20/3 Een klassieker van Fr Iannuzzi, 2013

You Tube: Divine Will, Father Iannuzzi in Philippines, 2013

Deel 4: 1:30:35: Lering over het verschil tussen het spirituele huwelijk dat door de heiligste van de heiligen wordt ervaren en de gave van leven in de Goddelijke Wil. Hij legt ook de verschillen in omvang uit tussen die heilige daden verricht door de heiligen en ze daden verricht in de Goddelijke Wil. Er is een verschil tussen leven in de Goddelijke Wil en het doen van de Goddelijke Wil. Luisa Piccarreta leerde het Leven in de Goddelijke Wil door Jezus en zij was de eerste om dit te beleven en deze leer door te geven zodat de mensen na haar ook in de Goddelijke Wil konden leven en de grondslagen gelegd door het voortdurend in Gods Wil te leven door Luisa, kinderen van haar werden, en verbonden werden met haar in de Goddelijke Wil. De Heiligen konden vóór Luisa niet Leven in de Goddelijke Wil omdat Luisa de eerste was om dit te leren en te beoefenen. Zij moesten het dus stellen met het doen van de Goddelijke Wil, en hun handelingen en werken waren nog steeds met een deel van hun eigen wil. Ze waren bezoedeld door hun eigen wil. Luisa kreeg de gave om te Leven in de Goddelijke Wil, waar God alle handelingen en werken stelt en Luisa niets doet, haar gewoon totaal overgeeft aan God. Zozeer zelfs dat haar eigen ziel totaal versmolten is en oplost in de Goddelijke Wil.

Het mystieke geestelijk huwelijk dat vroeger door de H. Teresa van Avila werd beschreven was niet hetzelfde als dat wat de Heiligen in de Hemel ervaren. De  voortdurende toestand van Liefde, Aanbidding en Verheerlijking ontbrak. Tot Luisa kwam en Leefde in de Goddelijke Wil.

De H. Johannes van het Kruis gaf ook toe dat de toestand van het mystieke geestelijke huwelijk niet perfect was zoals in de Hemel. Tot Luisa kwam en in feite de Hemel naar de aarde trok door te Leven in de Goddelijke Wil, waar God in haar leefde en zij haar totale wil overgaf aan de Zijne. Zij liet in haar God Zichzelf liefhebben. Dat natuurlijk Perfect is!

·         Vol 5 – 6/12/1904: Jezus: Het is de bedoeling nu al de Eeuwige zaligheid op aarde beleven door gebruik te maken van Mijn Verdiensten en het effect ervan door te leven in de Goddelijke Wil.

·         Vol 7 – mei 1907: Jezus: Ik schep meer behagen in de pelgrimzielen die op aarde in Mijn Goddelijke Wil leven dan de zaligen in de Hemel, omdat ze op aarde offers moeten brengen om in Mijn Wil te leven. In de Hemel moeten de zaligen geen offers meer brengen.

·         Vol 11 – mei 1915: Jezus: Ik plaats de zielen op aarde die compleet in Mijn Wil leven, in dezelfde toestand als de zaligen in de Hemel.

Vb. De Heiligen moesten vroeger apart bidden, tijdgebonden voor mensen. Nu kan met de gave van Leven in de Goddelijke Wil we voor alle generaties over alle tijden bidden. Het is vanuit Gods standpunt, en Hij overspant alles en kent geen tijd. Dat is Gods Eeuwigheid.

Hoe de Goddelijke Wil bereiken

1 Door het te verlangen, het ligt in ons als natuurwet door God gegeven, maar we moeten het willen (Verlangen laat ons toe in de gave)

2 Kennis verzamelen over de Goddelijke Wil door geschriften over de Goddelijke Wil: het binnentreden in de Goddelijke Wil (Kennis doet ons vooruitgang boeken in de gave)

3 Deugd beoefenen en ons vastankeren erin, en door de schepselen spreken om ze tot God te brengen door verheerlijking van God (Verankering in de gave)

4 Leven, het beoefenen zelf, continuïteit om te blijven leven in Gods Wil (de Beleving van de gave)

Wie is God: God is ongeschapen Licht: stuk uit Credo van Nicea

Ik geloof in één God de Almachtige Vader,

Schepper van Hemel en aarde, van al wat zichtbaar en onzichtbaar is.

