De duivel bij de menswording van Jezus door Maria

Uit : Maria van Agreda – Mystieke Stad van God (zie mariavanagreda.weebly.com)

Lucifer en zijn trawanten voelden op het moment van de menswording van het woord de kracht van de rechterarm van de Almachtige, waardoor zij tot in de diepste hellekrocht geslingerd worden. Daar lagen zij gedurende enige tijd verpletterd neer, totdat de Heer hen, in Zijn ondoorgrondelijke voorzienigheid toestond uit deze gevangenschap terug tevoorschijn te komen. De reden hiervan konden zijn niet bedenken. Toen verhief zich de grote draak en hij zocht de hele aarde af naar de nieuwe ontwikkelingen, welke zouden kunnen hebben bijgedragen tot de verpletterende nederlaag door hem en al zijn onderdanen ondergaan. Deze speurtocht vertrouwde de trotse prins der duisternis niet helemaal toe aan zijn metgezellen, maar hijzelf trad met zijn metgezellen naar buiten en snelde over de aarde om met de meest geslepen boosaardigheid te zoeken naar dat wat hij verlangde te weten te komen. Hij bracht met dit zoeken drie maanden door en keerde tenslotte even onwetend omtrent de juiste oorzaak als toen hij vertrok, naar de hel terug, want de grote geheimen van de hemel kon hij toen niet begrijpen, omdat de duisternis, waar in zijn boosaardigheid hem hulde, hem niet toestond zich in hun schoonheid te verlustigen noch hun Schepper te verheffen en te zegenen.

De vijand van God voelde zich verward en gekrenkt en wist niet, waaraan dit meest toegeschreven moest worden. Hij riep ter beraadslaging over deze zaak alle helse benden bijeen en stond aan geen der duivels toe om daarvan weg te blijven. Hij sprak deze bijeenkomst vanaf een hoog gelegen punt als volgt toe:

Gij allen, mijn onderdanen, weet heel goed, hoe ik, nadat God ons uit Zijn woning heeft verwijderd en ons van onze macht heeft ontbloot, getracht heb mij te wreken en de macht van de Almachtige te breken. Hoewel ik Hemzelf niet kan krenken, heb ik noch tijd noch inspanning gespaard om mijn oppermacht uit te breiden over de mensen, die Hij bemint. Door eigen kracht heb ik mijn rijk bevolkt (Job 41:25) en vele volkeren en stammen gehoorzamen en volgen mij (Lucas 4:6). Dag in dag uit verleid ik ontelbare zielen, ontneem hen de kennis en het bezit van God en zorg ik ervoor, dat zij het geluk, dat wij verloren hebben, niet kunnen genieten. Ik lik ze naar de eeuwige pijnen, welke zij doorstaan, omdat ze ingaan op mijn lessen en mijn leiding volgen: op hen wier ik de wraak, welke ik tegen hun Schepper koester. Maar dit alles lijkt mij van weinig belang tegenover de plotselinge tegenslag, welk wij ondervonden hebben; want een dusdanige krachtige en vernietigende aanval hebben zij, sinds wij uit de hemel werden geslingerd niet meegemaakt. Ik moet erkennen, dat zowel uw macht als de mijne een ernstige klap heeft gekregen. Deze nieuwe en uitzonderlijke nederlaag moet een nieuwe oorzaak hebben en onze zwakte, zo vrees ik, zou het begin van onze ondergang kunnen zijn.

Deze zaak maakt hernieuwde ijver nodig, want mijn woede is onstilbaar en mijn wraak is niet verzadigd. Ik heb de hele aarde afgezocht, alle bewoners zorgvuldig bestudeerd, en ik heb niets merkwaardigs ontdekt. Ik heb alle deugdzame en volmaakte vrouwen van het geslacht van Haar, Die wij in de Hemel hebben gezien, gade geslagen en vervolgd. Maar ik heb geen aanwijzing gevonden, dat Zij reeds geboren zou zijn, want ik heb er geen een aangetroffen die het merkteken bezit van de Moeder van de Messias. Een Maagd, waar ik bang voor was en die ik vervolgde in de tempel, is reeds gehuwd, daarom kan Zij niet degenen zijn, die wij zoeken, want Jesaja zegt dat Zij een Maagd dient te zijn (Jes 7:14). Toch vrees en haat ik deze Maagd, want een dusdanig deugdzame Vrouw zou wellicht de Moeder van de Messias of van de een of andere grote profeet kunnen zijn. Tot op dit moment heb ik Har niet klein kunnen krijgen en van Haar leven begrijp ik minder dan van andere levens. Zij heeft mij immer dapper weerstaan, zij ontsnapt aan mijn geheugen en als ik mij Haar herinner en Haar wil naderen, dan gelukt mij dit niet. Ik ben her er met mijzelf niet over eens of deze moeilijkheden ten opzichte van Haar een wonderdadige oorsprong hebben of slechts aan mijn vergeetachtigheid te wijten zijn, of dat ze eenvoudigweg het gevolg zouden zijn van de minachting, welke zo’n onbetekenende Maagd mij inboezemt. Maar ik zal hier nog eens ernstig over nadenken; want nog niet lang geleden konden zij het bevel, waardoor ons het recht om in bepaalde personen onze intrek te nemen ontnomen werd, niet weerstaan en werden wij daardoor verjaagd. Dit eist zeer zeker genoegdoening en alleen al om wat Zij bij die gelegenheden gedaan heeft, verdient Zij mijn toorn. Ik besluit om Haar te vervolgen en te overwinnen en gij allen sluit u bij mij aan in deze onderneming, met aanwending van al uw krachten en geheel uw boosaardigheid, en zij, die zich bij deze verovering onderscheiden, zullen grote beloningen uit mijn handen ontvangen.

