·        Ze werden begiftigd met de kennis te voorzien wat alle gevolgen waren van hun werken en handelingen (net zoals de duivels en engelen)

·        Ze kenden geen lust en geen bekoring tot zonde

·        Ze hadden geloof gehecht aan Lucifer, niettegenstaande hij hen niet begiftigd had met iets

Dat maakt dat de zondeval erg was omdat Adam rechtstreeks van God het verbod had gekregen niet van de boom van goed en kwaad te eten. Eva had niet rechtstreeks het verbod gekregen, ze had alleen Adam ertoe aangezet te zondigen. Daarom veroorzaakte Adam als hoofd van het menselijk ras de erfzonde en werd die overgedragen aan alle generaties erna.

De hele kosmos was de eerste keer aangetast door de val van de Engelen, en de tweede keer besmet geraakt door de zonde van Adam en Eva. Eerst hadden de engelen het meesterschap gekregen over de materiele wereld, daarna werd het overgedragen aan de mens, aan Adam en Eva. Maar door te zondigen werd de orde in de schepping verstoord en keerde de natuur zich tegen de mens. De mens werden getroffen door ouderdom en dood.

Wie leeft in de Goddelijke Wil?

·        Adam en Eva vooraleer ze zondigden. De erfzonde was niet iets zinnelijks, maar ging over de overtreding van de Goddelijke Wil, het niet gehoorzaam zijn aan de Goddelijke Wil.

·        Jezus en Maria, zij werden de Nieuwe Adam en de Nieuwe Eva

·        Luisa en degenen die haar volgen om in de Goddelijke Wil te leven

Wat deed God na de Zondeval?

God gaf het eerste proto-evangelie, de eerste verkondiging van redding van de mensheid. In Genesis 3:15: Vijandschap sticht Ik tussen jou en de vrouw, tussen jouw nageslacht en het hare, zij verbrijzelen je kop, jij bijt hen in de hiel. God gebruikt en blijft de Vrouw, die Maria is, gebruiken om Zijn Reddingsplan te voltooien en de vijand, de duivel te verslaan.

Hij zal ten gepaste tijde de Verlosser zenden die uit Maria zal geboren worden en die zonde en Satan door Zijn Verrijzenis zal verslaan.

In het Boek Openbaring 12:1 staat: Er verscheen in de hemel een indrukwekkend teken: een vrouw, bekleed met de zon, met de maan onder haar voeten en een krans van 12 sterren op haar hoofd. (Noot: vanaf vers 13 gaat het over de draak, Satan die achter de vrouw en haar zoon aan gaat, maar tegen haar verliest. De draak was woedend op de vrouw en ging weg om strijd te leveren met de rest van haar nageslacht, met allen die zich aan Gods geboden houden en bij het getuigenis van Jezus blijven. Het is zo dat Satan Maria niet meer kan treffen omdat ze hem al verslagen heeft, maar wel de mensen die God en Maria trouw zijn.) Maar Satan zal uiteindelijk geketend worden door het gebed van de vrouw, door haar H. Rozenkrans en de gebeden en daden in de Goddelijke Wil van haar volgelingen.

Verder over de taak van Adam:

Adam moest voor de toekomstige generaties, elke mens geschikt maken om de gave van Leven in de Goddelijke Wil te ontvangen, een gaven die hij vrij had ontvangen. Adam was namelijk het hoofd van het menselijk ras (niet Eva). Niet dat Adam superieur was aan Eva, het was een kwestie van taakverdeling en functie. Hij had dus een grote verantwoordelijkheid.

Adam ging rond in de Schepping. Hij had een alomvattende kennis van alle dingen. Hij dankte God voor alles wat God de voorgaande 5 dagen had geschapen om zo de Liefde in de Schepping te vermenigvuldigen. God had een bepaalde mate van Liefde in de Schepping gebracht: in de zon, de maan, de sterren, planten, dieren… Die Liefde wordt uitgedrukt in de kleuren, de warmte, het licht, door de verscheidene effecten van de schepselen. Maar deze effecten werden vermenigvuldigd door Adams betuiging en teruggave van Liefde aan God. Met als gevolg dat de kwaliteit van het Licht intenser werd, Liefde intenser werd, harmonie intenser werd, schoonheid intenser werd, heiligheid intenser werd. Adam gaf aan elk schepsel de gaven van leven in de Goddelijke Wil die het schepsel door genade bij de verwekking ontving.

