Amerika's onheilspellende parallellen met de ondergang van het oude Romeinse rijk ... (WND.com 3/9/2017 door Bill Federer)

De val van Rome was een hoogtepunt van interne en externe factoren.

De Chinese muur

Tegen 220 n. Chr. had de latere Oostelijke Han-dynastie delen van de Chinese muur uitgebreid langs de Mongoolse grens. Dit resulteerde in een aanval van de Noordelijke Hunnen in het westen in plaats van in het oosten. Dit veroorzaakte een domino-effect van stammen die naar het westen trokken door Centraal-Azië en het West-Romeinse rijk overspoelden.

Open grenzen

Illegale immigranten stroomden over de Romeinse grenzen: Visigothen, Ostrogothen, Franken, Anglo-Saksen, Allemannen, Thüringers, Rugiërs, Juten, Picten, Bourgondiërs, Longobarden, Alanen, Vandalen, evenals Afrikaanse Berbers en Arabische overvallers.

Will en Ariel Durant schreven in 'The Story of Civilization'*: “Als Rome niet in zo korte tijd door zoveel mensen van vreemde origine werd overspoeld en ze al deze nieuwkomers via haar scholen had laten passeren in plaats van haar sloppenwijken, als ze hen had behandeld als mensen met honderd potentiële excellenties, als ze af en toe haar grenzen had gesloten om assimilatie de infiltratie te laten inhalen, had ze misschien nieuwe raciale en literaire vitaliteit van de indringing verworven, en zou het een Romeins Rome kunnen zijn gebleven, de stem en citadel van het Westen." *(Deel 3 - Caesar and Christ, Simon & Schuster, 1944, p. 366)

Verlies van gemeenschappelijke taal

Aanvankelijk assimileerden immigranten zich en leerden de Latijnse taal. Ze werkten als dienaren en velen kwamen tot leiderschap. Maar toen kwamen de immigranten zo snel binnen dat ze geen Latijn leerden, maar in plaats daarvan een mix van Latijn creëerden met hun eigen Germaanse, Frankische en Anglo stamtalen. De eenheid van het Romeinse rijk begon zo te verdwijnen.

De verzorgingsstaat

"Brood en spelen!" Vanaf 123 v.Chr. begon de immens machtige Romeinse politicus Gaius Gracchus de burgers te sussen met een uitkering, een maandelijkse uitreiking van gratis graan.

De Romeinse dichter Juvenal (circa 100 n. Chr.) beschreef hoe Romeinse keizers de massa controleerden door ze onwetend en geobsedeerd te houden door genotzucht, zodat ze zouden worden afgeleid en hen niet uit hun ambt zouden gooien, wat ze zouden kunnen doen als ze zich de ware toestand van het Rijk realiseerden: “Reeds lang geleden, heeft het Volk afstand gedaan van zijn plichten - want het Volk dat ooit het militaire commando, hoge burgerlijke functies, legioenen – alles stemde - hoopt angstig op slechts twee dingen: brood en spelen."

Juvenal vervolgde: 'Tirannen waren vrijgevig, een schepel tarwe, een liter wijn en een sesterce; en iedereen riep schaamteloos: 'Lang leve de Koning.' ... De dwazen realiseerden zich niet dat ze slechts een deel van hun eigen bezit aan het terugwinnen waren, en dat hun heerser hen niet had kunnen geven wat hij ontving door het eerst van hen weg te nemen."

Marcus Tullius Cicero schreef: “Het kwaad zat niet per se in brood en spelen, maar in de bereidheid van het Volk om hun rechten als vrije mensen te verkopen voor volle buiken en de opwinding van spelen die hen zouden afleiden van de andere menselijke noden die brood en spelen nooit kunnen bevredigen."

