De duivel bij de menswording van Jezus door Maria

De Allerheiligste Maria doorziet de bedoelingen van de duivel tot vervolging van de Kerk. Zij roept de goddelijke bijstand in, voor de troon van de Allerhoogste in de Hemel.

Toen Lucifer en de helse opperhoofden na de bekering van de H. Paulus vergaderen over de wraak die zij zouden uitoefenen op de allerheiligste Maria en de kinderen van de Kerk, zoals in het laatste hoofdstuk beschreven werd, waren zij niet op de hoogte van het feit, dat de kennis van deze grote Koningin en Meesteres van de wereld de meest duistere en diepte hellekrochten doordrong en zich uitstrekte over de verborgen geheimen van hun kwalijke raadsvergaderingen. De bloeddorstige draken waren daardoor misleid en achtten hun overwinning en de volledige uitvoering van hun samenzwering tegen Haar en de leerlingen van Haar Zoon al bijna zeker. Maar vanuit Haar toevluchtsoord kende ge gezegende Moeder met de helderheid van Haar hemels inzicht al hun besluiten en begreep Zij alle complotten van deze vijanden van het licht. Zij doorzag al hun doelstellingen en de middelen, die zij zouden gebruiken; hun woede tegen God en tegen Haar en hun dodelijke haat tegen de Apostelen en de rest van de gelovigen. Hoewel de zeer voorzichtige Vrouwe wel wist, dat de duivels niets konden uitrichten zonder verlof van de Heer, wist Zij ook dat dit gevecht in het sterfelijk leven niet vermeden kon worden en aangezien Zij de zwakte van de mensen kende en hun algemeen verbreide onkunde van de duivelse geslepenheid en de op hun ondergang gerichte boosaardigheid, werd Zij vervuld met grote zorg en smart over dit eensgezinde besluit van deze afgunstige vijanden voor de vernietiging van de gelovigen.

Buiten deze kennis en de naastenliefde, die rechtstreeks van de Heer afstraalde, was Zij begiftigd met een ander soort nimmer aflatende activiteit, gelijk aan die van de Godheid, die voortduurt als één zuivere handeling, zonder onderbrekingen. De zeer actieve Moeder werd zonder ophouden bewogen door Haar liefde en zorg voor de glorie van de Allerhoogste en de troost en bescherming van Haar kinderen. Tegelijkertijd overwoog Ze in Haar allerzuiverste Hart de bovenaardse mysteries, het verleden met het tegenwoordige en beiden met de toekomst vergelijkende en voor deze laatste alles met meer dan menselijke discretie en overleg. Haar allervurigste wens om allen te redden en Haar moederlijk medelijden voor hun zwoegen en gevaren bracht Haar ertoe, al hun bezoekingen en gevaren als de Hare te beschouwen en in zo verre het Haar liefde betrof zou Zij, indien dit mogelijk was, deze kwellingen graag gedragen hebben, terwijl de rest van de volgelingen van Christus in de Kerk zou kunnen blijven werken, zonder enige hindernis te ondervinden, in vreugdevolle vrede, genade en het eeuwig leven voor henzelf verdienend en aan Haar alleen alle smarten en bezoekingen overlatend. Hoewel dit niet mogelijk was in de rechtvaardige voorzienigheid van God, staan wij toch in de schuld bij de allerheiligste Maria voor dit uitzonderlijke en schone teken van liefde. Het komt veel voor dat Haar zorgzame, rusteloze liefde voor ons grote weldaden verdient, die de Almachtige verleent om aan Haar smachtend verlangen naar onze redding te voldoen.

Zij wist bij deze gelegenheid niet wat de bijzonderheden waren van de beraadslagingen van de helse vijanden, want Zij had slechts in het algemeen begrepen, dat hun woede op speciale wijze tegen Haar gericht was. De goddelijke Voorzienigheid verborg enige van hun plannen voor Haar, opdat Haar triomf, die Zij over de hel zou behalen, later des te rijker vaan glorie zou zijn. Het was ook niet nodig Haar voor te bereiden op bekoringen en vervolgingen, zoals dit was toegestaan aan andere gelovigen, die Zij ver overtrof in Haar geestesinstelling en over wier bezoekingen en bekoringen Zij duidelijke kennis bezat. Overeenkomstig Haar gewoonte in alle dingen nam Zij Haar toevlucht tot het gebed. Zij vroeg aan God raad voor de gelovigen in navolging van het voorbeeld en de leer van de Her. Tot dit doel trok Zij zich terug; viel met bewonderenswaardige eerbied en liefde neer op de grond en sprak Hem als volgt toe:

“Allerhoogste Heer en eeuwige God, heilig en onbegrijpelijk, zie hier voor U Uw nederige dienares en laag wormpje van de aarde, die Haar smekingen tot U, eeuwige Vader, door Uw Eniggeboren Zoon en Mijn Heer Jezus Christus, tot U richt. Versmaad Mijn smekingen en zuchten niet; zij worden U aangeboden vanuit de diepste diepten van Mijn ziel en zijn gericht op Uw oneindig grote liefde, verenigd met dat, wat uit de oven van Uw eigen liefde aan Uw slavin door U werd geschonken. In de naam van Uw H. Kerk, van Uw Apostelen en Uw trouwe dienaren, bied Ik U aan, O Heer, het offer van het Lijden en de Dood van Uw Eniggeborene; dat van Zijn sacramenteel Lichaam, de meest aanvaardbare smekingen en gebeden, die Hij U opdroeg gedurende de periode van Zijn sterfelijk en vergankelijk leven; de liefde die Hij opbracht voor de Verlossing, door het vlees aan te nemen in Mijn schoot, Zijn besloten-zijn daarin en Zijn voeding aan Mijn borst, dit alles bied Ik U aan om toestemming te verkrijgen, U te vragen om dat wat Gij in de wens van Mijn hart kunt lezen.”