Vastentijd 2021

21/2 Evangelie volgens H. Marcus 1:12-15:

Meteen daarna dreef de Geest Hem in de woestijn in. Veertig dagen bleef Hij in de woestijn, waar Hij door Satan op de proef werd gesteld. Hij leefde er temidden van de wilde dieren, en Engelen zorgden voor Hem. Nadat Johannes gevangen was genomen, ging Jezus naar Galilea, waar Hij Gods goede nieuws verkondigde. Dit was wat Hij zei: ‘De tijd is aangebroken, het Koninkrijk van God is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.’

Origenes (c.185-253), Priester en theoloog

Het sterfelijke leven is vol hindernissen, waar je over kunt struikelen. Het is bedekt met de valstrikken van bedrog (...) En omdat de vijand deze valstrikken overal had uitgespreid en praktisch iedereen erin had gevangen, was het nodig dat Iemand sterker zou komen om ze te overwinnen en te breken en zo het pad van degenen die het volgden te vernietigen. Om deze reden werd onze Redder, voordat Hij zich kwam verenigen met de Kerk zal Zijn Bruid, ook door de duivel bekoord. (…) Op deze manier leerde Hij de Kerk dat ze niet door luxe en plezier, maar door vele beproevingen en bekoringen tot Christus moet komen.

Inderdaad, er was niemand anders die deze valstrikken had kunnen overwinnen. “Want allen hebben gezondigd”, zoals er geschreven staat (Rom 3:23) Onze Heer en Redder, Jezus, is de enige die “geen zonde heeft begaan” (1Petr 2:22). Maar de Vader “heeft Hem tot zonde gemaakt ter wille van ons” (2 Kor 5:21) zodat Hij “naar de gelijkenis van zondig vlees en ter wille van de zonde de zonde veroordeelde” (Rom 8:3). Jezus liep dus in deze valstrikken, maar was er zelf niet in verstrikt. Meer nog, toen Hij ze had gebroken en vernietigd, moedigde Hij de Kerk zozeer aan dat ze van nu af aan hindernissen onder de voeten durfde te verpletteren, over de valstrikken zou klimmen en in alle geluk zou zeggen: “Onze ziel is, als een vogel, ontsnapt uit de strik van de vogels. De strik is gebroken en wij zijn gered.” (Ps 124 [123]:7)

Hij onderging echter zelf de dood, maar toch vrijwillig en niet gebonden door zonde, zoals wij. Want Hij is de enige die “vrij is onder de doden” (Ps 87:6). En omdat Hij vrij was onder de doden, overwon Hij “degene die de macht had over de dood” (Hebr 2:14) en “nam deze gevangenen mee” van degene die de macht had over de dood (Ef 4:8), degenen die in de dood werden vastgehouden. Het was niet alleen dat Hij zelf uit de dood verrees, maar tegelijkertijd “bracht Hij degenen die in de dood waren gevangen tot leven en plaatste Hij hen met Hem in de Hemel” (Ef 2:5); “Opklimmend naar de Hoge, nam Hij gevangenen mee.” (Ef 4:8)

Overweging

“Het Koninkrijk van God is nabij” – Marcus 1:15

Als je de boodschap van Jezus in één zin zou samenvatten, is dit de zin: ‘het Koninkrijk van God is nabij’. Jezus kwam om Gods koninkrijk, het Koninkrijk van Zijn Vader, te verkondigen. Maar het bijzondere is dat Hij niet naar een ver koninkrijk wees, of een koninkrijk in de toekomst, dat nog onbereikbaar is. Nee, Hij verkondigde een Koninkrijk in het hier en nu. Elders in het Evangelie wordt het Koninkrijk van God beschreven als 'in' en 'onder' ons.

Dit is belangrijk, aangezien we in de verleiding komen om God te zien als oneindig ver van ons en Zijn Koninkrijk als een plaats die zo ver weg ligt dat het bijna onbereikbaar is. Maar God kwam onder ons, in Jezus, en in Jezus vestigde Hij Zijn Koninkrijk. Jezus is Emmanuel, God-is-met-ons. De Vastentijd is daarom een ​​tijd om stil te staan ​​en ons hart te openen voor de aanwezigheid van Gods Koninkrijk in ons midden en het te vestigen over de hele aarde.

