De innerlijke gedachten van velen… 3/2/2020

Lukas 2:34-35 : Simeon zegende hen en zei tegen Maria, zijn moeder: “Weet wel dat velen in Israël door hem ten val zullen komen of juist zullen opstaan. Hij zal een teken zijn dat betwist wordt, en zelf zult u als door een zwaard doorstoken worden. Zo zal de gezindheid van velen aan het licht komen.”

Ik had een verschillend idee dat broedde om over te schrijven, maar toen ik hoorde over het bovenstaand vers uit het Evangelie dat voorgelezen werd in de Mis op de feestdag van de presentatie van OLHeer in de tempel, doordrong het mij. Er is zoveel in het verhaal dat over onze tijd gaat, vooral de laatste zin.

Eerst en vooral lijkt het dat hoe meer de maatschappij God verwerpt, hoe meer “vrije” mensen zich voelen geroepen om stem te geven aan dingen dat in het verleden misschien onbesproken bleven. De “innerlijke stem” is een “stem naar buiten” geworden”. Elk praat vrijuit, en bijna niemand is bereid om van zijn mening af te stappen. Temidden het lawaai en chaos is er een spirituele dynamiek: de innerlijke gedachten van velen komen tot openbaring.

In het verleden had enkel God toegang tot onze innerlijke gedachten. Nu worden we allen blootgesteld aan de kakofonie. We krijgen een voorsmaak van wat God moet verdragen sinds de zondeval, maar versterkt in onze dagen, en er is bijna geen ontsnappen aan. O, de wijsheid van stille overweging! De geest van de mens is een paard dat bokkensprongen maakt omdat het los gebroken is van zijn laatste harnas. Kijk uit!

De tweede reden dat deze zin mij trof is dat ik recent een boek gelezen heb: “De Waarschuwing: getuigenissen en profetieën over de Verlichting van het Geweten” door Christine Watkins. Voor degenen onder jullie die nog nooit gehoord hebben van de geprofeteerde “Waarschuwing” of de “Verlichting van het Geweten”, bied ik jullie een eenvoudige uitleg. De profetie, die door talrijke beroemde Heiligen en mystici, met inbegrip van de H. Faustina, werd uitgelegd, vertelt van een komende manifestatie van Gods barmhartigheid waarin we onszelf zullen zien zoals God ons bekijkt, in het licht van Waarheid, maar ook in het licht van Zijn onovertroffen liefde voor de arme zondaar en deze gebeurtenis wordt een “mini-oordeel” genoemd. Het zal een grote opschudding zijn voor de mensheid, een gebeurtenis dat alle twijfel zal wegnemen over het bestaan van onze perfect barmhartige en onze perfect rechtvaardige God, een tijd van keuze die elke levende menselijke ziel zal moeten nemen op de vraag die door God zal gesteld worden: “Ben je voor Mij of tegen Mij?”

Het voorwoord van het bovenstaande boek werd geschreven door Bisschop Gavin Ashenden (Kapelaan van de Koningin van Engeland van 2008 tot 2017). Hij schrijft: “Om de zoveel tijd krijgt men een boek in handen dat bijzonder krachtig is in het onthullen van het mysterie en de kracht van Gods doel voor zijn Kerk vandaag, en dit is er één van. " Het boek bevat niet alleen profetieën, maar ook getuigenissen van mensen die reeds een verlichting hebben ervaren en ongeveer kunnen zeggen wat we te verwachten hebben.

Ik was geïntrigeerd door het boek en kocht het. Ik realiseerde mij niet dat een van de mensen wiens getuigenis in het boek in feite een vriendin is. Ik kende haar in de tijd toen ze haar verlichting verschillende jaren geleden ervaarde. Ze was zo onder de indruk van de gebeurtenis dat het een week duurde voor ze mij erover aansprak. De gebeurtenis was zeer pijnlijk – om te zien hoe haar zonden OLHeer hadden pijn gedaan. Na de gebeurtenis had ze een diep gevoel van dankbaarheid en liefde voor Zijn barmhartigheid, samen met een brandend verlangen om Hem nooit opnieuw pijn te doen, wat tot op vandaag nog niet verminderd is.

