Mijn geheime visioen

De Heilige Geest zegt me dat het nu de tijd is om jullie te vertellen over mijn visioen dat God me gaf. Ik heb het jarenlang geheim gehouden en ik heb het mijn vrouw pas een maand of zo geleden verteld.

Maar voordat ik over mijn visioen vertel, moet ik je wat geschiedenis vertellen, zodat je alles begrijpt.

Vanaf 2013 hoorde ik mijn voorganger een gebed bidden dat als volgt ging: Heer, kneed mij als de klei op de pottenbakkersschijf en kneed mij in elke vorm die U behaagt en alles wat ik de Heer vraag, is dat U mijn beker vult tot hij overloopt met Uw geest.

Ik voelde dat de Heilige Geest me riep om een ​​werk voor mijn kerk te doen. Ik dacht dat het misschien het gras maaien was, de kerk schoonmaken, alles wat ik maar voor mijn kerk kon doen. Hoewel ik ernstige artritis in mijn linkerknie had, dacht ik dat er zeker een soort werk moest zijn dat ik voor God en mijn kerk kon doen.

Ik bad hetzelfde gebed dat ik mijn voorganger had horen bidden en (God beantwoordde mijn gebed op een heel grote manier).

Vanaf eind 2013 of begin 2014 kreeg ik een veelvoud aan profetische dromen en visioenen. Ik kreeg soms twee of drie dromen per week, maar het was zeldzaam dat ik een week lang niet een of andere belangrijke droom kreeg. Maar het WAAROM werd mij niet geopenbaard, nog niet, maar ik bleef dromen.

De Heilige Geest begon met mijn hart te werken om een instrument te worden en in het openbaar te spreken. (Waar staat geschreven dat God degenen roept die het minst gekwalificeerd zijn voor een werk?) Iemand vertelde me dat dit precies de manier was waarop God dingen doet om aan anderen te bewijzen dat Hij God is). Toen openbaarde God Ezechiël 33: 3-9 met de nadruk op vers 6.

Ik ben voor het grootste deel een introvert persoon, ik voel me ongemakkelijk in menigten en het is niet mijn aard om een ​​menigte toe te spreken en ik zou zeker nooit in het openbaar zingen. Maar God had plannen met mij.

De Heilige Geest behandelde gedurende een aantal weken bijna elke avond mijn hart vroeg me om een instrument te zijn en in het openbaar te spreken. En mijn antwoord was altijd: "Heer, ik kan niet doen wat U vraagt, ik ben niet zo iemand om met een groep mensen te praten". En hoe meer de Heilige Geest met mijn hart omging, hoe emotioneler ik werd. Ik zat op de zijkant van mijn bed en ik huilde en ik snikte en mijn tranen stroomden als een rivier langs mijn borst en in mijn schoot, zoals wanneer je een kind verliest.

Uiteindelijk, na veel ingeving van de Heilige Geest op 28 juni 2015, vertelde ik de Heilige Geest dat "ik zou proberen" de boodschap die Hij in mijn hart had gelegd, over te brengen aan mijn kerk. ‘PROBEREN' was NIET wat God zocht.

God was op zoek naar ‘JA' en God wilde mijn ‘PROBEREN' niet als een belofte accepteren. ‘PROBEREN' is volgens God hetzelfde als ‘NEE'. Het was ongeveer 2 uur 's nachts toen ik ging slapen maar om 6 uur was ik klaarwakker en stapte ik uit bed en ging naar de keuken om koffie te zetten. Ik stapte in een plas op de vloer die ik niet zag in het gedempte licht. Mijn voeten gingen onder me vandaan en ik viel op de keukenvloer.

Nu is dit voor de meeste mensen misschien niet zo erg, maar voor mij, met een gewicht van 130 kg en 66 jaar oud, had ik net 4 maanden eerder een knieprothese laten steken en toen ik op mijn knieën viel op mijn keukenvloer. begon te schreeuwen van verschrikkelijke, ondraaglijke pijn. Pijn zoals ik nog nooit eerder had gevoeld.

En dit gebeurde slechts 4 uur nadat ik God ‘NEE' had gezegd.

"Een toeval? Hummm"

De ambulance bracht me naar het ziekenhuis waar ze me morfine gaven om me te kalmeren. Ze namen röntgenfoto's en vertelden me dat ik de prothese nog op zijn plaats zat, maar ik had elk ligament in mijn linkerknie gebroken.

Ik heb sinds die dag nooit meer goed gelopen. Omdat de schade die ik aan mijn linkerknie had zo ernstig was dat het maanden duurde om te herstellen, wat nooit echt is gebeurd. Maar ongeveer 4 maanden later kwam de Heilige Geest naar me toe en zei deze woorden: ‘JE HOEFT NIET TE LOPEN OM GODS WIL TE DOEN'. Wauw - Dat was een klap in mijn gezicht en ik wist dat ik dan God zou moeten volgen en in Zijn wil zou zijn, want ik wilde niet nog een ‘pak slaag' van God.

Dus ik stond op in mijn kerk en terwijl de tranen over mijn wangen stroomden, sprak ik wat de Heilige Geest in mijn hart legde om te spreken. Ik was bang voor God en voor wat Hij me zou kunnen aandoen als niet sprak. Sindsdien heb ik verschillende keren in het openbaar gesproken.

Eens kreeg Satan op mijn schouder en hij sprak in mijn oor en wat hij zei was: "JE WORDT UITGENODIGD TOT DE KERK EN NU DENK JE DAT JE MOZES BENT". Dus stopte ik met praten, maar toen kwam de Heilige Geest op een zaterdagavond in bed naar me toe en begon tot me te spreken. Ik heb geleerd om voor zulke gelegenheden pen en papier naast mijn bed te houden. Ik schreef snel op wat de Heilige Geest me gaf, slaperig vouwde ik het papier op, legde het op mijn nachtkastje en ging weer slapen.