Het hele helse gespuis, dat aandachtig naar Lucifer had geluisterd, was het eens met zijn bedoelingen. Zij prezen hem en zeiden hem niet ongerust te maken over deze Vrouw, Die gemakkelijk overwonnen zou kunnen worden, waar hij zijn triomfen over zou kunnen vieren, aangezien zijn macht zo groot was en hij heel de wereld beheerste (Joh. 14:30). Daarna begonnen zij middelen te beramen om de allerheiligste Maria te verstrikken, in de veronderstelling, dat Zij een zeer deugdzame en heilige vrouw was, echter niet wetende dat Zij de Moeder van het mensgeworden Woord was.

Want toen wisten de duivels nog niets van het verborgen sacrament, dat met Haar verbonden was. Daarom bonden Lucifer en zijn gezellen onmiddellijk een machtige strijd aan met de Hemelse Prinsen waardoor het Haar mogelijk was de kop van de draak meermalen te verpletteren (Gen 3:15). En toch, hoewel dit een grote strijd was en een der opmerkelijkste botsingen, welke Zij in haar leven had, vocht Zij er ngo een op een later tijdstip, na de Hemelvaart van haar allerheiligste Zoon. Die strijd was daarom te meer opmerkelijk, omdat Lucifer Haar toen reeds kende als de Moeder van God. De H. Johannes spreekt hierover in het 12^de hoofdstuk van de Apocalyps.

Hoewel de Almachtige de duivels steeds door Zijn kracht zou kunnen intomen en beteugelen, gaat Hij in deze de weg, welke Zijn onmetelijke goedheid past. Op deze grond verborg de Heer voor deze vijanden de waardigheid van de allerheiligste Maria en de wonderbaarlijke wijze van Haar zwangerschap, evenals Haar ongeschonden maagdelijkheid voor en na de geboorte, en Hij verborg dit geheim nog meer afdoend door Haar een echtgenoot te geven. Op dezelfde grond waren zij onzeker omtrent de Godheid van Christus, onze Heer tot op het moment van Zijn Dood; eerst toen zagen zij in, dat zij misleid waren en zich vergist hadden met betrekking tot vele geheimen van de Verlossing. In plaats van de Joden over te halen Hem de meest wrede dood te laten sterven, zouden zij dan getracht hebben deze te voorkomen; zij zouden dan getracht hebben onze Verlossing tegen te houden door aan de wereld bekend te maken dat Christus de ware God was. Daarom verbood Christus aan Petrus en de rest van de Apostelen, toen Petrus Hem beleed als Christus, deze uitspraak aan wie dan ook bekend te maken (Matt 16:20). Hoewel zij, wegens de wonderen welke Hij verrichtte en de duivelsuitdrijvingen welke Hij wrochtte, Hem begonnen te verdenken de Messias te zijn en Hem de Zoon van God noemden, stond Zijn Majesteit hen niet toe dit publiek te maken. Ook ontbrak bij hen nog de nodige overtuiging. Want hun argwaan luwde, toen zij onze Heer verguisd en vermoeid zagen: zij konden nooit doordringen in het mysterie der nederigheid van de Heiland en hun opgeblazen trots hield hen in duisternis gevangen.

Aangezien Lucifer ten tijde van deze vervolging de waardigheid van Maria, de Moeder van God, niet kende, was zijn aanval, ook al was hij hevig, niet zo verschrikkelijk als degene welke Zij later door zou maken, toen hij wist, wie Zij in werkelijkheid was. Indien hij bij dit geval in kwestie geweten had, dat Zij Degene was, Die hij in de Hemel gezien had, bekleed met de zon en (Openb 12:1) dat Zij zijn kop zou verpletteren (Gen 3:15) zou hij opgezweept zijn tot verscheurende woede en verteerd zijn in gloeiende toorn. Zij vroegen zich af: wie is toch deze Vrouwe, waartegen onze kracht te pletter loopt en in het niet verdwijnt? En: is Zij wellicht degene, Die de eerste plaats onder de schepselen bekleedt?

