Voorbeeld van gebeden tijdens het Heilig Uur
Oorsprong van het Heilig Uur
De oefening van het H. Uur staat rechtstreeks in verband
met de openbaringen van Paray-le-Monial, en vindt haar oorsprong in het Hart
zelf van Jezus Christus.

De H. Margareta-Maria was geknield in gebed voor het
uitgestalde Allerheiligste, toen de Zaligmaker, stralend van hemelse glorie,
Zich aan haar vertoonde en, terwijl Hij haar Zijn Hart openbaarde, beklaagde
Hij Zich over de ondankbaarheid waarmee de zondaars Hem verdriet deden. Jij
dan, tenminste, voegde Hij eraan toe, schenk Mij de voldoening, voor zover je
daartoe in staat bent, hun ondankbaarheid aan te vullen. En Hij duidde de
middelen aan welke daartoe het meest geschikt waren : veelvuldige communie,
communie op de eerste vrijdag van de maand en het Heilig Uur.
Alle nachten tussen donderdag en vrijdag, sprak Jezus tot
haar, zal Ik je doen deelnemen aan de dodelijke droefheid, welke Ik zelf in de Hof
van Olijven heb doorstaan. Die droefheid zal je, zonder dat je het kunt
begrijpen, in een doodstrijd wikkelen, erger dan de dood zelf. En om Mij te
vergezellen in het nederig gebed, dat Ik midden Mijn benauwdheden aan de Vader
aanbood, zal je tussen 23u en 24 uur opstaan en gedurende één uur je met Mij
plat ter aarde neerwerpen, zowel om de goddelijke toorn te bedaren door
barmhartigheid af te smeken voor de zondaars, als om enigszins het bittere van
verlatenheid te dragen, welke Ik van de kant van Mijn Apostelen moest
ondergaan, zodat Ik hun zelfs moest verwijten dat zij niet één enkel uur met
Mij konden waken. En gedurende dat Uur zult je doen hetgeen Ik je zal leren.
Beoefening
1 Het Heilig Uur moet een mediterend gebed zijn. Een gebed
met punten van rust of onderbrekingen om stille ingetogenheid te aan te duiden.
2 De oefening van het Heilig Uur kan men gezamenlijk, of
alleen, in de kerk of elders verrichten, op donderdagavond van 23u tot 24u.
Ofwel vroeger op donderdag : vanaf 16u.
Bij de aanvang van het H. Uur zou men eerst de bijzondere
intenties moeten bepalen waarvoor men het Heilig Uur wil opdragen.
3 Ofwel in de kerk ofwel thuis voor de beeltenis van Jezus
Christus.
Voorbeeld om een Heilig Uur te houden :
De ware zon van vrede, hoop en liefde, die in deze tijd
voor ons allen oprijst, is Jezus H. Hart, vlammend in de Hostie. Glorie zij
Jezus Christus in de hemel. Hem en Hem alleen zij glorie op aarde!
Adveniat, Adveniat, Adveniat regnum tuum! Zijn Rijk kome op
aarde zoals in de hemel!
Voor de heerschappij van het H. Hart is deze tijd een
uitgangspunt voor nieuwe triomfen.
Laten wij ons in Zijn tegenwoordigheid stellen door een
akte van diep geloof en aanbidding. De Meester is daar. Hij wil met ons
spreken.
Laat ons luisteren naar Zijn machtige en rijke stem, wiens
klank de vreugde van de eeuwigheid volmaakt.
Jezus : Pax vobis! Mijn vrede zij
met jullie, Mijn kinderen. Ik breng jullie Mijn vrede voor jullie zielen in
droefheid en strijd gedompeld en toch zo gewillig. Vrede! voor je gezin door
leed geveld, gevangen door miserie, vruchteloos zoekend naar aardse toevlucht.
Vrede! voor de samenleving waarin je vertoeft : zij heeft zon behoefte te
worden doordrongen van Mijn evangelie, meer in waarheid Mijn erfdeel te zijn.
Vrede! voor je vaderland : laat jullie geroep Mij bewegen het te verkiezen tot
Mijn Jeruzalem, het Sion dat Mij met palmtakken toewuifde op de dag van Mijn
intocht. Vrede! mijn machtige, zegevierende vrede voor Mijn vervolgde Kerk. Bid
dat zij de schuren van Mijn hemelse Vader met een rijke en overvloedige oogst
moge vullen.
