Zo wordt de komende systeemcrisis gebruikt voor een wereldwijde klimaatdictatuur - Xandernieuws 9/11/2019    

Welkom in dystopia, waarin vrijheid en privacy van alle burgers ondergeschikt is gemaakt aan totalitaire neo-communistische controle door supranationale organisaties zoals de EU, de VN en het IMF

De vice voorzitter van het IPCC klimaatpanel van de VN gaf het enige tijd geleden al ruiterlijk toe: het klimaat/energiebeleid draait amper om het klimaat, maar om het herverdelen (= afbreken) van de welvaart in het Westen. Achter de schermen werken politici dan ook hard aan het beëindigen van de hegemonie van de dollar en het gebruik van fossiele brandstoffen. Na de komende megacrisis zal een monetaire herstart worden aangegrepen om totale digitale controle over ieders geld te krijgen, en vervolgens enorme belastingen te heffen die nodig zijn om een klimaatdictatuur op te richten. Aangezien de EU ernaar streeft om in of vanaf 2030 ‘fossiel vrij’ te worden, is een dystopische samenleving waarin al onze vrijheden zullen zijn afgepakt ineens heel dichtbij gekomen.

Wereldwijde gecentraliseerde planning, zowel economisch als maatschappelijk, is wat de Westerse elite wil, en waarvan de Europese Commissie in Brussel het voorfront is. Ongekozen bureaucraten in supranationale instellingen zoals de EU, de VN en het IMF streven naar onvervalste neo-communistische totale controle over ieder aspect en elk detail van ons leven. (Noot: zoals we allemaal weten is hun dictatuur gebaseerd op 3 zaken : financiële strategie die gedoemd is te mislukken door negatieve rente en opkopen van massa’s schuld - klimaatterrorisme & afbraak van de economieën - massa-immigratie & islamisering .)

Drie groepen mensen

Er zijn grofweg twee groepen mensen die zich niet of amper zorgen maken over economie en geld:

1 het gedesinteresseerde, dom gemaakte en (vaak uit vrije wil) dom gehouden grote (‘NOS/NU/DWDD’) publiek,

2 en de beleggers en investeerders. Hun levensonderhoud hangt er namelijk vanaf.

3 Een derde groep bestaat uit libertariërs (vrijheidsdenkers), klassieke economen, crypto- en goud fans, en lezers van onafhankelijke sites zoals deze, die zien dat het huidige beleid op een grote, misschien wel catastrofale crisis gaat uitlopen.

Overheden en banken weten dat de grote systeemcrisis nabij is

Wie zich daar ook grote zorgen om maken zijn de overheden en hun centrale banken. Nu zelfs extreme maatregelen zoals negatieve rente en het opkopen van € 4700 miljard aan schulden door de ECB niet hebben kunnen voorkomen dat de economie stagneert en op sommige vlakken reeds in een recessie is beland, beseffen ze dat het huidige financiële systeem niet meer werkt en zal moeten worden vervangen.

Dat wordt alleen nooit openlijk toegegeven, omdat ze het ‘vertrouwen’ van het publiek en de markten niet willen ondermijnen. Eerlijker gezegd: omdat hun kiezers zolang mogelijk onwetend moeten worden gehouden voor de zeer ingrijpende veranderingen die op stapel staan.

Nog maar weinig professionele analisten twijfelen dat die crisis eraan komt en vermoedelijk al heel dichtbij is. Er hoeft de komende maanden maar één grote bank om te vallen –zo verkeert DE systeembank  van de eurozone, Deutsche Bank, in grote problemen- en het geplande scenario gaat van start. Voor de zekerheid houden de centrale banken van Duitsland, Frankrijk en ook Nederland een flinke hoeveelheid goud achter de hand, maar dat wordt enkel gedaan als allerlaatste redmiddel, als de geplande crisis minder goed te sturen valt als men nu denkt of hoopt.

Digitalisering en twee soorten valuta

De Westerse globalisten geven namelijk verre de voorkeur aan het volledig digitaliseren van de internationale geldstromen en al het betaalverkeer, en willen gebruik gaan maken van door de staat gecontroleerde crypto valuta. Internationale handel wordt dan voortaan in deze staatscrypto’s betaald, maar deze zullen niet mogen worden gebruikt voor de interne economie, waar de euro voor blijft.

Zo kan de negatieve rente nog verder dalen, kunnen er onbeperkt schulden blijven worden gemaakt en opgekocht, en wordt ook de weg vrijgemaakt voor kapitaalcontroles. Het splitsen van de betaal- en geldstromen in feitelijk twee soorten valuta zal daarom vooral de banken, overheden en multinationals ten goede komen.

