Globale ontwikkeling

In maart 2006 kondigde de stichting een subsidie ​​van $ 5 miljoen aan voor de Internationaal Gerecht Missie (IJM), een mensenrechtenorganisatie in Washington, D.C., VS, die gaat werken op het gebied van sekshandel.

Gates Cambridge Beurzen

In oktober 2000 richtte William Gates de Gates Cambridge Beurzen op, waarmee studenten en wetenschappers uit de Verenigde Staten en de rest van de wereld kunnen studeren aan Cambridge University, een van de beste universiteiten ter wereld. De Gates Cambridge Beurzen accepteert minder dan 0,3% van de aanvragers en blijft uiterst concurrerend. Elk jaar ontvangen ongeveer 100 nieuwe afgestudeerde studenten van over de hele wereld financiering om aan de universiteit van Cambridge te studeren.

Financiële bijstand

• Verbond voor Financiële inclusie (AFI): een subsidie ​​van $ 35 miljoen voor de AFI ondersteunt een coalitie van landen uit de derde wereld om spaarrekeningen, verzekeringen en andere financiële diensten te creëren die beschikbaar worden gesteld aan mensen die leven van minder dan $ 2 per dag.
• Financiële hulp: Met een subsidie ​​van $ 5 miljoen kan Financial Access Initiative veldonderzoek doen en belangrijke vragen over microfinanciering en financiële toegang in verarmde landen over de hele wereld beantwoorden.
• Pro Mujer: een vijfjarige subsidie ​​van $ 3,1 miljoen aan Pro Mujer - een microfinancieringsnetwerk in Latijns-Amerika dat financiële diensten combineert met gezondheidszorg voor de armste vrouwelijke ondernemers - zal worden gebruikt om nieuwe kansen te onderzoeken voor het armste segment van de Latijns-Amerikaanse microfinancieringsmarkt.
• Grameen Stichting: Met een subsidie ​​van $ 1,5 miljoen kan Grameen Stichting meer microkredieten goedkeuren die het doel van Grameen ondersteunen, namelijk vijf miljoen extra gezinnen helpen en 50 procent van die gezinnen binnen vijf jaar met succes van armoede bevrijden.

Landbouwontwikkeling

• Internationaal Rijstonderzoek instituut: Tussen november 2007 en oktober 2010 heeft de Gates Foundation $ 19,9 miljoen aangeboden aan het Instituut. Het doel van de hulp was om de toenemende wereldvraag naar rijst te ondersteunen. De Gates Stichting beweert: "Om de wereldwijde vraag bij te houden, zal de productie van rijst de komende twee decennia met ongeveer 70 procent moeten toenemen."  Het Instituut heeft Golden Rice ontwikkeld, een genetisch gemodificeerde rijstvariant gebruikt om vitamine A-tekort te bestrijden.
• Alliantie voor een groene revolutie in Afrika (AGRA): de Gates Stichting werkt samen met de Rockefeller Stichting om de landbouwwetenschap en de productiviteit van kleine landbouwbedrijven in Afrika te verbeteren, voortbouwend op de groene revolutie die de Rockefeller Stichting in de jaren 40 en 60 heeft aangespoord.

Water, sanitair en hygiëne

Ongeveer een miljard mensen hebben geen enkele sanitaire voorziening en blijven hun behoefte doen in goten, achter struiken of in open water, zonder waardigheid of privacy. Dit wordt open ontlasting genoemd en brengt aanzienlijke gezondheidsrisico's met zich mee. India is het land met het grootste aantal mensen dat open ontlasting beoefent: ongeveer 600 miljoen mensen. De stichting financiert sinds ongeveer 2011 onderzoek en demonstratieprojecten op het gebied van sanitatie in India.

Andere globale initiatieven

Enkele voorbeelden: financiële steun voor slachtoffers van de aardbeving in de Indische Oceaan (2004), Kashmir aardbeving (2005), en organisaties die strijden tegen het Ebola-virus in West-Afrika.

