Ze is volledig ontdaan van zichzelf, niet bekommerd om verdienste of eigenbelang, maar allemaal met de bedoeling Mij gelukkig te maken, Mij de Absolute Heerschappij over haar handelingen te geven, zonder zelfs maar te willen weten wat Ik ermee doe. Slechts één gedachte houdt haar bezig: te leven in Mijn Wil, biddend tot Mij dat Ik haar de eer mag schenken. Dit is waarom Ik zoveel van haar houd, en al Mijn Voorkeuren en Mijn Liefde zijn voor deze ziel die in Mijn Wil leeft. En als ik de anderen liefheb, is dat door deugd van de Liefde die Ik heb voor deze ziel, en die van haar afstamt - net zoals de Vader de schepselen liefheeft door deugd van de Liefde die Hij voor Mij heeft.

Luisa: Hoe waar is het wat U zegt - dat men in Uw Wil niets wil en niets wil weten. Als iemand iets wil doen, is dat omdat U het hebt gedaan. Je voelt het vurige verlangen om Uw dingen te herhalen. Alles verdwijnt; men wil niets meer uit eigen wil doen.

Jezus: En ik laat haar alles doen, en Ik geef haar alles. 

Vol 12 – 10/2/1919: Luisa: Mijn leven, Jezus, Uw Wil is de mijne. Uzelf, verenigt ze samen en vormt één FIAT, daarom zal ik samen met U "ja" zeggen. Ik smeek U om genade met mij te hebben; mijn ellende is groot, en alleen omdat U het wilt, zeg ik: "FIAT, FIAT".

Maar - O, wat voelde ik me vernietigd en verpulverd in de afgrond van mijn nietigheid; temeer daar deze nietigheid werd geroepen om in het Al te leven. 

Vol 12 – 13/9/1919: Jezus: Mijn dochter, het zekerste teken en het zegel van mijn leringen in jou is dat je niets van jezelf voelt. En is het Leven in Mijn Wil niet precies dit: jezelf oplossen in Mij? Hoe kun je gaan zoeken naar je verlangens, genegenheid en andere dingen, als je ze hebt opgelost in Mijn Wil? Mijn Wil is enorm, en het kost teveel om ze te vinden. En om in Mij te leven, is het beter om niet langer vanuit je eigen leven te leven; anders laat je zien dat je niet gelukkig bent om vanuit Mijn Leven te leven en volledig in Mij op te lossen. 

Vol 12 – 26/12/1919: Jezus: Mijn dochter, waarom worden Sacramenten Sacramenten genoemd? Omdat ze Heilig zijn - ze hebben de waarde en de kracht om Genade en Heiligheid te verlenen. Deze Sacramenten opereren echter volgens de gezindheid van de schepselen; zodanig dat ze soms zelfs vruchteloos blijven, niet in staat het goede te schenken dat ze bevatten. Mijn Wil is Heilig, en ze bevat geheel de deugd van alle Sacramenten. Dat niet alleen, Mijn Wil hoeft niet te werken om de ziel de gezindheid te geven om het goede te ontvangen die Mijn Wil bevat. Het is in feite zo dat zodra de ziel zich ter beschikking heeft gesteld om Mijn Wil te doen, Mijn Wil, die alles voorbereid heeft gevonden, zelfs ten koste van enig offer, Zich zonder uitstel meedeelt aan de ziel, het goeds dat Ze bevat uitstort en de helden vormt – de martelaren van de Goddelijke Wil, de voorbodes die het meest ongekend zijn. En wat doen de Sacramenten anders dan de ziel met God verenigen? En wat is het om Mijn Wil te doen? Is het misschien niet om de wil van het schepsel met haar Schepper te verenigen? Het is om zichzelf op te lossen in de Eeuwige Wil – de nietigheid stijgt naar het Al, en het Al daalt neer in de nietigheid. Het is de meest edele, de zuiverste, de prachtigste, de mees heroïsche handeling dat een mens kan doen. 

