Vastentijd 2021

28/2 Evangelie volgens H. Marcus 9:2-10:

Zes dagen later nam Jezus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee een hoge berg op, waar ze helemaal alleen waren. Voor hun ogen veranderde Hij van gedaante, Zijn kleren gingen helder wit glanzen, zo wit als geen enkele wolwasser op aarde voor elkaar zou kunnen krijgen. Toen verscheen Elia aan hen, samen met Mozes, en ze spraken met Jezus. Petrus nam het woord en zie tegen Jezus: ‘Rabbi, het is goed dat wij hier zijn; laten we drie tenten opslaan, een voor U, een voor Mozes en een voor Elia.ÿ Hij wist niet goed wat hij moest zeggen, want ze waren door schrik overweldigd. Toen viel de schaduw van een wolk over hen, en uit de wolk klonk een stem: ‘Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem!ÿ Ze keken om zich heen en zagen opeens niemand meer, behalve Jezus, die nog bij hen stond. Toen ze de berg afdaalden, zei Hij tegen hen dat ze aan niemand mochten vertellen wat ze hadden gezien voordat de Mensenzoon uit de dood zou zijn opgestaan. Ze namen Zijn woorden ter harte, maar vroegen zich onder elkaar wel af wat Hij bedoelde met deze opstanding uit de dood.

H. Ambrosius (c.340-397), Bisschop van Milaan en Kerkleraar

Drie personen werden uitgekozen om de berg te beklimmen, twee om aanwezig te zijn toen de Heer verscheen (...) Petrus, die de sleutels van het Koninkrijk der Hemelen ontving, was één van degenen die naar boven klommen, en Johannes, aan wie de Moeder van Jezus werd toevertrouwd, en Jakobus, die de eerste zou zijn die tot de Bisschop zou worden verheven. Toen verschenen Mozes en Elia, de Wet en de Profeten, samen met het Woord (...) Laten we ook de berg beklimmen, laten we het Woord van God smeken om aan ons te verschijnen in zijn 'pracht en schoonheid', om 'het teken te zijn van kracht, majesteit en glorieÿ. (Ps 45:4).​

Want als je niet opstijgt naar de top van een hogere kennis, zal de Wijsheid niet aan je verschijnen, zal het begrip van de mysteries zich niet laten kennen. De pracht en schoonheid die te vinden is in het Woord van God zal niet aan je verschijnen, maar Gods Woord zal lijken op een lichaam ´zonder genade of schoonheid¡ (Jes 53:2). Het zal lijken op een lijdende mens, ´gewend aan zwakheid¡ (vs. 3), en als een woord dat van een mens afkomstig is, bedekt met de sluier van de letter en niet stralend door de kracht van de Geest, van het Goddelijke. (vgl. Kor 3:6-17).​

Zijn kleding ziet er anders uit als Hij op de top van de berg is in vergelijking toen Hij zich aan de voet van de berg bevond. Men zou kunnen zeggen dat de kledij van het Woord de woorden van de Schrift zijn die, om zo te zeggen, de Goddelijke gedachten bekleden. En net zoals Hij aan Petrus, Jakobus en Johannes verscheen onder een andere gedaante, Zijn gewaad verblindend wit was, zo wordt de betekenis van de Goddelijke Schrift in je geestesoog uitgelegd. Zo worden de Goddelijke Woorden als sneeuw "zoals niemand op aarde ze zou kunnen (doen ver)bleken" (...)

Toen kwam een wolk over hen, die hen overschaduwde. Deze schaduw is de Gods Geest, die niet het hart van de mens overschaduwt, maar aan het licht breng wat verborgen ligt (...) Zie je, volmaakt Geloof is de kennis van de Zoon van God, niet alleen voor beginners, maar ook voor degenen die perfect zijn, de bewoners van de Hemel.

Overweging

De Vastenperiode is een gelegenheid om na te denken over ervaringen van leven en dood. Het coronavirus, met zijn verschillende varianten, heeft ons bewust gemaakt van de donkere schaduw van de dood. De dagelijkse dodentol is een getal geworden. De cijfers hebben ons geschokt en verdoofd. Grote aantallen sterfgevallen, dag in dag uit, kunnen een verdovend effect op ons hebben tot het punt waarop we de angel niet meer voelen. In de afgelopen maanden merkte ik dat ik cijfers aan het vergelijken was en dacht: "Goddank is het alleen dit (kleinere) aantal en niet dat  (grotere) aantal". Maar het gaat niet over getallen maar mensenlevens.

Bij het zien van deze cijfers moeten we er eens bij stilstaan als wij wat er gebeurt als wij zouden sterven. Over de drempel begint namelijk een nieuw leven volgens het leven dat we hebben geleid. Onze ziel is onsterfelijk en kan maar op deze drie plaatsen heen: de Hemel, het Vagevuur en de Hel. We mogen in deze Vastentijd niet vergeten dat wij, en niet God onze lotsbestemming in de hand hebben. We moeten leven alsof elke dag onze laatste kan zijn.

Wanneer U onze kracht bent, zijn we sterk

Matteüs 17:5: Dit is Mijn geliefde Zoon, in Hem vind Ik vreugde. Luister naar Hem.

Het ligt vast dat de tweede zondag van de Vastentijd in het Evangelie over de Transfiguratie  gaat. Dit is een geweldig moment voor Jezus en zijn gekozen Apostelen Petrus, Jakobus en Johannes. De woorden 'Luister naar Hem' zeggen ons wat we in deze vruchtbare en heilige tijd moeten doen. We hebben allemaal de verantwoordelijkheid om naar Gods Woord en ons leven volgens Zijn Woord te leven. Zoals de psalmist ons vertelt: "Uw woord is een lamp voor mijn voet, een licht op mijn pad." (Psalm 119:105). Als we naar God luisteren en Zijn Woord ons leven laten vormen, krijgen we zowel kracht als leiding over hoe we ons dagelijks leven moeten leiden als zonen en dochters van de Hemelse Vader. De H. Augustinus vertelt ons in het volgende citaat over een God die ons beschermt, ons kracht en hoop geeft.

´O Heer, onze God, laat de beschutting van uw vleugels ons hoop geven. Bescherm ons en ondersteun ons. Wanneer U onze kracht bent, zijn we sterk, maar als we op onze kracht steunen, zijn we zwak. Laten we thuiskomen bij U, O God, uit angst dat we verdwaald zijn.¡

Als we echter hoop en kracht in God willen vinden, moeten we aandachtig zijn voor Zijn Woord en daarom moeten we mensen van gebed zijn. Dat is zowel persoonlijk gebed als gemeenschappelijk gebed. Paus Benedictus XVI beschreef de Transfiguratie als een "gebedsgebeurtenis". De transfiguratie was een gebeurtenis met een kleine gemeenschap van Apostelen. Samenkomen als een gemeenschap om te bidden is een goede manier om ervoor te zorgen dat ons gebed niet wordt verwaarloosd. Ons persoonlijk gebed voedt zich met het gebed van de gemeenschap en het gemeenschapsgebed roept ons op om samen in gebed te zijn en zo worden we teruggetrokken tot de Heer.

Een laatste gedachte van de H. Augustinus.

"Kom Heer! Maak ons ​​wakker! Roep ons terug naar U! Zet ons ​​hart in vuur en vlam en trek ons ​​naar U toe. Blaas uw zoete geur over ons en laat ons de zoetheid van Uw aanwezigheid proeven. Laten we van U houden. Laten we naar U toe rennen." - Een meditatie geschreven door Fr Ian Wilson, Priester in de Clare Priory, Suffolk