De Durants schreven "De concentratie van bevolking en armoede in grote steden kan een regering dwingen om te kiezen tussen het verzwakken van de economie met een uitkering of het risico lopen van oproer en revolutie." (The Lessons of History p. 92)

In 'The Great Ages of Man - Barbarian Europe'* wordt een Romein opgetekend die zegt: “Degenen die ten koste van de openbare middelen leven, zijn talrijker dan degenen die hen ervan voorzien." *(NY: Time-Life Books, 1968, p. 39)

Gewelddadig amusement

Het Circus Maximus en het Colosseum zaten vol met menigten Romeinen die zich verdiepten in gewelddadig amusement, spelen, wagenrennen en tot 404 n. Chr. gladiatoren die tot de dood vochten.

Gerald Simons schreef: "In de causale wreedheid van zijn openbare spektakels, in een ongebreidelde immoraliteit die zelfs het Christendom niet kon controleren." (The Great Ages of Man - Barbarian Europe - NY: Time-Life Books, 1968, p. 20)

De Kerk verloor haar rol als geweten

Richard A. Todd schreef: “De Kerk, terwijl ze predikte tegen misbruiken, droeg bij tot het verval door goede Christenen te ontmoedigen een openbaar ambt te bekleden.” (The Fall of the Roman Empire)

Gepland ouderschap

Romeinse gezinnen hadden minder kinderen. Sommigen verkochten ongewenste kinderen als slaaf of lieten ze tot 374 n. Chr. buiten leven, blootgesteld aan het weer om te sterven.

De Durants schreven: "Kinderen waren nu luxeartikelen die alleen de rijken konden betalen." (The Story of Civilization, Vol. 3 - Caesar and Christ -Simon & Schuster, 1944, p. 134)

Immoraliteit en ontrouw

Er was vriendjespolitiek in het gerecht, het patronagesysteem, onrechtvaardigheid in het rechtssysteem, ontrouw, badhuizen waar de homoseksualiteit hoogtij vierde, seksuele immoraliteit, gulzigheid en gymnasiums ('gym' is het Griekse woord voor naakt). De 5e-eeuwse historicus Salvian schreef: "Ondanks alle lugubere Romeinse verhalen over hun wreedheden ... betoonden de barbaren veel meer trouw aan hun vrouwen." (Great Ages, p.13)

Salvian vervolgde: “O Romeins volk, schaam je; schaam je voor je levensstijl. Bijna geen enkele stad is vrij van kwaadaardige holen, is helemaal vrij van onzuiverheden, behalve de steden waarin de barbaren hun nieuwe leven zijn begonnen… Laat niemand een andere mening hebben, alleen de ondeugden van ons slechte leven hebben ons overwonnen… De Gothen liegen, maar zijn kuis, de Franken liegen, maar zijn vrijgevig, de Saksen zijn woest in wreedheid… maar zijn bewonderenswaardig in kuisheid. … Welke hoop kan er zijn voor de Romeinen als de barbaren zuiverder zijn dan zij?"

Samuel Adams schreef op 30 april 1776 aan John Scollay uit Boston: “De vermindering van de algemene moraal gaat gewoonlijk gepaard met de vermindering van het algemene geluk, en de algemene vrijheid zal het compleet uitsterven van de moraal niet lang overleven. Het Romeinse Rijk moet dermate zijn gezonken, hoewel de Gothen het niet waren binnengevallen. Waarom? Omdat de Romeinse moraal was gezonken.''

Toen de Romeinse moraal afnam, nam het aantal wetten toe. Cornelius Tacitus schreef: "Hoe corrupter de staat, hoe talrijker de wetten."

Klassenoorlog

Stadscentra werden verlaten door de hogere klasse, die boerderijen opkocht van landeigenaren op het platteland en ze transformeerde tot paleisachtige landgoederen.

De Durants schreven: “De Romeinse landeigenaar verdween en de eigendom was geconcentreerd in een paar families. Er ontstond een proletariaat zonder doel in het land die de sloppenwijken van Rome vulde." (The Story of Civilization (Vol. 3 - Caesar and Christ, Simon & Schuster, 1944, p.90)

Binnensteden werden gedestabiliseerd en werden ook geplaagd door loodvergiftiging, omdat water via loden leidingen werd aangevoerd. De waarde van het menselijk leven was laag. Slavernij en sekshandel tierden welig, vooral van gevangengenomen volkeren uit Oost-Europa.