Vol 14 – 3/3/1922: Jezus: Mijn dochter, nu is het gepast dat Ik weer aan het werk ga - om de bodem van je ziel te bewerken, om het zaad van Mijn Woord te kunnen zaaien waarmee Ik je kan voeden. Ik werk zoals een boer wanneer hij wil zaaien op zijn akker: hij vormt kleine greppels, maakt de voren en werpt de zaden erin; dan bedekt hij opnieuw de kleine greppels en voren waarin hij de zaden heeft gezaaid, om ze beschut te houden en ze de tijd te geven om te ontkiemen, om ze vervolgens te oogsten wanneer ze honderdvoudig zijn toegenomen en er zijn voedsel van te maken. Maar hij zorgt ervoor dat hij er niet te veel aarde op doet, anders zou hij zijn zaden laten verstikken en afsterven onder de aarde, en zou hij het risico lopen om met een lege maag te blijven.

Wel, dat is wat Ik doe: Ik bereid de kleine greppels voor, Ik vorm de voren, Ik vergroot het vermogen van haar intelligentie om Mijn Goddelijk Woord te kunnen zaaien, en daarom het voedsel voor Mij en voor haar te vormen; dan bedek Ik de kleine greppels en de voren met aarde - dat is nederigheid, nietigheid, de vernietiging van de ziel, en een beetje zwakte of ellende van haar. Dit is de aarde, en het is noodzakelijk dat Ik het van haar afneem omdat Ik deze aarde niet heb; en zo bedek Ik alles en wacht Ik op Mijn Oogst met vreugde. 

Je wilt weten wat er gebeurt wanneer er teveel aarde over het zaad wordt geplaatst? Wanneer de ziel haar ellende, haar zwakheden, haar nietigheid voelt, en zij zichzelf kwelt en ze er zoveel over nadenkt dat ze tijd verspilt. De vijand gebruikt dit om haar in verwarring, ontmoediging en moedeloosheid te brengen. Dit alles is een overschot aan aarde over Mijn Zaad. O, wat voelt Mijn Zaad dan zoals ze sterft – wat worstelt ze om te kiemen onder deze aarde! Vele keren keren vermoeien deze zielen de Hemelse Boer, en Hij trekt zich terug. O, hoeveel zielen zijn er zoals deze! 

Luisa: Mijn Lieveling, ben ik een van deze? Jezus: Nee, nee; iemand die Mijn Wil doet, is niet onderworpen aan het vormen van aarde dat Mijn Zaad verstikt; veeleer vind Ik zelfs geen nederigheid in haar, maar alleen haar nietigheid, die weinig aarde voortbrengt, en daarom is slechts één laag over Mijn Zaad leggen, genoeg. En de Zon van Mijn Wil bevrucht het spoedig, en doet het ontkiemen en Ik behaal Grote Oogsten, om dan snel terug Mijn Zaad te zaaien. Bovendien kun je hier zeker van zijn; zie je niet hoe dikwijls Ik terugkom om Nieuwe Zaden van Waarheden in je ziel te zaaien? 

Vol 16 – 10/11/1923: Jezus: Mijn lieve kleintje! Ik heb je uitgekozen, kleintje, omdat de kleintjes iemand met hen laten doen wat hij wil. Ze lopen niet alleen, maar laten zich leiden; sterker nog, ze zijn bang om zelf een voet te plaatsen. Als ze gaven ontvangen, voelen ze zich niet in staat ze te houden, ze plaatsen deze gaven op de schoot van hun moeder. De kleintjes worden van alles ontdaan. Het kan ze ook niet schelen of ze rijk of arm zijn. Ze maken zich nergens zorgen over. Oh, hoe prachtig is het teder kleintje, vol genaden, schoonheid, frisheid! Daarom, hoe groter het werk is dat Ik in een ziel wil doen, hoe kleiner Ik haar kies. Ik hou heel veel van kinderlijke frisheid en schoonheid. Ik vind het zo leuk dat Ik haar bewaar in kleinheid of nietigheid waaruit ze voortkwam. Ik laat niets van haarzelf in haar binnen, opdat ze haar kleinheid niet verliest en daarom de Goddelijke frisheid en schoonheid bewaart waaruit ze voortkwam. 

