Een bijzonder graf

In 1802 deed men in de catacomben van de H. Priscilla in Rome een bijzondere ontdekking. Een medewerker van de opgravingen vond een loculus, een grafnis, afgedicht met drie gebakken tegels met daarop het opschrift LUMENA PAXTE CUM FI. De volgorde van de tegels was duidelijk verkeerd. De juiste tekst luidt PAX TECUM FILUMENA, Vrede zij met jou, Filumena.

Originele kleitabletten die bewaard worden in een altaar in het Heiligdom te Mugnano del Cardinale, Avellino, Italië

Rond de naam waren ankers, een speer, pijlen en palmtakken afgebeeld. Die laatsten wijzen op een martelaar, en volgens de toen geldende regels werd om die reden de opgraving stilgelegd, en werd de custos reliquiarum, de bewaarder van de relieken van het vicariaat van Rome, gewaarschuwd. Dat was in die tijd een zekere monseigneur Ponzetti. De volgende dag werd de loculus geopend door de opzichter van de opgravingen, en werd er het gebeente van een jong meisje aangetroffen, en daarnaast een glazen flesje met bloed.

Het was in die tijd gebruikelijk dergelijke gebeenten van onbekende Romeinse martelaren te bergen en in kerken ter verering onder een altaar te leggen. Ook werden dergelijke gebeenten dikwijls ten geschenke gegeven aan kerken in het buitenland. Veel van die zogenaamde 'katakombenheiligen' zijn nu nog terug te vinden in vooral barokke kerken in Midden-Europa.

Het gebeente van Filumena werd naar Mugnano del Cardinale in de buurt van Napels overgebracht en er werden haar talrijke mirakels toegeschreven, zoals genezingen van kanker en van de meest verscheidene wonden. Zo gebeurde het dat deze martelares - van wie verder helemaal niets bekend was - een zeer populaire heilige werd (denk alleen al aan de duizenden meisjes die naar haar werden vernoemd.) Vooral in Frankrijk, Amerika en Zuid-Italië werd zij een echte volksheilige. Haar verering kreeg helemaal een enorme duw in de rug toen de populaire heilige Pastoor van Ars haar verering actief bevorderde en verschillende wonderen toeschreef aan haar voorspraak.

In Zuid-Italië wordt Filomena druk vereerd. Rond haar feestdag, op 11 augustus, zijn er in Mugnano del Cardinale grote volksfeesten, waarbij de straten voor de processie versierd worden met honderden verlichte erebogen. Verder is Filomena ook in Frankrijk en vooral in Noord-Amerika nog altijd een populaire volksheilige.

Zij wordt vereerd als patroonheilige van toekomstige moeders, gefolterden en gevangenen.

H. Mina de Wonderdoener

Hij wordt ook de H. Menas genoemd.

In 1905 werden duizenden kleine ampullen (kruikjes) met de inscriptie: EULOGIA TOU AGIOU MENA (Nagedachtenis aan de H. Menas), of gelijkaardig opgegraven door C.M. Kaufmann in Baumma (Karm Abum) in de woestijn van Mareotis, in het noordelijk deel van de Libische woestijn.

Volgens Oosthoek encyclopedie van 1916: Mareotis, - oudtijds meer in ’t N. van ’t Deltagebied ten W. van Alexandri naar de zijde der Libysche woestijn, nu Birket-el-Marioet, met vruchtbare oevers en wijnbouw. De voornaamste daaraan gelegen plaats is Marea. In de naburige Mareotis-woestijn lag in ’t Z. de Menas-stad, een oud-Christelijk Aegyptisch heiligdom, door de opgravingen van 1905 blootgelegd.

Historisch gezien, "Libië" verwees naar een slecht gedefinieerde gebied ten westen van het oude Egypte , waarvan de grens van oudsher was het meer van Mareotis , buiten Alexandrië . De oude Grieken, zoals Herodotus , gezien het geheel van de Noord-Afrikaanse kust, om Cape Spartel in Marokko , als “Libië”. Later, de Romeinen organiseerde de regio de provincies Libië Inferior en Libië Superior, die West-Egypte en Cyrenaica gedekt. Dus de "Libische Woestijn" was de woestijn in het zuiden van het oude Libië . Met de organisatie van de Italiaanse kolonie Libië in de 20e eeuw de term "Libische Woestijn" voor deze regio werd een verkeerde benaming, en het gebied van de woestijn in Egypte werd bekend als de "Western Desert " (dwz ten westen van de Nijl, in tegenstelling aan de Oostelijke Woestijn, ten oosten van de Nijl).

De huidige Bumma is de begraafplaats van de Libische martelaar Menas, die in de 5e en misschien wel de 6e eeuw een van de beroemdste bedevaartsoorden in de christelijke wereld was. De ampullen van St. Menas waren lange tijd bekend bij archeologen en waren niet alleen gevonden in Afrika, maar ook in Spanje, Italië, Dalmatië, Frankrijk en Rusland, waar ze waren meegebracht door pelgrims uit het heiligdom van Menas. Volgens de ontdekking van Kaufmann zouden de ampullen olie bevatten van de lampen die brandden bij het graf van Menas. Uit verschillende inscripties op de ampullen die door Kaufmann zijn opgegraven, staat vast dat sommige, water uit een heilige put nabij het heiligdom van de H. Menas bevatten en als herinnering aan de pelgrims werden gegeven. De zogenaamde olie van H. Menas was dus in werkelijkheid water uit zijn heilige bron, dat werd gebruikt als remedie tegen lichamelijke en geestelijke aandoeningen.

