Rol van het lijden

Als je tegenwoordig aan een katholiek vraagt wat de kern van zijn geloof is dan kom je uit op de volgende zaken: geloof in Jezus en Maria, liefde tot God en tot de naaste, verwachting op de komst van Gods Rijk, hoop op het eeuwig leven in de zaligheid van het Paradijs. Wat al moeilijker ligt is versterving, zoals vasten wat voedsel betreft, en op geestelijke wijze bezinning en boetedoening. Wat er wordt verzwegen is het luik van het lijden. Gemakshalve wordt dit luik vergeten omdat het niet past in comfortabel geloof. Geloof dat niet te lastig is of dat niet moeilijk te dragen is. De waarheid is echter dat LIJDEN ESSENTIEEL IS IN HET GELOOF DAT JEZUS GEBRACHT HEEFT. Niet in het geloof dat nu door Bergoglio en dergelijke wordt gepromoot. Jezus heeft de verlossing van de mensheid gebracht DOOR TE LIJDEN. Maria, Zijn Moeder, was Medeverlosseres en heeft haar Zoon geholpen met Zijn verlossingswerk. Ook wij worden opgeroepen tot mede-verlossingswerk met dat van Jezus. Wij moeten ons kruisje dragen in vergelijking met het grote Kruis van Jezus. Wij moeten ons lijden opdragen tot verlossing van de hele mensheid van zonde en de eeuwige dood.

Jezus heeft natuurlijk de mensheid VOLLEDIG verlost met Zijn Kruisdood, maar nu gaat het over de mensen zover krijgen dat ze uit vrije wil tot geloof in Jezus komen en Zijn Kruisoffer voor hun zonden aanvaarden en er dankbaar voor zijn. Het is een uitnodiging voor de gelovigen om mee te werken. Het is ook een middel om in snelle vaart de weg van heiligheid te nemen. Het is de weg naar de Hemel.

Dat deel wordt ‘vergeten’. Heiligen kennen dat deel nochtans heel goed, velen wilden zelfs lijden en vroegen expliciet om te lijden om het te kunnen opdragen voor de anderen. Mensen - ook gelovige - die een gemakkelijk, succesrijk, welstellend leven leiden hebben hier op aarde hun loon al ontvangen. Als er geen meerwaarde is door lijden, dan is er ook geen meerwaarde te verwachten in het hiernamaals.

En lijden is in ruime zin te nemen: het gaat van ziek zijn, gebrek aan geld of goed ervaren, tegenslag, overlijden van een naaste, opoffering, miserie tot vervolging.

Een ander punt is het probleem van de slagzin ‘Waarom laat God dit lijden toe?’. God laat niet opzettelijk lijden toe. Hij vindt lijden net zo erg als het slachtoffer. Hij lijdt mee. Maar het lijden wordt hoofdzakelijk uitgelokt door mensen zelf. Zolang je mensen hebt met een vrije wil, waarvan hun wil niet in overeenstemming is met Gods Wil en met de 10 Geboden hebt je extra lijden dat door hen wordt veroorzaakt. Een mens leeft niet op zichzelf, maar in verband. Elke zonde heeft een weerslag op de schepping en op de medemens. Alles is met elkaar onderling verbonden.

Is er lijden dat God toelaat? Ja, maar als redmiddel gebruikt om de mens terug op de weg naar God te brengen. Deze weg is ook de weg naar het eeuwig leven in geluk bij God in het Paradijs. Dit alles zal duidelijk worden in de ‘Verlichting van het Geweten’ of de ‘Waarschuwing’ genoemd. Als liefhebbende Vader wil God Zijn kinderen beschermen tegen zichzelf, en wie niet horen wil moet voelen. Degenen die koppig blijven volharden in zonde en tegen God en hun medemens werken, zullen natuurlijk de gevolgen ervan ervaren. Zij zullen degenen zijn die het hardst zullen schreeuwen dat ze miserie en lijden ervaren, maar zij hebben het OVER ZICHZELF GETROKKEN door hun instelling en gedrag.