Het Koningschap van Jezus Christus : 14/3/2020
door Kennedy Hall
Vrijheid is niet
aan het begin, maar aan het einde. Het is niet in de wortel, maar in de bloemen
en de vruchten. Charles Maurras
De leer van het koningschap
van Christus : dit is ongetwijfeld voor velen een verwarrend concept, en de
verspreiding van foutieve ideeën van binnen en van buiten de Katholieke Kerk
helpt de gelovigen niet in hun begrip. In de zogenaamde 'westerse wereld', die
in werkelijkheid de voormalige christenheid is, zijn we vrijwel allemaal beïnvloed
door een reeks ideeën die ons vermogen hebben uitgehold om de ware
(rechtmatige) plaats van Christus in onze samenleving te zien.
Deze afbrokkeling gebeurde niet van de ene op de andere dag, maar is in plaats
daarvan een aanhoudende aanval geweest op het katholieke geloof gedurende een
aantal eeuwen. De naam van deze Luciferiaanse dwaling is het liberalisme. Als
we het koningschap van Christus volledig willen begrijpen, zullen we wat tijd
moeten besteden aan het afpellen van de lagen van het liberalisme om voorbij te
gaan aan de onwaarheden die zo gewoon zijn in ons politieke landschap.
Misschien kunnen we een samenleving met Christus als Koning analoog zien als
een werkelijk gezonde samenleving; maar voordat we deze gezondheidstoestand
kunnen nastreven, moeten we een juiste diagnose stellen van de ziekte en
ongezonde gewoonten die de toestand teisteren. Laten we beginnen.
Wat is liberalisme?
Iedereen die is opgegroeid
in een pluralistische en schijnbaar democratische samenleving, zal het idee van
'liberaal zijn' meestal associëren met de principes van wat we de 'linkse
vleugel' van de politiek noemen. Hier zit een kern van waarheid in, aangezien
linkse politieke ideeën gewoonlijk liberale ideeën tot het uiterste doorvoeren.
We mogen onszelf echter niet voor de gek houden door te geloven dat het
zogenaamde 'conservatieve' alternatief op de een of andere manier het antwoord
is op het liberalisme. Onze moderne staten bestaan in een volledig liberaal
kader, wat betekent dat ze zijn gevormd naar de fundamentele principes van het
liberalisme. De Katholieke Encyclopedie stelt dat "het meest fundamentele
principe [van het liberalisme] een absolute en onbeperkte vrijheid van denken,
religie, geweten, geloofsovertuiging, meningsuiting, pers en politiek
verzekert."
Deze kenmerken raken het hart van het liberalisme: de onvervalste vrijheid om
te denken, te geloven, uitdrukking te geven en te doen of niet te doen wat je
maar wilt. Hij is van mening dat de mens duidelijk moet zijn en vrij moet zijn
van elke vorm van dwang die hem alles van hem eist wat hij niet voor zichzelf
heeft bedacht. Het verhoogt in feite de absolute autonomie van de individuele
menselijke persoon als het hoogste goed en een onvervreemdbaar recht.
Natuurlijk heeft het liberalisme de neiging om begrippen als de 'waardigheid
van de mens' en andere soortgelijke aantrekkelijkheden te omarmen, maar de
definities van deze concepten veranderen gemakkelijk naargelang de
fantasievolle grillen van 'baanbrekende' liberalen.
Liberale ideeën worden
door zowel rechts als links consequent omarmd in ons huidige politieke
landschap. Atheïstische linksen flirten met de vrijheid om abortus te 'kiezen',
alsof dit een daadwerkelijke keuze is tussen het goede, en religieus rechts
doet een beroep op hetzelfde gevoel van vrijheid om zaken als de tien geboden
in het openbaar te rechtvaardigen. Nu is de rechtse politieke realiteit
natuurlijk veel beter verteerbaar voor de trouwe katholiek, aangezien rechts
vaker openstaat voor christelijke opvattingen, in tegenstelling tot het
atheïstisch links.
Verwar de rechtse politiek echter niet met de katholieke sociale leer,
aangezien conservatieven doorgaans het sterkst een beroep doen op
constitutionele documenten, waarbij ze op de trommel van 'vrijheid' bonzen als
de meest heilzame deugd van beschaving. Hoewel het bewonderenswaardig is dat
conservatieve pleitbezorgers strijden voor het ongeboren en een vriendelijkere
sfeer voor christenen, is wat uiteindelijk naar voren komt niets meer dan een
sociaal conservatief moreel kader, gebaseerd op een fundamenteel liberaal
platform dat onverenigbaar is met authentiek katholicisme.
Amerika en andere
seculiere naties hebben de slinger in de loop van de jaren met gelijke snelheid
in beide richtingen gezwaaid, terwijl ze ondertussen constitutionele documenten
en principes gebruikten om de oorzaak te rechtvaardigen. Dit alleen al zou ons
moeten laten zien dat het sociale weefsel van een liberale republiek niets meer
is dan de weerspiegeling van de overtuigingen van 'het volk' en de 'heersende
elite': als ze pro-christelijk zijn, dan zal dat ook de cultuur zijn, en ook
het omgekeerde is waar.