Opdat Mijn Wil kenbaar zou worden, om de Hemel te openen om Mijn Wil op aarde te laten neerdalen en om Haar op aarde te laten regeren zoals Ze doet in de Hemel, moest Ik een ander kleintje kiezen uit alle generaties. Aangezien dit het grootste Werk is dat ik wil doen - de mens herstellen in zijn oorsprong, waaruit hij kwam, voor hem de Goddelijke Wil openen die hij verwierp, mijn armen voor hem openen om hem weer te ontvangen in de schoot van Mijn Wil – roept Mijn Wijsheid de kleinste uit het niets. 

Mijn arme kleintje, waar ben je bang voor? Moed, Ik ben Degene die alles zal doen in Mijn Dochtertje. Je zult niets anders doen dan Mij trouw volgen, niet? Je hebt gelijk dat je te klein bent en dat je niets kunt, maar Ik zal alles in jou doen. Zie je niet hoe Ik in je ben, en je niets maar de schaduw bent die Mij bedekt?

Ik ben Degene die in jou de eeuwige en oneindige grenzen van Mijn Wil zal oversteken. Ik ben het die alle generaties zal omhelzen om hen, samen met je schaduw, aan de voeten van de Eeuwige zal brengen, zodat de twee wilsuitingen, de menselijke en de Goddelijke, elkaar kunnen kussen, naar elkaar kunnen glimlachen, en elkaar niet langer als vreemden aankijken, niet verdeeld zijn, elkaar niet boos aankijken, maar dat de ene in de ander versmolten kan zijn en één enkele Wil vormen. Het is de kracht van je Jezus die dit moet doen; je hoeft niets te doen maar enkel te gehoorzamen. Ik weet het, Ik weet dat je nietig bent en niets kunt doen, daarom kwel je jezelf. Maar het is de kracht van Mijn arm die wil en kan werken, en Ik vind het leuk om geweldige dingen te doen in de meest nietige kleintjes.

Vol 16 – 13/5/1924: Ik weet niet hoe, maar Jezus hield me steviger vast en tilde me hoger op, te midden van een oneindig Licht. Ik voelde me vernietigd, maar mijn vernietiging werd vervangen door een Goddelijk Leven, dat vele verschillende kleuren van schoonheid, heiligheid, licht, goedheid, vrede, liefde, enz. uit zichzelf ontketende; op zo'n manier dat mijn nietigheid werd getransformeerd door die Goddelijke kleuren, in die mate dat het niet langer herkend werd en Degene die me zo verfraaid had, bekoorde.

Jezus: Zie je het, Mijn dochter? De belangrijkste Handeling van de Goddelijke Personen is de volmaakte overeenstemming van Onze Wil. Onze Wil is zo verenigd dat men de Wil van de Ene niet kan onderscheiden van die van de Andere. Ander. Hoewel Onze Personen verschillend zijn - Wij zijn Drie – is Onze Wil Eén, en deze Ene Wil brengt een voortdurende Handeling voort van Perfecte Aanbidding onder de Goddelijke Personen - de Ene aanbidt de Anderen. Deze overeenstemming van Wil brengt een evenredigheid van Heiligheid, van Licht, van Goedheid, van Schoonheid, van Kracht, van Liefde voort en vestigt in Ons de ware heerschappij van orde en van vrede, en geeft Ons immense Vreugde en Geluk, en Oneindige Zaligheden. Daarom is de overeenstemming van de menselijke wil met de Goddelijke de Eerste schakel van verbinding tussen Schepper en schepsel; en van daaruit dalen de Goddelijke Deugden in haar neer, als in een kanaal, en brengen in haar ware Aanbidding en volmaakte Liefde voor haar Schepper voort. En opstijgend vanuit datzelfde kanaal van verbinding, ontvangt ze de verschillende tinten van Goddelijke Kwaliteiten. En elke keer dat de ziel opstaat om in deze Eeuwige Wil te duiken, wordt ze verfraaid door meer variëteiten van Goddelijke Schoonheid en verwerft ze deze. 

Vol 19 – 16/4/1926: Jezus: Mijn dochter, alles wat je hebt meegemaakt - je Volledige overgave in de armen van Onze Hemelse Vader, je eigen leven niet meer voelen - is het beeld van het Leven in Mijn Wil. In feite, om erin te leven, moet de mens meer van God leven dan van zichzelf. Meer zelfs, ‘het niets’ moet leven geven aan ‘het Al’, om alles te kunnen doen en om haar aan de top van alle andere handelingen van elk schepsel te hebben.