Bezinningsprogramma van de Vastentijd – door de Karmelieten van Parijs

We stellen voor om volgens zeven stappen samen met jou, de Heer en Broeder Laurentius tot Paaszondag te komen. Dit zal een weg zijn om onszelf te laten vormen door het Woord van God en te leren ons leven te leiden in Zijn aanwezigheid.

Week 1: Laat jezelf vormen
Week 2: Ons beeld van God afpellen
Week 3: Wanneer Jezus ons wakker schudt...
Week 4: Onze ondankbaarheid opgeven
Week 5: Het verlangen om Jezus te zien
Goede Week: Laten gaan van het wereldse
Pasen: "Jezus komt dicht bij ons"

Praktische instructies    

• Een Bijbeltekst van de Zondagsmis met overweging;
• Teksten van Broeder Laurentius om zijn leer te ontdekken;
• Suggesties voor meditatie en voornemens om elke dag te beginnen met Bijbelteksten en Broeder Laurentius in beelden.
• Neem eventjes de tijd om al deze dingen te bewaren en ze te overwegen in je hart, net zoals de H. Maagd Maria deed met de belangrijke gebeurtenissen die deel uitmaakten van hoe onze redding door Jezus tot stand kwam (zie Lukas 2:19).

Nog de beste wensen en gebeden voor een goede Vastentijd,,, een goede tijd voor wedergeboorte. De Kerk nodigt ons uit. God wacht op ons. De wereld heeft vreugdevolle getuigen nodig van de Blijde Boodschap die een afstraling zijn van Jezus’ ingesteldheid. Dat deze getuigen een aanzet vormen voor degenen die Jezus nog niet kennen, Hem te zoeken! Moge je tocht naar Pasen een goede tocht zijn - Pr. Didier-Joseph Caullery, ocd (Klooster van Avon)

ASWOENSDAG (26/2)

Maar als jullie bidden, trek je dan in je huis terug, sluit de deur en bid tot je Vader, die in het verborgene is. En jullie Vader, die in het verborgene ziet, zal je ervoor belonen. - Matteüs 6:6

“Wat mij betreft, ik houd me zoveel mogelijk in gedachten bij Hem verzonken in de diepte en het middelpunt van mijn ziel, en wanneer ik bij Hem ben vrees ik niets.” [Brief 4]

Ik luister naar de stem van de Heer die tot mijn hart spreekt; en vandaag, voor deze Vasten, kies ik een plaats ... een plaats waarvan ik weet dat ik gemakkelijk kan stoppen om in Zijn aanwezigheid te staan.

Om van as naar leven over te gaan

Vandaag begint de Vastentijd met Aswoensdag. As? Wat een trieste realiteit. Maar laten we luisteren naar wat onze broeder Lawrence over zichzelf zegt, door wat een getuige meldt in zijn gesprekken:
'Ik zag broeder Lawrence voor het eerst en hij vertelde me dat God hem op zijn achttiende, toen hij nog in de wereld was, een speciale genade tot bekering had gegeven. Op een dag in de winter, terwijl hij naar kale boom keek, en hij besefte dat zijn bladeren na een tijdje weer zouden groeien, gevolgd door bloemen en vruchten, kreeg hij een diepgaand inzicht in Gods voorzienigheid die nooit uit zijn ziel is gewist." [Eerste gesprek, 3 augustus 1666]

Lijkt ons leven niet op de kale boom die in de winter geen bladeren meer heeft? Gaan we ons houden aan deze eenvoudige opmerking of gaan we een nieuwe ruimte openen waar God nieuwe zaden van leven, liefde, hoop en geloof kan voortbrengen? Laten we eens kijken wat het Woord van God - de liefdesbrief van de Schepper aan zijn schepsel - ons leert. Het Woord wordt ons vandaag op een speciale manier aangeboden. Dit voedsel zal ons gedurende deze 40 dagen vergezellen. Net als het manna dat God elke ochtend in de woestijn aan de Hebreeën heeft nagelaten, zullen we het ook moeten verzamelen. Laten we dus samen op weg gaan en deze voeding die God op deze eerste vastendag heeft aangeboden in onze zakken verzamelen.
De profeet Joël zei:

