Bergoglio : Iemand zou kunnen denken ‘Deze Paus is een Ketter’, maar misschien kon Judas Iskariot gered worden (26/11/2017)

Het zou geen verwondering mogen wekken dat de ene zondige figuur in Christus’ Lijden waar Bergoglio het meest medelijden mee heeft – sorry, hem het meest “beroert” – dat van de Verrader is.

Hij heeft een liefdesrelatie met Judas Iskariot, en dit is niet toevallig. Het geval van Judas past in de context van universele redding (“iedereen zal gered worden”), omdat Judas de enige specifieke persoon is die het Nieuwe Testament openbaart om onder de verdoemden te zijn. In zekere zin verpersoonlijkt Judas dat de Valse Kerk volledig uit ons bewustzijn wil krijgen: de realiteit van de eeuwige straf van de verdoemden in de Hel.

De duivel hebben ze op een succesvolle manier reeds tot status van dwaze mythe gebombardeerd, een cartoon-figuur met een drietand waar niemand bang hoeft voor te zijn. De Generaal Overste van de Jezuïeten, “Pr.” Arturo Sosa verklaarde recent expliciet dat Satan enkel een symbool was van het kwaad – iets waarvoor de anders zo spraakzame Bergoglio hem natuurlijk voor bekritiseerde.

Dit is niet de eerste keer dat Bergoglio zich uitliet ten gunste van het idee dat Judas Iskariot misschien kon gered worden. In een interview dat gepubliceerd werd in het Duitse Die Zeit in maart 2017 insinueerde Bergoglio dat Judas misschien niet in de Hel was, omdat hoewel hij niet om vergeving had gevraagd hij hoe dan ook spijt had getoond. Helaas vergat de Argentijnse afvallige te vertellen dat Judas’ spijt niet van een bovennatuurlijke soort was (berouw) en daarom geen vergeving kon krijgen. Dat Iskariot beschaamd was en spijt had voor wat hij had gedaan, is waar – maar hij stierf in wanhoop en benam zich het leven:

Matteüs 27:5 : Toen smeet hij de zilverstukken de tempel in, vluchtte weg en verhing zich.

Handelingen 1:18 : Van de beloning voor zijn schanddaad kocht hij een stuk grond, maar bij een val werd zijn buik opengereten, zodat zijn ingewanden naar buiten kwamen.

In verdediging van deze stelling, verwijst Bergoglio naar een beeldhouwwerk in de zuil van een middeleeuwse France basiliek dat toont hoe Judas gehangen is aan de ene kant en verondersteld wordt dat de Goede Herder hem draagt aan de andere kant. Hij heeft er reeds naar verwezen in de H. Johannes Lateranen op 16/6/2016, waar hij ook sprak over Judas in de context van niet te oordelen. Dit is het beeldhouwwerk in kwestie:

Het is vanzelfsprekend dat de figuur aan de linkerkant Judas Iskariot is. Maar wat zien we aan de rechterkant? Als we een connectie zoeken met Judas, dan kunnen we allen zeggen dat iemand het lichaam van Judas wegdraagt. De man vertoont geen treffende gelijkenis met een andere afbeelding van Christus, en heeft geen herdersstaf bij zich. Het is gewoon een bewering van Bergoglio dat het de Goede Herder is.

Een andere eigenaardigheid is dat Bergoglio beweert dat de “Goede Herder” glimlacht. Maar doet hij dat werkelijk? Zo ziet het er niet naar uit. Wat erger is dat Bergoglio dan vertelt dat deze glimlach “een beetje medeplichtig” is. Medeplichtig aan wat? Er is maar 1 mogelijkheid: medeplichtig aan Judas’ misdaad van verraad van Jezus! Dat is nog een godslastering tegen onze Goddelijke Verlosser! Maar Bergoglio gaat nog verder.

Dat kunnen we zeker. Laat ons kijken naar het bewijs waarvan er bewijs van de H. lippen van onze Heer Zelf komt:

Markus 14:21 : Want de Mensenzoon zal heengaan zoals over hem geschreven staat, maar wee de mens door wie de Mensenzoon uitgeleverd wordt: het zou beter voor hem zijn als hij nooit geboren was.

Johannes 17:12 : Zolang ik bij hen was heb ik hen door uw naam, die u mij gegeven hebt, bewaard en over hen gewaakt: geen van hen is verloren gegaan behalve hij die verloren moest gaan, opdat de Schrift in vervulling ging.

Handelingen 1:24-25 : Daarna baden ze als volgt: ‘U, Heer, doorgrondt ieders gedachten. Wijs van deze beide mannen degene aan die u gekozen hebt om als apostel te zijn dienende taak te verrichten en de plaats in te nemen van Judas, die zijn ondergang tegemoet is gegaan.’

Zo zien we dat het goddelijk geopenbaard is dat Judas Iskariot in de Hel verblijft, en dat twijfel of ontkenning ervan pure ketterij is.

Het Katholiek Magisterium heeft natuurlijk ook gesproken over het lot van de Verrader:

Sommigen voelen zich aangetrokken tot het Priesterschap door ambitie en eerzucht; terwijl er anderen zijn die eenvoudig gewijd willen worden om in rijkdom te leven, zoals wordt bewezen door het feit dat tenzij er hen een rijke weldoener wordt toegekend, ze niet zouden dromen van het ontvangen van een H. Wijding. Onze Redder beschrijft hen als huurlingen, en ze voeden zichzelf en niet de schapen volgens de woorden van Ezechiël, en hun oneerlijkheid en verachtelijkheid hebben niet alleen grote schande gebracht over de kerkelijke staat, zozeer dat er nu bijna niets is dat gemener en verachtelijker is in de ogen van de gelovigen, maar dat zij ook geen andere vrucht aan hun priesterschap ontlenen dan door Judas aan het Apostelschap werd ontleend, hetgeen hem alleen maar de eeuwige vernietiging bracht. – Catechismus van het Concilie van Trente : De Sacramenten: Wijding

Paus Pius XI, encycliek Ad Catholici Sacredotii, nr 49 : Als wij overwegen, dat één van Christus' apostelen, “een van de twaalf”, gelijk de Evangelisten met diepe droefheid vermelden, n.l. Judas, door de ongerechte begeerte naar het aardse goed tot val en verderf is gekomen, dan begrijpt men gemakkelijk, dat diezelfde hebzucht in den loop der eeuwen, zoveel en zoo grote schade aan de Kerk heeft veroorzaakt. De hebzucht immers, die door den H. Geest de “wortel van alle kwaad” (1 Tim. 6:10) genoemd wordt, kan den mens tot iedere misdaad meeslepen. En al komt hij niet zover, toch zal een priester die met deze ondeugd besmet is, bewust of onbewust gemene zaak maken met de vijanden der Kerk en hun heilloze plannen bevorderen.

Wat de zuil in de Basiliek van de H. Maria Magdalena in Vézelay ook uitbeeldt, het kan de Goddelijke Openbaring of het Katholiek Magisterium niet om de tuin leiden. Maar het is verbazend te zien hoe vlug Bergoglio de Middeleeuwen ontdekt!