Luisa’s gebed voor zielen samen met Maria, en Ze geven hen het Bloed van Jezus – uittreksel van het 7^de uur uit de 24 uren van het Lijden van Onze Heer Jezus Christus

Jezus tot Luisa: “O kind, hoeveel zielen ontsnappen Mij met geweld en vallen in de eeuwige ondergang! Hoe kan mijn smart ooit worden verzacht, als ik zoveel van één enkele ziel houdt, als van alle zielen samen?”

Inleidend gebed (elke dag te bidden): Mijn Mama, ik kom naar U in de Goddelijke Wil in de naam van allen omdat Jezus zielen wil – Hij wil troost. Geef mij daarom uw moederlijke hand, en laat ons samen rondtrekken over de hele wereld, zoekend naar zielen. Laten we in Zijn Bloed de genegenheden, de verlangens, de gedachten, de werken, de stappen van alle schepselen insluiten, en laten we de vlammen van Zijn Hart in hun zielen werpen, zodat zij zich kunnen overgeven, en dus, ingesloten zijn in Zijn Bloed en getransformeerd in Zijn vlammen. We zullen ze bij Jezus brengen, om Zijn bitterste pijn te verzachten.

Mijn Engelbewaarder gaat ons voor; ga heen en zorg dat de zielen dit Bloed ontvangen, zodat geen één druppel achterblijft zonder zijn overvloedig effect. Mijn Mama, schiet op, laat ons rondgaan! Ik zie de blik van Jezus die ons volgt; ik hoor Zijn herhaalde snikken, en Hij wil onze taak versnellen.

Zondag: En hier zijn we, Mama, bij de eerste stappen reeds bij de deur van de huizen waar de zieken liggen. Hoeveel ledematen met pijn; hoeveel die in de wreedheid van de spasmen god lasteren en proberen hun leven te benemen. Anderen worden door allen in de steek gelaten en hebben niemand die hen een woord van troost biedt of de nodige hulpmiddelen, en zo zweren en wanhopen ze nog meer. Ach, Mama, ik hoor de snikken van Jezus, die toekijkt, beledigingen ontvangt voor de liefde die Hij zendt om de zielen te laten lijden om ze op Hem te laten lijken.

O alstublieft, laat ons hen Zijn Bloed geven, opdat het hen de noodzakelijke hulpmiddelen kan toedienen en met het licht van Zijn Bloed ze het goede kunnen begrijpen dat in het lijden ligt en de gelijkenis met Jezus die ze verkrijgen. En U, mijn Mama, sta hen bij en raak hun lijdende ledematen aan met uw moederlijke handen als een toegewijde moeder om hun pijn te verzachten. Neem hen in uw armen, en stort van uw Hart stromen genade over al hun pijn.

Houd gezelschap bij de verlatenen; troost de getroffenen. Degenen die de noodzakelijke middelen missen, beschikken over genereuze zielen om hen te helpen. Doordring degenen die wrede spasmen te lijden krijgen, met rust en respijt, zodat ze verlicht zijn en met meer geduld hetgeen verdragen wat Jezus voor hen beschikt.

Maandag: Laten we verder rondgaan, en laten we de vertrekken van de stervenden binnen gaan. Mijn Mama, wat een verschrikking! Hoeveel zielen die op het punt staan in de Hel te vallen! Hoeveel zielen die na een leven van zonde, de laatste smart aan dat Hart geven, dat herhaaldelijk doorboord, door hun laatste zucht te koelen met een daad van wanhoop.

Er bevinden zich vele demonen rond hen, die in hun hart angst aanjagen voor het goddelijk oordeel, en daarom een laatste strijd voeren om hen naar de Hel te leiden. Ze zouden de helse vlammen willen ontketenen om deze zielen erin te hullen en hoop in de kiem te smoren. Anderen zijn verstrikt in de banden van deze wereld en kunnen niet berusten om de laatste stap te zetten. Alstublieft, O Mama, deze momenten zijn extreem, ze hebben veel hulp nodig. Ziet U niet hoe ze beven, hoe ze kronkelen temidden van pijnkrampen, hoe ze vragen om hulp en om medelijden? De aarde is voor hen reeds verdwenen!