Wat zijn de tekenen van Zijn Koninkrijk? Verwacht niets spectaculairs, want God wordt vaker aangetroffen in alledaagse dingen, de gebeurtenissen die gemakkelijk aan ons voorbij kunnen gaan. We hebben het hier niet over een zonsondergang of de sterrenhemel 's nachts. De vriendelijke glimlach van een gastvrije winkelbediende, de vriendelijke buschauffeur, de tekst van een oude vriend, de onbaatzuchtige verpleegster die haar leven in gevaar brengt elke keer dat ze naar haar werk gaat, zijn allemaal tekenen van Gods Koninkrijk. Het begint in en rond ons.

Maar onze ogen van Geloof moeten worden geopend als we deze tekenen willen zien. We moeten daarom onze behoefte aan Gods genade erkennen door vergeving voor onze zonden te vragen. We moeten bidden, zodat Jezus buiten de gebedstijden voor ons zal aanwezig zijn op die momenten van plotselinge herkenning van Zijn Aanwezigheid. Zijn blik op ons en onze reactie om Zijn handen, Zijn voeten en Zijn Hart te zijn voor de anderen en dat ook zij Zijn Aanwezigheid herkennen. De Vastentijd is een tijd om de regenboog in de wolken te herkennen, die in de eerste lezing van vandaag wordt genoemd, een teken van Gods Aanwezigheid onder ons.

Gods zegen +

Vorm je om in iets beter

Daarna werd Jezus door de Geest meegevoerd naar de woestijn om door de duivel op de proef gesteld te worden. Nadat Hij veertig dagen en veertig nachten had gevast, had Hij grote honger. – Matteüs 4:1-2

Bij het begin van zijn bediening op aarde gaat Jezus de woestijn in en na veertig dagen vasten verleidt de duivel hem drie keer. Deze verleidingen waren op fysiek vlak (voedsel), mentaal vlak (ijdelheid) en spiritueel vlak (macht en roem). Deze drie gebieden zijn wegen die de duivel voortdurend gebruikt om mensen te verleiden. Het is belangrijk om te begrijpen dat de bekoring geen zonde is, maar een uitnodiging om een ​​zonde te begaan. Daarom is er op elk moment van bekoring een overvloed aan genade om ons in staat te stellen de zonde te vermijden. De duivel is aan het werk om ons tot een zondig leven aan te zetten, maar de triomf van Jezus over de bekoringen door de duivel biedt een handleiding over hoe we de duivel kunnen weerstaan. Deze handleiding is de Heilige Schrift, het levende Woord van God. Tijdens deze Vastenperiode en daarna worden we aangemoedigd om ons begrip van de Schrift te verdiepen door ons aan te sluiten bij een bijbelgroep of met een bijbelstudievriend(in).

Als we terugdenken aan Psalm 51, moedigt de H. Augustinus ons aan om bekoring te zien als een proces om net als Jezus te zegevieren als we volharden. Hij vertelde dat onze pelgrimstocht op aarde niet van beproeving kan worden vrijgesteld. We vorderen door middel van beproeving. Niemand kent zichzelf behalve door beproeving, of ontvangt een kroon behalve na de overwinning, of gaat de strijd aan behalve tegen een vijand of bekoringen. Nogmaals waarschuwt de H. Augustinus dat je eerste taak erin bestaat ontevreden te zijn over jezelf, de zonde te bestrijden en jezelf in iets beters te veranderen. Je tweede taak is om de beproevingen en bekoringen van deze wereld die zullen worden veroorzaakt door de verandering in je leven, te doorstaan ​​en temidden van deze beproevingen tot het einde toe te volharden. Wees op je hoede, want deze bekoringen zullen van personen en gebeurtenissen komen die je bekend zijn. Jakobus 4:7 zegt “onderwerp je daarom aan God. Weersta de duivel, en hij zal van je vluchten."

Moge de genade van God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest jou en je dierbaren begeleiden tijdens deze belangrijke periode van Vasten en daarna. – Meditatie door Fr Gabriel Tumba Hassan, parochiepriester van St Monica, Hoxton, Londen