Newman's inzicht waarom ons spirituele leven koel wordt - Pr. Patrick Briscoe, OP - 12 mrt.2020 – Aleteia

Net als de grote bekeerling en de Israëlieten vóór hem, worden we geroepen om de tocht door de woestijn af te leggen, zonder naar Egypte te verlangen.

Kardinaal John Henry Newman (heilig verklaard door paus Franciscus) spendeerde zijn leven aan het zoeken naar het levend water van Christus. Als jonge man vertelt Newman dat hij God ontmoette, "niet als een idee, maar als een realiteit". Kort daarna werd hij tot Anglicaanse priester gewijd. Twintig jaar lang bleef Newman de God zoeken en dienen die hij leerde kennen en liefhebben. Na uitgebreide studies in Kerkgeschiedenis en theologie van Christelijke denominaties, besloot Newman Katholiek te worden.

Gewapend met de gaven van een buitengewoon intellectueel vermogen en een diep religieus geloof, zocht Newman onvermoeibaar God. Voor Newman is "groei het enige bewijs van leven." Toen Newman keer op keer over grote godsdienstvragen nadacht, merkte hij dat hij moest groeien en vaak zijn leven veranderen. Newman erkent dat het Christelijk leven nooit stil kan staan ​​en schrijft: “Hier beneden is ‘leven’ veranderen. Om perfect te zijn moet men dikwijls veranderen." Als erkenning voor Newmans theologische prestatie noemde Paus Leo XIII hem een ​​kardinaal in Newmans laatste levensjaren.

Newmans leven, hoe buitengewoon het ook is, verliep niet zonder enorme moeilijkheden. De gevolgen van zijn bekering tot het Katholieke geloof waren ernstig. De relaties met zijn familie en vrienden waren gespannen en moeilijk vanwege zijn besluit om zich met Rome te verenigen. De contacten met theologische kringen van Oxford waar hij deel van uitmaakte, waren fel verslechterd. Hoe kon Newmans eigen hart niet in de verleiding komen om uit te roepen: "Waarom, O Heer, hebt U mij uit Egypte geleid?"

Zie je, net als de Israëlieten van weleer, was Newman eerst door een reeks van lijden en zuiveringen geleid, voordat hij het vredige leven betrad dat hij zou kennen toen hij de Katholieke religieuze gemeenschap oprichtte in het oratorium van Birmingham. Zowel Newman als Israëlieten vormen voor ons de ark van het spirituele leven. We ondergaan beproevingen om klaar te worden gemaakt voor glorie.

De verleiding is natuurlijk om God de schuld te geven en te twijfelen aan het werk dat Hij doet. Net als de Israëlieten kunnen we verlangen naar dingen "zoals ze waren." Onzeker waar God ons naartoe leidt of moedeloos door het werk dat de Heer doet, zijn we ongerust terwijl de Heer ons door de woestijn blijft leiden. Het antwoord dat we moeten opbrengen, mag echter geen gemompel of klachten tegen God zijn, maar een bereidheid om te groeien, te veranderen, zoals Newman. Kies Newmans manier van toewijding en geloof, in plaats van mopperen en ons vast te houden aan onzekerheid.

Newman laat niet alleen zien wat het betekent om door de woestijn geleid te worden, hij leert ook hoe je, net als de Samaritaanse vrouw bij de bron (Johannes 4), Christus kunt ontmoeten. Misschien komt de meest verbazingwekkende zin in deze Evangelietekst aan het einde:

“Wij geloven nu niet meer om wat jij gezegd hebt, maar we hebben Hem zelf gehoord en we weten dat Hij werkelijk de Redder van de wereld is.” (Joh 4:42)

Zie je, de Samaritaanse vrouw was zo veranderd door haar ontmoeting met Christus, dat ze onmiddellijk begon te evangeliseren. Ze verkondigde dat Jezus de Christus was, degene waar Israël lang naar uitgekeken had.

Ook Newman was toegewijd aan de prediking van het Evangelie. Veertig jaar na zijn bekering wijdde hij zich aan theologische studie en prediking. Net als de vrouw bij de bron ontmoette Newman Christus en bleef hij die ontmoeting delen tot de dag dat hij zijn laatste adem uitblies.