Globale gezondheidsafdeling

Financiering van de strijd tegen AIDS, tuberculose en malaria door middel van onderzoek naar ziekten die de armen treffen. Met de hulp van vaccinatie die door de Gates Stichting wordt gefinancierd daalde het sterftecijfer wegens mazelen in Afrika met 90% sinds 2000.

De stichting heeft miljarden dollars gedoneerd om aids-, tuberculose- en malariapatiënten te helpen en miljoenen kinderen te beschermen tegen de dood door te voorkomen ziekten. Een onderzoek uit 2007 van The Los Angeles Times stelde echter dat er drie grote onbedoelde gevolgen zijn voor de toewijzing van hulp door de stichting:

·        Ten eerste leed Afrika ten zuiden van de Sahara al vóór de komst van de Gates Stichting een tekort aan artsen, maar "door de meeste bijdragen in de strijd tegen aids te steken, hebben de begunstigden van Gates de vraag naar speciaal opgeleide, hoger betaalde dokters doen stijgen, en leiden het personeel van de basiszorg weg. Deze "braindrain" vergroot het bestaande tekort aan artsen en trekt extra opgeleid personeel weg van kinderen en mensen die aan andere veelvoorkomende ziekten zoals AIDS lijden.

·        Ten tweede "werd de focus op een paar ziekten gelegd in plaats van de basisbehoeften, zoals voeding en vervoer”.

·        Ten derde: "De door Gates gefinancierde vaccinatieprogramma's hebben zorgverleners geïnstrueerd om aandoeningen die de vaccinaties niet kunnen voorkomen, te negeren - en zelfs te ontmoedigen om te bespreken".

Critici klagen ook dat beurzen van de Gates Stichting vaak worden toegekend eerder gebaseerd op sociale connecties en ideologische loyaliteit dan op formele externe reviewprocessen of technische competentie. Critici hebben gesuggereerd dat Gates 'benadering van wereldwijde gezondheid en landbouw de belangen van grote farmaceutische en agribusinessbedrijven (waarin Gates investeert) begunstigt boven de belangen van de bevolking van ontwikkelingslanden.

Andere belangrijke subsidies van het Globale Gezondheidsprogramma zijn onder meer:
• Polio-uitroeiing
• De GAVI-alliantie (voorheen de "Global Alliance for Vaccines and Immunization")
• Kindervaccinatieprogramma, dat wordt uitgevoerd door het Program for Appropriate Technology in Health (PATH), ontving op 9 december 2003 een donatie van $ 27 miljoen om te helpen vaccineren tegen Japanse encefalitis.
• HIV-onderzoek: de stichting heeft in totaal $ 287 miljoen gedoneerd aan verschillende HIV / AIDS-onderzoekers. Het geld werd verdeeld over 16 verschillende onderzoeksteams over de hele wereld, op voorwaarde dat de bevindingen onder de teams worden gedeeld.
• Aeras Global TB Vaccine Foundation: de stichting heeft de Aeras Global TB Vaccine Foundation meer dan $ 280 miljoen gegeven om een ​​verbeterd vaccin tegen tuberculose (tbc) te ontwikkelen en in licentie te geven voor gebruik in zwaarbelaste landen (HBC's).
• Goedkopere high-tech tuberculose (tbc) -test
• Onderzoek naar viscerale leishmaniasis (VL)
• Condoom van de volgende generatie: de stichting gaf in november 2013 $ 100.000 aan 11 aanvragers om een ​​verbeterd condoom te ontwikkelen; dat wil zeggen, een die "het genot aanzienlijk behoudt of vergroot, om de opname en regelmatig gebruik te verbeteren", aldus de Grand Challenges in Global Health-website van de Gates Foundation. Verdere subsidies van maximaal 1 miljoen dollar zullen worden toegekend aan succesvolle projecten.
• Verwaarloosde tropische ziekten (NTD's): Naast de WHO, de regeringen van de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Arabische Emiraten en de Wereldbank heeft de stichting de Verklaring van Londen over veronachtzaamde tropische ziekten onderschreven.