De volgende ochtend was zondag en we gingen naar de zondagsschool en naar de zondagkerk, zoals we altijd doen. Onze zondagsschoolleraar was broeder Danny en als onderdeel van zijn les zei hij deze woorden: ‘SPREEK NIET MET ANGST' Het was alsof hij tegen me sprak, ik denk dat hij naar me keek toen hij het zei. Maar het vreemde was dat hij het twee keer zei als onderdeel van zijn les. Ik vatte het op als een Boodschap van God en dat het een boodschap voor mij was. (Gewoon weer een toeval).

Maar toen ik thuiskwam herinnerde de Heilige Geest me eraan dat ik de avond ervoor een briefje van de Heilige Geest had geschreven. Ik opende het briefje en er stond:

'WEES NIET BANG, SPREEK". (Dit was gewoon weer een toeval denk ik).

Een paar dagen later zocht ik willekeurig verzen in de Bijbel en las ik dit vers:

Handelingen 18:9: s Nachts zei de Heer in een visioen tegen Paulus: ‘Wees niet bang, maar blijf spreken en zwijg niet!'

Ik heb eens gebeden en ik herinnerde de Heer eraan dat het me speet, maar dat ik geen subtiele hints zag. Ik denk dat God me heeft gehoord. En sindsdien, als God mijn aandacht wil trekken, zal hij me een klap in mijn gezicht geven.

Je bent misschien van mening dat God nooit iemand zou kunnen kwetsen of straffen, maar laat me je vertellen dat God niet zal worden genegeerd of belachelijk gemaakt. Herinner je je Sodom en Gomorra nog? Bedenk dat God de aarde en iedereen op aarde vernietigde met een Zondvloed, behalve Noah en zijn gezin. En denk aan Job uit het Oude Testament. Job verloor alles behalve zijn leven. Maar toen beloonde God hem overvloediger dan voorheen. Of wat dacht je van Lots vrouw, wat was haar zonde? Ze draaide zich alleen om, om naar Sodom te kijken en ze werd veranderd in een zoutpilaar (ze was ongehoorzaam aan God, ze vertelde God NEE en ze keek terug).

God is almachtig, God is soeverein en God zal Zijn Wil doen. God hoeft niet aan jou of mij verantwoording af te leggen. God is God en Hij was altijd God en Hij zal altijd God zijn en God zal nooit veranderen.

Als God roept en mij vraagt ​​om te spreken, spreek ik.

Twee jaar na mijn knieoperatie en sinds ik zoveel last had van mijn linkerknie, zag ik een andere chirurg en hij vertelde me over een andere knieprothese met ligamentondersteuning en een paar maanden nadat de nieuwe knieprothese was geplaatst, zou ik zonder problemen lopen, rennen, trappen op en af ​​lopen. Op 31 oktober 2018 onderging ik OPNIEUW een operatie. Met een andere dokter en een andere prothese. (Heb ik geprobeerd Gods straf of Gods plan te omzeilen door een tweede operatie te ondergaan?) Zoals Abraham die een zoon had bij Hagar, toen hij dacht dat zijn vrouw Sarah hun beloofde zoon niet kon verwekken. Ze probeerden God te helpen en stonden echt Gods plannen voor hen, in de weg. Heb ik Gods plan voor mij in de weg gestaan?

Na de tweede operatie en nadat ik genezen ben en na maanden fysiotherapie heb ik nog steeds exact dezelfde problemen als voorheen. Ik kan niet langer dan 5 - 7 minuten lopen of staan ​​en dan moet ik gaan zitten. En als ik loop, is bijna elke stap pijnlijk en op sommige dagen is het zo pijnlijk dat ik alleen maar kan zitten. En met dat alles kniel ik nog steeds in de kerk en thuis en verneder ik mezelf voor de Almachtige God, bid tot Hem en aanbid Hem.

NU zou je kunnen denken dat ik boos op God ben omdat Hij me zo hard gestraft heeft. (Maar tenslotte - ik zei God 'NEE'). Maar nee, ik merk dat ik nederig, gezegend en geëerd ben dat de almachtige God die alle dingen (inclusief mijzelf) heeft geschapen, mijn naam kent, vanuit de Hemel naar beneden reikte en me aanraakte, me corrigeerde. Ik ben gezegend onder de mensen.

Als je een kind bent en je aardse vader die zoveel van je houdt, geeft je een tik, dan houd je nog steeds van hem. Je respecteert hem zelfs nog meer omdat hij je corrigeerde. Ik voel hetzelfde bij mijn Hemelse Vader en daarom voel ik me gezegend, geëerd en geliefd.

Enkele jaren geleden lag ik op een avond om 3 uur in bed en om de een of andere reden kon ik niet slapen. Ik lag daar met mijn ogen dicht en probeerde in slaap te komen. Toen ik ineens een heel luide en zware KLOP, KLOP, KLOP op mijn slaapkamerdeur hoorde. Ik riep mijn vrouw om te zien of ze de klop op onze deur hoorde. Maar ze was diep in slaap. Nu hebben we een paar zonen die in ons huis wonen, van eind twintig jaar, maar ze kloppen nooit op onze slaapkamerdeur. Ze zullen gewoon voor de deur staan ​​en zachtjes beginnen te praten. Maar aangezien mijn vrouw niet wakker werd, dacht ik dat ik misschien gewoon een wakende droom zou hebben, een soort schemerdroom was mijn redenering.