De duivel bij de menswording van Jezus door Maria

Bij die gelegenheid voelden Lucifer en zijn trawanten de striemende zweepslag van de goddelijke almacht. Zij werden met vrees vervuld en lagen gedurende enige dagen levenloos in de diepten van de helse kerkers. Maar zodra de Heer de herinnering aan de goddelijke mysteries bij hen had weggenomen, begonnen ze weer nieuwe boosaardigheden te bedenken. De grote draak riep de rest van de duivels tezamen en sprak hen toe als volgt:

“Hoe zou het mogelijk zijn, stil te zijn, als elke dag nieuw onrecht aan mij gepleegd wordt door dit mensgeworden Woord en door deze Vrouwe die Hem gebaard heeft en Hem als mens verzorgde? Waar is mijn kracht? Waar is mijn macht en waartoe dienen mijn triomfen, die ik over Hem behaalde sinds God mij zonder reden vanuit de hemel naar deze spelonk wierp? Het schijnt mij toe, mijn vrienden, dat de Almachtige van plan is, de poorten van deze helse regionen af te sluiten en de hemelpoorten te openen. Dit zou de vernietiging van ons rijk betekenen en van al mijn plannen om de rest van het menselijk geslacht naar deze martelingen te trekken. Indien God naast de verlossing van de mensen, voor hen zo’n wonderen verricht, indien Hij hen zo’n grote liefde schenkt en hen in Zijn vriendschap wil betrekken door zo’n machtige werken van Zijn rechterhand, dan zullen ze daarvoor zwichten, zelfs indien ze de natuur van wilde beesten hebben en stenen harten. Zij allen zullen Hem liefhebben en Hem dienen, indien ze niet koppiger en opstandiger zijn dan wij. Welke ziel zou zo ongevoelig zijn, dat ze niet aangetrokken zou worden door deze Godmens, die met zo’n tedere liefde haar eeuwige glorie najaagt? Saulus was onze vriend, een gewillig instrument voor mijn plannen, onderworpen aan mijn wil en bevelen, een vijand van de Gekruisigde en zodoende had ik hem voorbestemd voor de meest wrede kwellingen in de hel. Temidden van dit alles rukt God hem uit mijn handen en door Zijn goddelijke macht heft Mij dit onbetekenend schepsel van deze aarde op tot zo’n hoge genaden en gunsten, dat wij, zijn vijanden, er versteld over staan. Wat heeft Paulus gedaan om dit grote geluk deelachtig te worden? Was hij niet in mijn dienst en beledigde hij zijn God niet? Indien God zo vrijgevig voor hem was, wat voor bescherming zal Hij dan wel niet aan andere, minder grote zondaars geven? En zelfs indien Hij hen niet bekeert met zo’n grote wonderen, dan zal Hij hen voor zich winnen door het Doopsel en de andere Sacramenten, waardoor zij zich elke dag kunnen rechtvaardigen. Dit voorbeeld van Gods machtige verdediging van de Kerk ten tijde dat ik haar door Saulus trachtte te vernietigen, zal heel de wereld naar Hem toetrekken. Zou het mogelijk zijn dat ik leden van het lage menselijk geslacht opgeheven zal zien tot genade en geluk welke ik verloren heb en dat zij de hemel zullen bevolken, waaruit ik ben verwijderd? Deze gedachten kwellen mij meer dan de vuren van de hel. Ik word vervuld met een machteloze woede jegens mijzelf omdat ik mijzelf niet kan doden in mijn woede. Ik zou willen dat God zelf dit deed, in plaats van mij in deze kwellingen te bewaren. Maar aangezien dit niet het geval is, zeg mij, mijn trawanten, wat wij moeten doen tegen deze zo machtige God? Wij kunnen Hem niet beledigen, maar in degenen die Hij zozeer bemint kunnen wij ons wreken, omdat wij in hen Zijn wil kunnen dwarsbomen. En aangezien mijn majesteit ten zeerste vertoornd is tegen deze Vrouwe, onze vrouwelijke vijand, Die Hem menselijke vorm gaf, is het mijn wens, nieuwe wegen te ontwerpen om Haar te vernietigen en ons te wreken over het verlies van Saulus en het doen werpen in de afgrond. Ik zal niet rusten, voordat ik Haar overwonnen heb. Tot dit doel besluit ik alle plannen die ik heb gemaakt tegen God en de mensen, na mijn val uit de hemel, uit te voeren. Komt gij allen, help mij bij mijn plannen en om mijn wil uit te voeren.”