Door het lezen van deze verhalen helpt het ons bewust zijn dat zelfs onze kleine zonden God pijn doen. De H. Faustina had ook een verlichting van het geweten en beschreef het zo:

“Plotseling zag ik de volledige toestand van mijn ziel, zoals God ze bekijkt. Ik kon duidelijk alles zien wat God onaangenaam is. Ik wist niet dat men zelfs rekenschap moet geven over de kleinste overtredingen. Wat een moment! Wie kan het beschrijven? Om voor de Drie-Heilige-God te staan!” - Goddelijke Barmhartigheid in mijn ziel (36)

Het is niet de bedoeling angst te veroorzaken, maar het is een onuitsprekelijke genade die ons berouw verder voert dan we ooit zouden kunnen inbeelden. Wat een gave! Of je nu al dan niet gelooft dat deze globale gebeurtenis op handen is, het is altijd voorzichtig om je spiritueel huis in orde te houden, vooral door de genade van barmhartigheid en de barmhartigheid van genade die gevonden wordt in de sacramenten.

Deze laatste week was er in het Getijdengebed een overweging van de H. Bernardus, abt. Hoewel het reeds 1000 geleden werd geschreven, blijft het een tijdloze leer over het recht dat elke zondaar heeft op Gods barmhartigheid. Ik wilde uittreksels ervan geven, maar ik kon niet beslissen welk juweel overbodig was. Daarom geef ik het laatste woord aan de H. Bernardus:

“'Waar kunnen de zwakkeren een plaats van zekere veiligheid en vrede vinden, behalve in de wonden van de Redder? Inderdaad, hoe veiliger mijn plek daar is, hoe meer Hij kan doen om mij te helpen. De wereld woedt, het vlees is lastig en de duivel legt zijn valstrikken, maar ik val niet, want mijn voeten staan op stevige rots. Ik heb misschien ernstig gezondigd. Mijn geweten is bedroefd, maar het is niet in beroering, want ik herinner mij de wonden van de Heer: hij was gewond voor onze ongerechtigheden. Welke zonde is er zo dodelijk dat het niet vergeven kan worden door de dood van Christus? En als ik deze sterke, effectieve remedie in gedachten houd, kan ik nooit meer doodsbang zijn voor de kwaadaardigheid van zonde.

Zeker, de mens die zei: Mijn zonde is te groot om genade te verdienen, was verkeerd. Hij sprak alsof hij geen lid van Christus was en geen aandeel in Zijn verdiensten had, zodat hij ze als de zijne kon opeisen, zoals een lid van het lichaam kan opeisen wat tot het hoofd behoort. Wat mij betreft, wat kan ik mij eigen maken dat het ontbreekt in het Hart van de Heer, dat overvloedig van genade is? Ze doorboorden Zijn handen en voeten en openden Zijn zijde met een lans. Door de openingen van deze wonden kan ik honing uit de rots drinken en olie uit de hardste steen: dat wil zeggen, ik kan proeven en zien dat de Heer zoet is.

Hij had vredesgedachten en ik wist het niet, want wie kent de geest van de Heer of wie is Zijn raadgever geweest? Maar de nagel die doorboorde is een sleutel geworden om de deur te openen, zodat ik de goede wil van de Heer kan zien. En wat kan ik zien als ik door het gat kijk? Zowel de nagel als de wond openbaren dat God in Christus was en de wereld met Zichzelf verzoende. Het zwaard doorboorde Zijn ziel en kwam dicht bij Zijn hart, zodat Hij medelijden met mij kon voelen in mijn zwakheden.

Door deze heilige wonden kunnen we het geheim van Zijn Hart zien, het grote mysterie van Liefde, de oprechtheid van Zijn genade waarmee Hij ons vanuit de Hemel bezocht. Waar scheen Uw liefde, Uw genade, Uw mededogen feller dan in Uw wonden, zoete, zachte genadevolle Heer? Meer genade dan dat heeft niemand dan dat Hij zijn leven geeft voor hen die gedoemd waren te sterven.

Mijn verdienste komt van Zijn genade; want het ontbreekt mij niet aan verdienste zolang Hij geen gebrek heeft aan medelijden. En als de genade van de Heer groot is, ben ik rijk aan verdiensten. Want zelfs als ik me bewust ben van vele zonden, wat maakt het dan uit? Waar zonde overvloedig aanwezig is, is genade overvloedig aanwezig. En als de barmhartigheid van de Heer eeuwig is, zal ik ook voor altijd zingen over de barmhartigheid van de Heer. Zal ik niet zingen over mijn eigen gerechtigheid? Nee, Heer, ik zal alleen aan Uw gerechtigheid denken. Maar ook dat is van mij; want God heeft U tot mijn gerechtigheid gemaakt. "

—Tweede Lezing van het Getijdengebed, woensdag, derde week door het jaar