Belastingen

Welzijns- en overheidsbanen explodeerden, vooral met keizers die zichzelf wilden eren door nalatenschappen achter te laten van enorme openbare bouwprojecten, zoals badhuizen, colosseums, paradeplaatsen, enz.

De belastingen werden ondraaglijk, omdat "belastinginners hebzuchtige functionarissen werden in een bureaucratie die zo enorm en corrupt was". Belastinginners werden door de historicus Salvian beschreven als “erger dan de vijand”. (Great Ages, p.20).

Arther Ferrill schreef: ”De belangrijkste oorzaak van de achteruitgang in de landbouw was de hoge belasting op het marginale land, waardoor het uit de landbouw werd verdreven." (The Fall of the Roman Empire: The Military Explanation (New York: Thames and Hudson Ltd., 1986)

Er was een verlies aan patriottisme, er was kapitaalsvlucht uit het Rijk, en daarmee de geest van vrijheid. President William Henry Harrison waarschuwde in zijn inaugurele rede in 1841: “Het was de mooie opmerking van een vooraanstaande Engelse schrijver dat 'Octavius ​​in de Romeinse senaat een partij had en Antonius een partij, maar het Gemenebest geen.'... De geest van vrijheid was gevlucht, en had de verblijfplaatsen van de beschaafde mens vermeden, had bescherming gezocht in de wildernis van Scythië of Scandinavië; en zo zal het onder de werking van dezelfde oorzaken en invloeden vanuit ons Capitool en onze forums vluchten."

Meer recentelijk merkte John F. Kennedy op, 6 januari 1961: "De huidige belastingwetten kunnen de stroom van Amerikaans kapitaal naar buitenlandse geïndustrialiseerde landen in buitensporige hoeveelheden stimuleren."

Uitbesteding

De Romeinse economie stagneerde door een groot handelstekort, doordat de graanproductie werd uitbesteed aan Noord-Afrika. Gerald Simons schreef: "Als veroveraars van Noord-Afrika sloten de Vandalen naar believen de graanvoorraad van het Rijk af. Dit veroorzaakte kritieke voedseltekorten, die op hun beurt de Romeinse tegenaanvallen beperkten." (The Great Ages of Man - Barbarian Europe" (NY: Time-Life Books, 1968, p. 39)

Exploderende schulden en devaluatie van de munt

Rome werd verlamd door enorme overheidsbureaucratieën en enorme overheidsschulden. In plaats van uit de hand gelopen overheidsuitgaven te beteugelen, besloten de Romeinse keizers munten te devalueren door ze te vermengen met goedkopere basismetalen. Dit devalueerde hun monetaire systeem en veroorzaakte een exponentiële inflatie.

De Durants schreven: "De enorme bureaucratische machine was niet in staat het Rijk effectief te besturen met de enorme schuld die niet onder controle werd gehouden." (The Lessons of History - p. 92)

Gerald Simons schreef: "De West-Romeinse economie, die reeds ondermijnd was door de dalende productie van de grote Romeinse landgoederen en een ongunstige balans van de handel die goud naar het Oosten had overgeheveld, had nu geen geld meer." ( The Great Ages of Man - Barbarian Europe (NY: Time-Life Books, 1968, p. 20)

Rolf Nef van Global Research schreef op 15 januari 2007: "Wanneer imperiums vallen, vallen hun valuta eerst. Nog duidelijker is de stijgende schuld van imperiums in verval, omdat in de meeste gevallen hun fysieke expansie wordt gefinancierd met schulden.… Algemeen is het feit dat de valuta van elk van deze vallende rijken dramatisch in waarde devalueerden. Het Romeinse rijk bestond vanaf 400 v. Chr. tot 400 n.Chr. Zijn geschiedenis bestaat uit fysieke expansie, zoals de geschiedenis van bijna alle rijken. De expansie werd aangedreven door een burgerleger, betaald in zilveren munten, land en slaven uit bezette gebieden. Als er niet genoeg zilver in de schatkist was om een ​​oorlog te voeren, werden basismetalen toegevoegd om meer geld uit te geven. Dat wil zeggen dat de autoriteiten hun munteenheid devalueerden die de val van het Rijk voorafgingen. Er was een limiet aan de uitbreiding. Het Rijk raakte overbelast, had geen zilvergeld meer en ging uiteindelijk ten onder, overspoeld door barbaarse horden. " (Falling Empires and their Currencies)