Afdeling van de VS

Giften aan Planned Parenthood

Tot 2013 verstrekte de Bill & Melinda Gates Foundation $ 71 miljoen aan Planned Parenthood en aanverwante organisaties. In 2014 heeft Melinda Gates verklaard dat de stichting "heeft besloten geen abortus te financieren", in plaats daarvan met de nadruk op gezinsplanning en anticonceptie om verwarring van abortus en gezinsplanning te voorkomen. In antwoord op vragen over deze beslissing verklaarde Gates in een blogpost van juni 2014 dat "[zij], net als iedereen, worstelt met de kwestie" en dat "het emotionele en persoonlijke debat over abortus dreigt binnen te dringen in de manier van levensreddende consensus over basisgezinsplanning ". Sindsdien zijn hun inspanningen verschoven naar een meer globaal perspectief, met de nadruk op vrijwillige gezinsplanning en de gezondheid van moeders en pasgeborenen.

Bibliotheken

Slechts 35% van de wereldbevolking heeft toegang tot internet. De stichting heeft subsidies verleend, computers en software geïnstalleerd en training en technische ondersteuning verleend in samenwerking met landelijke bibliotheken in een poging de toegang en kennis te vergroten.

Educatie

Een belangrijk aspect van de Amerikaanse inspanningen van de Gates Stichting betreft een herziening van het onderwijsbeleid van het land.

Het trustfonds belegt niet-uitgekeerde activa, met als uitsluitend doel het rendement op de investering te maximaliseren. Dientengevolge omvatten haar investeringen bedrijven die bekritiseerd zijn omdat ze de armoede verergeren in dezelfde ontwikkelingslanden waar de stichting probeert de armoede te verlichten. Dit zijn onder meer bedrijven die zwaar vervuilen en farmaceutische bedrijven die niet verkopen aan ontwikkelingslanden. Critici hebben de Gates Stichting opgeroepen om zich af te scheuren van de GEO Group, de op één na grootste particuliere gevangenisonderneming in de Verenigde Staten. Een groot deel van het werk van de gevangenis omvat het opsluiten en vasthouden van migranten die zijn vastgehouden door de regering-Obama en nu door de regering-Trump.

Zaadbank voor de Laatste Dag in het noordpoolgebied: Bill Gates, Rockefeller en de GMO reuzen weten iets dat wij niet weten - 27/6/2018 - F.W.Engdahl

Een ding waar Microsoft-oprichter Bill Gates niet van kan worden beschuldigd, is luiheid. Hij programmeerde al op 14-jarige leeftijd, richtte Microsoft op 20-jarige leeftijd op toen hij nog studeerde aan Harvard. In 1995 was hij door Forbes vermeld als 's werelds rijkste man, omdat hij de grootste aandeelhouder van zijn Microsoft was, een bedrijf dat zijn meedogenloze drive had ingebouwd in een de facto monopolie in softwaresystemen voor pc’s.

In 2006, toen de meeste mensen in zo'n situatie misschien zouden denken om zich terug te trekken op een rustig eiland in de Stille Oceaan, besloot Bill Gates zijn energie te steken in zijn Bill and Melinda Gates Stichting, 's werelds grootste' transparante 'privéstichting met maar liefst $ 34,6 miljard dollar en een wettelijke noodzaak om $ 1,5 miljard per jaar uit te geven aan liefdadigheidsprojecten over de hele wereld om zijn belastingvrije liefdadigheidsstatus te behouden. Een geschenk van vriend en zakenpartner, mega-investeerder Warren Buffett in 2006, van ongeveer $ 30 miljard aan aandelen in Berkshire Hathaway in Buffet, bracht de Gates-stichting in de competitie waar het bijna het totale jaarlijkse budget van de VN uitgeeft door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).

