Louis-Marie Grignion de Montfort (Montfort-sur-Meu, 31/1/1673 – Saint-Laurent-sur-Sèvre, 28/4/1716) was een Frans katholiek priester en ordestichter der Montfortanen.

Zijn leven Louis-Marie was de zoon van Jean-Baptiste Grignion en Jeanne Robert. Hij was het oudste overlevende kind uit een groot gezin. Op zijn twaalfde jaar ging hij naar de Jezuϊetenschool te Rennes. Hier werd hij beïnvloed door Abbé Julien Bellier, die hem het enthousiasme voor missioneringsarbeid bijbracht, en enkele andere priesters die hem enthousiast maakten voor de Mariadevotie.

In 1693 ging hij te voet naar Parijs om theologie te gaan studeren op het seminarie van Saint-Sulpice. Naar men beweert, zou hij onderweg zijn reisgeld aan de armen hebben gegeven en zijn kleren met die van bedelaars hebben verwisseld. Ook zou hij een eed gezworen hebben om voortaan slechts van aalmoezen te leven. Eerst volgde hij colleges aan de Sorbonne, en hij leidde een arm bestaan, nog aangevuld met penitenties, zodat hij ziek werd.

In 1695 begon hij eindelijk op klein-Saint-Sulpice, een seminarie speciaal voor arme studenten ingericht.

In 1700 werd hij tot priester werd gewijd. Vrij snel daarna werd hij pastoor van de Saint-Clément parochie te Nantes. Hij wilde echter prediken onder de armen. Op verzoek van Madame de Montespan kwam hij naar Poitiers om er aalmoezenier te worden in het Hôpital Général, wat geen ziekenhuis was maar een plaats waar arme bedelaars gevangen werden gezet.

In 1703 vertrok hij naar Parijs, nadat hij waarschijnlijk ruzie kreeg met de leiding. Het jaar daarop kwam hij in een team van aalmoezeniers te werken in het Hôpital de la Salpêtrière, het door Vincentius a Paulo opgezette ziekenhuis, maar werd na enkele weken al ontslagen vanwege een ons onbekende reden. Ook zijn meeste vroegere vrienden verstootten hem, vermoedelijk vanwege zijn tamelijk extreme toewijding en zijn oproep aan de meer gematigden om hem op deze weg te volgen. Hij leefde een jaar in een vervallen onderkomen in Parijs, zonder duidelijke bestemming en zonder vrienden. Toen kreeg hij de boodschap vanuit Poitiers om terug te komen, en hij werd directeur van het Hôpital Général.

Hij ontmoette Marie-Louise Trichet, die ook in het hospitaal kwam werken. Bij haar voegde zich Catherine Brunet, en dit tweetal vormde de eerste aanzet tot de congregatie van de Dochters van Wijsheid. De hervormingen die hij voorstond, maakten echter dat zowel de bisschop als Marie-Louise Trichet hem verzochten zijn post te verlaten. Toen begon hij missioneringsarbeid in de omgeving van Poitiers, en velen werden aangetrokken door de levendige rituelen en processies, en het ritueel van de vernieuwing van de doopbeloften, dat hij invoerde. Dit alles leidde ertoe dat het hem in 1706 werd verboden om nog langer in het bisdom Poitiers te preken.

Toen ging hij naar Paus Clemens XI in Rome, waarvan hij de opdracht kreeg om missioneringsarbeid in Frankrijk te doen, waarop hij naar de Mont-Saint-Michel vertrok. Hij voegde zich bij het team van pater Jean Leuduger te Dinan, dat in Bretagne missioneringsarbeid deed. Na enkele maanden echter vertrok hij, samen met twee lekenbroeders, uit dit team.

In 1708 vertrok hij naar het bisdom Nantes, waar hij succesvolle missioneringsarbeid verrichtte en bekend werd. Hij wenste ook materiële aandenkens aan zijn missioneringsarbeid op te richten, zoals missiekruisen. In Pontchâteau, werd met duizenden mensen een reusachtige Calvarieberg gebouwd. Op de avond voordat de bisschop deze zou inzegenen kwam het bevel van de koning om de Calvarieberg te slopen, waarop de bisschop van de inzegening afzag. Enkele dagen later werd het Louis-Marie verboden om nog langer in het bisdom Nantes te preken.

In 1711 werd hij uitgenodigd door de bisschop van La Rochelle en hij trok erheen.

Hij preekte in La Rochelle en Luçon, in de Vendée. Hier werkte hij tot zijn dood en schreef ook nog enkele werken over Mariadevotie, en enkele hymnen. Ook schreef hij de regels voor het op te richten Gezelschap van Maria (Compagnie de Marie) op, beter bekend als Montfortanen, en voor de Dochters van Wijsheid. Af en toe trok hij zich terug op een rustige plaats. Hij bestreed in de Vendée de zogeheten ketterij, zoals Calvinisme en Jansenisme, en men beweert dat het aan zijn ijver te danken was dat de Vendée vrij van ketters zou zijn gebleven. Hij kon weinig leden voor zijn Compagnie de Marie werven, op het eind van zijn leven had hij twee priesters en een aantal lekenbroeders om zich heen verzameld.

Hoewel hij gesteund werd door de bisschop van La Rochelle had hij ook vele vijanden en er werd zelfs een aanslag op zijn leven gepleegd. Hij startte onderwijs voor armen en riep ook Trichet en Brunet naar La Rochelle, waarop de congregatie van Dochters der Wijsheid een feit werd. De mannelijke volgelingen trokken, na Louis-Marie's dood in 1716, naar Saint-Pompain en vormden de kern van de latere Montfortanen.

Vele jaren later splitsten zich daar de Broeders van Sint-Gabriël van af.

Dag 2

Matteus 5:48, 6:1-15: Wees dus volmaakt, zoals jullie Hemelse Vader volmaakt is. Let op dat jullie de gerechtigheid niet beoefenen voor de ogen van de mensen, alleen om door hen gezien te worden. Dan beloont jullie Vader in de Hemel je niet.

Dus wanneer je aalmoezen geeft, bazuin dat dan niet rond, zoals de huichelaars doen in de synagoge en op straat om door de mensen geprezen te worden. Ik verzeker jullie: zij hebben hun loon al ontvangen. Maar als je aalmoezen geeft, laat dan je linkerhand niet weten wat je rechterhand doet. Zo blijft je aalmoes in het verborgene, en jullie Vader, die in het verborgene ziet, zal je ervoor belonen.

En wanneer jullie bidden, doe dan niet als de huichelaars die graag in de synagoge en op elke straathoek staan te bidden, zodat iedereen hen ziet. Ik verzeker jullie: zij hebben hun loon al ontvangen. Maar als jullie bidden, trek je dan in je huis terug, sluit de deur en bid tot je Vader, die in het verborgene is. En jullie Vader, die in het verborgene ziet, zal je ervoor belonen.

Bij het bidden moeten jullie niet eindeloos voortprevelen zoals de heidenen, die denken dat ze door hun overvloed aan woorden verhoord zullen worden. Doe hen niet na! Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog vόόr jullie het Hem vragen. Bid daarom als volgt:

Onze Vader in de Hemel, laat Uw naam geheiligd worden, laat Uw Koninkrijk komen en Uw wil gedaan worden op aarde zoals in de Hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben. Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. En breng ons niet in bekoring, maar red ons uit de greep van het kwaad.

Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie Hemelse Vader ook jullie vergeven. Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie je misstappen evenmin vergeven.

Bid: Veni Creator Spiritus, Ave Maris Stella, Magnificat en het Glorie zij. (zie dag 1)