Leven

De Heilige Mina is zeer bekend in zowel in het oosten als in het westen, door de vele wonderen die werden verricht door zijn gebeden voor ons. Dit is duidelijk geworden door de vele kleine kleiachtige flesjes die gegraveerd waren met zijn afbeelding en naam, welke gevonden werden door archeologen en verschillende landen in de wereld, zoals in Heidelberg in Duitsland, Milaan in Italië, Dalmatië in Joegoslavië, Marseille in Frankrijk, Dengela in Soedan en Jeruzalem.

De Heilige Mina werd geboren in het jaar 285 A.D., in de stad Niceos. Zijn ouders waren zeer vrome Christenen, zijn vader Audexios en zijn moeder Aufimia. Op het kerkelijke feest van de Heilige Maria bad zijn moeder, die geen kinderen kon krijgen, in tranen voor het Ikoon van de Maagd, dat God haar een zoon mocht geven. Zij hoorde een stem zeggende: "Amen", en dus noemde zij haar zoon Mina.

Zijn vader heerser over een van de provinciën van Egypte overleed toen Mina veertien jaar oud was. Op zijn vijftiende diende hij in het leger en had een hoge rang dankzij zijn vaders reputatie die werd gelegerd in Algerije. Drie jaren later verliet hij het leger met het verlangen om zijn leven lang te getuigen van Christus en vertrok in de richting van de woestijn om een ander leven te leiden.

Na vijf jaren als een kluizenaar te hebben geleefd, zag hij in een openbaring, de engelen, de martelarenkronen met glanzende kronen en verlangende ernaar om met hen verenigd te zijn, haastte hij zich naar zijn regeerder om van zijn Christelijke geloof te getuigen. Zijn eindeloze beproevingen en kwellingen die hij doorstond bracht vele heidenen, niet alleen tot het geloof, maar ook naar hun martelaarschap. Zijn lichaam werd begraven in "Marriout", dichtbij Alexandrië. Zijn relikwie werd ontdekt door de dochter van de koning Xenon, die genas toen ze daar had geslapen. De koning bouwde daar een kerk en een grote stad werd er gebouwd. Zieke mensen van over de hele wereld kwamen daar om genezing te zoeken. Paus Cyrillus VI bouwde daar in de omgeving een klooster op zijn naam.

Andere Heiligen

H. Gregorius van Tours getuigt dat een bepaalde substantie zoals bloem afgescheiden werd uit het graf van Johannes de Evangelist. Dezelfde Gregorius schrijft dat uit het graf van de H. Apostel Andreas in Patrae manna werd afgescheiden in de vorm van bloem en een geurige olie.

Hieronder is een lijst van andere Heiligen uit wiens relieken of graftomben olie vloeide:

H. Antipas, Bisschop van Pergamum, martelaar onder Keizer Domitianus

H. Babolenus, Abt van St-Maur-des-Fossés bij Parijs, +7de eeuw

H. Candida de jongere van Napels, +586

H. Demetrius van Thessalonica, martelaar in 306 or 290

H.. Eligius, Bisschop van Noyon, +660

H. Euthymius de Grote, abt in Palestina, +473

H. Fantinus, belijder in Tauriano (Calabria), gestorven onder Constantijn de Grote

H. Felix van Nola, priester, +260

H. Franca, Cisterciënzer abdis, +1218

H. Glyceria, martelaar gedurende de heerschappij van Antonius Pius

Zalige Gundecar, Bisschop van Eichstädt, +1075

H. Humilitas, eerste abdis van de Vallombrosiaanse zusters, +1310

H. Johannes de Barmhartige, Patriarch van Alexandria, +620 of 616

H. John on Beverley, Bisschop van York, +721

H. Lucas de jongere/Thaumaturgos, een heremiet in Griekenland, +945-6

H. Paphnutius, bisschop en martelaar in Griekenland, +4e eeuw

H. Paulus, Bisschop van Verdun, +648

H. Perpetuus, Bisschop van Tongeren/Maastricht, +630

H. Peter González, Dominicaan, +1246

H. Peter Thaumaturgus, Bisschop van Argos, +890 

H. Rolendis, maagd in Gerpinnes in Belgie, +7e of 8e eeuw

H. Reverianus, Bisschop van Autun, en metgezellen, martelaar om ong. 273

H. Sabinus, Bisschop van Canosa, + ong 566

H. Sigolena, Abdis van Troclar, + ong 700

H. Tillo Paulus, Benedictijnse monnik in Gaul, +703

H. Venerius, heremiet op het Eiland van Palamaria in de golf van Genua, +7e Eeuw

H. William, Aartsbisschop van York, +1154 en een paar anderen

Uiteindelijk gebruikt God soms materiele zaken, zoals olie uit de graftomben van Heiligen om genezing of bekering te brengen. Het is iets dat God altijd heeft gedaan in de heilsgeschiedenis en het is iets dat hij zeker zal blijven doen in de toekomst. Waarom? Enkel God weet het.