Dit waren de aansporende woorden, door Lucifer tot de duivels gericht. Enige van hen antwoordden:

“Kapitein en Leider, wij zijn gereed om u te gehoorzamen, omdat we weten hoe deze Vrouwe, onze vrouwelijke vijand, ons belaagt en kwelt, maar het is Haar mogelijk dat Zij, zonder hulp van anderen, ons weerstaat, onze pogingen en aanvallen niet telt, zoals wij gezien hebben bij andere gelegenheden, waarbij Zij zich verre onze meerdere in kracht toonde. Wat Zij het meeste vreest, zijn onze aanvallen op de volgelingen van Haar Zoon, omdat Zij hen bemint en zorgzaam voor hen is als een Moeder. Laat ons een algemene vervolging tegen de gelovigen beginne, want we hebben het hele Jodendom, dat in haar geheel vertoornd is op de nieuwe Kerk van de Gekruisigde, aan onze kant staan. Door priesters en Farizeeërs zullen we slagen in al onze pogingen tegen de gelovigen en zodoende onze woede op deze vijandige Vrouwen koelen.”

Zij stemden hierin toe en gingen op pad om de Kerk door anderen te laten verdelgen, juist zoals zij dit hadden geprobeerd door Saulus. Daaruit kwam onder andere voort dat er een gevecht was van de draak en zijn horden tegen de allerheiligste Maria, waarin Zij zo’n grote overwinningen voor de H. Kerk zou behalen.

Onderricht van de grote Meesteres van de Engelen, Maria

Mijn dochter, geen menselijke woorden kunnen in dit sterfelijk leven ooit erin slagen om de afgunst van Lucifer en zijn trawanten tegen de mensen te beschrijven, noch de boosaardigheid, de sluwheid, het bedrog en de kunstgrepen, waarmee hij ze in zonde wil laten vallen en later in de helse afgronden wil laten verdwijnen, in volle omvang neer te schrijven. Hij tracht alle goede werken te verminderen en degenen die reeds verricht zijn, tracht hij tot niets terug te brengen of hun effect te verminderen. Alle boosaardigheid waartoe zijn eigen geest in staat is, tracht hij over te hevelen in de zielen. Tegen deze aanvallen verschaft God bewonderenswaardige bescherming, indien de mensen slechts willen meewerken en van hun kant Zijn bescherming beantwoorden. Daarom raadt de Apostel hen aan, voorzichtig te zijn temidden van al deze conflicten; niet gelijk de dwazen, maar als verstandigen, die de hun toegemeten tijd goed gebruiken omdat de dagen van het sterfelijk leven slecht zijn en vol gevaren (Ef 5:13). Verder maant hij hen aan, om voortdurend goede werken te verrichten omdat hun werk niet tevergeefs verricht wordt in het oog van God (1 Kor 15:38). Onze vijand kent de waarheid hiervan, hij is daar bevreesd voor; daarom tracht hij met de meest grote boosaardigheid, verslagenheid in de zielen te zaaien bij het bedrijven van een zonde, opdat zij zich uit wanhoop zouden ruineren en zich ver zouden houden van alle goede werken; want op deze wijze verwerpen zij de wapens waarmee de Engelen hen tegen de duivels kunnen verdedigen. Hoewel deze werken, door de zondaars verricht, geen liefdeleven in zich hebben en niets betekenen om genade of glorie te verdienen, zijn ze toch zeer bruikbaar. Soms komt het voor, dat wegens de gewoonte om goede werken te doen, de goddelijke barmhartigheid efficiënte hulp verschaft om deze werken met grotere liefde of met berouw over eigen zonden en met naastenliefde te verrichten, waardoor de ziel rechtvaardiging geniet.