Daarom -  spreekt de Heer -, keer nu terug tot mij met heel je hart en begin te vasten, te treuren en te rouwen. Niet je kleren moet je scheuren, maar je hart. Keer terug tot de Heer, jullie God, want hij is genadig en liefdevol, geduldig en trouw, en tot vergeving bereid. - Joël 2:12-13

Trompetgeschal kondigt het vasten aan en heel Jeruzalem wordt uitgenodigd om te bidden: niets wordt gespaard om terug te keren naar Gods gunst. Hoe zal de trompet zijn die ons gedurende deze 40 dagen zal waarschuwen? Welke praktische middelen zullen we gebruiken om waakzaam te blijven? Welke afspraken maken we met God zodat we ons niet laten overweldigen door de vele eisen van het leven? Laten we een moment voor ons allemaal nemen om te gaan zitten en ons voor te stellen hoe we deze bezinning willen ervaren: welke beschikbaarheid gaan we God aanbieden? Bij degenen die het dichtst bij ons staan? Hier lijkt weinig tijd voor te zijn: hoe kunnen we onze tijd het beste indelen om God luister- en ontmoetingsmomenten te bieden? Maar deze ijver zou tevergeefs zijn als ze niet zouden leiden tot wat de Heer aangenaam is, namelijk bekering van het hart. Laten we ook niet proberen de manieren te vermenigvuldigen; laten we realistisch zijn. Laten we met vreugde vertrekken. We hebben ons niet aangemeld voor een wedstrijd. Het is niet de hoeveelheid deugdzame daden die telt, maar de trouw aan de manieren waarop we ervoor hebben gekozen om deze vasten te beleven. Met minder lawaai, maar niet minder dringend, worden we door de profeet Joël (Joël 2: 12-18) uitgenodigd om een ​​weg te openen dat zal worden vernieuwd door dagelijkse trouw.

Misschien herroept hij zijn vonnis, komt hij erop terug en laat hij toch iets van zijn zegen over, zodat jullie weer graan en wijn kunnen offeren aan de Heer, jullie God. Blaas de ramshoorn op de Sion, kondig een vastentijd af en roep op tot een plechtige samenkomst. Breng het volk bijeen, laat heel Israël zich reinigen. Breng de oude mensen tezamen, verzamel de kinderen, ook de kleintjes aan de borst. Laat de bruidegom opstaan van het bruidsbed, laat zijn bruid het slaapvertrek verlaten. Priesters, dienaren van de Heer, hef een smeekbede aan in de tempel, tussen altaar en voorhal: ‘Ach Heer, spaar uw volk, uw eigendom, geef het niet prijs aan spot en hoon van andere volken. Waarom zouden wij mogen schimpen: “En waar is nu hun God?” Dan zal de Heer het opnemen voor zijn land en zich ontfermen over zijn volk. - Joël 2:14-18

In zijn brief aan de Korintiërs stelt de H. Paulus deze uitnodiging voor:

Wij zijn gezanten van Christus, God doet door ons zijn oproep. Namens Christus vragen wij: laat u met God verzoenen. – 2 Korintiërs 5:20

God zegt: ‘Wanneer de tijd daarvoor gekomen is, luister ik naar je, op de dag van de redding help ik je.’ Nu is de tijd daarvoor gekomen, nu is de dag van redding. – 2 Korintiërs 6:2

"Wees verzoend met God."

God gaat ons altijd voor. Verzoening was niet het initiatief van de mens; het was God de Vader die ons zijn eigen Zoon zond terwijl we nog zondaars waren. Laten we ons vandaag openstellen voor zijn genade, die ons kinderen van de Hemelse Vader zal maken in zijn geliefde Zoon, Jezus.

