Dood aan het ego, door duizend kleine snijwonden 6/9

Matteüs 16:24-25: Toen zei Jezus tegen zijn leerlingen: ‘Wie achter Mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en Mij volgen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van Mij zal het behouden.’

Dit is een van de drie schriftverzen die de H. Franciscus gebruikte als basis voor de levensregels van zijn drie orden. Maar Jezus bedoelde het niet alleen voor zijn boeteorden, maar voor al zijn volgelingen. Sterven aan onszelf, één verlangen tegelijk, zou voor ons een voortdurende onderneming moeten zijn - zelfdood door duizend kleine snijwonden.

We vragen ons misschien af: doen kleine dingen er echt toe? Laten we kijken naar de H. Faustina. In haar dagboek beschrijft ze met adembenemende eenvoud wat er gebeurde in haar persoonlijke gewetensverlichting.

“Plotseling zag ik de volledige toestand van mijn ziel zoals God die ziet. Ik kon duidelijk zien wat God niet aangenaam is. Ik wist niet dat zelfs de kleinste overtredingen verantwoord zouden moeten worden. Wat een moment! Wie kan het omschrijven? Om voor de driemaal H. God te staan!" — H. Faustina, Goddelijke barmhartigheid in mijn ziel, dagboek nr 36

Het is vrij duidelijk! Ik vraag me af, als de ervaring zo verontrustend was voor de H. Faustina, hoe zal het zijn voor de rest van ons?

Dikwijls hebben we de neiging om ons tijdens het biechten te concentreren op het grootste, slechtste onkruid in de spirituele tuin. Dat is geweldig! Dat moeten we doen. Maar als ze eenmaal zijn uitgeroeid, is  het vruchtbaar om voorover te buigen (denk aan nederigheid) en de bodem af te speuren naar het kleine, aanhoudende onkruid, dat niet zo erg lijkt, maar later grote problemen kan veroorzaken - een preventieve daad.

Ik schreef dit stuk oorspronkelijk voor de nieuwsbrief van de franciscanengroep waartoe ik behoor, de broeders en zusters van boete van de H. Franciscus. Terwijl ik erover nadacht in welke richting deze boodschap zou uitgaan, bleven er woorden naar me toekomen die begonnen met de letter “S”. "Snijwonden" is er zeker een van. Daarom heb ik een lijst gemaakt van klein, hardnekkig onkruid die we misschien moeten “afsnijden” voordat ze bij ons een wildgroei veroorzaken.

Hier zijn enkele die bij me opkwamen. De meesten van hen identificeren onkruid dat ik zelf heel goed ken en waar ik waakzaam moet zijn bij het afsnijden.

Klagen - Ik vroeg God eens wat ik moest opgeven voor de Vastentijd, en het eerste woord dat in mijn hoofd opkwam, was "klagen". Probeer het 40 dagen op te geven en je zult zien hoe verraderlijk het zijn weg vindt in het dagelijks leven. Klagen is het toppunt van ondankbaarheid. Zelfs kleine klachten zijn een belediging voor onze God die van ons houdt en ervoor zorgt dat alle dingen ten goede werken voor degenen die van hem houden. Klachten zijn een gif dat de geest van negativiteit in de wereld voedt. Hier is een voorbeeld van het omdraaien van een klacht. Ik woon in Canada, dus de winters zijn lang. Onlangs heb ik deze truc geleerd. Telkens wanneer ik iemand hoor klagen over het weer, citeer ik het boek Daniël: “IJs en sneeuw, prijs de Heer; Vorst en kilte, zegen de Heer! " Gewoonlijk roept dat een glimlach op bij de klager, maar meer ter zake, het geeft glorie aan God, zelfs in moeilijkheden. Glorie aan God is het hele punt van alles.

Corrigeren - Er is broederlijke correctie die vriendelijk, zachtaardig en privé wordt gedaan. Daarnaast is er de correctie van degene die  zelfingenomen is. Het is vaak openbaar, hoogmoedig en meestal niet nodig. Ik ben iemand die nauwkeurigheid en duidelijkheid waardeert. Soms is het belangrijk om juistheid en duidelijkheid een stem te geven, zoals in een politierapport of een wiskundige vergelijking. Maar in een informeel gesprek moet ik, omwille van de liefdadigheid, leren het los te laten!

