigen. Wij leefden in de hoop dat Hij degene was die Israël zou bevrijden,
maar inmiddels is het de derde sinds dit alles gebeurd is. Bovendien hebben
enkel vrouwen uit ons midden ons in verwarring gebracht.
Toen ze vanmorgen vroeg naar het
graf gingen, vonden ze Zijn lichaam daar niet en ze kwamen zeggen dat er
engelen aan hen waren verschenen. De engelen zeiden dat Hij leeft. Een paar van
ons zijn toen ook naar het graf gegaan en troffen het aan zoals de vrouwen
hadden gezegd, maar Jezus zagen ze niet.' Toen zei Hij tegen hen: Hebt u dan
zo weinig verstand en bent u zo traag van begrip dat u niet gelooft in alles
wat de profeten gezegd hebben? Moest de Messias al dat lijden niet ondergaan om
Zijn glorie binnen te gaan?' Daarna verklaarde Hij hun wat er in al de
Schriften over Hem geschreven stond, en Hij begon bij Mozes en de Profeten. Ze
naderden het dorp waarheen ze op weg waren. Jezus deed alsof Hij verder wilde
reizen.
Maar ze drongen er sterk bij Hem
op aan omdat niet te doen en zeiden: Blijf bij ons, want het is bijna avond en
de dag loopt ten einde.' Hij ging mee het dorp in en bleef bij hen. Toen Hij
met hen aan tafel aanlag, nam Hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het
en gaf het hun. Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem. Maar Hij werd
onttrokken aan hun blik. Daarop zeiden ze tegen elkaar: Brandde ons hart niet
toen Hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot?' Ze stonden
op en gingen meteen terug naar Jeruzalem, waar ze de elf en de anderen
aantroffen, die tegen hen zeiden: De Heer is werkelijk uit de dood opgewekt en
Hij is aan Simon verschenen!' De twee leerlingen vertelden wat er onderweg
gebeurd was en hoe Hij zich aan hen kenbaar had gemaakt door het breken van het
brood.
Zalige Columba
Marmion (1858-1923), Abt
Wat is de diepste reden van de
vruchtbaarheid van Gods Woord? Het is dat Christus altijd leeft: hij is
altijd de God die redt en levend maakt. Hetgeen wat waar is voor de persoon
van Jezus, is ook waar voor Zijn Woord; en wat gisteren waar was, is nog steeds
waar in onze dagen.
Christus leeft in de ziel van de
rechtvaardigen; onder de onfeilbare leiding van deze innerlijke Meester dringt
de ziel door in het Goddelijke Licht; Christus schenkt de ziel Zijn Geest, de
eerste auteur van de Heilige Schrift, opdat het daar "mag zoeken tot de
diepten van het oneindige" (vgl. 1 Kor. 2:10). De Emmaüsgangers voelden de
kracht van Gods Woord toen Christus Jezus zelf instond om hun de Heilige boeken
uit te leggen: "Brandde ons hart niet in ons terwijl hij op de weg sprak
en de Schriften voor ons opende".
Wat is het verbazingwekkend dat
de ziel, betoverd en gewonnen door dit Levende Woord, "dat zelfs tot in
het merg doordringt" (Heb 4:12), het gebed van deze discipelen eigen
maakt: "Blijf bij ons! O Gij, de onvergelijkbare Meester, onfeilbaar
Licht, onfeilbare Waarheid, het enige ware leven van onze ziel!" Vooruitlopend
op Heilige verlangens "bidt de Heilige Geest zelf voor ons met
onuitsprekelijke zuchten" die een waar gebed vormen, deze vurige
verlangens om God te bezitten, om niet langer te leven zonder de Glorie van de
Vader en die van Zijn Zoon Jezus. Liefde wordt groot en brandend door contact
met God, neemt bezit van alle krachten van de ziel, maakt haar sterk en
edelmoedig om volmaakt de Wil van de Vader te doen, om zich geheel over te
geven aan Gods welbehagen.
Overweging
Weg naar Emmaüs Paul Davidson 4/5/2018
Elk jaar rond Pasen is er een
grote feestdag in delen van Zuidoost-Azië, genaamd "Tomb Sweeping
Day" (dag van de grafreinigers). Tomb Sweeping Day was vorige week
donderdag. Ik sprak met onze zoon, die nog steeds in Zuidoost-Azië woont, en
hij vertelde me wat er die dag was gebeurd. Hij en zijn vrouw verbleven tijdens
de vakantie op het platteland, en hij zei dat ze om 4.30 uur ÿs ochtends vroeg wakker
werden toen de tempelvieringen begonnen ... trommels, hoorns, vuurwerk ... Het
feest begon in de steeg naast hun huis, het was daarom heel luid. Stel je voor
dat je om 4.30 uur diep slaapt en wakker wordt met al deze commotie voor de
deur!
