IK KNIEL VOOR DE VADER 21/6

Efeziërs 3:14-15:  Daarom buig ik mijn knieën voor de Vader, die de vader is van elke gemeenschap in de hemelsferen en op aarde.

Zalige Vaderdag aan alle goede, trouwe vaders die hun best doen om hun vaderschap na te volgen naar onze glorierijke Abba! Ik weet dat de meeste dagen een strijd zijn en soms lijken je inspanningen vruchteloos. Maar als je wilt zijn zoals Uw Vader in de Hemel, weet en geloof dan dat Hij blij met je is.

Denk aan je eigen kleintjes. Je houdt van ze en moedigt ze aan, zelfs als de resultaten niet perfect zijn, zelfs als je ze moet berispen of straffen. Je weet dat ze, net als wij allemaal, werken in uitvoering zijn. Wat zou je niet doen voor je geliefde kleintjes? God is op een speciale manier bij alle vaders, en degenen die Hem willen navolgen als het spirituele hoofd van de familie zijn Hem bijzonder dierbaar! Gezegend zij jullie allemaal!

Tragisch genoeg is het cruciale belang van vaderschap in onze tijd enorm ondergewaardeerd. Het wordt vanuit elke richting duivels aangevallen, wat ertoe leidt dat veel kinderen zonder vader worden opgevoed of met vaders die het grootste deel van de tijd emotioneel of fysiek niet beschikbaar zijn. Nog tragischer is dat de mannen die oprecht verlangen hun leven naar onze Hemelse Vader te vormen, ontmoedigd of vernederd worden. Hoe haat de vijand vaders! Hij is van plan gezinnen te vernietigen en heeft tot nu toe veel succes geboekt. Wat moeten we voor hen allemaal bidden tot de H. Jozef!

Enkele jaren geleden had ik deze droom:

Ik was in de kelder van een huis. Een van de muren was open en ik kon zien dat in het huis ernaast een keldermuur ontbrak. (De mijne was open, maar die van hen ontbrak.) Een oudere vrouw werkte en probeerde de muur met bakstenen te herbouwen. Haar man zat vlakbij, te zwak om te helpen. Het was allemaal voor haar. Ik ging erheen en keek naar wat ze aan het doen was. Drie van de vier muren had ze al voltooid. Ze was erg moe, maar ze moest doorgaan. Toen ik de muren inspecteerde, kon ik zien dat ze de blokken niet in kruisverband had gestapeld, maar dat ze de blokken recht omhoog had gestapeld. De hele fundering was erg wankel. Ik dacht: "Als er een aardbeving is, zal deze plaats afbrokkelen!" Ik dacht erover om leden van onze jeugdgroep te vragen haar te helpen.

Ik was erg verbaasd over de droom. Later, terwijl ik bad, kwam het tot me dat het naar de Kerk verwees, maar toen ik deze overweging over vaderschap en gezinnen schreef, besefte ik dat de twee met elkaar verweven zijn. Omdat het vaderschap wordt gedevalueerd, brokkelen gezinnen af, en zo ook de Kerk.

Het leek mij dat de droom illustreerde dat veel van het spirituele werk in de wereld door vrouwen wordt gedaan - in de Kerk zijn het vaak oudere vrouwen. Ze proberen wanhopig te voorkomen dat het fundament van geloof afbrokkelt, maar ze zijn niet uitgerust om het allemaal zelf te doen en raken uitgeput.

Zo ook met de geestelijke gezondheid van gezinnen. Te veel mannen, die hadden moeten helpen, zijn te zwak geworden door spirituele inactiviteit om zelfs maar een vinger op te heffen. Hoewel de vrouwen hebben gedaan wat ze konden, konden ze de mannen niet vervangen. De kracht en expertise van de man waren hem gegeven en hij heeft ze verkwist. Nu is de basis wankel. Binnenkort zal het afbrokkelen.

De droom eindigt met de belofte van de jeugd wiens geloof en kracht nodig zijn voor de wederopbouw van de Kerk. Het is een droom van hoop voor de toekomst van het gezin en de Kerk.

Er zijn al veel tekenen van hoop. Iemand heeft me onlangs een video gestuurd met getuigenissen van vaders die zijn gaan geloven in hun belangrijke missie en goddelijke roeping. Krachtig!

Nogmaals, dank u lieve vaders voor jullie oprechte wens om het geloof aan je kinderen over te dragen. Moge God kracht geven aan jullie inspanningen, gebeden, offers en tranen. Elk wordt geteld door onze geliefde Abba. God zegene jullie!