Evelette, 4 juli 2020 om 9u05           Dialoog van Moeder Maria met Béatrice

Ik zag een jong meisje naar mij toe komen, het hoofd bedekt met een sluier.

Toen hief ze haar sluier op en ik herkende Moeder Maria als jong meisje.

Over haar gezicht vloeiden grote tranen en ze ademde diep snikkend, zoals elk wezen dat kan ervaren wanneer het lijden te groot is.

Ik was diep geraakt en sprakeloos.

Ik wilde haar omhelzen zoals we doen met iemand die ons dierbaar is, maar het was "Moeder Maria", dus ik durfde niet.

We keken elkaar aan en ik hield van Haar.

Enkele ogenblikken later zei Ze mij :

De wereld is verwond.

De hele aarde is gewond: de mens…, de natuur…. Alles is gekwetst.

Alles was in harmonie.

Maar de harmonie is verbroken.

De hele aarde is een grote schoonheid, maar ze is overdekt met een zwaarwegende sluier die haar gevangen houdt.

Ik heb het niet over ecologie, want de zon blijft de aarde omhullen met haar weldoende warmte en licht.

Die straal van leven blijft schijnen en de regen blijft water verschaffen.

Ik heb het over deze tijd die iedereen meemaakt (de pandemie).

Hoezeer de mens zich ook geraakt en angstig gevoeld heeft, evenzeer wordt hij nu weer onbekommerd en gewetenloos ten opzichte van andere mensen.

Gedurende deze periode veranderde alles op aarde, zelfs het kleinste deeltje profiteerde van deze pauzetijd.

Blijf genieten van deze nieuwe "lucht", van dit nieuwe "tijdperk".

Laat de onderlinge hulp aanwezig blijven.

Laat het geluk van het beleven of herontdekken van die speciale momenten binnen het gezin aanwezig blijven.

Laat de zorg voor en bescherming van alles aanwezig blijven.

Als zo'n klein partikeltje (het virus) de hele wereld geschokt heeft, als dat een bepaald geweten wakker geschud heeft en zoveel mensen bang gemaakt heeft (en nog), dan kan een even klein gebaar voortdurend elk levend wezen opnieuw vorm geven in al zijn schoonheid , in al zijn goedheid.

Leer opnieuw hoe je naar de mooiste kleine dingen kan kijken:

-      planten die bewegen of zich laten wiegen door de wind,

-      de zon schijnt en verwarmt je, een heerlijke tijd die je toelaat om je huis te verlaten, een wandeling te maken of gewoon te ontspannen of jezelf terug te vinden.

-      een bloem die opengaat en u haar schoonheid en geur verschaft

-      een groente die groeit en u voedsel verschaft

-      een stoeiend dier in een veld

-      een vogel die vliegt en je zijn verhaal vertelt of je een nieuw deuntje zingt.

Kijk naar de eenvoudige dingen en behoud dat eenvoudige leven dat je door de lockdown begon te vinden.

(Béatrice:)  Naarmate de Moeder van Liefde tot me sprak, lichtte Haar gezicht op en herwon ze de schoonheid van het geluk dat gedeeld moest worden.

Ik was zo blij.

Haar verdriet was voorbij.

Herneem dat gekke leven niet, dat geloop naar geld, dat uitputtend leven.

LEEF  LEEF  LEEF, maar val niet terug in die overlevingsmodus. L E E F.

Ik hou van je. Tot morgen.