Dus als Bill Gates via de Gates Stichting besluit om ongeveer $ 30 miljoen van hun zuurverdiende geld in een project te investeren, is het de moeite waard om naar te kijken. Geen enkel project is op dit moment interessanter dan een merkwaardig project op een van 's werelds meest afgelegen plekken, Svalbard. Bill Gates investeert miljoenen in een zaadbank aan de Barentszee nabij de Noordelijke IJszee, zo'n 1.100 kilometer van de Noordpool. Spitsbergen is een kaal stuk rots dat door Noorwegen wordt opgeëist en in 1925 door internationaal verdrag is afgestaan.

Op dit verlaten eiland investeert Bill Gates tientallen van zijn miljoenen samen met onder meer de Rockefeller Stichting, Monsanto Corporation, Syngenta Stichting en de regering van Noorwegen in wat de 'zaadbank van de Laatste Dag' wordt genoemd. Officieel wordt het project genoemd de Svalbard Global Seed Vault op het Noorse eiland Spitsbergen, onderdeel van de Svalbard-eilandengroep. De zaadbank werd gebouwd in een berg op het eiland Spitsbergen bij het dorpje Longyearbyen. De zaadbank kreeg dubbele explosieveilige deuren met bewegingssensoren, twee luchtsluizen en wanden van een meter dik gewapend beton. Volgens de Noorse regering zal het tot drie miljoen verschillende zaadsoorten uit de hele wereld bevatten, ‘zodat de diversiteit van gewassen voor de toekomst behouden kan blijven’. Zaden worden speciaal verpakt om vocht uit te sluiten. Er zal geen fulltime personeel zijn, maar de relatieve ontoegankelijkheid van de kluis zal het monitoren van mogelijke menselijke activiteiten vergemakkelijken.

Hebben we hier iets gemist? In hun persbericht stond: 'Zodat gewasdiversiteit voor de toekomst behouden kan blijven'. Welke toekomst voorzien de sponsors van de zaadbank, dat zou de wereldwijde beschikbaarheid van huidige zaden bedreigen, die bijna allemaal al goed beschermd zijn in aangewezen zaadbanken rond de wereld? Telkens wanneer Bill Gates, de Rockefeller Stichting, Monsanto en Syngenta samenkomen in een gemeenschappelijk project, is het de moeite waard om dieper achter de rotsen op Spitsbergen te graven. Als we dat doen, vinden we een aantal fascinerende dingen.

Het eerste opvallende punt is wie de Zaadbank van de Laatste Dag sponsort. Hier zijn, zoals opgemerkt, de Bill & Melinda Gates Stichting; de Amerikaanse agri-businessgigant DuPont / Pioneer Hi-Bred, een van 's werelds grootste eigenaren van gepatenteerde genetisch gemodificeerde (GGO) plantenzaden en aanverwante landbouwchemicaliën; Syngenta, het in Zwitserland gevestigde grote GGO-zaad- en agrochemicaliënbedrijf via de Syngenta Foundation; de Rockefeller Stichting, de privégroep die de 'genrevolutie heeft gecreëerd met meer dan $ 100 miljoen aan startgeld sinds de jaren '70; CGIAR, het wereldwijde netwerk dat is opgericht door de Rockefeller Stichting om het ideaal van genetische zuiverheid te promoten door middel van landbouwverandering.

CGIAR en ‘Het Project’

De Rockefeller Stichting, de Raad van Landbouwontwikkeling van John D. Rockefeller III in 1960 en de Ford Stichting bundelden hun krachten om het Internationale Rijstonderzoek Instituut (IRRI) in Los Baños, de Filippijnen, op te richten. Tegen 1971 werd de IRRI van de Rockefeller Stichting, samen met hun in Mexico gevestigd Internationaal centrum voor mais en tarwe verbetering, twee andere door Rockefeller en Ford Stichting opgerichte internationale onderzoekscentra, de IITA voor tropische landbouw (Nigeria), en IRRI voor rijst (Filippijnen) opgericht, gecombineerd met een wereldwijde adviesgroep voor internationaal landbouwonderzoek (CGIAR).