Vrees niet zoals de apostelen : kom dichter tot bij je
Koning, je Broeder, je Vriend... je Jezus. Nog dichter. Ik wil dat je de wonden
betast van Mijn handen, van Mijn voeten en vooral de wonde van Mijn Zijde. Leg
daar je hand in. Kom allen daarbinnen, blijf in die woning, t is de jouwe voor
deze tijd, en als je wil, de jouwe voor de eeuwigheid.
Ik ben Jezus, geloof in Mij, dezelfde goede, tedere,
barmhartige Jezus, geboren uit de Maagd Maria. Ik ben haar Zoon : jullie zijn
Mijn broeders... Vrees Mij dan ook niet!
En nu, Mijn kinderen, aanvaard in dank en volgzaamheid als
geschenk van Mijn liefde, een diepe, goddelijke gedachte : Ik zou er het
uitganspunt van willen maken voor dit gedeelte van je levensweg... Werp alle
aardse gedachten naar buiten : laat alles zwijgen in jullie zielen om deze
ernstige les van Mijn evangelie te ontvangen. Overweeg, Mijn welbeminden, dit
woord van jullie God : elk jaar dichter bij jullie eeuwige bestemming!
Overdenk, Mijn getrouwen, de vergankelijkheid van alles, van alles wat Ik niet
ben.
(langzaam en met tussenpozen)
Vergankelijkheid van de bloem der jeugd, die verwelkt.
Vergankelijkheid van de rook van dwaze heerszucht, die
heenvliegt.
Vergankelijkheid van het oplaaien van vluchtige vreugde,
die uitdooft.
Vergankelijkheid van verblindend fortuin, die ineenstort.
Vergankelijkheid van een schitterende carrière, die
wegzinkt.
Vergankelijkheid van het zwijmelen van genot, dat
vergiftigt en heengaat.
Vergankelijkheid van aardse schoonheid en harmonie, die
verdwijnt.
Vergankelijkheid van menselijke liefde, die wankelt en
vergeet.
Vergankelijkheid van menselijk vernuft, dat bedriegt en
afstompt.
Vanitas! Alles is ijdelheid, behalve U, Jezus.
Luister, Mijn kinderen, naar de stem van de eeuwen : hun
grootste geschiedenis van glorie en leugen spreekt uit hun graf. Naar de stem
van de volkeren, die waren, maar niet meer zijn. Zij roepen met Mij jullie toe,
dat alles hier op aarde ijdelheid is, behalve Jezus! Zoveel miljoenen,
weggerukt door de storm en het vuur van oorlog, roepen jullie met
welsprekendheid uit de eenzaamheid van hun vergeten as : Vanitas! alles is
ijdelheid hier op aarde, behalve U, Jezus! En van hen die vielen, de moeders,
de bruiden, de wezen, voortstappend in een eindeloze stoet van ramp en ellende,
met lood in het hart en stukgereten ziel, zij roepen jullie toe in schrijnend
geweeklaag : Vanitas! Alles is ijdelheid hier op aarde, behalve Jezus.
(pauze)
Maar stel paal en perk aan jullie ontsteltenis : schep moed
Mijn kinderen; indien de wereld slechts ijdelheid is, Ik, Ik heb die wereld
overwonnen door de goddelijke werkelijkheid van Mijn Liefde. Moed dus : De
harten omhoog! want voor de trouwe zielen op aarde blijf Ik de eeuwige,
goddelijke Werkelijkheid ! De enige, grote blijvende Werkelijkheid, dat ben Ik
en die Werkelijkheid is voor jullie voldoende! Geloven jullie dat? O, Mijn
welbeminden, gun Mij, jullie God, altijd achteruit geduwd op de tweede, neen,
op de laatste plaats, gun Mij die onzegbare voldoening, jullie aan de voet van
Mijn altaar te horen verklaren : Jij, o Jezus, bent de Werkelijkheid!
Vrienden van Mijn hart : denk steeds aan de
vergankelijkheid van de jeugd, die een ochtend bloeit en dan sterft. Wat
verwacht je in de plaats?
De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus!
Troosters van Mijn Hart, denk steeds aan de ijdelheid van
de lokkende en gevaarlijke heerszucht, die vervliegt. Wat verlangt je in de
plaats?