Hoe komt het dat deze vlam van geloof nooit koel werd? Waarom was Newman, in tegenstelling tot zoveel andere Christenen, in staat om Christus voortdurend toegewijd te blijven? Waarom worden sommigen onverschillig, niet in staat het werk te zien dat God in hun leven doet?

Newman antwoordt:

Maar waarom is dit? Waarom begrijp je zo weinig het Evangelie van je redding? Waarom zijn je ogen zo zwak en je oren zo slechthorend? Waarom heb je zo weinig vertrouwen? Zo weinig van de Hemel in je hart? Om deze ene reden, mijn broeders, als ik mijn bedoeling in één woord moet uitdrukken: omdat je zo weinig mediteert. Je mediteert niet, en daarom ben je niet onder de indruk.

Mediteren. Voor Newman bestaat meditatie er eenvoudigweg in dat je je de hele dag door telkens weer herinnert aan wat God heeft gedaan. Denk aan het lijden van Christus. Denk aan de Barmhartigheid van de Heer. Denk aan wat Jezus heeft onderwezen.

Aan Christus denken, met Hem verenigd zijn, is leven putten uit levend water. Meditatie, en alleen meditatie, zal de genaden die Christus ons heeft gegeven blijven voeden en uitbreiden. Denken aan de wonderen en werken van God zal ons vervullen. Vergeetachtigheid laat ons leeg achter.

Het graf van John Henry Newman draagt ​​de inscriptie: Ex umbris et imaginibus in veritatem (Uit schaduwen en fantasieën naar waarheid). De duistere dingen in het leven hebben de kracht om ons hart in een valstrik te doen vallen. Ze kunnen ons verzwakken en ons tegenhouden. De plechtige waarheid die elke zondag door het Evangelie wordt verkondigd, is dat deze duisternis slechts een schaduw is. Hou je aan Christus vast, opdat je zult leven! Roep het Licht op en stap uit de schaduw in de Waarheid!

Zijn leven: John Henry Newman (Londen, 21/2/1801 – Birmingham, 11/8/1890) was een Engelse theoloog en bekeerling tot het Katholieke geloof. In 1879 werd hij door Paus Leo XIII kardinaal gecreëerd. Hij koos als wapenspreuk; Cor ad cor loquitur, (Het hart spreekt tot het hart). Hij werd niet tot bisschop gewijd.

Newman studeerde aan Oriel College en Trinity College te Oxford en werd er professor. In zijn jonge jaren was hij een belangrijke figuur binnen de Oxford beweging die ernaar streefde om de Anglicaanse Kerk dichter bij haar Katholieke wortels te brengen. In 1845 trad hij toe tot de Rooms-Katholieke Kerk. Zelf zou hij schrijven dat de studie van de kerkvaders hem katholiek had gemaakt. Een strijd met Charles Kingsley, die Newman als katholiek beschuldigde van het spreken van onwaarheden, leidde uiteindelijk tot zijn beroemde geloofsverdediging, de Apologia pro vita sua. Hij werd tot Priester gewijd en trad toe tot de gemeenschap van de Oratorianen. Zowel vóór als na zijn 'bekering' schreef hij een aantal invloedrijke boeken, waaronder Via Media, Poging tot het ontwikkelen van een christelijke leer, An Idea of a University en de Grammar of Assent.

Hij was de eerste rector van de katholieke University of Ireland (gesticht in 1851), het latere University College Dublin.

Newman werd vooral dankzij zijn vele boeken en publicaties bijzonder populair. Toen hij op 89-jarige leeftijd overleed, woonden naar schatting ruim 15 000 mensen zijn uitvaart bij.

De Paus spreekt normaliter geen zaligverklaring uit, alleen heiligverklaringen. Door deze uitspraak wilde de Paus benadrukken dat hij Newman als een rolmodel ziet in een steeds meer geseculariseerde wereld. De Paus prees de kardinaal voor het verdedigen van de vitale plaats van de openbaringsgodsdiensten in de samenleving. Op 14 februari 2019 heeft paus Franciscus een tweede wonder toegeschreven aan John Henry kardinaal Newman. Hierdoor lag de weg open voor een heiligverklaring. Op zondag 13 oktober 2019 tenslotte werd hij door paus Franciscus heilig verklaard tijdens een viering in te Sint-Pietersbasiliek.