O Radix Jesse

Antifoon:  O Radix Jesse, qui stas in signum populorum, super quem continebunt reges os suum, quem gentes deprecabuntur; veni ad liberandum nos, iam noli tardere. O TRONK VAN JESSE, banier der scharen, die vorsten zwijgend om U heen doet staan en naar wie biddend ieder volk zal gaan: kom ons nabij, laat redding ons ervaren.

De derde antifoon wordt op 19 december gezongen en bezingt Jezus, Zoon van Jesse.

O Jezus, tronk van Jesse! U nadert de stad van Uw voorouders. De Ark van de Heer is opgestaan ​​en gaat met de God die in haar woont, naar de rustplaats. "Hoe mooi zijn uw voetstappen, gij dochter van de Prins," nu u de steden van Juda hun redding brengt! De engelen begeleiden u, uw trouwe Jozef stort zijn liefde op u, de Hemel verheugt zich in u en onze aarde bruist van vreugde om haar Schepper en haar Koningin te dragen. Ga vooruit, O Moeder van God en Moeder van mensen! Haast u, gij die de Verzoenende in u draagt, het goddelijk Manna dat ons leven geeft! Onze harten zijn bij u, en tellen uw voetstappen.

Net als uw koninklijke voorvader David, zullen we niet in de woning van ons huis binnengaan, noch naar het bed gaan waarop we liggen, noch onze ogen dichtdoen om te slapen, noch rusten in onze tempels, tot we een plek in ons hart hebben gevonden voor de Heer, die u draagt, een tabernakel voor de God van Jakob. Kom, O Wortel van Jesse, die verborgen is in deze ark van zuiverheid. U zult spoedig voor Uw volk verschijnen. Dan zullen de vijanden, de koningen van de wereld, tot zwijgen worden gebracht, en de naties zullen U hun gebeden aanbieden. Versnel Uw komst, lieve Jezus! Kom, overwin al onze vijanden en verlos ons.

Wat is deze antifoon dringend. Iets wat onder de aarde ligt (een wortel) staat als een standaard hoog in de hemel! Vexilia Regis Prodeunt (De standaard van de koning verschijnt) we zingen in de vastentijd ... wat een kleine wortel is tijdens de advent wordt in de vastentijd de Boom van onze verlossing.

Jesaja 11geeft ons beelden voor onze overweging vandaag. De grote profeet van Advent vertelt ons dat het koninkrijk van David zou worden vernietigd, maar niet volledig. Een wortel zou blijven. Jesse is de vader van David. David is de wortel van Jesse. David leidt naar Christus. Na de vernietiging blijft er een wortel achter. Het maakt niet uit welke uitdagingen het leven ons biedt of hoe wisselvallig de voorbijgaande wereld is, als we ons vastklampen aan deze wortel, zullen we uiteindelijk zeker overwinnen.

Jesse was de vader van koning David. God beloofde David dat zijn koninkrijk voor eeuwig zou blijven bestaan ​​- en dat God door hem en zijn zaad zijn volk zou redden en de wereld zou zegenen. Twee eeuwen na de dood van koning David sprak God door de profeet Jesaja en zei:

Jesaja 11:1-5 : Dan zal een twijg aan de stronk van Jesse ontspruiten, een scheut uit zijn wortel ontkiemen. De geest van Jahweh zal op Hem rusten: de geest van wijsheid en verstand, de geest van raad en sterkte, de geest van kennis en godsvrucht, en de vrees voor Jahweh zal hem vervullen. Niet naar uiterlijke schijn zal Hij richten, geen vonnis vellen op horen-zeggen alleen; de zwakke zal Hij recht verschaffen, eerlijk uitspraak doen voor de armen in het land. Maar de tiran zal Hij striemen met de gesel van zijn mond, de boosdoener doden met de adem van zijn lippen. Gerechtigheid is de gordel om zijn heupen, waarachtigheid de band om zijn lenden.

Jesaja spreekt ook op veel andere plaatsen van de beloofde Koning die afstamt van David – degene wiens komst we verwachten in de Advent en wiens geboorte we vieren met Kerstmis. En ook andere profeten spreken over de verwachte Koning. Van Adam en Eva tot de oproep van Abraham om zijn huis en land te verlaten en naar een land te gaan dat God hem zou tonen, en van de beloften aan Mozes in de woestijn van Sinaï tot de bouw van de Eerste Tempel in Jeruzalem door koning Salomo, heeft God beloofd bij zijn volk te zijn, bij hen te wonen en een nieuwe wereld te laten ontstaan ​​waar de wolf bij het lam zal leven en de panter bij de geit zal liggen - een wereld waar de macht van Satan zal worden verpletterd onder de hiel van het kind van Eva - een wereld waarin rechtvaardigheid zal heersen en het kwaad niet meer zal zijn. Er zal geen lijden of dood meer zijn.

De Jesse-boom
De boom van Jesse is een afbeelding in de kunst van Christus’ voorouders. Het is een afbeelding van een boom die oprijst uit Jesse van Bethlehem, de vader van koning David en is een afbeelding van een stamboom. Afbeeldingen van de afstamming van Christus uit David, kunnen vier of vijf figuren bevatten of een vijftigtal. De kronkelende takken van de boom beginnen altijd met Jesse en eindigen bovenaan met Christus.

De boom van Jesse is afkomstig uit het boek Jesaja dat de afstamming van de Messias beschrijft in een metafoor. De verschillende figuren die in het geslacht van Jezus zijn afgebeeld, zijn ontleend aan de namen die worden vermeld in het evangelie van Matteüs en Lucas.

In Christelijke kunst wordt de boom over het algemeen afgebeeld met enkele van de meest bekende personen zoals Koning David en Salomo.

De eerste voorstellingen dateren van ong. 1000 na Christus, een tonen een twijg of een bloeiende tak in de hand van Maria of Jezus, of door de profeet Jesaja of een andere voorouder. Deze voorstelling diende als herinnering aan de profetie.

De meest typische vorm van de Jesse-boom, is de figuur van Jesse te tonen, die vaak groter is dan de rest, liggend of slapend (misschien naar analogie met Adam toen zijn rib werd genomen) aan de voet van de afbeelding. Van zijn zijde of zijn navel ontspringt de stam van een boom of wijnstok, vertakkend naar beide kanten. Op de takken, die meestal omringd zijn door ranken van gebladerte, staan ​​figuren die de voorouders van Christus vertegenwoordigen. Aan de top van de stam zijn Maria en Jezus te vinden.

De H. Leo de Grote zegt in een van zijn preken: “De twijg voorspelt ongetwijfeld de H. Maagd Maria, die uit de stam van Jesse en David is voortgekomen en zwanger werd door de H. Geest en een nieuwe bloem van menselijk vlees voortbracht en een maagdelijke Moeder werd.”