Door al onze goede daden, als schepselen verricht, verschaffen zij de zaligen de middelen ter onzer verdediging en om voor ons de goddelijke barmhartigheid te vragen op ons neer te zien en ons van de zonde weg te rukken. De Heiligen voelen zich verplicht, degene te hulp te komen die hen ernstig aanroepen als zij in gevaar verkeren en hen met bijzondere devotie vereren. Als de Heiligen in hun menslievendheid zo geneigd zijn de zielen bij te staan in hun gevaarlijke gevechten met de duivels, zult gij dan niet verbaasd zijn, mijn liefste, dat Ik barmhartig ben met de zondaars die hun toevlucht zoeken in Mijn goedertierendheid, want Ik verlang oneindig meer naar hun redding dan zijzelf. Ontelbaar zijn de zielen die Ik gered heb van de helse draak, omdat ze een grote devotie hadden tot Mij, zelfs indien ze slechts één Weesgegroet hebben gezegd of slechts één woord ter Mijner ere hebben geuit. Zo groot is Mijn liefde voor hen, dat geen van hen verloren zou gaan, indien ze zich slechts op tijd en ernstig tot Mij zouden richten. Maar de zondaars en de goddelozen doen dit niet, omdat de wonden van de zonde niet lichamelijk zijn en hen niet verontrusten. Hoe meer ze bedreven worden, des te minder verdriet of spijt veroorzaken ze. De tweede zonde is gelijk aan het verwonden van een dood lichaam, dat geen vrees, geen verdediging en geen gevoel meer kent.

Het gevolg van de in slaap gesuste gevoeligheid voor de eeuwige verdoemenis en voor het bedrog van de duivels om deze voor de mensen, in gereedheid te hebben, is vreselijk. Zonder te weten waarop hun valse zekerheid is gebaseerd, worden de zondaars in slaap gesust en zijn ze helemaal op hun gemak gesteld tegenover de hen bedreigende ondergang, terwijl ze terecht van vrees bevangen moesten zijn voor de snel naderende eeuwige dood, of tenminste hulp moesten zoeken door de Heer, Mij of de Heiligen om hulp te vragen., Maar zelfs dit, dat hen zo weinig moeite kost, weten ze niet meer op te brengen, totdat de tijd, waarin de voorwaarden voor hun redding gerealiseerd zouden kunnen worden, reeds lang verstreken is. Indien Ik voor enigen van hen tijdens hun doodsstrijd nog redding vermag te verschaffen, dan geldt dit privilege zeker niet voor allen. Zo gaan vele kinderen van de Kerk verloren die in hun ondankbaarheid en dwaasheid de vele en machtige hulp die hen door de goddelijke barmhartigheid op het juiste moment gegeven wordt, in de wind slaan. Daarom zal het ook hun verwarring groter maken als ze zien, dat ze, ondanks de barmhartigheid van God, Mijn eigen tedere wensen om hen te helpen en de naastenliefde van de Heiligen, God hebben beroofd van de glorie van hun bekering, en noch Mij, noch de Engelen of Heiligen de vreugde geschonken hebben van hen te redden in antwoord op de aanroeping van uit hun deemoedig hart.

Het is Mijn wens, o dochter, u nog een ander geheim mee te delen. Gij weet reeds, dat Mijn Zoon en Heer in het Evangelie zegt, dat de Engelen in de Hemel zich verheugen wanneer een zondaar berouw toont en zich bekeert tot de weg van het Leven door zijn rechtvaardiging (Lc 15:10). Hetzelfde gebeurt als de rechtvaardigen werken verrichten van ware deugd en nieuwe gloriegraden bereiken. Dat wat zich afspeelt onder de Hemelbewoners bij de bekering van zondaars en bij de vermeerdering van verdiensten van de rechtvaardigen, heeft zijn tegenhanger in wat gebeurt met de duivels bij de zonden van de rechtvaardigen en de grotere val van de zondaars, want er wordt geen zonde door de mensen bedreven, waarover de duivels zich niet verheugen en zij die de verleiding van de stervelingen uitvoeren, melden onmiddellijk hun successen aan de duivels in de eeuwige kerkers. Daar hebben ze er vreugde over en ze boekstaven ze voor verder gebruik, om hun aanspraken voor de goddelijke Rechter door te drukken en opdat hun uitgebreid rijk en jurisdictie over de zondaars, in overeenstemming met de mate van de bedreven zonden, publiekelijk bekend worden. Op deze wijze tonen ze hun verraderlijke haat voor de mensen, telkens wanneer ze slagen een mens tot een zonde te verleiden door enig voorbijgaand plezier. Maar de Allerhoogste, die rechtvaardig is in al Zijn werken, heeft besloten, dat ook de bekering van de zondaars en de goede werken van de rechtvaardigen hun weerslag zouden hebben op de kwellingen van de afgunstige duivels, die zich zozeer verheugen over de ondergang van de mensen.

