Dit was het leven van mijn Mensheid op aarde. Hoe Heilig het ook was, Ik had deze Goddelijke Wil nog steeds nodig om de Vader volledige voldoening te schenken en de menselijke generaties te verlossen. In feite kon Ik alleen in deze Goddelijke Wil alle generaties, verleden, heden en toekomst, en al hun gedachten, woorden, daden, enz. vinden alsof ze in daden waren. In deze Heilige Wil nam Ik alle gedachten in Me op - niets kon Me ontgaan - en voor elk van hen in het bijzonder plaatste Ik MIj voor de Opperste Majesteit en herstelde Ik ze. In deze zelfde Wil daalde Ik af in de geest van elk schepsel en gaf hen het goede dat Ik had gepleit voor hun verstandelijk wezen. In mijn blikken nam Ik de ogen van alle wezens; hun woorden in Mijn stem; hun bewegingen in Mijn bewegingen; hun werken in Mijn handen; hun stappen in Mijn voeten; hun genegenheid en verlangens in Mijn Hart; en door ze Mijn eigendom te maken, stelde de mensheid in de Goddelijke Wil de Vader tevreden, en Ik redde de arme schepselen. En de Goddelijke Vader bleef tevreden. Hij kon Mij niet afwijzen, Hij was Zelf de Heilige Wil. Zou Hij zichzelf afwijzen? Zeker niet. Meer nog, aangezien Hij in deze daden volmaakte heiligheid vond, onbereikbare en verrukkelijke schoonheid, hoogste liefde, immense en eeuwige daden, onoverwinnelijke kracht ... Dit was het hele leven van Mijn mensheid op aarde, dat voortduurt in de Hemel en in het Allerheiligste Sacrament.

Waarom kun je dit niet ook doen? Voor iemand die van Mij houdt, verenigd is met Mij, is alles mogelijk. Bid in Mijn Wil en breng voor de Goddelijke Majesteit de gedachten van alles in je gedachten; de blikken van alles in je ogen; in jouw woorden, bewegingen, genegenheden en verlangens, die van jouw broeders en zusters, om ze te herstellen en om Licht, Genade en Liefde voor hen te pleiten. In mijn Wil zal je jezelf in Mij vinden en in alles, je zal Mijn Leven leiden en met Mij bidden. De Goddelijke Vader zal gelukkig zijn en de hele Hemel zal zeggen: ‘Wie roept ons van de aarde? Wie is degene die deze Heilige Wil in zichzelf wil samenpersen en ons allemaal samen omsluit? ’En hoeveel goeds kan de aarde verkrijgen, waardoor de Hemel op aarde neerdaalt!"

25 mei 1916

De huidige oorlog zal toenemen en Italië zal binnenvallen. Hoe Jezus de ziel cultiveert, zodat ze vrucht kan voortbrengen.

Terwijl ik doorging in mijn gebruikelijke toestand, was ik helemaal gekweld, vooral omdat de gezegende Jezus me de afgelopen dagen had laten zien hoe buitenlandse soldaten Italië binnenvielen, het grote bloedbad van onze soldaten en bloedstromen waarvan Jezus zelf geschokt bleef. Ik voelde mijn arme hart barsten van pijn en ik zei tegen Jezus: 'Red mijn broeders, uw gelijkenissen, uit deze poel van bloed! Sta niet toe dat een ziel in de hel wordt gestort! ’

Toen ik zag dat de Goddelijke Gerechtigheid haar woede nog meer zal doen ontbranden tegen de arme schepselen, had ik het gevoel dood te gaan. Bijna om me af te leiden van zulke kwellende scènes, zei Jezus tegen mij: 'Mijn dochter, Mijn liefde voor de schepselen is zo groot dat zodra de ziel besluit zichzelf aan Mij te geven, Ik haar met zoveel genade omring, Ik streel haar, Ik verplaats haar, Ik til haar op, Ik geef haar voelbare genaden, hartstocht, inspiratie, druk haar aan Mijn Hart. En wanneer ze zichzelf zo vol van genaden ziet, begint ze van Mij te houden en vormt ze een fundament van gebeden en vrome praktijken in haar hart; en ze begint de deugden uit te oefenen. Dit alles vormt een bloemrijk veld in de ziel. Maar Mijn liefde is niet alleen blij met bloemen - het wil fruit. Dus begint de ziel de bloemen te laten vallen - dat wil zeggen, het ontdoet haar van voelbare liefde, vurigheid en al het andere - om de vruchten te laten geboren worden. 

Als de ziel loyaal is, zet ze haar vrome praktijken, haar deugden voort en heeft ze geen smaak voor enig ander menselijke zaak, niet aan zichzelf denkend, maar alleen aan Mij. Met vertrouwen in Mij zal ze de vruchten smaak geven; met loyaliteit laat ze ze volwassen worden; en met moed, tolerantie en rust zullen ze groeien en rijke vruchten worden. En ik, de Hemelse Boer, zal deze vruchten plukken en er Mijn voedsel van maken. Dan zal Ik een ander veld planten, bloemiger en mooier, waarin heroïsche vruchten zullen groeien, zoals nog ongehoorde genaden uit Mijn Hart halen ... Maar als ze ontrouw, wantrouwend, geagiteerd is, en een voorliefde heeft voor menselijke zaken, enz. .., zullen deze vruchten onrijp, smakeloos, bitter, en bedekt met modder zijn, en zullen ze dienen om Mij te verbitteren en Mij uit de ziel terug te trekken.