Heilige Moeder, leg uw moederlijke hand op hun ijskoud voorhoofd; ontvang hun laatste zuchten. Laten we het Bloed van Jezus aan elk van de stervenden geven, zodat het Bloed de demonen op de vlucht jaagt, en hen allen beweegt om de laatste Sacramenten te ontvangen en ze een goede en heilige dood tegemoet gaan. Laten we hen de doodsstrijd van Jezus, Zijn kussen, Zijn tranen, Zijn wonden geven als troost. Laten we de touwen verbreken die hen verstrikken; laten we iedereen het woord van vergeving horen, en laten we zoveel vertrouwen in hun hart stellen, zodat ze zich in de armen van Jezus laten vallen. Wanneer Jezus over hen oordeelt zal Hij ze bedekken met Zijn Bloed, en in Zijn armen vinden, en zo zal Hij Zijn vergeving schenken aan allen.

Dinsdag: Laten we verder rondgaan, O Mama. Laat uw moederlijke blik met liefde op de aarde vallen en wees ontroerd tot medelijden met de vele arme schepselen die dit Bloed nodig hebben. Mijn Mama, ik voel me gedwongen om mij te haasten door de zoekende blik van Jezus, omdat Hij zielen wil. Ik hoor Zijn gekreun in het diepst van mijn hart en het zegt me: “Mijn kind, help Me, geef Me zielen!”

Maar kijk, O Mama, hoe de aarde vervuld is van zielen die op het punt staan in zonde te vervallen, en Jezus barst in tranen uit door het zien dat Zijn Bloed nieuwe heiligschennissen lijdt. Er zou een wonder moeten gebeuren om hun val te voorkomen; laten we daarom hen het Bloed van Jezus geven, zodat ze de kracht en de genade vinden in het Bloed om niet in zonde te vallen.

Nog een stap, O Mama, en hier zijn de zielen die reeds in schuld zijn gevallen, en die een hand willen om weer op te staan. Jezus houdt van hen, maar Hij kijkt hen met afschuw aan, omdat ze bedekt zijn met modder en Zijn pijn wordt intenser. Laten we hen het Bloed van Jezus geven, zodat ze de hand kunnen vinden die hen weer doet opstaan. Zie O Mama, dit zijn de zielen die dit Bloed nodig hebben, zielen die dood zijn voor genade. O, hoe betreurenswaardig is hun staat! De Hemel kijkt hen aan en huilt van verdriet; de aarde kijkt naar hen met afkeer; alle elementen zijn tegen hen en zouden hen willen vernietigen, omdat ze vijanden zijn van de Schepper.

Alstublieft, O Mama, het Bloed van Jezus bevat leven, laten wij het dus aan hen geven, zodat deze zielen bij de aanraking van het Bloed weer kunnen opstaan – en mooier kunnen oprijzen, zodat de hele Hemel en de hele aarde glimlachen.

Woensdag: O Mama, laten we verder gaan. Zie, er zijn zielen die het teken dragen van verderf; zielen die zondigen en wegrennen van Jezus; ze beledigen Hem en wanhopen aan Zijn vergeving. Dit zijn de nieuwe Judassen, verspreid onder de hele aarde, die dat verbitterd Hart van Jezus doorboren. Laten we hen het Bloed van Jezus geven, opdat het Bloed hun teken van verdoemenis mag wissen en het teken van heil mag aanbrengen. Moge het in hun hart zo’n vertrouwen en liefde na de zonde brengen, dat ze naar de voeten van Jezus lopen en zich aan deze goddelijke voeten vasthouden, om nooit meer te verlaten.

O Mama, kijk er zijn zielen die zich naar de verdoemenis begeven, en er niemand om hen te stoppen. O alstublieft, laten we dit Bloed voor hun voeten plaatsen zodat bij de aanraking van het Bloed, bij het licht en de smekende stemmen die hen willen redden, ze zich kunnen terugtrekken en zich op het pad van de zaligheid kunnen begeven!

Donderdag: O Mama, laten we verdergaan. Kijk, er zijn goede zielen, onschuldige zielen, in wie Jezus Zijn genoegen en Zijn rust vindt in de schepping. Maar er bevinden zich schepselen rond hen met veel valstrikken en beledigingen, om hun onschuld af te pakken, en het genoegen en rust van Jezus te veranderen in geween en bitterheid, alsof ze geen ander doel hebben dan voortdurend leed te veroorzaken aan het Goddelijk Hart.

Laten we daarom hun onschuld verzegelen en omringen met het Bloed van Jezus, als een verdedigingsmuur, zodat de zonde in hen niet kan binnendringen. Het Bloed doet allen die hen wilden besmetten vluchten, en zo worden ze vlekkeloos en zuiver bewaard, zodat Jezus door hen Zijn rust en al Zijn genoegen in de schepping kan vinden en uit liefde voor hen kan Hij worden ontroerd tot medelijden met vele arme schepselen.

