De God die zich in het Paradijs verborg, zal naar de aarde neerdalen en de mensheid nooit in de steek laten. Na Zijn Hemelvaart zal Onze Heer onder ons blijven onder de Eucharistische Gedaante tot het einde der tijden, wanneer de Werkelijke Aanwezigheid de verwoeste tabernakels zal verlaten. Christus zal dan zichtbaar regeren over de glorierijke zielen van de verrezen uitverkorenen. Dat zijn de grote vreugden die de geboorte van Maria aankondigt. "Uw geboorte, O maagdelijke Moeder van God, heeft vreugde aangekondigd aan de hele wereld."

De geboorte van de H. Maagd is dan ook één van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis. Laten we nu onderzoeken hoe de geboorte werd ontvangen en lessen trekken uit deze meditatie die ons innerlijke leven ten goede zullen komen. De H. Kerkvaders drukken de impact uit op de onzichtbare wereld door de Hemelen te beschrijven die bij de geboorte van de Onbevlekte Maagd overweldigd waren door wonderbaarlijke bewondering. De Engelen waren niet in staat om gepast  lof te brengen voor het toejuichen van de aanbiddelijke Drie-eenheid omdat Ze haar had geschapen: de geliefde Dochter van de Vader, de Moeder van het Mensgeworden Woord en de Echtgenote van de H. Geest.

Ze bleven ook de schoonheid van hun Koningin bewonderen. De gezegende Geesten, die zich verheugen over de bekering van een ziel, verheugden zich bij het zien van de zekere Toevlucht van zondaars. Ze wisten dat Maria op een dag de Hemelpoort zou zijn, die nooit de toegang tot het Eeuwige Koninkrijk zou weigeren aan degenen die haar met vertrouwen aanriepen. De Kerkvaders hadden het ook over de immense zucht van verlichting van de rechtvaardigen in het limbo of voorgeborchte. Het waren degenen die waren gestorven sinds het begin van de wereld, evenals de razernij van de demonen in de Hel, die het einde van hun tirannieke heerschappij zagen naderen.

Hoe werd de geboorte van Maria, die de Hemel verheugde en de gevallen engelen doodsbang maakte, op aarde ontvangen? De geboorte van Johannes de Doper enkele jaren later ging gepaard met wonderen die een levendige indruk maakten op de populaire verbeelding. De inwoners van Judea vroegen zich met verlangen af: "Wie zal dit kind zijn, wiens komst naar deze wereld door zoveel wonderen zal worden begroet?" De sublieme missie van Maria overtrof ver deze van Johannes de Doper, die de Voorloper was van Christus. Maar niets bijzonders wees de menigte erop dat zij, die onmiddellijk na de zondeval aan de zondige mens was beloofd en die de Profeten door de eeuwen heen hadden aangekondigd, was geboren. In feite werd de Onbevlekte Maagd geboren temidden van universele onverschilligheid.

Volgens bepaalde tradities besteedde niemand in het stadje Nazareth, waar de H. Joachim en H. Anna woonden, aandacht aan de nieuwe komst. Hoewel het bloed van David door haar aderen stroomde, was haar familie uit zijn oude pracht vervallen. Wie heeft deze arme mensen opgemerkt?

De H. Anna en H. Joachim waren jarenlang kinderloos geweest, maar de Heer had eindelijk hun gebeden verhoord. Ze zagen hun dochter Maria als de maatstaf van Zijn Hemelse goedheid voor hen. Ze hadden echter geen vermoeden van de ware schatten die de Allerhoogste in de ziel van hun kind had ingeprent. Ze konden zich het wonder van haar Onbevlekte Ontvangenis niet voorstellen. Ze realiseerden zich niet dat de Moeder van de Verlosser in hun liefdevolle armen lag.

De Joden van die tijd waren in ontmoediging gedompeld. De stem van de Profeten was al jaren niet meer gehoord. Ze hadden hun politieke vrijheid verloren en dachten dat de Voorzienigheid hen in de steek had gelaten. Het was toen dat het verborgen werk van oneindige barmhartigheid in hun midden werd volbracht.

Deze feiten spreken voor zich en leren ons een duidelijke les. Zou de onduidelijkheid van de geboorte van OLVrouw ons leren om weinig van menselijke grootsheid te maken! Laten we een christelijk perspectief van onverschilligheid behouden jegens de vluchtige ijdelheden die Christus zelf vermeed bij de geboorte van zijn moeder. Waren deze belangrijk, dan zou Hij ze zeker niet aan zijn moeder hebben geweigerd.