‘Fossiel vrij’ om onafhankelijk te worden van Rusland

Het klimaatbeleid, waarin wordt gestreefd naar een ‘fossiel vrije’ samenleving in 2050, maar mogelijk al veel eerder (2030), vervult in dit plan naar totale controle een centrale rol, en is vooral ingegeven vanuit het streven om de positie en invloed van Rusland, ’s werelds grootste exporteur van gas en olie (bij elkaar opgeteld), te ondermijnen. Europa wil niet meer afhankelijk zijn van Russische energie, ook al wordt er een nieuwe grote gaspijpleiding (Nordstream II) naar Duitsland aangelegd.

Hoewel 98% van onze transport en logistiek op diesel en benzine loopt, willen sommige EU-landen de verkoop van ‘fossiele’ brandstofauto’s al in 2030 verbieden. Een zogenaamd ‘emissievrije’ samenleving vergt kolossale –maar in klimaatopzicht volstrekt zinloze- investeringen, waarmee men hoopt de kwakkelende economie te stimuleren.

Tegelijkertijd worden de klimaat/energiebelastingen fors opgevoerd, maar wil men de interne koopkracht en consumptie op peil houden en aanwakkeren door ook de lonen en uitkeringen te verhogen, en ook als overheid (veel) meer geld uit te geven. ‘Dit is puur Keynesianisme,’ schrijft financieel analist Alasdair Macleod. In het UNCTAD handels- en ontwikkelingsrapport 2019 wordt letterlijk gesproken hoe zo’n ‘Global Green Deal’ kan worden gefinancierd.

Welkom in dystopia: klimaatdictatuur in oprichting

‘Het onderliggende punt is dat vrije markten op een ongekende wereldwijde schaal worden veranderd in statisch management. De ambitie is dat een paar supranationale organisaties (EU/VN/IMF, Wereldbank e.d.), die aan niemand verantwoording schuldig zijn, als een informele WERELDREGERING gaan optreden. Dat is tevens volledig in overeenstemming met hoe centrale banken waarschijnlijk hun valuta gaan herstructureren. Welkom in dystopia,’ vervolgt Macleod.

‘Het falende monetaire beleid en het versnelde afbouwen van fossielen ten gunste van ‘fossiel (/ CO2) neutrale’ energie vormen de fundamenten van deze dystopische toekomst. Het zijn voorwendselen voor nog meer inflationair beleid, en voor de snelle socialisering van de nationale economieën en privaat kapitaal.’ Zeker gezien de ontwikkelingen in Europa en Nederland is zo’n klimaatdictatuur inmiddels volop in oprichting.

Supranationale organisaties zoals de EU en VN achten zich nu al boven de nationale regeringen staan, en zullen in toenemende mate het beleid gaan bepalen. Nationale parlementen en democratieën, inclusief de Tweede Kamer, zijn er enkel nog ‘voor de show’, om bij het via de mainstream media opzettelijk dom en naïef gehouden publiek de indruk te wekken dat ze nog iets te vertellen hebben over de toekomst van hun land en samenleving.

Het op zijn allerlaatste benen wankelende, op de dollar gebaseerde fiat geldsysteem zal tijdens en na de monetaire reset van de komende megacrisis worden vervangen. De economieën die dan met instorting en massa werkloosheid worden bedreigd zal men met immense, door de staat afgedwongen ‘groene’ klimaat/energie investeringen een nieuwe boost proberen te geven.

Vrijheid en privacy – alleen te behouden als bovenstaande plannen falen?

‘Mensen die waarde hechten aan individuele vrijheid en privacy, degenen die huiveren van George Orwells ‘1984’ en Hayeks ‘De Weg naar Slavernij’, zouden wel eens een nog radicalere afloop (van de komende systeemcrisis) kunnen wensen: de complete vernietiging van dat fiat geldsysteem, en daarmee van het complete statische (bureaucratische) commando-en-controle apparaat,’ besluit Macleod.

De kans is groot dat we over enkele jaren terugkijken naar 2019 als het laatste jaar waarin het leven –ondanks tal van zorgwekkende ontwikkelingen- nog redelijk normaal leek te verlopen. Gezien het trieste gegeven dat bijna niemand de moed heeft in opstand te komen –op wat incidentele protesten van boeren en bouwers na- lijkt deze in de maak zijnde neo-communistische klimaatdictatuur onbedreigd een keihard en voldongen feit te gaan worden.