|
WOORDEN VAN TROOST EN HOOP 4/6
In een moment van zwakte merkte ik dat ik deze avond de
stress van de tijd op me liet komen. Het enige wat ik goed deed, was mijn hoofd
op de schoot van onze onweerstaanbare Mama leggen en tot haar huilen om troost.
Kort daarna werd ik door deze post van Mark Mallett geleid naar de volgende
boodschap van troost en hoop uit de geschriften van de Dienares van God, Luisa
Piccarreta. Deze passage is geschreven midden in de Eerste Wereldoorlog. Luisa
spreekt:
Dikwijls lijkt het alsof Hij zich volledig in mij
transformeert en door mijn ogen huilt. Alle tragedies - menselijke lichamen
verminkt, stromen van bloed, verwoeste steden, ontheiligde kerken - die Jezus
mij vele jaren eerder had laten zien, komen in mijn geest. Mijn arme hart is
verscheurd van pijn; nu voel ik de spasmen, mijn hart bevriest. En terwijl ik
hier onder lijd, hoor ik de stem van Jezus zeggen: 'Wat treur ik! Wat rouw ik!
' En Hij barst in snikken uit. Maar wie kan alles zeggen?
Nu ik in deze toestand was, vertelde mijn lieve Jezus mij,
om op de een of andere manier mijn angsten te kalmeren: “Mijn dochter, moed.
Het is waar dat de tragedie groot zal zijn, maar weet dat ik waardering zal
hebben voor de zielen die leven vanuit mijn Wil, en voor de plaatsen waar deze
zielen zijn. Net zoals de koningen van de aarde hun eigen hoven en vertrekken
hebben waarin ze veilig zijn te midden van gevaren en voor de felste vijanden -
aangezien hun kracht zodanig is dat terwijl de vijanden andere plaatsen
vernietigen, ze daar niet naar dat punt durven kijken uit angst om verslagen te
worden - op dezelfde manier heb ook ik, Koning van de Hemel, mijn vertrekken en
mijn hoven op aarde. Dit zijn de zielen die leven in mijn Wil, in wie ik leef;
en het Hemelse Hof schaart zich om hen. De kracht van mijn Wil houdt ze veilig,
maakt de kogels koud en jaagt de felste vijanden terug.
Mijn dochter, waarom blijven de Zaligen zelf veilig en
volledig gelukkig, zelfs als ze zien dat de mensen lijden en dat de aarde in
brand staat? Precies omdat ze volledig in mijn Wil leven. Weet dat Ik de zielen
die volledig vanuit mijn Wil op aarde leven in dezelfde toestand verkeren als
de Zaligen. Leef daarom in mijn Wil en
vrees niets. Sterker nog, in deze tijden van een menselijk bloedbad wil Ik
niet alleen dat je leeft in mijn Wil, maar ook dat je leeft tussen je broeders
en zusters - tussen Mij en hen. Je zult Mij stevig vasthouden, beschut tegen de
beledigingen en overtredingen die mensen Mij sturen. Terwijl Ik je de gave van Mijn Menselijkheid geef en van alles wat Ik
heb geleden, terwijl je Me beschermt, zal je mijn broeders en zusters Mijn
Bloed, Mijn wonden, Mijn doornen – Mijn verdiensten voor hun redding geven.'
- Luisa Piccarreta, Book of Heaven, jaargang 11, 18 mei 1915
Pr Robert had gezegd dat we een dagboek met teksten uit het
Boek van de Hemel moeten bijhouden die we zeer betekenisvol of nuttig vinden. Voor
mij is dit een tekst waar ik dikwijls op terugkom.
Bedankt Jezus en Luisa! Dankjewel mama! Ik hou zoveel van
je!
Toevoeging
In de geschriften van Luisa vinden we haar vaak klagend,
overstuur en met intense pijn zoals in de aangehaalde tekst. Zelfs Jezus, in
zijn menselijkheid, stelt zijn lijden aan ons bloot door de schrik en
vernietiging van die vreselijke tijd.
Luisa: Mijn arme hart is verscheurd van pijn; nu voel ik de
spasmen, nu bevriezend. En terwijl ik hierdoor lijdt, hoor ik de stem van Jezus
zeggen: 'Wat treur ik! Wat rouw ik! ' En Hij barst in snikken uit. Maar wie kan
alles zeggen?
Laten we dus niet te streng zijn voor onszelf als ons hart
'verscheurd' aanvoelt over er nu gebeurt en wat er komt. We bevinden ons in het
beste gezelschap.
Mogen onze arme verscheurde harten, zoals de Zijne, doorboord
door een lans, door de genade van de Goddelijke Wil, kanalen van barmhartigheid
voor iedereen worden.
|