Dit grote mysterie leert ons ook de moed nooit te verliezen. De Onbevlekte Moeder kwam ter wereld in een tijd dat de Joden de hoop hadden verloren. Ze dachten inderdaad dat alles verloren was. Laten we de vruchten plukken van deze les. We raken vaak ontmoedigd als ons verzoek niet onmiddellijk wordt ingewilligd als we de hemel aanroepen om ons te helpen. Soms wacht God tot we aan de rand van de afgrond staan ​​voordat Hij Zijn hand van genade uitstrekt. Dus laten we niet ontmoedigd raken en ophouden met bidden! De Almachtige zal ingrijpen op het moment dat we denken dat we volledig verlaten zijn. Als we vertrouwen hebben - een onbeperkte voorraad vertrouwen - zullen we enorm worden beloond!

Volgens bepaalde tradities besteedde niemand in het stadje Nazareth, waar de H. Joachim en H. Anna woonden, aandacht aan de nieuwe aankomst. Hoewel het bloed van David door haar aderen stroomde, was haar familie uit zijn oude pracht vervallen. Wie heeft deze arme mensen opgemerkt?

De H. Anna en H. Joachim waren jarenlang kinderloos geweest, maar de Heer had eindelijk hun gebeden verhoord. Ze zagen hun dochter Maria als de maatstaf van zijn hemelse goedheid voor hen. Ze hadden echter geen vermoeden van de ware schatten die de Allerhoogste in de ziel van hun kind had ingeprent. Ze konden zich het wonder van haar Onbevlekte Ontvangenis niet voorstellen. Ze realiseerden zich niet dat de Moeder van de Verlosser in hun liefdevolle armen lag.

De Joden van die tijd waren in ontmoediging gedompeld. De stem van de profeten was al jaren niet meer gehoord. Ze hadden hun politieke vrijheid verloren en dachten dat de Voorzienigheid hen in de steek had gelaten. Het was toen dat het verborgen werk van oneindige barmhartigheid in hun midden werd volbracht.

Deze feiten spreken voor zich en leren ons een duidelijke les. De ongekende grootheid van de geboorte van OLVrouw leert ons om weinig aandacht te schenken aan menselijke grootsheid! Laten we een Christelijk perspectief van onverschilligheid behouden jegens de vluchtige ijdelheden die Christus zelf vermeed bij de geboorte van Zijn Moeder. Waren deze belangrijk, dan zou Hij ze zeker niet aan Zijn Moeder hebben geweigerd.

Dit grote mysterie leert ons ook nooit de moed te verliezen. De Onbevlekte Moeder kwam ter wereld in een tijd dat de Joden de hoop hadden verloren. Ze dachten inderdaad dat alles verloren was. Laten we de vruchten plukken van deze les. We raken dikwijls ontmoedigd als ons verzoek aan de Hemel om hulp niet onmiddellijk wordt ingewilligd. Soms wacht God tot we aan de rand van de afgrond staan ​​voordat Hij Zijn Hand van genade uitstrekt. Laten we daarom niet ontmoedigd raken en niet ophouden met bidden! De Almachtige zal ingrijpen op het moment dat we denken dat we volledig in de steek gelaten zijn. Als we vertrouwen hebben - een onbeperkte voorraad vertrouwen - zullen we enorm worden beloond!

De H. Thomas van Villanova legde in een preek uit dat Maria de Hemelse dageraad is, niet alleen voor de wereld, maar vooral voor elke individuele ziel. Hij herinnerde zich de grote waarheid die door de Katholieke traditie werd onderwezen dat een ziel die doordrongen is van toewijding aan de H. Maagd, het teken van predestinatie in zich draagt. Verlang je er sterk naar om gered te worden van de eeuwige verdoemenis? Eer dan trouw Maria. Wil je de redding garanderen van degenen die je dierbaar zijn? Verkrijg van hen de belofte dat ze niet nalaten elke dag een gebed tot Maria te bidden.

Volgens de Katholieke traditie kan een dienaar van OLVrouw niet verloren gaan: Servus Mariae non peribit. Hij zal voor altijd de genade van Jezus en van zijn H. Moeder bezingen.