Vastentijd 2021

14/3 Evangelie volgens H. Johannes 3:14-21

Jezus zei tot Nicodemus, een farizeeër: “De Mensenzoon moet hoog verheven worden, net zoals Mozes in de woestijn de slang omhooggeheven heeft, opdat iedereen die gelooft, in Hem eeuwig leven heeft. Want God had de wereld zo lief dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. God heeft Zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door Hem te redden. Over wie in Hem gelooft wordt geen oordeel uitgesproken, maar wie niet in Hem gelooft is al veroordeeld, omdat hij niet wilde geloven in de naam van Gods enige Zoon. Dit is het oordeel: het Licht kwam in de wereld en de mensen hielden meer van de duisternis dan van het Licht, want hun daden waren slecht. Wie kwaad doet, haat het Licht; hij schuwt het Licht omdat anders zijn daden bekend worden. Maar wie oprecht handelt zoekt het Licht op, zodat zichtbaar wordt dat God werkzaam is in alles wat Hij doet.”

Preek toegeschreven aan de H. Efrem (c. 306-373), diaken in Syrië, Kerkleraar

Toen het volk morde tot God en Mozes omdat ze geen brood en geen water hadden en het eten dat God voorzag niet meer wilden, stuurde de Heer giftige slangen op de Israëlieten af, die hen beten, zodat velen van hen stierven. (Numeri 21) Toen gingen ze naar Mozes, die voor hen tot de Heer bad. De Heer beval Mozes een koperen slang te monteren op een paal, en iedereen die gebeten was, die opkeek naar de koperen slang bleef in leven. Het was met andere woorden om de zonde ter dood te brengen. (...) Ze moesten kijken naar een koperen slang, omdat ze de zonde van de eerste ouders, Adam en Eva hadden herhaald. Adam en Eva hadden allebei gezondigd door van de vrucht van de boom te eten. De Israëlieten hadden geklaagd over het voedsel. Dit is wat de psalm getuigt: "zij kwamen in opstand tegen God in de woestenij" (Ps 78 [77]: 17). Ook in het Paradijs was de slang de bron van ontevredenheid en zonde. (...)

Op deze manier leerden de kinderen van Israël dat dezelfde slang die de dood van Adam had beraamd, ook de dood voor hen had gebracht. En daarom hing Mozes het aan de paal zodat, als ze het zagen, de gelijkenis hen ertoe zou brengen om aan de Boom van Goed en Kwaad te denken. Degenen die er hun ogen op richtten, werden gered, niet door de slang, maar als gevolg van hun bekering. Ze keken naar de slang en werden aan hun zonde herinnerd. Omdat ze gebeten waren, hadden ze berouw en werden ze opnieuw gered. Hun bekering veranderde de woestijn in een woonplaats van God; door berouw werd het zondige volk een Kerkelijke Gemeente en, nog beter, ze aanbaden de voorafbeelding van het Kruis, waar later Jezus, de Redder van de mensheid, zou op gekruisigd worden.

Overweging

Jezus is als het Licht in onze wereld gekomen. Hoewel we van nature de voorkeur geven aan licht boven duisternis, kan het licht ons soms zorgen baren. Licht vertoont zoveel gebreken, zoveel gebieden in het leven dat we ze misschien liever in het donker laten,​​waar ze niet kunnen worden gezien.

We zijn tenslotte allemaal door God geschapen, naar Zijn beeld, en daarom zijn we allen kunstwerken. De Vastentijd is een goed moment om aan onszelf te denken als dit kunstwerk en te zien waar wat restauratiewerk nodig is.

Zoals alle goede restaurateurs heeft God Licht nodig om Zijn werk te doen. We weten dat in dit Licht onze onvolkomenheden zullen belicht worden. Deze onvolkomenheden kunnen in mijn levenswandel zijn, hoe ik met de anderen omga thuis, op het werk… Hoever ben ik van Gods Wet afgedwaald… Hoe is het met mijn gebed tot God gesteld… Gebruik ik de tijd om dichter bij God te komen… Restauratiewerken kosten tijd en moeite. Nu we halverwege onze Vastentocht zijn aangekomen, moeten we eens goed nadenken waar we ons bevinden: hebben we een onwankelbaar geloof in God, of zijn we ongelovig, of lauw in geloof.

Met het vooruitzicht op de Waarschuwing, is het nodig dat we NU de pauzeknop van ons drukke leven indrukken, en als de moeilijke tijden beginnen: kunnen we bij God en Zijn Moeder terecht, of staan we er alleen voor?

Als we zien dat we tekort geschoten zijn, kunnen we in onze zwakheid om Zijn vergeving vragen, zodat we opnieuw in het Licht van de Heer Jezus leven en vernieuwd en hersteld zijn voor God en onze broeders en zusters in Christus.

De H. Augustinus leert ons: ‘Als Christenen is het onze taak om dagelijks vorderingen te maken in de richting van God. Onze Pelgrimstocht op aarde is een school waarin God de enige Leraar is en ze vereist goede studenten. Op school leren we elke dag iets. Deze dingen zijn remedies voor onze wonden en materiaal voor onze studies.’ Preek 16a