En in één Heer, Jezus Christus, eniggeboren Zoon van God,

Vóór alle tijden geboren uit de Vader.

God uit God, Licht uit Licht, ware God uit de ware God.

Geboren, niet geschapen, één in wezen met de Vader, en door wie alles geschapen is.(…)

Ik geloof in de H. Geest die Heer is en het leven geeft, die voortkomt uit de Vader en de Zoon, die met de Vader en de Zoon tezamen wordt aanbeden en verheerlijkt. (…)

De mens krijgt de weerspiegeling van dat Licht. Adam was bekleed met dat Licht omdat hij de eerste was die in de Goddelijke Wil leefde tot zijn zondeval. Jezus heeft 2 keer in Zijn leven op aarde dat Licht uitgedrukt: De eerste keer bij Zijn geboorte waar het Licht de kribbe omgaf en de tweede keer bij de Gedaanteverandering. Adam zag oorspronkelijk eruit als Jezus bij Zijn gedaanteverandering. Het Licht en Zijn Goddelijkheid kwam in deze gelegenheden uit Jezus. Adams daden in Gods Wil waren groter dan de handelingen van alle Heiligen samen. De eenheid van alle geschapen dingen was gebundeld in Adam. Adam was de lijm in het universum met God en zorgde voor de harmonie in het universum door zijn handelingen in de Goddelijke Wil. Het universum is nu in slavernij door de zonde van Adam. Sinds de zondeval werden de dieren wild bv.

Vaak lijkt het erop dat al onze evangelisatie-inspanningen erin slagen mensen verder weg te drijven. In de Goddelijke Wil hebben we de genade ontvangen, uniek voor onze tijd, om God alle zielen aller tijden te laten bereiken, ja zelfs degenen die we persoonlijk kennen, en om God te laten handelen door onze daden gedaan in de Goddelijke Wil om iedereen te beïnvloeden en allemaal samen. Natuurlijk doen wij het niet, maar laten wij God in en door ons werken. We hebben vaak niet het gevoel dat we iets bereiken. Ik zeg niet dat we moeten stoppen met actief evangeliseren, helemaal niet, maar alleen op de timing van de Heer, en vrede moeten hebben. Als we trouw zijn aan de praktijken die Luisa onderwees, de Handelingen, de Rondes, de 24 Uren van het Lijden enz., Kunnen we er zeker van zijn dat God in die zielen veel meer tot stand brengt dan we kunnen vragen of ons kunnen voorstellen. Glorie!

Goeie morgen Jezus, in het H. Sacrament (vol 11)

O mijn Jezus, Geliefde Gevangene van Liefde, hier ben ik weer voor U. Ik verliet U om goeie nacht te zeggen, en nu kom ik terug om goeie morgen te zeggen. Ik brandde van verlangen om U weer te zien in deze gevangenis van Liefde, om U in mijn hunkering naar U, mijn begroetingen, mijn genegen hartslagen, mijn vurige verlangens en alles van mijzelf, mijn geheel in U te versmelten en mijzelf aan U over te geven in een eeuwige herinnering. en belofte van mijn Liefde jegens U.

O mijn altijd aanbiddelijke Sacramentele Liefde, terwijl ik kwam om mijn hele zelf aan U te geven, kwam ik ook om U hele Zelf van U te ontvangen. Ik kan niet leven zonder een leven, daarom wil ik het Uwe. Alles wordt gegeven aan degene die alles geeft, is het niet Jezus? Daarom zal ik vandaag liefhebben met Uw hartslag van een passionele minnaar. Ik zal ademen met Uw adem op zoek naar zielen. Ik zal Uw Glorie en het goede van zielen verlangen met Uw onmetelijke verlangens. Alle hartslagen van wezens zullen binnen Uw Goddelijke hartslag aanwezig zijn. We zullen alle schepselen vastnemen en hen redden. We laten niemand ontsnappen, ongeacht welk offer, ook al zou ik alle pijn moeten dragen. Als U me wegduwt, zal ik mezelf meer in U werpen, ik zal luider schreeuwen om samen met U smeken om de redding van uw kinderen en mijn broeders en zusters.