Kritiek - Dit is een zeer slecht onkruid. Zelfs kleine kritiek levert bloed op, of de persoon nu aanwezig of afwezig is. Kleine snijwonden. Aanhoudende of niet aflatende kritiek lijkt meer op een geseling. Jezus voelt elke zweepslag van de tong, net als degene die bekritiseerd wordt. Wacht niet langer! Ontwortel het onkruid!

Troost - Als boeteling heb ik wat werk aan deze zaak. Troost is gemakkelijk te verkopen. We houden niet van dingen die te warm, te koud, te hard, te zacht, te pittig, te zout zijn. Tegenwoordig is er een app of een pil voor alles wat er met ons scheelt! Het helpt te bedenken dat het zoeken naar eindeloze troost vergelijkbaar is met klagen en zijn oorsprong vindt in ondankbaarheid. We zullen ons eindeloos op ons gemak voelen in de Hemel, maar laten we hier, terwijl er nog zielen zijn die gered moeten worden, kleine dingen vinden om "op te offeren". Het is een goede gewoonte voor wanneer de grote dingen opduiken.

Commentaar leveren - Dit is een groot slecht onkruid in het tijdperk van sociale media. Het is ook een bekoring in de meeste sociale situaties. Moeten we echt onze mening over alles geven? Wat verandert er? Wordt iets opgebouwd of afgebroken? Houd elke gedachte gevangen voor Christus. Tegenwoordig zijn er overal mondmaskers. Als boete kunnen we mondmaskers zien als een herinnering dat we meer moeten bidden en minder moeten praten. God zal ons wijsheid geven als we bidden. Dat alleen al geeft ons iets dat de moeite waard is om te zeggen.

Nieuwsgierigheid – In dit tijdperk van sociale media, bevordert de tv- en nieuwscyclus de overtuiging dat alles onze zaak is. Is het echt zo? Nieuwsgierigheid is een enorme afleiding van het spirituele leven. Het zou goed zijn om te bekijken waar we onze tijd en aandacht aan besteden en het overschot weg te laten. Ik moest mijn COVID-nieuws verminderen omdat ik bang werd. Nu raadpleeg ik gewoon de website van de gezondheidsdiensten om te zien of er onmiddellijk iets bedreigend is. Het ligt allemaal in Gods handen. Als franciscaan moet ik het eenvoudig houden - en vertrouwen hebben, altijd vertrouwen.

Zelfgenoegzaamheid - Dit wordt gedefinieerd als "een gevoel van zelfvoldane of onkritische tevredenheid met zichzelf". Het is een houding van "En dan? Regels gelden voor andere mensen." Het plaatst het zelf boven het algemeen welzijn. Dit zijn complexe tijden. Verwarrende tijden. De drijvende kracht in ons leven moet de Goddelijke Wil en het algemeen welzijn zijn, niet onze eigen wil en ons eigen welzijn.

Voorwaarden - Volgen we Jezus, die zich volledig geeft, of stellen we voorwaarden aan onze vrijgevigheid? Er is een inspirerend verhaal over Catherine Doherty, die een heel zwaar leven had. Na WOI leden zij en haar man honger. Haar man was ziek en leed aan een oorlogstrauma. In een voorbeeld van heroïsche liefdadigheid bewaarde Catherine voor haar man het ei van haar lunch, hoewel ze zelf extreem zwak was na een dag werken en bijna flauwviel op weg naar huis. Het was dubbel heroïsch omdat haar man ontrouw was, haar mishandelde en haar leven ellendig maakte. Dit gebeurde niet uit slaafse angst, maar uit heroïsche liefdadigheid. Zij was iemand die geen voorwaarden stelde aan haar vrijgevigheid.

Dit zijn slechts enkele zaken die bij me opkwamen. Het is natuurlijk niet voldoende om het onkruid te identificeren en onvermoeibaar te verwijderen. De beste manier om ervoor te zorgen dat ze niet terugkomen, is door ze te vervangen door de heilzame planten van mededogen, aandacht, naastenliefde, helderheid, tevredenheid, troost, moed, berouw, belijdenis en contemplatie van het Kruis van Christus.

Pr. Dave Pivonka zei dit in zijn serie "Wild Goose" over de Heilige Geest: "De Geest veroordeelt ons om ons te bekeren, niet om ons te veroordelen."

Kom Heilige Geest! Veroordeel ons, bekeer ons, corrigeer ons en troost ons in Uw genade. Amen.