Adam kon het niet in 1 handeling doen, hij moest verschillende keren door de kosmos. Enkel God weet hoeveel handelingen hij moest stellen vooraleer de tijd rijp was, de aarde gereed om Jezus te laten neerdalen als triomferende Koning, vergezeld van Zijn Engelen, met een scepter in Zijn hand, om Hoofd van het mensenras te worden, de Koning van de Schepping met Adam als Prins en Hij zou regeren voor eeuwig met ons allen. Maar omdat Adam zondigde werd dat plan opgeschort.

Al de handelingen die Adam had moeten stellen werden ook opgeschort, wachtend om opgeëist te worden als de tijd rijp was door Gods gaven van de Goddelijke Wil. Jezus vertelde als Hij de gaven bij Luisa actualiseerde, dit de eerste keer was in de geschiedenis van de mens. Deze opgeschorte handelingen waren nu beschikbaar om opgeëist te worden door ons zodat wij het werk van Adam kunnen verderzetten, en herdoen wat Adam niet heeft gedaan: het oprichten van een Koninkrijk in zichzelf, een kosmos in zijn ziel. Elk wordt geroepen om exact hetzelfde te doen als wat Adam had moeten doen. Dat was zijn rol. Eva was als zijn partner altijd gehoorzaam, altijd onderworpen , deed altijd wat hij vroeg zonder te klagen. Zij was een perfecte gelijkenis van Adam. Ze waren perfect geschapen voor elkaar.

Adam moest de kosmos doorkruisen en alle handelingen in de schepping bewaren in zichzelf. Toen Adam zijn ingeprente kennis verloor kon hij niet meer uitdrukken wat hij deed in het Paradijs, in de tuin van Eden. Jezus vertelde wat Adam en Eva deden aan Luisa. Adam verzamelde dus alle handelingen in zichzelf die van de schepping. Hij vereenzelvigde dus alle handelingen van mensen die aan het licht kwamen en zouden komen met de zijne als hoofd van het menselijk ras. Wanneer hij liep, bracht hij de stappen van iedereen in herinnering. Hij had een alomvattende visie van iedereen. Wanneer hij dus bad riep hij in zijn gebeden de gebeden van iedereen op. Hij verzamelde en bewaarde deze in zijn ziel en zijn ziel breidde uit om alle handelingen van elk wezen te bevatten. Handelingen van wezens met of zonder rede, die ooit zouden worden geschapen. Eens hij dat zou voltooid hebben, zou hij het Koninkrijk gevestigd hebben. Maar dat alles werd onderbroken door de erfzonde.

Het belang van het doopsel:

God wordt bij het doopsel in ons gepersonifieerd en in ons ingeprent door geloof, hoop en liefde. Het lichaam is dan de tempel van de H. Geest. Dat maakt ons tot een nieuw schepsel. Dat zorgt dat de erfzonde niet meer in ons aanwezig is. Als we geen zonde plegen. Daarom heeft Jezus het Sacrament van de Biecht ingesteld om ons van de zonde te bevrijden. Hij weet dat het doopsel ons niet zuiver kan houden door onze geneigdheid tot zonde.

Het doopsel zorgt dat de gedoopte bij de Christelijke familie hoort en lid wordt van het Mystiek Lichaam van Jezus: de Kerk.

Het is het begin van het werk van heiliging, maar de strijd begint pas tegen de zonde.

MAAR: Het doopsel doet de erfzonde teniet, maar de geneigdheid tot zonde blijft.

Gaven van de gedoopte:

·        De gedoopte ontvangt de H. Geest, God dus

·        De gedoopte krijgt de gaven van de H. Geest of charisma’s

Deze gaven krijgen we door Gods genade, niet door onze verdiensten. Het is de taak van de gedoopte deze charisma’s te ontwikkelen.

Het belang van Barmhartigheidszondag ingesteld door de private openbaringen van de H. Faustina:

Wanneer we gaan biechten worden onze zonden kwijtgescholden, maar blijven de straffen ervoor uit te boeten in het Vagevuur. Maar wat gebiecht wordt op Barmhartigheidszondag wordt volledig weggenomen: zonden en straffen.