O mijn Jezus, mijn leven en mijn al, hoeveel dingen zegt Uw vrijwillig gevangenschap mij! Maar het embleem waarmee ik U helemaal verzegeld zie, is het embleem van de zielen, terwijl de kettingen die U volledig en krachtig binden, Liefde zijn. Het lijkt erop dat de woorden zielen en liefde U doen glimlachen, U verzwakken en U dwingen U in alles over te geven; en ik, als ik goed nadenk over deze excessen van Uw liefde, zal altijd voor U en samen met U zijn, met mijn gebruikelijke refreinen: zielen en liefde.

Daarom wil ik U vandaag helemaal; altijd samen met mij in gebed, in het werk, in de genoegens en het ongenoegen, in het eten, in de voetstappen, in mijn slaap - in alles. Ik ben er zeker van dat ik, daar ik zelf niets kan verkrijgen, alles bij U zal verkrijgen; en alles wat we zullen doen, zal dienen om al Uw pijnen te verzachten, om elke bitterheid te verzachten, om U voor elke belediging en overtreding herstel te brengen, om U voor alles te vergoeden en om te smeken voor elke bekering, hoe moeilijk en wanhopig ook. We zullen vanuit elk hart om een ​​beetje Liefde gaan smeken om U meer tevreden en gelukkig te maken - is het niet goed op deze manier, O Jezus?

O geliefde Liefdesgevangene, bind mij met Uw ketenen, verzegel mij met Uw Liefde. Alstublieft, laat me Uw mooie gezicht zien. O Jezus, wat bent U mooi! Uw blonde haar versiert en heiligt al mijn gedachten; Uw kalme voorhoofd, zelfs te midden van vele beledigingen, geeft me rust en brengt me in volmaakte kalmte, zelfs tussen de grootste stormen, mijn gemis van U en Uw verzuchtingen, die me mijn leven hebben gekost. Ah, U weet het, maar ik ga verder; mijn hart zal U dit vertellen, want het weet hoe het dit beter moet uitdrukken dan ik.  O Geliefde, Uw azuurblauwe ogen, sprankelend met Goddelijk Licht, brengen me naar de Hemel en doen me de aarde vergeten, maar helaas, met mijn grootste pijn, blijft mijn ballingschap duren. Schiet op, schiet op, O Jezus. Ja, U bent mooi, O Jezus. Ik lijk U te zien in dat Tabernakel van Liefde. De schoonheid en de majesteit van Uw gezicht bekoort me en doet me de Hemel zien; Uw genadige mond legt elk moment lichtjes zijn vurige kussen. Uw zachte stem roept me en nodigt me uit om van elk moment te houden. Uw knieën ondersteunen mij; Uw armen omsluiten me met een onverbrekelijke band, en ik zal mijn brandende kussen, duizenden en duizenden, op Uw aanbiddelijke gezicht drukken.

Jezus, Jezus, moge onze wil één zijn, onze liefde één, ons geluk één. Laat me nooit alleen, want ik ben nietig, en het niets kan niet zonder alles. Wilt U het mij beloven, O Jezus? Het lijkt erop dat U ja zegt. En nu, zegen mij, zegen alles; en samen met de engelen, de heiligen, de Lieve Moeder en alle wezens, zeg ik tegen U: "Goeiemorgen, O Jezus, goeiemorgen."

Goeie nacht aan Jezus in het H. Sacrament (vol 11)

O mijn Jezus, Hemelse Gevangene, de zon gaat nu onder, de duisternis valt over de aarde en U blijft alleen in het Tabernakel van Liefde. Ik lijk U daar te zien in een sfeer van droefheid over de eenzaamheid van de nacht, omdat U niet de kroon van Uw zonen en Uw tedere bruiden om U heen hebt, die U tenminste gezelschap mogen houden in deze vrijwillige opsluiting.