Principes
van de Luciferiaanse dwaling
De principes van de Luciferiaanse dwaling zijn in alle
aspecten van de maatschappij doorgedrongen. De occultist Aleister Crowley
(1875-1947) heeft deze regels van Thelema te boek gesteld en de volgende
Luciferiaanse wetmatigheden komen hier aan bod.
- "Doe wat gij wilt
zal de gehele Wet zijn"
- "Liefde
is de wet, liefde onder wil"
- "Het
woord van de Wet is THELEMA"
- "Er is geen wet
naast Doe wat gij wilt"
- "Iedere man en
iedere vrouw is een ster"
Wat is vrijheid?
Uiteindelijk is er geen echte vrijheid los van God, en
dus ook geen vrijheid in iets anders dan Christus. Schriftuurlijk gesproken kunnen we deze realiteit
begrijpen uit de woorden van OLHeer: 'Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven'
(Joh 14: 6) en 'Als je doorgaat in Mijn woord, zal je inderdaad Mijn discipelen
zijn. En u zult de waarheid kennen en de waarheid zal u vrijmaken '(Joh 8:31-32).
Merk op hoe Christus duidelijk stelt dat vrijheid en waarheid
noodzakelijkerwijs samengaan. Voor zover de mens in dwaling verkeert, kan hij
niet vrij zijn. Dit belangrijke punt wordt door het liberalisme genegeerd,
zelfs ontkend.
Op basis van onze
catechismus kunnen we 'vrijheid' begrijpen als de kracht om te kiezen en te
doen wat echt goed is. Elke keer dat we daadwerkelijk het goede kiezen, oefenen
we onze vrijheid uit en vergroten we tegelijkertijd ons vermogen om het hogere
goede te bereiken, waardoor onze vrijheid toeneemt. Maar elke keer dat we niet
voor het goede kiezen (in plaats daarvan voor het kwaad kiezen), handelen we
tegen onze vrijheid en beperken we ons vermogen om toekomstig goed te doen,
waardoor onze vrijheid wordt beperkt. Als we tot het uiterste gaan, kunnen we
onszelf tot slaaf maken (zonde). De Heiligen zijn dus de meest
vrije individuen!
Jim
Caviezel van de film Paul, the Apostle had het over echte vrijheid in zijn
toespraak aan studenten: Vrijheid bestaat er niet in te doen wat
je wil, maar te doen wat je zou moeten doen (het goede).
In een
interview met Jim Caviezel en Mel Gibson : Waar bevindt zich de maatschappij
tegenwoordig?
Het ziet ernaar uit dat sommige mensen geen respect hebben
voor wat ervoor zorgde dat het Westen groot werd en ervoor zorgde dat we op het
punt zijn waar we nu staan. Ze verwerpen het fundament van onze samenleving, en
het fundament van het Westen is het Christendom. Nu stellen ze alles in vraag,
zelfs hun geslacht. Ze stellen de gezinsstructuur in vraag. Ze stellen zelfs de
mensheid zelf in vraag met nieuwe technologie die opkomt, met zaken zoals het
klonen om de perfecte mens te maken, of het menselijk lichaam te veranderen en
andere zaken. We hebben dus een samenleving die zijn fundament verwerpt. En
wanneer je je fundament verliest, zal de samenleving afbrokkelen, en dit is het
punt waarop we ons bevinden. Ik denk dat er vele mensen zijn die dit niet zien.
Daarom moeten we ons fundament blijven behouden en de waarheid terugbrengen die
we vinden in de H. Schrift. Zoals de basis van het gezin die tegenwoordig in
gevaar verkeert. Het is schokkend te zien waar we ons bevinden, te zien waar
onze maatschappij is weggevallen.
Non Serviam
Een filosofie die het
menselijk geweten of de gevoeligheden van een mens als hoogste autoriteit
verhoogt, is dwaas. We kunnen geen vrijheid vinden in dwalingen of in een
beschaving die het Koningschap van Christus verwerpt. Trouwe Katholieken weten
dit maar al te goed in dit huidig landschap; men hoeft alleen maar te kijken
naar de reactie die we ontvangen als we de ware definitie van het huwelijk in
het openbaar durven verdedigen.
Er is veel meer te zeggen over liberalisme, maar voor nu moeten we in gedachten
houden dat het uiteindelijk een infantiele en zichzelf tegensprekende filosofie
is - een filosofie die de mens op de plaats van God verheft, alleen om personen
tegen elkaar op te zetten als feilbare goden die strijden om tijdelijke macht
zoals de demonen van de Griekse mythologie.
Paus Leo XIII drukt het zo
uit: "... velen zijn er die in de voetsporen van Lucifer treden en hun
rebelse leuze ik zal niet dienen als hun eigen leuze aannemen; en bijgevolg
de ware vrijheid vervangen door wat een dwaze en zuivere toe-eigening is. Het
zijn bijvoorbeeld de mensen die behoren tot die wijdverspreide en machtige
organisatie, die zich de naam van vrijheid eigen maken en zich liberalen
noemen.
|