Meer dan tweeduizend jaar zijn verstreken sinds Christus deze woorden sprak, maar de remedie voor onze zonde is nog steeds dezelfde. Mensen waar het gif van de slang door hun aderen stroomt en hen veroordeelt tot de eeuwige dood. Er is maar één remedie. Ze moeten met een berouwvol hart naar Christus opzien om de genezende kracht van het Eeuwige Leven te ontvangen.

Degenen onder ons die genezen zijn, hebben een heel belangrijke taak te vervullen. Net als Mozes moeten we bidden voor hun genezing en dan moeten we Christus verheffen door de verkondiging van Zijn Woord en de kracht van Zijn Geest die in ons leeft, zodat alle mensen van God in de hele wereld naar Hem kunnen kijken en genezen worden.

Johannes haalt dan Christus aan en geeft ons een van de bekendste verzen in het Christendom. Christus vertelt Nicodemus: Want God had de wereld zo lief dat Hij Zijn Enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Deze zin vertelt ons drie dingen:

·        ‘had liefÿ betekent dat de actie van liefde door God werd uitgevoerd.

·        deze liefde is een voltooide handeling.

·        de liefde van God is een FEIT, niet een idee of een wens.

Deze liefde, die concreet is in haar bestaan, compleet in haar actie en uitsluitend gepland door God, is ook compleet in haar reikwijdte. Het is niet alleen gericht op de natie Israël en het zaad van Abraham, maar vindt zijn ontvangers in het zaad van Adam en het hele menselijke ras.

Hoe wordt deze geweldige Liefde aan de wereld getoond? Christus zegt tegen Nicodemus dat het wordt gezien in het geven van Gods eniggeboren Zoon als offer. God gaat met de mens om op de meest intieme manier die de mens kent en door die interactie wordt Hij een mens, de mens Christus Jezus. Christus is de belichaming van Gods Liefde en Hij is de enige belichaming van Gods Liefde.

Alleen deze gave van liefde kan de vloek van de zonde wegnemen die over het menselijk ras werd gebracht door Adams overtreding in de Tuin van Eden. Adam, de drager van zonde en dood, geeft het zaad des doods aan al zijn nakomelingen en op dezelfde manier geeft Christus, de drager van Heiligheid, Eeuwig Leven aan al zijn nakomelingen. Terwijl de geboorte van zonde in de wereld van uitsluitend fysieke aard is, is de geboorte van Heiligheid uitsluitend van geestelijke aard. Wanneer we een menselijke geboorte meemaken, weten we uit onze fysieke verschijning dat wij kinderen van onze ouders en dus kinderen van Adam zijn. Wanneer we een spirituele wedergeboorte ervaren, zorgt Gods Geest die in ons woont ervoor dat we in de persoon en het werk van Jezus Christus geloven en zien we onszelf Zijn spirituele aard aannemen. Het eindresultaat van een fysieke geboorte is de dood die ieder van ons mettertijd zal meemaken. Het eindresultaat van een geestelijke geboorte door Christus is het eeuwige leven dat alleen degenen die in Hem geloven, zullen ervaren. Alle anderen zullen de geestelijke dood ervaren en aangezien Gods liefde niet bij hen aanwezig was in deze wereld, zullen ze ervan gescheiden worden in de komende wereld.

De focus van Zijn komst, zegt Christus tegen Nicodemus, is niet om de nakomelingen van Adam te veroordelen voor hun zonde, maar om hen een tweede kans op het Eeuwige Leven te bieden. De zelfingenomen leiders van Israël probeerden vaak een veroordeling uit te spreken over de zonden van degenen die Christus hielp, maar Hij begreep hun hart en bood hun verlossing aan in plaats van hen te veroordelen. Als het Mystiek Lichaam van Christus zou de Kerk een les van Christus moeten leren. Zonde is wijdverbreid in de wereld omdat het de aard van de mens is om te zondigen. Onze taak, als het Mystiek Lichaam van Christus, is niet om mensen te veroordelen voor hun zonden, maar om hun Verlossing door Christus aan te bieden.