DAG 19 : De Barmhartige Maria

Giovanni Da Gaeta - Mater Misericordiae 

We richten nu onze blik op de barmhartigheid van Maria.

Een gebrekkig begrip van Gods bedachtzaamheid bevestigt dat de rol die de mens in de relatie met God speelt, niet bestaat, aangezien God alles doet. Maria zou dus helemaal geen verdienste hebben: waarom zou je haar barmhartig noemen, aangezien alles teruggaat naar Gods Barmhartigheid?

Inderdaad gebrekkig: om Gods Barmhartigheid in onze ziel te ontplooien, moeten we ruimte maken, en God heeft alle beschikbare ruimte nodig. Ruimte maken is een proces waarbij de hele persoon betrokken is, en kan niet plaatsvinden zonder een pijnlijke strijd. Het is een ingewikkeld proces, maar het resultaat is verbluffend: we stralen Gods genade uit.

Dit is precies wat er met Maria is gebeurd. Ook zij onderging dit pijnlijke proces. Als Jezus in het Evangelie Zijn Moeder ontmoet, is dat dikwijls om haar hart te breken. Jezus schijnt haar hard te behandelen. "Lijkt" is de sleutel - dit gedrag is zinvoller dan we misschien denken. Laten we Matteüs 15:22-28 lezen, de aflevering van de Kanaänitische vrouw:

Plotseling klonk de roep van een Kanaänitische vrouw die uit die streek afkomstig was: ‘Heb medelijden met mij, Heer, Zoon van David! Mijn dochter wordt vreselijk gekweld door een demon.' Maar Hij keurde haar geen woord waardig. Zijn leerlingen kwamen naar Hem toe en vroegen Hem dringend: ‘Stuur haar toch weg, anders blijft ze maar achter ons aan schreeuwen.' Hij antwoordde: ‘Ik ben alleen gezonden naar de verloren schapen van het volk van Israël.' Maar zij kwam dichterbij, wierp zich voor Hem neer en zie: ‘Heer, help mij!' Hij antwoordde: ‘Het is niet goed om de kinderen hun brood af te nemen en het aan de honden te voeren.' Ze zei: ‘Zeker, Heer, maar de honden eten toch de kruimels op die van de tafel van hun baas vallen.' Toen antwoordde Jezus haar: ‘U hebt een groot geloof! Wat u verlangt, zal ook gebeuren.' En vanaf dat moment was haar dochter genezen.

Dat klinkt nogal hard... Maar de vrouw kwam en bracht Hem hulde, zeggende: ‘Heer, help mij.' Hij antwoordde: ‘Het is niet goed om de kinderen hun brood af te nemen en het aan de honden te voeren.'

Dit is een belediging. Maar de vrouw staat erop: ‘Alstublieft, Heer, want zelfs de honden eten de stukjes die van de tafel van hun meesters vallen.'

Je kunt je afvragen waar ze nog liefde vindt ondanks de belediging, de minachting. Zou het Jezus kunnen zijn die, door haar af te wijzen, geleidelijk de liefde van deze vrouw laat groeien, op dezelfde manier dat men een rivier zou blokkeren om haar kracht te vermeerderen?

Ja, dit is Jezus aan het werk in haar. Daarom is haar geloof geweldig. Zo geweldig dat de kunstenaar zijn werk bewondert en op de een of andere manier in de ban raakt van zijn schoonheid:

Toen zei Jezus tegen haar: 'O vrouw, u hebt een groot geloof! Wat u verlangt, zal ook gebeuren.' En haar dochter was genezen.

Dit is de verklaring achter de ogenschijnlijk harde houding van Jezus tegenover Zijn Moeder. Dit verklaart ook de rol die Zijn Moeder speelt, en natuurlijk de enorme kracht van haar voorspraak - omdat ze zoveel liefheeft.

Gebed van toewijding