Ten slotte wordt ons het evangelie van vandaag (Matteüs 6: 1-6, 16-18) aangeboden in de kracht van zijn waarheid. Deze tekst spoort ons aan elke vorm van hypocrisie te verwerpen die ons kan verbergen  in onze inspanningen, hoe mooi ze ook zijn. De Boze kan onze oorspronkelijke plannen omleiden. Laten we ervoor zorgen dat trots tijdens deze Vasten niet boven komt en onze wil om dichter bij God en anderen te komen, niet aantast. En hier biedt Jezus ons een echte vernieuwing van gebed, delen en vasten. Lopen we niet het risico om in het middelpunt van deze drie stappen te komen? Dat zou onze reis in deze Vasten aantasten. Deze Bijbeltekst herinnert ons eraan dat er drie dimensies in ons wezen zijn om ons te bekeren: onze relatie tot God door gebed; onze relatie tot dingen door vasten; en onze relatie met elkaar door te delen. Maar Jezus nodigt ons uit tot discretie. Als we in waarheid willen leven, is het niet een kwestie van enkel op te dagen, maar af te dalen naar hetgeen waardoor iedereen leeft, naar hetgeen wat voor ons essentieel is om ons hart te laten bekeren.

"Zorg ervoor geen goede daden of werken uit te voeren opdat de mensen ze zouden bemerken."

Donderdag 27/2 :

Laat ons doorgaan op deze Vastentocht, gewapend met het Woord, ons bewust van onze zwakheid, maar altijd geroepen om onze angst te overwinnen. Met de H. Schrift in de hand en onze ogen gericht op het Kruis.

Ik roep vandaag hemel en aarde als getuigen op: u staat voor de keuze tussen leven en dood, tussen zegen en vloek. Kies voor het leven, voor uw eigen toekomst en die van uw nakomelingen, door de Heer, uw God, lief te hebben, hem te gehoorzamen en hem toegedaan te blijven,… - Deuteronomium 30:19-20

'Ik ben vervuld van schaamte als ik bedenk hoe God me aan de ene kant onophoudelijk zo’n grote genaden geeft, en hoe ik er aan de andere kant zo slecht gebruik van maak en er niet van profiteer op de weg naar perfectie." (Brief 8)

Op deze dag kan ik de Heer zegenen voor een genade die hij me onlangs heeft verleend.

Vrijdag 28/2

Het offer voor God is een gebroken geest; een gebroken en verbrijzeld hart zult u, God, niet verachten. – Psalm 51:19

'Aangezien hij ons in zijn genade nog wat tijd geeft, laten we er voordeel uit halen! We kunnen verloren tijd inhalen en met volledig vertrouwen terugkeren naar deze Vader van goedheid. Hij staat altijd klaar om ons liefdevol te ontvangen. ' [Brief 8]

Heer, geef mij de kracht om met een onverdeeld hart in uw voetsporen te treden.

Zaterdag 29/2 :

Toen zei Jezus tegen zijn leerlingen: ‘Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en mij volgen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Wat heeft een mens eraan de hele wereld te winnen als hij er het leven bij inschiet? Wat zou een mens niet over hebben voor zijn leven? – Matteüs 16:24-26

"We mogen niet moe zijn om kleine dingen te doen uit liefde voor God, die niet de grootsheid van het werk beschouwt, maar de liefde waarmee het wordt uitgevoerd."

Vandaag heb ik misschien een trots hart ... Ik leg voor de Heer een last die als een gewicht op mijn schouders drukt.