De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus!
Apostels van Mijn Hart : denk je steeds aan de
vergankelijkheid van de wereldse vreugde, een dauwdruppel, die verdampt. Wat
verlang je in de plaats?
De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus!
Vertrouwelingen van Mijn hart, denk je steeds aan de
vergankelijkheid van fortuin, die verbrokkelt en ineenstort. Wat verlang je in
de plaats?
De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus!
Leerlingen van Mijn Hart, denk steeds aan de
vergankelijkheid van genot, dat vergiftigt en heenvliegt. Wat verlang je in de
plaats?
De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus!
Aanbidders van Mijn Hart, denk ieder ogenblik aan de
vergankelijkheid van geschapen schoonheid, die verwelkt en teniet gaat. Wat
verlang je in de plaats?
De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus!
Eerherstellers van Mijn Hart, denk dag en nacht aan de
vergankelijkheid van de aardse liefde, die twijfelt en verraadt. Wat verlangt
je in de plaats?
De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus!
Kinderen van Mijn Hart, denk zonder ophouden aan de
vergankelijkheid van de menselijke wijsheid, die dwaalt en tekort schiet. Wat
verlang je in de plaats?
De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus!
Ja, Heer! Jij en Jij alleen, bent die zoete en eeuwige
Werkelijkheid. Met haar wordt ons leven, zo arm aan vrede en schoonheid, zo
rijk aan puin, doornen en graven, nog draaglijk en zoet. Maar alleen met Jou, o
Jezus!
Het beangstigt ons niet de komende tijden, ondanks de
benauwende onzekerheid. Maar alleen naast Jou, o Jezus!
Het aards Paradijs bestaat niet meer, maar wat maakt dat ui
! Wij bezitten duizendmaal meer: Jouw Hart, dat licht en leven en sterkte
schenkt voor de eeuwigheid. Ons Paradijs hier beneden ben Jij, o Jezus!
(pauze)
De zielen: Het Heilig Uur is het uur van de vertrouwelijke
samenspraak. Laat ons dan, Jezus, Jou alles zeggen, Jij die al onze gedachten
blootlegt; want wij voelen een innige behoefte om onze ziel uit te storten voor
Jouw heilig tabernakel, Heer! zoals de slaven van roem en zinnelijk genot, de
schimmen van hun dromen najagen langs de puinen van hun dwaasheid. Wij, door
Jouw onmetelijke Barmhartigheid boven zovele anderen begenadigd en uitverkoren
zijn. Wij belijden hier dat Jij alleen voor ons genoeg bent!
Steunend op Jouw aanbiddelijk Hart, willen wij de komende
tijden afkerig zijn voor de wereld, haar goederen en bedrieglijk genot.
Vanaf nu nemen wij een nieuwe stap naar de eeuwigheid toe,
die ons voorgoed in Jouw armen zal werpen. Wij beloven Jou, Heer, dat wij
alleen Jou zullen nastreven, Jezus!
Jou alleen zullen wij nastreven, Jezus!
Vanaf heden vragen wij Jou: kom ons bezoeken, o Heer: Wij
beloven Jou in armoede of in rijkdom alleen Jou te zullen zegenen, Jezus!
Jou alleen zullen wij zegenen, Jezus!
Vanaf heden, kom ons bezoeken, o Heer: Wij beloven Jou in
droefheid en in vreugde alleen Jou te zullen zoeken, Jezus!
Jou alleen zullen wij zoeken, Jezus!
Vanaf heden, kom ons bezoeken, o Heer: Wij beloven Jou in
voorspoed en in kruisen alleen Jou te zullen aanbidden, Jezus!
Jou alleen zullen wij aanbidden, Jezus!
Vanaf heden, kom ons bezoeken, o Heer: Wij beloven Jou in
leven en dood alleen Jou te zullen liefhebben, Jezus!
Jou alleen zullen wij liefhebben, Jezus!
Jou alleen zullen wij liefhebben, Jezus!
Jou alleen zullen wij liefhebben, Jezus!
(pauze)
De goede Meester laat niet vergeefs op zich wachten. Hij is
hier vlak bij ons. Het borrelend leven van Zijn Hart wil Hij overgieten in het
onze. Laat ons naar Zijn levend woord luisteren:
|