UH-OH WE WERDEN WAKKER, PA 3/7

Zacharia 2:17: Wees stil voor de Heer, al wat leeft, want Hij komt uit Zijn heilige woning naar buiten.

De bovenstaande Bijbeltekst kwam onlangs bij mij op. Het deed me denken aan toen ik klein was. Mijn vader was liefdevol als een beetje streng met zijn acht kinderen. Voor het grootste deel verdroeg hij ons kabaal en rumoer, maar af en toe hoorden we die zware voetstappen door de gang nadat het plezier en de spelletjes uit de hand waren gelopen. "Pa komt eraan!" en de we wisten: "We zullen het wel horen!"

Maar mijn vader was een eerlijk man en de straf paste altijd bij de misdaad, meestal was een scherp woord voldoende. Om de een of andere reden voelden we het gewicht en de autoriteit ervan. Mam, we zouden kunnen tegenwerpen, maar pap? We hebben het niet eens geprobeerd!

Vandaag heeft Onze H. Moeder ons steeds opgeroepen om ons te bekeren, te bidden en boete te doen. Ze heeft ons herhaaldelijk gewaarschuwd dat de tijd kort was, dat ze de Machtige Arm van Gerechtigheid niet veel langer zou kunnen tegenhouden. Ze deed haar best om tot ons door te dringen, maar te veel van ons wierpen tegen. Nu is de tijd om. Het is papa's beurt.

Ik keek een paar avonden geleden naar een lezing van Peter Herbeck van Renewal Ministries. Daarin beschreef hij dat hij ooit een kort visioen had gehad van God de Vader die van zijn troon opstond. Hij zei dat hij op dat moment wist wat het betekende om 'God te vrezen'. Het was niet de gebruikelijke angst, maar de diepe en heilige angst om, in het aangezicht van de Almachtige, te beseffen hoe oneindig klein hij werkelijk was. Met andere woorden: verwondering en ontzag in Gods aanwezigheid.

Wat ons betreft, we zijn te lang te ver gegaan. Onze Vader is opgestaan - en onderweg. Te laat beseffen we dat het veel gemakkelijker voor ons zou zijn geweest als we gewoon door de deur van barmhartigheid waren gelopen die onze H. Moeder voor ons openhield.

Maar zelfs als de zware voetstappen dichterbij komen, hebben we niets te vrezen. Peter Herbeck herinnerde ons er verder aan dat, ja, God de Vader zijn kinderen disciplineert, maar het is een verlossende discipline. Het is niet bedoeld om te straffen, maar om uit zijn eigenzinnige kinderen de 'vredevolle vrucht van rechtvaardigheid' te trekken.

God doet niets dat niet voor ons uiteindelijke welzijn is. Zijn gerechtigheid is zowel barmhartig als rechtvaardig. Door de genade van Zijn verlossende discipline wil onze Liefhebbende Vader het aangezicht van de aarde vernieuwen! De dagen van dit kwaadaardige tijdperk zijn geteld.

Laat ons hart niet beven van angst, maar levend worden van liefde en heilige verwachting. Onze Vader is groter dan de vader van wie dan ook! Fiat! Alleluja!

Hebreeën 12:4-11: U hebt in uw strijd tegen de zonde uw leven nog niet op het spel gezet. Kennelijk bent u de bemoediging vergeten die tot u als tot kinderen wordt gericht: “Mijn zoon, je mag een vermaning van de Heer nooit terzijde schuiven en nooit opgeven als je door Hem terechtgewezen wordt, want de Heer berispt wie Hij liefheeft, straft elke zoon van wie Hij houdt.’ Houd vol, het betreft hier immers een leerschool, God behandelt u zal Zijn kinderen. Welk kind wordt niet door zijn vader berispt? Maar als u die leerschool niet doorloopt zoals alle anderen voor u, dan bent u geen kinderen, maar bastaards. Daar komt nog bij dat wij voor onze aardse vaders, door wie we werden opgevoed, respect hadden; hoeveel te meer zullen we ons dan niet onderwerpen aan het gezag van de Vader van alle geesten, en dan leven? Onze aardse vaders berispten ons maar voor korte tijd en naar eigen goeddunken, maar Hij berispt ons voor onze eigen bestwil, om ons te laten delen in Zijn heiligheid. Een vermaning lijkt op het moment zelf geen vreugde te brengen, slechts verdriet, maar op den duur plukt wie erdoor gevormd is er de vruchten van: een leven in vrede en gerechtigheid.

1 Petrus 1:6-9: Verheug u hierover, ook al moet u nu tot uw verdriet nog een korte tijd allerlei beproevingen verduren. Zo kan de echtheid blijken van uw geloof – zoveel kostbaarder dan vergankelijk goud, dat toch ook in het vuur wordt getoetst – en zo verwerft u lof, eer en roem wanneer Jezus Christus zich zal openbaren. U hebt Hem lief zonder Hem ooit gezien te hebben; en zonder Hem nu te zien gelooft u in Hem en ervaart u een onuitsprekelijke, Hemelse vreugde, omdat u het einddoel van uw geloof bereikt: uw redding.