CGIAR werd gevormd tijdens een reeks privéconferenties in het conferentiecentrum van de Rockefeller Stichting in Bellagio, Italië. De belangrijkste deelnemers aan de gesprekken in Bellagio waren de Rockefeller Stichting, de Ford Stichting, de Wereldbank en de internationale milieu-organisator van de Rockefeller-familie, die als trustee van de Rockefeller Stichting de VN Aardetop in Stockholm organiseerde in 1972. Het maakte deel uit van de decennia lange focus van de stichting om de wetenschap in dienst te stellen van eugenetica, een afzichtelijke versie van raciale zuiverheid, wat Het Project wordt genoemd.

Om een ​​maximale impact te garanderen, trok CGIAR naar de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN, het VN-ontwikkelingsprogramma en de Wereldbank. Zo kon de Rockefeller Stichting begin jaren zeventig, door een zorgvuldig geplande hefboomwerking van haar oorspronkelijke fondsen, het mondiale landbouwbeleid vormgeven. Gefinancierd door genereuze studiebeurzen van de Rockefeller en Ford Stichting, zorgde CGIAR ervoor dat vooraanstaande landbouwwetenschappers en agronomen uit de Derde Wereld naar de VS werden gebracht om de concepten van de moderne landbouwproductie te 'beheersen' om ze terug te brengen naar hun thuisland. In het proces creëerden ze een onschatbaar netwerk van invloed voor de promotie van de Amerikaanse agribusiness in die landen, met name de promotie van de GMO ‘Genetische Revolutie’ in ontwikkelingslanden, allemaal in naam van de wetenschap en efficiënte, de vrijemarktlandbouw.

Een meesterras genetisch manipuleren?

Nu begint de Svalbard Zaadbank interessant te worden. Maar het wordt nog beter. 'Het project' waarnaar ik verwees, is het project van de Rockefeller Stichting en de krachtige financiële belangen sinds de jaren twintig om eugenetica, later hernoemd tot genetica, te gebruiken om de creatie van een genetisch gemanipuleerde Meesterras te rechtvaardigen. Hitler en de nazi's noemden het: Het Arische Meesterras.

De eugenetica van Hitler werd voor een groot deel gefinancierd door dezelfde Rockefeller Stichting die vandaag een Zaadbank van de Laatste Dag-kluis bouwt om monsters van elk zaad op onze planeet te bewaren. Dezelfde Rockefeller Stichting creëerde de pseudowetenschappelijke discipline van de moleculaire biologie in haar niet-aflatende streven om het menselijk leven terug te brengen tot de ‘bepalende gensequentie’ die, naar zij hoopten, vervolgens zou kunnen worden gewijzigd om menselijke eigenschappen naar believen te veranderen. Hitlers eugenetica-wetenschappers, van wie velen na de oorlog stilletjes naar de VS werden gebracht (operatie Paperclip) om hun onderzoek naar biologische eugenetica voort te zetten, legden veel van de basis van genetische manipulatie van verschillende levensvormen, waarvan een groot deel openlijk werd ondersteund tot ver in het Derde Rijk door gulle giften van de Rockefeller Stichting.

Dezelfde Rockefeller Stichting creëerde de zogenaamde Groene Revolutie, als resultaat van een reis naar Mexico in 1946 door Nelson Rockefeller en voormalig New Deal-minister van Landbouw en oprichter van de Pioneer Hi-Bred Seed Company, Henry Wallace.

De Groene Revolutie was bedoeld om het hongerprobleem in de wereld grotendeels op te lossen in Mexico, India en andere geselecteerde landen waar Rockefeller werkte. De agronoom van de Rockefeller Stichting, Norman Borlaug, won een Nobelprijs voor de vrede voor zijn werk, nauwelijks iets om over op te scheppen met mensen als Henry Kissinger die hetzelfde deden.

