Onze onweerstaanbare Moeder

Toen Jezus Zijn Moeder zag staan, en bij haar de leerling van wie Hij veel hield, zei Hij tegen Zijn Moeder: ‘Dat is uw zoon.’, en daarna tegen de leerling: ‘Dat is je Moeder.’ Vanaf dat moment nam die leerling haar bij zich in huis. (Johannes 19:26-27)

Ik schreef dit op 1 juni 2020, de Feestdag van de Heilige Maagd Maria, Moeder van de Kerk, een feestdag die Paus Franciscus in 2018 instelde. Het feest sluit perfect aan bij wat er de hele maand mei in mijn hart is blijven hangen. namelijk hoe onweerstaanbaar onze Moeder is. Nu, ik hou echt van Jezus en heb zijn onvoorstelbare liefde ervaren in de Eucharistie. Maar het lijkt erop dat hoe meer ik van Jezus houd, hoe meer ik van Maria hou (en omgekeerd), tot het punt waar mijn hart een slag overslaat als ik haar denk. Met en door Jezus zingt mijn hart voor onze Mama: "Ik hou zoveel van jou!"

Degenen die de zeldzame eer hebben gehad om de Heilige Maagd in verschijningen te aanschouwen, hebben getuigenis gegeven van de ervaring dat ze onherroepelijk verliefd op haar worden. Mirjana Soldo, een van de zieners van Medjugorje, heeft gezegd dat ze voor een verschijning niet kan wachten om de verschijning te krijgen, en nadat het voorbij is, er een periode van intense rouw is om het verlies van de aanwezigheid van OLVrouw die dikwijls dagen duurt. Dit gebeurt elke keer opnieuw.

Een andere persoon is een Joodse bekeerling genaamd Roy Shoeman. In 1987 tijdens een wandeling op Cape Cod ontmoette hij de Heer (die Zijn identiteit niet onthulde) en had hij een gewetensverlichting. Hij werd onmiddellijk bekeerd, maar vertelde de Heer dat hij iedereen zou volgen behalve Christus. De Heer respecteerde zijn wensen en openbaarde op dat moment Zijn naam niet. Hij bleef degene zoeken die hij in verschillende religies had ontmoet, maar was nooit tevreden. Een jaar lang bad hij elke nacht om de naam te kennen van zijn Heer en Meester en God die hij op het strand had ontmoet.

Een jaar na de eerste ervaring viel hij na dat gebed in slaap. Op een gegeven moment werd hij gewekt door een zachte hand op zijn schouder en werd naar een kamer geleid waar hij de mooiste jonge vrouw zag die je je kunt voorstellen. Hij wist zonder dat het hem werd gezegd, dat ze de Heilige Maagd Maria was. Ze hadden een gesprek en toen hij de volgende ochtend wakker werd, zegt hij daarover: “Ik was hopeloos verliefd op de Heilige Maagd Maria en ik wist dat de God die ik op het strand had ontmoet Christus was, en dat alles wat ik wilde een zo goed mogelijk Christen  zijn, was.”

Het volledige bekeringsverhaal van Roy Shoeman is gemakkelijk online te vinden of op 'De reis naar Huis' op EWTN. Het is de moeite waard om eens een kijkje te nemen. Hij heeft twee boeken geschreven: 'Redding is van de joden' en 'Honing uit de rots'.

Onze Mama is echt onweerstaanbaar. Aartsbisschop Sheen spreekt over het Paradijs van Maria:

'Als we samenkomen rond de kribbe van Bethlehem, voelen we dat we in de aanwezigheid zijn van een nieuw Paradijs van Schoonheid en Liefde, en de naam van dat Paradijs is Maria. En als we die eerste kerstnacht in de stal hadden kunnen zijn, hadden we misschien het Paradijs van de Menswording gezien, maar we zouden ons niet kunnen herinneren of haar gezicht mooi was of niet. Wat indruk op ons zou hebben gemaakt dat in het niets verzinkt bij al het andere, zou de lieftallige, zondeloze ziel zijn geweest die door haar ogen scheen als twee Hemelzonnen. Als we aan de poorten van dat Paradijs hadden kunnen staan, zouden we er minder naar hebben gekeken als erin, want wat indruk op ons zou hebben gemaakt, zouden geen uiterlijke kenmerken zijn geweest, hoewel deze verrukkelijk zouden zijn geweest, maar eerder de kwaliteiten van haar ziel : haar eenvoud, onschuld, nederigheid en vooral haar zuiverheid. Kerstmis krijgt een nieuwe betekenis als de Moeder wordt gezien met het Kind. In feite lijken de Hemelen en de aarde bijna van plaats te wisselen. Jaren geleden dachten we vaak aan de Hemel als 'daarboven'. Maar op een dag kwam de God van de Hemel naar deze aarde op het uur waarop ze het Kind in haar armen hield, en werd het waarheid te zeggen dat we met haar ‘neerkijken’ naar de Hemel.’” – Aartsbisschop Fulton Sheen (Manifestaties van Christus)