Week 1 : Laat jezelf omvormen

Zondag 1/3 :

God zei tegen Noah en zijn zonen: ‘Hierbij sluit ik een verbond met jullie en met je nakomelingen, en met alle levende wezens die bij jullie zijn: vogels, vee en wilde dieren, met alles wat uit de ark is gekomen, alle dieren op aarde. Deze belofte doe ik jullie: nooit weer zal alles wat leeft door het water van een vloed worden uitgeroeid, nooit weer zal er een zondvloed komen om de aarde te vernietigen. En dit,’ zie God, ‘zal voor alle komende generaties het teken zijn van het verbond tussen mij en jullie en alle levende wezens bij jullie: ik plaats mijn boog in de wolken; die zal het teken zijn van het verbond tussen mij en de aarde. Wanneer ik wolken samendrijf boven de aarde en in die wolkend de boog zichtbaar wordt, zal ik denken aan mijn verbond met jullie en met al wat leeft, en nooit weer zal het water aanzwellen tot een vloed die alles en iedereen vernietigt. Als ik de boog in de wolken zie verschijnen, zal ik denken aan het eeuwigdurende verbond tussen God en al wat op aarde leeft. Dit,’ zei God tegen Noah, ‘is het teken van het verbond dat ik met alle levende wezens op aarde gesloten heb.’ – Genesis 9:8-17

1. Vastentijd: een regenboog van kleuren!
 
Hier staan ​​we aan de vooravond van deze 40 dagen van voorbereiding op de viering van het Paasmaal van Christus. Maar de Vastentijd betreden heeft weinig smaak en verwijst te vaak naar de woorden: inspanning, boete, onthechting. Denk je niet dat de teksten van Gods Woord voor ons hoop geven, een tijd van herschepping, een overvloed aan leven dat in ons wil stromen?

Meer dan een extra last, kan de Vasten voor ons een tijd van bevrijding betekenen, een ruimte om de zuivere lucht van het Evangelie in te ademen, een periode om ondergeschikte kwesties in ons leven opzij te zetten zodat we ons kunnen concentreren op het essentiële. Kortom: de Vastentijd is een tijd van nieuw leven dat aan iedereen wordt aangeboden, die nog een beetje vrijheid heeft en deze weg durft te nemen: een weg met God, een weg met familie, met vrienden en in de Kerk - een weg die ons in staat zal stellen om de gevaarlijke routes van Palestina die door Christus zijn uitgekozen tijdens zijn bediening te bereiken. Het Woord van God opent zich voor ons en leidt ons op deze weg. Het zal onze wandelstok zijn als we door elke ervaring in het leven reizen. God spreekt tot ons en stelt Zich bloot: Hij biedt ons zijn liefde aan, en nog beter, Hij vertrouwt het ons toe.

Laten we pauzeren bij de eerste lezing. Wat stelt God Noah voor na de zondvloed? Een geschenk: een verbond. God geeft kleur aan de mens. Hij biedt hem de kleuren van de regenboog aan. God is niet gereduceerd tot een huisschilder die heeft besloten het aardoppervlak wit te wassen om het mooier te maken, maar Hij wil, na de beproeving van de vloed, de mensheid zijn tederheid, liefde en barmhartigheid tonen. Als een boeket bloemen aangeboden aan degene van wie we houden, degene die we vieren, tekent God in de lucht zijn regenboog, het symbool van het verbond. Vervolgens manifesteert Hij, zoals de ring bij een huwelijk dat door man en vrouw wordt uitgewisseld, dat Hij, God, zich voor altijd aan de mensheid bindt. De toorn van God, zijn teleurstelling over menselijke ondankbaarheid, zal niet langer bestaan. Hij heeft het beloofd en wij zijn de gelukkige erfgenamen van deze genade.

Zou dat dan niet ook betekenen dat er voor ieder van ons een regenboog te ontvangen is, zeven kleuren om ons dagelijks leven te verlichten? Elke kleur geeft een oriëntatie en op elke dag van de week een kleur. Laten we proberen te ontvouwen wat onze week zou kunnen zijn, en misschien zelfs onze Vastentijd.