Richard W. Fisher, president en CEO van de Federal Reserve Bank of Dallas, merkte op voor de Commonwealth Club of California (28 mei 2008): “We weten uit eeuwen bewijs van talloze economieën, van het oude Rome tot de huidige Zimbabwe, dat het laten lopen van de drukpers om de rekeningen van vandaag te betalen, later tot veel ergere problemen leidt. De inflatie die het gevolg is van de geldstroom in de economie blijkt veel erger te zijn dan de fiscale pijn die deze landen hoopten te vermijden."

Eigengewin en corrupte politici

De Romeinse keizer nam zoveel macht over dat de Romeinse Senaat, in plaats van over Rome te regeren, alleen bestond om de agenda van de keizer uit te voeren. De Durants schreven: "De geschoolde en bekwame mensen streefden zakelijk en financieel succes na en negeerden hun betrokkenheid bij de politiek." (The Lessons of History (p. 92)

Militaire bezuinigingen

Hoewel ze militair superieur waren en over geavanceerde wegennetwerken marcheerden, waren de getrainde Romeinse legioenen overmatig uitgestrekt en vochten ze voortdurende conflicten van de Rijn tot het Perzische rijk van de Sassaniden uit. De Romeinse grenzen waren uitgestrekt en het leger dat hen moest verdedigen, werd teruggebracht tot gevaarlijk lage aantallen. Keizers realiseerden zich dat als ze de burgers in beslag zouden laten nemen door eindeloze externe oorlogen, de burgers zouden worden afgeleid van interne problemen en politieke strijd.

Niet-Romeinse burgers werden ingelijfd bij het Romeinse leger en kregen het staatsburgerschap aangeboden in ruil voor hun militaire dienst. Dit leidde tot een verlies van patriottisme en een verminderde motivatie om de Romeinse grenzen te verdedigen tegen binnenvallende Germaanse stammen.

De Durants schreven: “De nieuwe generatie, die wereldmeesterschap had geërfd, had geen tijd of neiging om het te verdedigen; die bereidheid tot oorlog voeren die de Romeinse landeigenaar had gekenmerkt, verdween." (The Story of Civilization” (Deel 3 - Caesar and Christ, Simon & Schuster, 1944, p. 90)

Met de toename van binnenvallende hordes moesten Romeinse legioenen van de grenzen worden teruggeroepen om Rome zelf te beschermen. Het was in die tijd dat de jonge Patrick werd ontvoerd uit het Romeinse Brittannië en als slaaf werd verkocht in het Ierland van de druïden, die hij later evangeliseerde.

Terroristische aanslagen

In 452 reed Paus Leo buiten Rome om Attila te ontmoeten en haalde hem over om Rome niet te plunderen. Dit heeft het onvermijdelijke een paar decennia uitgesteld. Ten slotte viel het barbaarse opperhoofd Odoacer in 476 Rome aan en wordt aangenomen dat Rome officieel is gevallen op 4 september 476.

Lessen uit de val van Rome

John Stossel schreef: "De historicus Carl Richard zei dat het Amerika van vandaag op Rome lijkt. De Romeinse Republiek had een grondwet, maar Romeinse leiders negeerden deze vaak. ‘Marius werd zes jaar op rij tot consul gekozen, ook al was deze termijn beperkt tot een termijn van 1 jaar volgens de grondwet.’

We hebben presidenten van beide partijen die bij uitvoerend bevel wetten bekrachtigen en zeggen ‘ik ga bepaalde wetten niet handhaven omdat ik ertegen ben’. - Dat openlijk schenden van de wet is gevaarlijk omdat de wet geen betekenis meer heeft. Ik zie dat vandaag. het congres enorme wetten aanneemt die ze niet eens hebben gelezen (evenals) overbesteding, overbelasting en devaluatie van de munt.

