20/10/2020 : De data-droom van Dana Coverstone

Ik zag een kaart van de VS met interstate-lijnen, zoals in een atlas met de grenzen. Het leek een kaart met data/netwerklijnen. Er waren steden en dorpen te zien en er waren lichten op de plaatsen van steden en dorpen en op de lijnen waren er bewegingen te zien. Sommige plaatsen waren de lichten aan het knipperen op andere niet. Het was duidelijk dat het net overbelast was. Ik zag dat er werkers waren in witte labo-jassen die aan het werk waren om de punten waar de punten niet knipperden te bekijken. Er waren mensen met laptops en ze probeerden de situatie te veranderen, om de lichtpunten vlugger of trager te doen knipperen. Ik zag de gebieden overbelast raken. Ze zeiden: “Die circuits gaan verhit raken, ze zullen verbranden.” Ze konden het systeem niet trager doen werken. Plotseling kwamen van de Westkust en Midwest: Washington-staat, Michigan, Oregon, California grote knipperlichten. Ik zag rook uit de lichtpunten komen. Het stopte ten westen van de Mississippi –rivier. Ik zag geen explosies of bommen. Het was alsof de systemen stilvielen omdat ze oververhit waren.

De knipperlichten werden feller als ze grote steden naderden. Er klonken alarmsignalen. De mensen in labo-jassen waren koortsachtig aan het werk om de problemen op te lossen, maar het lukte niet. Ze konden het systeem niet terug starten. Je kon ze horen zeggen: “Ga rond die stad, probeer deze lijn eens…” “Ga rond Reno, ga rond Reno. Ga door Vegas…” De grote steden vertoonden nog altijd rook. Het waren precies rooksignalen zoals bij de Indianen om informatie door te geven. De rook was precies in morse-signalen om informatie door te geven. Toen verscheen aan de andere kant van de Mississippi-rivier een aftelklok. Ze was aan het aftellen en bij 1 begon de oostelijke kant van de Midwest dezelfde knipperende lichtpunten te vertonen en begonnen de punten van de steden te roken. De circuits waren oververhit. De mensen die er werkten riepen: “Het systeem gaat plat, de stroom gaat uitvallen, de circuits gaan oververhitten.” Toen de knipperende lichtpunten Philadelphia bereikten waren de netwerklijnen rood, die gingen zelfs onder de liberty-bel. De druk steeg er, het was zoals een brandslang waar je het water ziet stromen onder hoge druk. De druk bouwde zich op en ontplofte onder de liberty-bel. De klok vloog recht in de lucht en brak in twee stukken.

De Liberty Bell is een beroemde en historische klok in Philadelphia in de VS. De klok is een van de bekendste symbolen van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en staat bekend als symbool voor de vrijheid in het algemeen. Volgens de overlevering werd de klok op 8/7/1776 geluid om de burgers van Philadelphia samen te roepen voor het voorlezen van de Onafhankelijkheidsverklaring.

Dan viel de klok in twee halve stukken op de grond. De bolle stukken vielen zo dat het als een kom was die aan het schommelen was. Ze schommelde een paar minuten. Toen begon de klok te smelten. Daarna gingen alle netwerklijnen naar Washington DC. Het was alsof Washington DC een octopus was. De werkers probeerden Washington DC te sparen. Maar 1 netwerklijn bleef knipperen. Het droeg ook meer informatie dan de andere lijnen. In een andere scene zag ik mensen die maatpakken en stropdassen droegen. Ik zag ook rechters. Zij probeerden deze ene netwerklijn uit Washington DC te trekken. Maar het was nutteloos, het had geen effect. Uiteindelijk explodeerde de netwerklijn.

Het Capitool in de Amerikaanse hoofdstad Washington DC is de zetel van volksvertegenwoordiging van de VS, de wetgevende macht. In het Capitool zetelen zowel de Amerikaanse Senaat (vertegenwoordiging van twee senatoren per staat) als het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden (evenredige vertegenwoordiging naar grootte van de staat), tezamen het Congres genoemd. Het Capitool is van het Witte Huis gescheiden door de National Mall, om symbolisch de scheiding met de uitvoerende macht (de president) aan te geven. De National Mall is het gebied tussen het Capitool en het Washington Monument in Washington met tuinen, fonteinen, bomen, bloemenperkjes en monumenten open voor het publiek.

Al de connecties kwamen samen in het Capitool. Het gebouw scheurde in twee. De rook steeg in de lucht. De rookwolk vormde een woord: discovery (onthulling/bekendmaking). De mensen errond lopen weg van het woord dat ze zagen in de lucht.

Dan veranderde de scene: ik zag het Capitool en de rotonde. Er stond een gesloten kist. Op de kist stond dat de naam van de Democratische kandidaat erin zat van de tegenstander van de president. Er hing een kalender boven de kist. Ik zag de datum 17 december. Eén van de zonen van de democratische presidentskandidaat was daar. De andere zoon was er niet. Zijn vrouw was er ook en ze keek naar de grond. Niemand huilde. Er waren ook veel senatoren en congresleden van beide partijen en ze hadden allen hun hoofd naar de grond gericht. Ze schudden hun hoofd als “neen, neen, neen”. Ze hadden hun vuisten gebald. Ze droegen geen schoenen. Hun schoenen waren op een stapel voor de ingang van de rotonde van het Capitool. Sommige vrouwen droegen nog hun panty’s, de rest was blootvoets.

Toen stond een vooraanstaande senator op en vroeg om het lichaam te zien. En toen werden mariniers met wapens erbij gehaald. Hij zei: Er komt vandaag geen tentoonstelling van het lichaam of in de toekomst. Hij ging naar de stapel schoenen en zocht in de stapel tot hij zijn schoenen had gevonden. Hij deed ze aan en bleef eventjes zitten en keek rond. Je zag dat hij steeds kwader werd en ging dan kwaad naar buiten. De rook bleef buiten stijgen. Hij ging recht naar het Witte Huis met gebalde vuisten. Je zag aan zijn houding dat hij vloekte. Hij was het Witte Huis aan het vervloeken, het presidentschap aan het vervloeken. Hij was ontzet. Hij stopte eventjes voor het Washington Memorial.

Het Washington Monument staat in de stad Washington DC. Het werd opgericht voor de eerste Amerikaanse president George Washington, en werd ontworpen door Robert Mills. Met een hoogte van ruim 169 meter is het Washington Monument de hoogste obelisk ooit gebouwd. Hij is gemaakt van marmer, graniet en zandsteen. Het monument maakt deel uit van de zogenaamde National Mall, die zich uitstrekt van het Capitool tot aan het Washington Monument.

Er waren ongeveer 20 mensen die hem volgden. Ik kan niet zeggen wie ze waren.