1 / Durven een woord en gebaar van vergeving te geven die de tijd steeds moeilijker heeft gemaakt.
2 / Om de te vaak gesloten hand te openen, die gesloten was om rijkdom te delen met degenen die weinig hebben. Talrijk zijn de verzoeken. Maar zeg niet te snel: waarom geven? Aan wie? Hoe wordt het gebruikt?
3 / Te houden van gevouwen handen in gebed, niet uit gewoonte, maar in een dialoog waarin het goed is om meer te luisteren dan te spreken.
4 / Om naar het alledaagse leven te kijken en het te verlichten met het licht van het Evangelie.
5 / Om elke dag een beetje meer kleur in mijn ogen te brengen om anderen in een ander licht te zien, vooral mijn familieleden: in hen is veel meer en zoveel veel goeds, dan ik durf te geloven.
6 / Om “JA” te zeggen tegen wat ik zou kunnen zijn en doen in overeenstemming met Christus.
7 / "NEE" zeggen tegen de afgodische en egocentrische drijfveren die ons vervreemden in onze relatie met God, met anderen, met dingen en met onszelf tegenspreken; deze relaties die geroepen zijn om gekenmerkt te worden door vrijheid en liefde. (- Enzo Bianchi)

Geïnspireerd door deze kleuren, ga ik ermee akkoord mezelf te laten verrassen. Hier is een goede test om te doen tijdens deze reis, deze Vastentocht: we worden altijd betrapt wanneer we iemand opsluiten in een karaktertrek, zelden in zijn voordeel. En als ik besluit om naar de kleuren in hem of haar te kijken? Om deze regenboog te ontdekken die in zijn hart leeft, die ik niet kan zien, omdat ik gewend ben aan mijn omgeving? Kijk naar de man, vrouw, kinderen, broeders in de gemeenschap, vrienden en collega's van deze persoon en neem vervolgens deze kostbare steen waar die in hun leven leeft...

Laat de streepjescode opzij om een ​​echte relatie aan te gaan, authentiek, vrij van elk vooropgezet idee, en neem de nieuwheid op die in de ander ontspruit zoals in mij. Met Noah sloot God een verbond van barmhartigheid en vergeving. Maar in Jezus krijgt dit verbond een gezicht. Christus was ten allen tijde verrast. Hij werd geroerd door de man of vrouw die hij ontmoette toen hij het land doorkruiste. Altijd in beweging, niets kan Hem tegenhouden. Hij ontmoet de zieken. Hij bezoekt een menigte en stopt bij dit of dat gezicht om een ​​dialoog met de persoon te openen. Iedereen durft dan zijn verhaal te vertellen en krijgt de verzekering dat zijn leven niet wordt geblokkeerd door zonde of ziekte, of de fout, of de dwaling van een verkeerde weg ...
Jezus opent voor ons allemaal een toekomst. Christus is nooit onverschillig. «De tijden zijn vervuld: het Koninkrijk van God is nabij. Bekeer u en geloof in het evangelie. » Laten we streven naar een Vasten van kleuren, een Vasten die ernaar streeft om 40 keer het mooie woord "verbond" te ontwikkelen. Laten we luisteren naar onze broeder Lawrence die een voorstel doet:

'We hoeven niet altijd in de kerk te zijn om bij God te zijn. We kunnen van ons hart een oratorium maken waar we ons van tijd tot tijd kunnen terugtrekken om daar met Hem te praten, zacht, nederig en liefdevol. Iedereen is in staat tot deze vertrouwde gesprekken met God, sommigen meer, sommigen minder. Hij weet wat we kunnen doen. Laten we proberen. Misschien is Hij alleen op zoek naar de juiste intentie van onze kant. ' (Brief 9)

 2. Laat je vormen door God

In een brief aan een geestelijke vader schrijft broeder Laurentius:
'Soms zie ik mezelf als een stuk steen voor een beeldhouwer die een beeld wil maken; ik presenteer mezelf op deze manier voor God en vraag hem om zijn perfecte beeld in mijn ziel te vormen, waardoor ik helemaal op hem ga lijken. ‘ (Brief 2)
'Zie jezelf als een stuk steen voor een beeldhouwer die een beeld wil maken.'