Mijn Mama, laten we deze zielen in het Bloed van Jezus brengen; laten we hen helemaal binden met de Heilige Wil van God. Laten we hen in Zijn armen plaatsen en hen binden aan Zijn Hart met de zoete ketenen van Zijn liefde, om de bitterheid van Zijn doodsstrijd te verzachten.

Maar luister, O Mama, dit Bloed schreeuwt het uit en wil nog meer zielen. Laten we ons samen haasten en naar de gebieden van de ketters en van de ongelovigen gaan. Hoeveel verdriet voelt Jezus in deze gebieden. Hij, die het leven van allen is, krijgt zelfs geen klein liefdesgebaar terug; Hij is niet gekend door Zijn eigen schepselen.

Alstublieft, O Mama, laten we hen dit Bloed geven opdat het de duisternis van onwetendheid en van ketterij mag verjagen. Laat ze begrijpen dat ze een ziel hebben en open de Hemelen voor hen. Laten we ze dan allemaal in het Bloed van Jezus brengen. Laten we hen naar Hem leiden, zoals veel weeskinderen en verbannen kinderen, die hun Vader vinden, en zo zal Jezus zich getroost voelen in Zijn bitterste doodsstrijd.

Vrijdag: Maar Jezus lijkt nog niet tevreden te zijn, omdat Hij nog meer zielen wil. Hij voelt dat de stervende zielen van deze gebieden uit Zijn armen worden gerukt en dat ze in de Hel vallen. Deze zielen gaan nu hun laatste zucht uitblazen en vallen in de afgrond. Niemand is bij hen om hen te redden. De tijd is kort, de momenten zijn tot het uiterste gedreven. Ze zullen zeker verloren gaan!

Nee, Mama, dit Bloed zal niet nutteloos vergoten zijn voor hen; laten we daarom vlug naar hen toegaan; laat ons het Bloed van Jezus over hun hoofd gieten, zodat het hen kan dienen als doopsel en hen doordringen van geloof, hoop en liefde. Ga bij hen, O Mama; geef hen wat ze missen. Meer nog, laat U zien. Op uw gezicht schijnt de schoonheid van Jezus; uw manieren zijn allemaal vergelijkbaar met de Zijne; en daarom zullen zij, door U te zien, zeker in staat zijn om Jezus te leren kennen.

Druk ze vervolgens aan uw moederhart, doordring ze van Jezus’ leven, dat U bezit; vertel ze, als hun Moeder dat U wil dat ze eeuwig gelukkig zijn met U in de Hemel, en als ze hun laatste zucht uitblazen, ontvang hen in uw armen, en laat ze overgaan in die van Jezus. En als Jezus, volgens de rechten van Gerechtigheid, laat zien dat Hij ze niet wil ontvangen, herinner Hem dan aan de liefde waarmee Hij hen aan U heeft toevertrouwd aan de voet van het Kruis. Neem uw rechten als Moeder op, zodat Hij uw liefde en gebeden niet kan weerstaan, en terwijl Hij uw Hart tevreden maakt, zal Hij ook Zijn vurige verlangens tevreden stellen.

En nu, O Mama, laten we dit Bloed nemen en het aan allen geven: aan de ellendigen, dat ze mogen troost ontvangen; aan de armen, dat ze zich kunnen neerleggen bij hun armoede; aan hen die bekoord worden’ opdat zij de overwinning behalen; aan de ongelovigen, opdat de deugd van Geloof in hen triomfeert; aan de godslasteraars, opdat zij de lasteringen tot zegeningen mogen maken; voor de priesters, opdat zij hun missie mogen begrijpen en waardige dienaren van Jezus worden. Raak met dit Bloed, hun lippen aan, opdat zij geen woorden zeggen die niet tot eer van God strekken; raak hun voeten aan, zodat ze kunnen vliegen om op zoek te gaan naar zielen om naar Jezus te leiden.

Zaterdag: Laten we dit Bloed aan de leiders van de volkeren geven, zodat ze kunnen verenigd kunnen worden onder hen, en zachtheid en liefde voelen voor hun onderdanen. Laten we nu in het Vagevuur vliegen, en laat ons het Bloed ook aan de arme zielen geven, omdat ze zoveel schreeuwen om dit Bloed en het opeisen voor hun bevrijding. Hoort U hun gekreun, hun verlangens naar liefde, de martelingen niet, en hoe ze zich voortdurend aangetrokken voelen tot het Hoogste Goed? Kijk hoe Jezus ze zelf sneller wil zuiveren om ze bij Zich te hebben. Hij trekt hen aan met Zijn liefde, en zij geven Hem voortdurende opwellingen van liefde. Maar als ze zich in Zijn aanwezigheid bevinden, zijn ze niet in staat om de zuiverheid van Zijn goddelijk blik te verdragen, en worden ze gedwongen om zich terug te trekken en opnieuw in de vlammen te duiken!