Als we het bovenstaande Evangeliegedeelte nog eens bekijken, kunnen we alleen maar proberen ons voor te stellen hoe Johannes zich gevoeld moet hebben toen Jezus -vanaf de Troon van het Kruis- Maria aan hem schonk en Maria aan hem. Wat een geschenk! En, wat nog mooier is: we zijn erfgenamen, samen met Johannes, van dat glorierijke geschenk! We dit dikwijls overwegen. Jezus weet vooral hoe onweerstaanbaar Ze is, niet alleen voor ons, maar ook voor Hem. Door Haar aan ons te schenken, werd Hij een schenker van grotere genade door middel van de onweerstaanbare Moeder van Genade.

We zien in de Bruiloft van Kana dat Jezus Haar niet meer kan weerstaan ​​dan wij, aangezien zij de enige ziel is die ooit volledig verenigd met de Goddelijke Wil heeft geleefd. Ik kwam de volgende prachtige illustratie tegen van haar onweerstaanbare Moederlijke voorspraak in "De vierentwintig uur van het Lijden" van Luisa Piccarreta. (Dit document draagt ​​een aantal imprimaturs vanaf 1915.)

7de uur – Doodsangst in de Tuin van Gethsemane (in deze tekst spreekt Luisa)

Maar Jezus lijkt nog niet tevreden te zijn, omdat Hij nog meer zielen wil. Hij voelt dat de stervende zielen van deze gebieden uit Zijn armen worden gerukt en dat ze in de Hel vallen. Deze zielen gaan nu hun laatste zucht uitblazen en vallen in de afgrond. Niemand is bij hen om hen te redden. De tijd is kort, de momenten zijn tot het uiterste gedreven. Ze zullen zeker verloren gaan! Nee, Mama, dit Bloed zal niet nutteloos vergoten zijn voor hen; laten we daarom vlug naar hen toegaan; laat ons het Bloed van Jezus over hun hoofd gieten, zodat het hen kan dienen als doopsel en hen doordringen van geloof, hoop en liefde. Ga bij hen, O Mama; geef hen wat ze missen. Meer nog, laat U zien. Op uw gezicht schijnt de schoonheid van Jezus; uw manieren zijn allemaal vergelijkbaar met de Zijne; en daarom zullen zij, door U te zien, zeker in staat zijn om Jezus te leren kennen. Druk ze vervolgens aan uw moederhart, doordring ze van Jezus’ leven, dat U bezit; vertel ze, als hun Moeder dat U wil dat ze eeuwig gelukkig zijn met U in de Hemel, en als ze hun laatste zucht uitblazen, ontvang hen in uw armen, en laat ze overgaan in die van Jezus. En als Jezus, volgens de rechten van Gerechtigheid, laat zien dat Hij ze niet wil ontvangen, herinner Hem dan aan de liefde waarmee Hij hen aan U heeft toevertrouwd aan de voet van het Kruis. Neem uw rechten als Moeder op, zodat Hij uw liefde en gebeden niet kan weerstaan, en terwijl Hij uw Hart tevreden maakt, zal Hij ook Zijn vurige verlangens tevreden stellen.

Dit gebed beweegt mij tot tranen toe. Wat een hoop voor onze eigen ellendige zielen en alle zielen waarvoor we voortdurend bidden! Als dit onweerstaanbare schepsel het enige geschenk was dat onze Heer ons ooit had gegeven, zou het genoeg zijn om ons de vreugde van talloze Hemelen te geven! De Koning zelf vindt haar onweerstaanbaar zoals we in Psalm 45 zien.