O mijn Goddelijke Gevangene, ook ik voel mijn hart breken omdat ik U moest verlaten, en ik word gedwongen om tot ziens te zeggen; maar wat zeg ik, O Jezus - nooit meer tot ziens. Ik heb niet de moed om U met rust te laten. Ik zeg tot ziens met mijn lippen, maar niet met mijn hart want ik laat liever mijn hart bij U achter in het Tabernakel. Ik zal je hartslagen tellen en ik zal reageren met mijn hartslag van Liefde. Ik zal Uw fluisteringen tellen en, om U te troosten, zal ik U in mijn armen laten rusten. Ik zal U waakzame schildwacht zijn. Ik zal op mijn hoede zijn om te zien of er iets in de problemen komt of U verdriet doet, niet alleen om U nooit met rust te laten, maar ook om deel te nemen aan al Uw pijnen.

O Hart van mijn hart! O Liefde van mijn liefde! Verlaat deze sfeer van verdriet, wees getroost. Het breekt mijn hart om U verontrust te zien. Terwijl ik met mijn lippen afscheid neem, laat ik mijn adem, mijn genegenheid, mijn gedachten, mijn verlangens en mijn bewegingen bij U, die een ketting zullen vormen van voortdurende liefdesdaden, verenigd met de Uwe, die U als een kroon omringen, en U beminnen voor allen. Bent U niet gelukkig, O Jezus? U lijkt ja te zeggen, niet?

Tot ziens, O liefhebbende Gevangene - maar ik ben nog niet klaar. Voordat ik ga, wil ik ook mijn lichaam voor U verlaten. Ik ben van plan om van mijn vlees en beenderen vele kleine stukjes te maken om evenveel lampen te vormen voor zoveel Tabernakels  die er in de wereld zijn; en van mijn bloed vele kleine vlammen te vormen om die lampen aan te steken. Ik ben van plan in elke Tabernakel mijn lamp te plaatsen die, verenigd met de lamp van het Tabernakel die U 's nachts licht geeft, zal zeggen: ik hou van U, ik aanbid U, ik zegen U, ik bied eerherstel en ik dank U namens mij en voor iedere.

Tot ziens O Jezus - maar luister naar nog één ding: laten we een pact sluiten, en het pact zal zijn dat we meer van elkaar zullen houden. Je zult me ​​meer Liefde geven, me omhullen in Uw Liefde, me laten leven van Liefde en me begraven in Uw Liefde. Laten we onze Liefdesband nog versterken. Ik zal alleen gelukkig zijn als U mij Uw Liefde geeft om U werkelijk te kunnen beminnen.

Tot ziens , O Jezus, zegen mij - zegen alles. Druk mij tegen Uw Hart, sluit me op in Uw Liefde terwijl ik Uw Hart kus. Tot ziens, tot ziens…

Belofte bij het bidden van deze twee gebeden: Tegen de nacht, nadat ik deze gebeden had geschreven, hier opgeschreven onder inspiratie van Jezus, toonde Jezus mij dat Hij dit "tot ziens" en "goeiemorgen" in Zijn Hart bewaarde, en Hij: "Mijn dochter, deze gebeden kwamen echt uit Mijn Hart. Degene die ze zal bidden met de bedoeling bij Mij te zijn, zoals het in deze gebeden wordt uitgedrukt, zal Ik haar bij Mij en in Mij houden, om alles te doen wat Ik doe. Ik zal haar niet alleen verwarmen met Mijn Liefde, maar Ik zal Mijn Liefde voor die ziel elke keer vergroten, haar toelaten tot de vereniging met het Goddelijke Leven en met Mijn eigen verlangens om alle zielen te redden."

Ik verlang naar Jezus in mijn gedachten, Jezus in mijn lippen, Jezus in mijn hart; Ik wil alleen naar Jezus kijken, alleen Jezus voelen, mezelf alleen naar Jezus toe drukken. Ik wil alles samen met Jezus doen: spelen als een kind met Jezus, huilen met Jezus, schrijven met Jezus; zonder Jezus wil ik niet eens ademen. Ik blijf hier als een kieskeurig kind en doe niets, zodat Jezus alles met mij kan komen doen, tevreden om Zijn speeltje te zijn, mezelf overgevend aan Zijn Liefde, aan Zijn kastijdingen, aan Zijn zorgen en aan Zijn liefdevolle grapjes, mits dat ik alles met Jezus doe.

Ziet U, O mijn Jezus? Dit is mijn wil, en je zal me niet kunnen bewegen, hebt U gehoord? Kom daarom nu met mij schrijven.