Anderen oordeelden het onmogelijk, dat Zij de Moeder van de Messias zou zijn, waarop de mensen wachtten, want naast het feit dat Zij een man had, behoorde Zij met Haar echtgenoot tot de armste, de kleinste en de meest onbetekenende bevolkingsgroep in deze wereld. Zij hadden geen openbare wonderen verricht, niets bijzonders gedaan en zij werden niet bijzonder geëerd of geacht door enige hunner medemensen. Gezien de arrogantie van Lucifer en zijn trawanten konden deze zich niet indenken, dat een zo grote nederigheid en geringschatting van zichzelf verenigbaar zou zijn met de waardigheid van Moeder van God. Lucifer kon niet begrijpen, dat God in heel Zijn macht, datgenen voor Zichzelf zou kiezen, wat de duivel voor zijn eigen waardigheid schuwde, waarvan hij wist, dat deze toch kleiner was dan de waardigheid van de Almachtige. Kort gezegd: hij werd misleid door eigen arrogantie en trots, want dit zijn de ondeugden, welke bij uitstek het verstand verduisterden en de wil naar de ondergang doen voeren. Op deze grond zegt Salomon, dat hun eigen boosaardigheid hen blind maakte (Wijsh 2:21), opdat zij niet zouden onderkennen dat het eeuwige Woord van zulke middelen gebruik zou maken om de trots en de arrogantie van de draak te verbrijzelen. Want zijn gedachtewereld was ver van die van de Almachtige verwijderd, verder dan de aarde van de Hemel (Jes 55:9). Hij had gedacht dat God van de Hemel in de wereld zou gekomen zijn met groot vertoon van kracht, waardoor de trotse prinsen en koningen, die de duivel vervuld had met arrogantie, vernederd zouden worden. Hij was in de verleiding der vorsten zo goed geslaagd, dat velen van hen die vóór Christus regeerden, zo opgeblazen waren van trots en eigendunk, dat zij hun nuchter oordeel verloren hadden en vergeten waren, dat zij sterfelijke en aardgebonden waren. Lucifer beoordeelde al deze dingen naar zijn eigen ijdelheid en in overeenstemming met zijn eigen werkwijze tegen Gods werken.

Maar de oneindige Wijsheid nam maatregelen, welke buiten het bevattingsvermogen van Lucifer lagen, want Hij kwam niet alleen om hem door Zijn Almacht te overwinnen, maar ook door nederigheid, deemoed, gehoorzaamheid en armoede, dat waren de wapens uit Zijn arsenaal (2 Kor 10:4); de lege praal en trots door de rijken van deze wereld tentoon gespreid waren Hem vreemd. Hij kwam bekleed en verborgen onder de uitwendige verschijningsvorm van kleinheid. Hij koos een arme Moeder. Hij kwam om alles wat de wereld op hoge prijs stelde, te verachten en leerde ons de ware wetenschap des levens in woord en voorbeeld. Zo werd de duivel overwonnen door die dingen, welke afzichtelijk en afstotend op hem werkten.

In onbekendheid met al deze mysteries bracht Lucifer enige dagen door met het bestuderen en het verkennen van de allerheiligste Maria, haar karakter, temperament, neigingen; de kalmte, gelijkmatigheid en kiesheid harer gedragingen, maar de vijand kon daar geen zwakke plaats in ontdekken. Nadat hij zich overtuigd had van de volmaaktheid en minzaamheid van alles, wat tot Haar wezen behoorde, en gezien had, dat Zij als een ondoordringbare vesting was, keerde hij naar zijn duivels terug en besprak met hen de grote moeilijkheden, welke haar val in de weg stonden. Zij ontwierpen allen grootse plannen voor de aanval, waarbij zij zich onderling moed inspraken, om tot een overwinning te geraken.

De Allerhoogste lichtte Maria in en sprak : Mijn Bruid en mijn Duif, de helse draak is in zo grote woede ontstoken tegen mijn heilige Naam en allen, die hem aanbidden, dat hij zonder enige uitzondering allen wil vernietigen en wil proberen in zijn drieste ijdelheid mijn Naam uit het land der levenden te verwijderen. Ik verlang, mijn Geliefde, dat gij voor mijn zaak en mijn Naam ten strijde trekt tegen de wrede vijand; en Ik zal u daarin bijstaan, want Ik ben aanwezig in uw maagdelijke schoot. Het is mijn wens, dat gij mijn vijanden zult doen terugschrikken en zult vernietigen, voordat Ik in de wereld verschijn; want zij zijn ervan overtuigd, dat de Verlossing nabij is en daarom is hun verlangen zo sterk alle zielen tot hen over te halen en hen zonder uitzondering te vernietigen, voordat de wereld verlost is. Ik vertrouw deze overwinning aan uw trouw en uw liefde toe. Strijd zowel in Mijn Naam als in uw eigen naam tegen deze oude slang. (Openb 12:9)