Psalm 45:11-13: Luister, dochter, zie en hoor, vergeet uw volk en het huis van uw vader. Begeert de koning uw schoonheid, buig voor hem, hij is uw heer. Dochter van Tyrus, met geschenken zoeken de rijksten van het volk uw gunst.

Bedankt, Jezus voor het onweerstaanbare geschenk van onze Mama! Glorierijke Ark van God, bid voor ons!

"EEN TIJD ALS DEZE"

Een les van Ester voor degenen die geroepen zijn tot meer gebed en boete

(In deze scène is koningin Ester, zelf een Joodse in het paleis van de koning, er net achter gekomen dat de kwaadaardige Haman de koning heeft misleid om te beslissen dat alle Joden in het koninkrijk op een bepaalde dag moeten worden vermoord. Haar oom Mordechai stuurt een bericht naar haar om haar hulp te smeken.)

Ester 4:9-17: Hatach ging naar Ester terug en bracht haar Mordechais woorden over. Ester droeg Hatach op om Mordechai het volgende te antwoorden: ‘Alle dienaren van de koning en de inwoners van alle provincies van het koninkrijk weten dat er maar één wet geldt voor iedere man of vrouw die zonder ontboden te zijn naar de koning gaat en in de binnenhof komt: die persoon wordt ter dood gebracht. Alleen degene wie de koning zijn gouden scepter toesteekt, brengt het er levend af. Wat mijzelf betreft, ik ben nu al in geen dertig dagen bij de koning ontboden.’ Esters woorden werden aan Mordechai overgebracht. Toen liet Mordechai het volgende antwoord aan Ester geven: ‘Beeld je maar niet in dat jij, omdat je in het koninklijk paleis woont, als enige van alle Joden zult ontkomen. Als jij nu je mond niet opendoet, nu het moment daar is, komt er van een andere kant wel uitkomst en redding voor de Joden. Maar jij en je vaders familie komen dan om. Wie weet ben je juist koningin geworden met het oog op een tijd als deze.’ Toen liet Ester het volgende antwoord aan Mordechai geven: ‘Roep alle Joden die in Susa wonen bij elkaar en vast voor mij: eet niet en drink niet, overdag niet en ’s nachts niet, drie dagen lang. Ook ik zal op die manier vasten met mijn dienaressen. En na die voorbereiding zal ik naar de koning gaan, al is dat tegen de wet. Moet ik omkomen, god, dan zal ik omkomen.’ Mordechai ging weg en deed wat Ester hem had opgedragen.

De woorden van Mordechai komen de laatste tijd bij me op. "Wie weet, misschien was het voor een tijd als deze" ... dat je geroepen werd tot boetedoening? Hier is een rijke les van koningin Ester. Ze staat in de frontlinie en erkent haar nietigheid in aanwezigheid van de koning. Voordat ze de koning durft te benaderen, begint ze te vasten en vraagt ​​ze de gemeenschap om haar ook te steunen door te vasten, zodat haar verzoek aan de koning om het leven van haar volk te sparen, zal worden gehoord.

Wat heeft Onze Moeder de afgelopen anderhalve eeuw aan ons gevraagd? Bekering, vasten en gebed! Waarom? Omdat ze de doeltreffendheid ervan kent in het licht van het kwaad. Daarvoor vluchten de machten van de duisternis.

Een tijd als deze - vier woorden vol betekenis. We worden op dit moment geroepen, lieve broeders en zusters, om onze toewijding te hernieuwen om Onze Moeder te dienen in deze grote strijd met  wapens van gebed en boete, versterkt tot het oneindige in de Goddelijke Wil. Zij staat aan de frontlinie, maar ze wenst onze medewerking. Dus wat als er niet velen van ons zijn? Gideons kleine groep van 300 man versloeg een leger zo talrijk als sprinkhanen. Om de H. Franciscus te parafraseren: Laten we het vaandel opnieuw opnemen, beste vrienden, want tot nu toe hebben we weinig of niets gedaan.

De bescheiden strategie van koningin Ester was overweldigend succesvol. Hoeveel te meer zal de strategie van de Koningin van de Hemel resulteren in Triomf.

O, maar we kennen het einde van het verhaal al. "Uiteindelijk zal Mijn Onbevlekt Hart zegevieren."

O, om deze tijd vooruit te kijken! Alleluja!