Dit soort kastijding veroorzaakt daarom grote kwellingen aan alle duivels; omdat ze niet alleen beschaamd en gekweld worden in hun dodelijke haat tegen de mensen, maar ook door de overwinningen van de Heiligen en de bekering van zondaars beroofd worden van een groot deel van hun macht over degenen, die zij tot zonde gebracht hebben met hun complotten. De nieuwe kwellingen die zij wegens deze zaken moeten ondergaan, trachten zij af te reageren op de vervloekten in de hel; en juist zoals er nieuwe vreugde in de Hemel is bij het berouw en de goede werken van de zondaars, zo is er om dezelfde reden nieuwe verwarring en nieuw ongeluk in de hel door de goede werken van de rechtvaardigen. Bij zo’n gelegenheden verzinnen de duivels onder het uiten van wanhoopskreten nieuwe kwellingen voor allen, die in deze kerkers van ontzetting en gruwel leven. Zo ondervinden tegelijk Hemel en hel de weerslag van de bekering en de rechtvaardiging van de zondaar, zij het in tegenovergestelde zin. Wanneer de zielen zich rechtvaardigen door de sacramenten, in het bijzonder door een berouwvolle biecht, dan komt het voor, dat de duivels gedurende lange tijd niet voor de penitent durven verschijnen, zelfs gedurende vele uren niet eens naar hem kijken, indien hijzelf hen niet aanmoedigt, door de goddelijke genade te verliezen en terug te keren naar gelegenheden en gevaren tot zonde, want dan neemt de vrees van de duivels, die ware boete en rechtvaardiging hen inboezemt, snel af.

In de Hemel kan geen smart of lijden bestaan; maar indien dit zou kunnen, dan zouden de Heiligen dit door niets zo zwaar ondervinden als door het zien van rechtvaardigen, die terugvallen in de zonde en de genade verliezen en bij het zien van de zondaar, die verder en verder wegzakt en zich ontoegankelijk maakt voor de goddelijke genade. Zonde is van nature even machtig om de Hemel tot smart en lijden te bewegen als boete en berouw voor de hel kwelling betekenen. Overweeg dan, mijn liefste, in wat voor gevaarlijke onkunde de mensen gewoonlijk leven, de Hemel de vreugde van de rechtvaardiging van de zielen ontzeggen, de uitwendige glorie die daarmee gepaard gaat verhinderen, evenals de straffen die de duivels toekomen verhinderen en hen, integendeel, de vreugdevolle triomf van de val en ondergang van de mens aanbieden. Het is Mijn wens, dat gij, als een trouwe en voorzichtige dienares, wordt geleid door uw hogere kennis en aan het werk gaat om dit kwaad te compenseren. Zie toe dat gij steeds het sacrament van de Biecht met warmte ontvangt, er eerbied en verering voor hebt en verdriet hebt over uw zonden. Want dit sacrament boezemt de draag grote schrik in en hij spant zich in om de zielen door zijn bedrog te beïnvloeden om dit sacrament lauw tegemoet te treden, het in sleur te ontvangen, zonder smart en niet met de juiste instelling. Hij is zo voortvarend in deze geschiedenis, niet alleen omdat hij het verlies van zielen beoogt, maar ook omdat hij de kwellingen wil ontlopen die ware boete en rechtvaardiging van zijn ontsnapte slachtoffers voor hem als gevolg hebben.

Buiten dit alles, mijn vriendin, wil Ik u herinneren dat, hoewel de helse draken inderdaad de scheppers en meesters van leugens zijn en hoewel zij slechts met de mensen omgaan om hem te misleiden en verloren te doen gaan door hun bedrog, zij toch, in hun bijeenkomsten, als zij spreken over het misleiden van mensen, gedwongen zijn enige waarheden toe te geven, die zij kennen en niet kunnen ontkennen. Zij begrijpen ze, maar ze geven ze niet in goed vertrouwen aan de mensen door, maar verduisterd en gemengd met hun eigen dwalingen en leugens, met de bedoeling hun eigen boosaardige plannen te verwezenlijken.