Vastentijd 2021

26/2 Evangelie volgens H. Matteüs 5:20-26:

Want Ik zeg jullie: als jullie gerechtigheid niet groter is dan die van de schriftgeleerden en de farizeeën, zullen jullie zeker het Koninkrijk van de Hemel niet binnengaan. Jullie hebben gehoord dat destijds tegen het volk is gezegd: ´Pleeg geen moord. Wie moordt, zal zich moeten verantwoorden voor het gerecht.¡ En Ik zeg zelfs: ieder die in woede tegen zijn broeder of zuster tekeergaat, zal zich moeten verantwoorden voor het gerecht. Wie tegen hen ´Nietsnut!¡ zegt, zal zich moeten verantwoorden voor het Sanhedrin. Wie ´Dwaas!¡ zegt, zal voor het vuur van de Gehenna komen te staan. Wanneer je dus je offergave naar het altaar brengt en je je daar herinnert dat je broeder of zuster je iets verwijt, laat je gave dan bij het altaar achter; ga je eerst met die ander verzoenen en kom daarna je offer brengen. Leg een geschil snel bij, terwijl je nog met je tegenstander onderweg bent, anders levert hij je uit aan de rechter, draagt de rechter je over aan de gerechtsdienaar en word je gevangen gezet. Ik verzeker je: dan kom je niet vrij voor je ook de laatste cent hebt betaald.

Zalige Columba Marmion (1858-1923), Abt

Het kan gebeuren (…) dat iemand zijn broeders "excommuniceert". Dit kan worden gedaan door te falen in liefdadigheid; door iemand uit te sluiten, als het niet uit zijn hart is dan in ieder geval van de uitstraling van effectieve liefde. Nogmaals, men kan iemand uit het hart van anderen "excommuniceren" door wantrouwen in hen op te wekken. Dit is een zonde die zo in strijd is met de Christelijke geest dat we er speciaal voor op onze hoede moeten zijn en hierin met de grootste fijngevoeligheid moeten handelen.

. Woe to those who impair, in whatever manner it may be, this spirit of charity. In rending the robe of the Bride, they tear from their own soul the Christian sign excelling all others.

De cenobitische gemeenschap is één, het cement dat de verschillende leden samenbrengt, is naastenliefde. Als dat vermindert, neigt het Goddelijke leven er ook naar om te verminderen in het sociale lichaam. Wat is eigenlijk het onderscheidende teken waardoor leden van de Christelijke familie onfeilbaar worden herkend, het teken dat Christus Zelf heeft gegeven? Het is wederzijdse liefde (vgl. Joh. 13:35). Hetzelfde geldt voor de kloostergemeenschap, en het ware kenmerk van de bescherming van Christus Jezus over een religieuze gemeenschap is de naastenliefde die regeert tussen haar leden. Wee degenen die, op wat voor manier dan ook, deze geest van naastenliefde aantasten. Door de mantel van de Bruid te verscheuren, scheuren zij uit hun eigen ziel het Christelijke teken dat alle andere overtreft.

Christus is één; hij vertelt ons dat wat we voor de minste van Zijn broeders - goede of kwade aandoen, we onszelf aandoen. (vgl. Mat 25:40,45).

Cenobitisch kloosterleven is een monastieke traditie die de nadruk legt op het gemeenschapsleven. In het Westen behoort de gemeenschap vaak tot een religieuze orde, en het leven van de cenobitische monnik wordt gereguleerd door een religieuze regel, een verzameling voorschriften. De oudere stijl van het kloosterleven, om als kluizenaar te leven wordt eremitisch genoemd. Een derde vorm van monnikendom, di voornamelijk in het Oosterse Christendom voorkomt, is de skete. (uit: nl.qaz.wiki)

Overweging

Psalm 130:6: Mijn ziel verlangt naar de Heer, meer dan wachters naar de morgen.

De Bijbel heeft veel treffende beelden, en geen enkele is krachtiger dan deze van de wachter die wacht tot de dageraad aanbreekt en dan de stadsmensen roept om op te staan ​​en de dag te beginnen. Dat waren de dagen dat mensen voor hun veiligheid in ommuurde dorpen en steden woonden. De wereld daarbuiten was een gevaarlijke en bedreigende plek, met wilde dieren en rovers. De wachter liep in het donker op de stadsmuren, terwijl hij waakte tot het aanbreken van de dag.

Het verlangen van de wachter weerspiegelt perfect het verlangen van het menselijk hart, een hart dat waakt om God te verwelkomen. De Vastentijd is een tijd om ons te concentreren op ons verlangen naar God, in gedachten houdend dat we als menselijke wezens rusteloos zijn voor God - zelfs als we ons er meestal niet van bewust zijn. Niemand is zonder verlangen. We verlangen allemaal naar iets meer, iets beters, niet in staat om te identificeren wat dat iets is.

Te dikwijls zoeken we het op de verkeerde plaatsen: in persoonlijke ambitie ten koste van anderen, materiële goederen, ongepaste relaties, een verslaving, wat dan ook.

Maar het verlangen blijft bestaan, zelfs als het niet wordt vervuld. Waarom? Omdat alleen God het ware object van onze verlangens kan zijn. Helaas leven we in een wereld waar zo velen op zoek zijn naar geluk en vervulling elders dan in God. De Vastentijd is een tijd om thuis te komen bij God. Mijn ziel verlangt meer naar de Heer dan naar een wachter naar het aanbreken van de dag.

Eén hart en één geest gericht op God

Matt 5:24: Ga je eerst met je broeder of zuster verzoenen.

Een woord dat vooral tijdens de vastentijd veel wordt gebruikt, is VERZOENING. De Vastentijd is een periode waarin we spirituele vernieuwing zoeken, door gebed, vasten en aalmoezen, zoals we op Aswoensdag werden aan herinnerd. Om deze geestelijke vernieuwing te bereiken, wordt de nadruk gelegd op verzoening met God, onze broeders en zusters en mijzelf. De heilige Matteüs in het evangelie van vandaag wijst op het belang van verzoening met elkaar voordat we iets aan God brengen. Matthew noemt woede omdat het vaak woede is die ons ervan weerhoudt om verzoend te worden met God, onze naaste en onszelf.

Verzoening, wil het blijven duren, zal het niet van de ene op de andere dag plaatsvinden, het kost tijd en geduld. We hebben Gods hulp nodig en we moeten ook bereid zijn om oprechte menselijke inspanningen te leveren, als we willen dat verzoening deel uitmaakt ons Christelijk leven. Zonder verzoening zullen we niet ´één van hart en één van geest gericht op God¡ zijn. Hier is nog een goede gedachte van de H. Augustinus die ons door deze Vastentijd kan leiden:

Bid alsof alles van God afhangt. Werk alsof alles van jou afhangt.

Mogen jullie een waardevolle en vruchtbare Vasten hebben. – Een meditatie geschreven door Fr Ian Wilson, Priester in de Clare Priory, Suffolk