Tijdens de viering van donderdag
werd een handvol mannen uitgekozen om zichzelf te geselen en te martelen namens
de gemeenschap ... Rond dezelfde tijd van het jaar herinneren Christenen zich
hoe Jezus werd geslagen en gemarteld namens de hele mensheid.
Toen offerden ze enkele varkens
midden op straat om hun goden te sussen ... We herinneren ons hoe Jezus
Zichzelf aanbood als het enige perfecte, aanvaardbare offer dat door Zijn dood
de prijs voor onze zonden volledig heeft betaald ... Gods toorn werd uitgestort
op Jezus terwijl Hij aan het Kruis hing.
Maar in tegenstelling tot de
familiegraven op deze dag, was het graf van Jezus leeg! Jezus is verrezen!
Jezus leeft!
Het verbaast me niet dat Satan
een manier heeft gevonden om de Verrijzenisdag te bespotten. Terwijl wij een Verrezen
Redder vieren, leven er nog steeds miljoenen mensen in duisternis ... Ze
blijven de Tomb Sweeping Day vieren volgens eeuwenlange traditie ... Ze weten
niet dat het Graf dat er echt toe doet, al die eeuwen leeg is geweest.
Vandaag kijken we naar twee
mannen die hoorden dat Jezus' graf leeg was, maar ze wisten niet hoe ze die
informatie moesten verwerken... Ze hadden al hun hoop op Jezus gevestigd, maar
toen stierf hun hoop toen Jezus' lichaam werd in het graf gelegd. En nu is er
dit wilde verhaal van een leeg graf... en vrouwen die met engelen praten ... en
dat Jezus echt leeft. Deze twee mannen weten niet meer wat ze moeten denken of
geloven.
Toen ik dit verhaal las, deed het
me nadenken over mijn eigen wandel met de Heer, mijn eigen Christelijke tocht.
Er was een tijd dat ik door een geestelijke woestijn wandelde. Ik was een
gelovige en was gegroeid in mijn geloof, maar toen leek het alsof God stil werd.
Ik voelde een aantal jaar de Vrede en de Aanwezigheid van de Heer niet. Het
leek alsof mijn gebeden niet eens werden gehoord.
Tegen het einde van deze
woestijntocht, herinner ik me dat ik iemand ging bezoeken die onze kerk had
bezocht, maar ik wilde niet gaan. Terwijl we praatten, vroeg ik naar haar
spirituele toestand, maar het kon me niet echt schelen. Nadat ik het Evangelie
met haar had gedeeld, vroeg ik of ze wilde bidden om Jezus te vragen haar haar
zonden te vergeven en haar leven aan Hem over te geven. Dat deed ze, en nadat
we gebeden hadden, herinner ik me dat ik dacht: "Ik betwijfel of ze het
echt meende."
Toen begonnen zij en haar man
elke week naar de kerk te komen. Ze raakten betrokken bij de jeugdbediening. Op
een dag vertelde ze mijn dochter dat haar leven voor altijd was veranderd omdat
ik Jezus met haar deelde. Toen ik dat hoorde was het alsof God het gordijn
opende en ik kon zien dat Jezus al die jaren met mij had gelopen toen ik me
voelde alsof ik alleen was.
Er zullen momenten zijn dat het
moeilijk is om Jezus te zien, zelfs als Hij vlak naast ons loopt. Momenten
waarop onze hoop wordt verbrijzeld en we worstelen om erachter te komen wat er
aan de hand is. We bidden en roepen uit: "Jezus, waar bent U?" En
soms krijgen we er gewoon stilte voor terug.
Betekent dit dat God ons is
vergeten, of dat het Hem niets kan schelen wat we doormaken? Natuurlijk niet!
Als je je leven aan Jezus hebt overgegeven, dan heeft Hij beloofd dat Hij je
nooit in de steek zal laten! Hij loopt nog steeds met je mee, zelfs als je niet
de Vrede en Zijn Aanwezigheid ervaart. Ik kan je niet vertellen waarom God er
soms voor kiest om op deze manier te werken, maar wat ik je wel KAN vertellen
is dat de Heer na 3 jaar stilte met mij door die tijd liep en ik tevoorschijn kwam
met een geloof dat sterker was geworden en met een diepere Liefde voor de Heer
en voor Zijn Woord.