Mijn Mama, laten we neerdalen in deze diepe gevangenis en het Bloed over hen uitstorten, laten we hen licht brengen; laat ons hun verlangens naar liefde kalmeren; laat ons het vuur dempen dat hen verbrandt; laat ons hun vlekken zuiveren; en hen zo bevrijden van elke pijn. Zo zullen ze in de armen vliegen van het Hoogste Goed! Laten we dit Bloed geven aan de meest verlaten zielen, opdat zij in het Bloed goedkeuring vinden dat de schepselen hen ontzeggen.

Laten we aan allen, O Mama, dit Bloed geven; laten we geen van allen het Bloed ontzeggen, zodat ze allen verlichting en bevrijding kunnen vinden. Wees Koningin in deze gebieden van geween en geweeklaag; strek uw moederlijke handen uit en haal ze één voor één uit deze ondraaglijke vlammen en laat ze allemaal naar de Hemel vliegen. En laten ook wij nu naar de Hemel vliegen; laten we aan de poorten van de eeuwigheid staan en sta mij toe, O Mama, om dit Bloed ook aan U te geven, voor uw meerdere glorie. Moge dit Bloed U overstromen met nieuw licht en met nieuwe tevredenheid. En laat dit licht neerdalen voor het heil van alle schepselen, om aan iedereen genade en redding te geven.

Slotgebed (elke dag te bidden): Mijn Mama, geef dit Bloed ook aan mij; U weet hoezeer ik het nodig heb. Herstel me volledig met uw moederlijke handen door dit Bloed; en terwijl U me herstelt, mijn vlekken zuivert, mijn wonden geneest, mijn armoede verrijkt; laat dit Bloed in mijn aderen stromen en geef me opnieuw het hele leven van Jezus.

Moge het neerdalen in mijn hart en het veranderen in Zijn Hart. Moge het mij zo verfraaien dat Jezus heel Zijn tevredenheid in mij vindt. Laten we eindelijk de hemelse gebieden betreden, O Mama, en dit Bloed aan al de Heiligen en al de Engelen geven, zodat ze meerdere glorie kunnen ontvangen, in dankbaarheid naar Jezus kunnen gaan, en voor ons bidden, zodat we hen kunnen bereiken krachtens dit Bloed. En nadat we dit Bloed aan iedereen hebben gegeven, laten we opnieuw naar Jezus gaan.

Engelen, Heiligen, kom met ons mee. Ach, Hij zucht voor zielen. Hij wil ze allemaal Zijn Mensheid laten binnengaan, om aan allen de vruchten van Zijn Bloed te geven. Laten we hen allen rond Hem komen, en Hij zal Zich hersteld voelen, en terugbetaald voor de bitterste pijn die Hij heeft geleden. En nu, Heilige Mama, laten we alle elementen roepen om Hem gezelschap te houden, opdat ook zij Jezus kunnen eren.

O licht van de zon, om de duisternis van deze nacht te verdrijven, om Jezus te troosten. O sterren, met uw flikkerende stralen, kom naar beneden en bied Jezus troost. Bloemen van de aarde, kom met jullie geuren; vogels, kom met jullie gezang; kom alle elementen van de aarde om Jezus te troosten. Kom, O zee, om Jezus te verfrissen en te wassen. Hij is onze Schepper, ons leven, ons Al. Kom jullie allen om Hem te troosten, om Hem te eren als onze Soevereine Heer. Maar ach, Jezus zoekt geen licht, sterren, bloemen of vogels. Hij wil zielen, zielen!

Hier zijn ze, O mijn lieve Goedheid, allen tezamen met mij. Uw lieve Mama is dicht bij U – alstublieft rust in Haar armen. Ook Zij zal troost ontvangen door U aan Haar schoot te drukken, omdat Ze voor een groot deel gedeeld heeft in uw smartelijke doodsstrijd. Magdalena is hier ook; Maria is hier, en al de liefhebben de zielen van alle eeuwen. Alstublieft, O Jezus, accepteer ze en zeg een woord van vergeving en liefde aan allen. Bind ze allemaal aan uw liefde, zodat niet nog een ziel aan U zal ontsnappen!