Deze verklaring van onze broeder Lawrence: zou dit niet onze gedragslijn zijn in deze Vastentijd? Om de H. Geest de sporen van de Liefde en de Genade van God in ons te laten prenten door middel van de sacramenten, en vooral van de Eucharistie en de Biecht, zonder het Woord van God te vergeten: onze wandelstok door deze 40 dagen. Aanvaarden, net als een model dat voor de beeldhouwer poseert, zich door God laten vormen. Het is een omvangrijk project dat doorzettingsvermogen vereist, soms gedurfd, maar vooral een verlangen om het werk van God dagelijks te verwelkomen.

De Heer wil dat zijn kinderen bekeerd worden om uiteindelijk hem lief te hebben en te volgen, niet in een saaie en vermoeide herhaling, maar in de schoonheid van het huidige bestaan. Het weerspiegelt wat God al aan de profeet Jeremia had voorgesteld:

De Heer richtte zich tot Jeremia: ‘Ga naar de werkplaats van een pottenbakker, daar zal ik laten horen wat ik je te zeggen heb.’ Ik ging naar een werkplaats, waar een pottenbakker juist op zijn draaischijf aan het werk was. Als de pot die hij maakte mislukte, begon hij opnieuw en vormde hij de klei tot een andere pot, precies zoals hij zich die had voorgesteld. De Heer zei: ‘Volk van Israël, ik kan met jullie hetzelfde doen als die pottenbakker – spreekt de Heer. Immers, jullie zijn in mijn handen als klei in de handen van een pottenbakker. – Jeremia 18:1-6

Of het nu als beeldhouwer of pottenbakker is, Gods benadering van ieder van ons is hetzelfde. In deze Vastentijd komt God om een ​​ruimte van herschepping te openen om zijn beeld in ons te vormen. Vanaf de allereerste pagina's van de Bijbel, in het boek Genesis, zien we God aan het werk, en vooral met de schepping van de mens:

Toen maakte God, de Heer, de mens. Hij vormde hem uit stof, uit aarde, en blies hem levensadem in de neus. Zo werd de mens een levend wezen. – Genesis 2:7

Beeldhouwen, modelleren, vormen ... wat het gekozen woord ook is, de realiteit is hetzelfde: God komt in ons Zijn beeld herstellen dat de dagen, weken of jaren misschien misvormd hebben. Hij komt ons dagelijkse leven versterken, wat het ook is. Zullen we Zijn oproep horen? Met broeder Laurentius van de Verrijzenis zal ons tijdens dit vastenproces regelmatig een vraag worden gesteld: hoe leef ik de hele dag bij God, hoe word ik Zijn aanwezigheid gewaar? Het antwoord kan ons worden gegeven door onze karmelieten broeder:

“De heiligste, meest gewone en meest noodzakelijke beoefening van het spirituele leven is die van de aanwezigheid van God. Het is genieten van en gewend raken aan zijn Goddelijk gezelschap, de hele tijd nederig spreken en liefdevol met Hem praten, zonder regel, vooral in tijden van bekoring, lijden, dorheid, vermoeidheid, zelfs ontrouw en zonde. We moeten onszelf voortdurend inzetten zodat al onze daden, zonder uitzondering, een soort kort gesprek met God worden, niet op een gekunstelde manier, maar vanuit de zuiverheid en eenvoud van ons hart. “ (Spirituele uitspraken, hoofdstuk 2: nrs. 6-7)

Het Woord van God op Vastenzondagen en de geschriften van broeder Laurentius leiden ons op de weg…

“Wie oren heeft, laat hem horen wat de Geest tegen de kerken zegt...” herhaalt de auteur van het boek Openbaring. Hier is de uitdaging van de Vasten. Laten we doorgaan, luisteren en de Meester laten werken. Hij komt ons herscheppen. Hij komt Zijn beeld in ons vorm geven.  Door Br. Didier-Joseph Caullery, ocd – Klooster van Avon, Frankrijk