De Romeinen waren erger. Ik heb bezwaar tegen de reis van president Obama van $ 100 miljoen dollar, maar Nero reisde met 1.000 rijtuigen. Tiberius vestigde een 'bureau van keizerlijke genoegens', dat 'knappe jongens en meisjes uit alle hoeken van de wereld' verzamelde, zodat de keizer hen kon misbruken. Keizer Commodus hield een show in het Colosseum waar hij persoonlijk vijf nijlpaarden, twee olifanten, een neushoorn en een giraf doodde."

John Stossel vervolgde: “Om hun excessen te betalen, devalueerden keizers de munt. (Doet onze Fed dat niet door $ 2 biljoen aan overheidsschuld te kopen?) Nero verminderde het zilvergehalte van munten tot 95 procent. Trajanus bracht het vervolgens terug tot 85 procent enzovoort. Tegen het jaar 300 kostte tarwe dat ooit 8 Romeinse dollars kostte, 120.000 Romeinse dollars.

De president van de Stichting voor Economisch Onderwijs, Lawrence Reed, waarschuwde dat Rome, net als Amerika, een groeiende welvaartsstaat had. Het begon met ‘gesubsidieerd graan’. De overheid gaf het weg voor de halve prijs. Maar het probleem was dat ze daar niet konden stoppen - een man genaamd Claudius deed een campagne op een platform van gratis tarwe voor de massa. En won natuurlijk. Vanaf toen ging het bergafwaarts… Al snel gaven keizers, om boze kiezers te sussen, olijfolie, zout en varkensvlees weg of subsidieerden ze deze. Mensen stonden in de rij om gratis voedsel te krijgen."

John Stossel voegde eraan toe: “De regering van Rome, net als de onze, was er niet goed in ervoor te zorgen dat subsidies alleen naar de armen vloeiden, zei Reed: 'Iedereen kon in de rij staan ​​om deze goederen te bemachtigen, wat heeft bijgedragen aan het uiteindelijke bankroet van de Romeinse staat.

Toen de inflatie toenam, legde Rome, net als de VS onder president Nixon, loon- en prijscontroles op. Toen mensen bezwaar maakten, hekelde keizer Diocletianus hun ‘hebzucht’ en zei: ‘De gedeelde mensheid spoort ons aan om een ​​grens te stellen.’ Klinkt dat niet als de antikapitalistische politici van vandaag? Diocletianus was erger dan Nixon.

Rome dwong controles af met de doodstraf - en verbood mensen om van beroep te veranderen. Keizer Constantijn verordende dat degenen die dergelijke regels overtraden, ‘gebonden waren met kettingen en teruggebracht tot slaaf.”

John Stossel concludeerde: “Uiteindelijk was het Romeinse Rijk zo groot - en de mensen waren zo verontwaardigd over gecentraliseerde controle - dat generaals in afgelegen regio's zich onafhankelijk begonnen te verklaren van Rome. Op FreedomFest voerde Matt Kibbe, president van FreedomWorks, ook aan dat Amerika binnenkort zou kunnen instorten zoals Rome deed. ‘De parallellen zijn nogal onheilspellend - de schuld, het expansionistische buitenlands beleid, de arrogantie van de uitvoerende macht dat ons land overneemt’, zegt Kibbe. ‘Maar ik denk dat we een kans hebben om ... mensen te waarschuwen voor het gevaar in het keizerlijke Washington en te proberen ertegen te vechten... ’

Rijken brokkelen hoedanook af. Rome heeft het langst geduurd. Het Ottomaanse rijk duurde 623 jaar. De Chinese Song-, Qing- en Ming-dynastieën duurden elk ongeveer 300 jaar. We hebben tot nu toe slechts 237 jaar geduurd.... We hebben geweldige dingen bereikt, maar we moeten ons voortdurende succes niet als vanzelfsprekend beschouwen. Vrijheid en welvaart zijn niet natuurlijk. In de menselijke geschiedenis zijn ze zeldzaam." (www.stossel.com)