In werkelijkheid, zoals het jaren later uitkwam, was de Groene Revolutie een briljant Rockefeller-familieplan om een ​​geglobaliseerde agribusiness te ontwikkelen die ze vervolgens konden monopoliseren, net zoals ze hadden gedaan in de wereldolie-industrie die een halve eeuw eerder was begonnen. Zoals Henry Kissinger in de jaren 70 verklaarde: ‘Als je de olie onder controle hebt, heb je het land onder controle; als je controle hebt over voedsel, controleer je de bevolking. '

Agribusiness en de Rockefeller Groene Revolutie gingen hand in hand. Ze maakten deel uit van een grootse strategie, waaronder een paar jaar later de financiering door de Rockefeller Stichting van onderzoek voor de ontwikkeling van genetische manipulatie van planten en dieren.

John H. Davis was begin jaren 50 assistent-landbouwsecretaris geweest onder president Dwight Eisenhower. Hij verliet Washington in 1955 en ging naar de Harvard Graduate School of Business, een ongebruikelijke plek voor een landbouwdeskundige in die tijd. Hij had een duidelijke strategie. In 1956 schreef Davis een artikel in de Harvard Business Review waarin hij verklaarde dat "de enige manier om het zogenaamde boerderijprobleem voor eens en altijd op te lossen en omslachtige overheidsprogramma's te vermijden, is om van landbouw naar agribusiness te gaan." Hij wist precies wat hij in gedachten had, hoewel er maar weinig anderen een idee van hadden - een revolutie in de landbouwproductie die de controle over de voedselketen in multinationale handen van bedrijven zou concentreren, weg van de traditionele, zorgzame kleinschalige boer.

Een cruciaal aspect dat de interesse wekte van de Rockefeller Stichting  en Amerikaanse agribusinessbedrijven was het feit dat de Groene Revolutie gebaseerd was op de proliferatie van nieuwe hybride zaden in opkomende markten. Een essentieel aspect van hybride zaden was hun gebrek aan reproductievermogen. Hybriden hadden een ingebouwde bescherming tegen vermenigvuldiging. In tegenstelling tot normale open bestoven soorten waarvan het zaad vergelijkbare opbrengsten opleverde als zijn ouders, was de opbrengst van het door hybride planten gedragen zaad aanzienlijk lager dan die van de eerste generatie.

Die afnemende opbrengst die kenmerkend is voor hybriden, betekende dat boeren normaal gesproken elk jaar zaad moesten kopen om hoge opbrengsten te verkrijgen. Bovendien elimineerde de lagere opbrengst van de tweede generatie de handel in zaad, die vaak door zaadproducenten werd gedaan zonder toestemming van de kweker. Het verhinderde de herverdeling van het commerciële gewaszaad door tussenpersonen. Als de grote multinationale zaadbedrijven de ouderlijke zaadlijnen in eigen huis zouden kunnen controleren, zou geen concurrent of boer de hybride kunnen produceren. De wereldwijde concentratie van hybride zaadpatenten in een handvol gigantische zaadbedrijven, geleid door DuPont's Pioneer Hi-Bred en Monsanto's Dekalb, legde de basis voor de latere ggo-zaadrevolutie. (genetisch gemanipuleerde zaden)

In feite maakten de introductie van moderne Amerikaanse landbouwtechnologie, chemische meststoffen en commerciële hybride zaden alle lokale boeren in ontwikkelingslanden, met name de grotere, meer gevestigde boeren, afhankelijk van buitenlandse, meestal Amerikaanse agribusiness en petrochemische bedrijven. Het was een eerste stap in wat een decennia lang, zorgvuldig gepland proces zou worden.

Onder de Groene Revolutie maakte de agribusiness grote indruk op markten die voorheen beperkt toegankelijk waren voor Amerikaanse exporteurs. De trend werd later 'marktgerichte landbouw' genoemd. In werkelijkheid was het een door de agribusiness gecontroleerde landbouw.

Tijdens de Groene Revolutie hebben de Rockefeller Stichting en later de Ford Stichting hand in hand gewerkt aan het vormgeven en ondersteunen van de doelstellingen van het buitenlands beleid van de Agentschap van de VS voor Internationale Ontwikkeling (USAID) en van de CIA.