Alsjeblieft mama,

geef met een kans om te ademen,

geef mij een kans om een leven uit te bouwen.

Laat mij de mensen zien,

laat mij de zon en de maan zien,

laat mij de dieren, het gras en de bomen zien,

laat mij jou zien…

en papa misschien zien…

Ik weet dat je er ooit spijt van zult krijgen als je mij laat wegknippen.

Ik weet dat je diep in je binnenste nog eens aan mij gaat denken in de toekomst.

Ik was door God bedoeld in je leven te komen,

het kwam voor jou misschien ongelegen,

maar ik had er zo naar uitgekeken.

Ik had je gekozen om mijn mama te zijn.

Je laat mij nu niet meer toe je te helpen…

Spijtig, miljoenen gemiste kansen.

Ik keer nu terug naar mijn Grote Papa in de Hemel.

Ik zal voor je bidden.

Tot ziens misschien…