Ik denk dat we iets soortgelijks
zien met deze twee discipelen op weg naar Emmaüs. Deze mannen hoopten dat Jezus
de Messias was, maar ze wisten gewoon niet wat ze nu moesten denken. Ze hadden
het moeilijk om het te begrijpen en daarom herinnerde Jezus hen aan wat de
Schrift ze. Hij zal het waarschijnlijk hebben gehad over de ware betekenis van
het Pesach, over het manna en het Brood des levens, over hoe elk deel van de
tabernakel naar Hem wijst, over de profetieën van Jesaja en Daniël en Zacharia
en anderen. Jezus sprak tot hen over duizenden van jaren van geschiedenis en
profetie, en hoe het wees op de gebeurtenissen van die week in Jeruzalem.
"O dwazen, en traag van hart
om te geloven in alles wat de profeten hebben gesproken!"
Zijn er tijden dat ONZE harten
traag zijn om te Geloven? De historici zijn het erover eens dat Jezus echt is.
En we hebben ooggetuigenverslagen die gedurende een periode van 40 dagen na de
dood van Jezus zijn vastgelegd, dat Hij werkelijk uit de dood is verrezen. En
ik kan je uit mijn eigen persoonlijke ervaringen en die van miljoenen mensen
vóór mij vertellen dat Jezus vandaag leeft en dat Hij een relatie met jou wil opbouwen.
Hij wil in je leven zijn en met je wandelen elke dag van je leven.
Deze twee leerlingen zijn in de
war. Ze horen de waarheid van Gods Woord zoals het aan hen wordt verkondigd en
dan hebben ze een keuze. Zullen ze Jezus voorbij laten lopen, of zullen ze
Jezus uitnodigen om met hen om te gaan? Zullen ze besluiten dat het horen OVER
de Messias goed genoeg is ... of verlangen ze echt naar de AANWEZIGHEID van de
Messias?
Ben je tevreden met het 1 keer op
de week naar de Mis gaan en horen over Jezus goed genoeg is? Of wens je echt de
aanwezigheid van de Messias te ervaren en Zijn diepe Liefde voor ons te
ontdekken en Hem volgen, niet 1 keer in de week, maar elke minuut in je leven? (Efeziërs
3:14-19)
Hoe vaak hebben we gemist wat God
in ons leven wil doen, gewoonweg omdat we de Heer door laten lopen? H.A.
Ironside, die een theoloog en voormalig predikant was van Moody Church in
Chicago, zegt het zo: De Heer Jezus dringt zich nooit aan iemand op. Hij
wacht altijd op een uitnodiging. Hij zal komen als we het Hem toestaan. Als Hij
niet wordt uitgenodigd om binnen te komen in ons hart, zullen we achterblijven
zonder Zijn Hulp.
De twee discipelen proefden wat
Jezus aanbood terwijl ze op weg naar Emmaüs liepen en ze kozen ervoor om Hem
uit te nodigen om bij hen te blijven. Ze wilden niet dat Hij gewoon voorbij
liep. Ze nodigden Hem uit om te blijven, en hun ogen worden geopend, en hun
hart brandt. Hun verwarring is verdwenen! Ze zijn vol verbazing en vreugde!
Daarom wandelen ze die avond de 11 kilometer terug naar Jeruzalem! Ze konden
niet wachten om anderen te vertellen dat ze een persoonlijke ontmoeting met
Jezus hebben gehad. Nu is alles veranderd! Jezus is echt de Zoon van God!
Als ze Hem niet hadden
uitgenodigd, zouden ze niet de vreugde van de gemeenschap met de Verrezen Redder
hebben ervaren! Aan het kruis werd Jezus gekruisigd en Zijn Bloed werd vergoten
zodat onze zonden kunnen worden vergeven. We kunnen allemaal vergeving ervaren
en bevrijd worden van zonde en duisternis als we ons Geloof in Jezus stellen. Verlang
jij ook niet naar de vreugde van een goede verstandhouding met de Verrezen Redder?
Dit is het enige dat geen enkele andere religie ter wereld kan bieden, en
dit is het enige dat de wereld het meest haat: het feit dat Jezus leeft en dat
we alleen vergeving en de hoop op eeuwig leven kunnen verkrijgen door Jezus. Er
is geen andere weg. Broeders en zusters, geef geen stuk van jezelf aan Jezus,
maar je hele zelf, VOLLEDIG EN ONVOORWAARDELIJK! Nodig Hem uit om de Heer te
zijn en over elk facet van je leven te heersen! Als je dit doet zal Hij de ogen
van je hart openen, en je zal vreugde en de aanwezigheid van de Verrezen Redder
ervaren! Amen.
|
