Leven in de Eindtijd

De mensen zijn zich totaal niet bewust van wat hun boven het hoofd hangt. Laten we proberen het zo kort en goed mogelijk uit te leggen, voor zover we het ook zelf enigszins weten en begrijpen, en het is de moeite waard om de uitleg te volgen tot het einde:

God als Opperwezen

God is het Opperwezen dat eeuwig leeft. Hij is het begin en het einde, het Alfa en het Omega. God bestaat uit drie Personen, een Drie-eenheid: de Vader, de Zoon en de H. Geest. God is eigenlijk zoals een familienaam. God is een geestelijk wezen, die de menselijke vorm kan aannemen. God is ook een kracht, dat Liefde is. God is ook verblinden Licht. God kan niet aanschouwd worden omdat er zoveel Licht uitgaat van Hem. God moet Zich aanpassen aan een menselijk niveau om Zich kenbaar te maken. God bezit vele eigenschappen. De belangrijkste is Liefde. Het zijn eigenschappen zoals alwetendheid, alziendheid, alom tegenwoordigheid, goedheid, barmhartigheid, mededogen, en al de rest van de deugden tot in perfectie. God kent geen tijd. Voor Hem zijn verleden, heden en toekomst één geheel. In die context moet het ‘eeuwig’ begrepen worden.

God is perfect gelukkig in Zichzelf omdat de Liefdeskracht wederzijds aanwezig tussen de Vader, de Zoon en de Geest van God. De Geest van God is ook gekend als de H. Geest. De Liefde tussen de Vader en de Zoon is zo groot dat er een Liefdeskracht als derde Persoon naast de Vader (Eerste Persoon) en de Zoon (Tweede Persoon) aanwezig is. God is van niemand afhankelijk en heeft niemand nodig. Al wat Hij schept doet Hij omdat Hij de Liefde wil weerspiegelt zien in Zijn scheppende kracht en schepping. God heeft eerst de Engelen tot stand gebracht. Het zijn perfecte wezens, die in 3 hiërarchieën zijn verdeeld met nog eens een onderverdeling per 3 rangen: de hoogste orde bestaat respectievelijk uit de serafijnen, cherubijnen en tronen; de tweede orde bestaat uit vorstendommen, machten en krachten; de laagste orde bestaat uit heerschappijen, aartsengelen en (bescherm)engelen.   

Ontstaan van het kwaad met als leider Satan

Lang geleden was er een opstand tegen God in de hemel door de Zijn dienaren, de engelen. Engelen zijn als perfecte wezens geschapen. God had ondertussen de mens en de aarde geschapen. De mens werd naar beeld en gelijkenis geschapen van God. God, die een Opperwezen van Liefde is, heeft de mens heel erg lief. Hij wilde een relatie als Vader tegenover Zijn kinderen. God beval de engelen de mens bij te staan. Lucifer, één van de leiders van de engelen, kon dit niet verteren om de mens bij te staan en voelde zich ver verheven boven hen. Bovendien wilde Hij God evenaren door ook te scheppen. Hij verzamelde een derde van de engelen, die mee in opstand kwamen tegen God. Maar ze werden in een hevige strijd verslagen door de goede engelen, die God waren trouw gebleven. Voorheen waren de opstandige engelen mooi en gelukkig. God had ze na de strijd uit de Hemel geworpen en ze kwamen terecht op aarde.

Ze kregen hun hoofdverblijfplaats in de Hel, een soort gevangenis, en het was de bedoeling dat ze daar zouden blijven. De Hel is in het binnenste van de aarde gelegen, waar ze voor altijd vervloekt zijn, en veroordeeld tot lelijkheid, pijn en ongeluk in de Hel, waar duisternis, stank, haat, vuur, tekort aan zuurstof en nog veel meer verschrikking is. Maar ze konden echter nog altijd uit de Hel ontsnappen door hun buitengewone bovennatuurlijke krachten als engel te gebruiken. Lucifers naam, dat lichtbrenger betekent, werd Satan, de prins van de duisternis en van het kwaad. Wij kennen de plaats waar hij verblijft, als de Hel. Elke tegenwerking of opstand tegen God heeft zijn prijs. Dat is een wetmatigheid. Deze gevallen engelen waren volmaakte wezens die perfect wisten dat ze hoogverraad pleegden, daarom is hun straf zo zwaar.

De mens in het Paradijs

God wil dat de plaatsen van de afgevallen engelen terug worden bevolkt en dat zullen de mensen zijn die God trouw blijven tot het einde. De mens werd geschapen met een vrije wil, en kreeg een fysiek lichaam en kon zich voortplanten. De mens had de scheppingsmogelijk gekregen om kinderen te krijgen, dankzij de liefde tussen man en vrouw. Dit in tegenstelling tot de engelen. Hij schiep eerst de man Adam, en nadien de vrouw Eva als partner. Ze leefden in het Paradijs, een grote tuin die op aarde was gelegen, waar ze onbezorgd konden leven. Hun taak bestond in het heersen over de rest van de schepselen op aarde : het dieren- en plantenrijk; en het verheerlijken en lof prijzen van God, die dikwijls bij hen vertoefde. God genoot van hun liefde voor Hem en de liefde tussen het mensenpaar.

De opstandigheid van Adam en Eva

Satan probeerde via Eva Adam door middel van zijn misleiding ook op te ruien in opstand te komen tegen God. Het lukte. Maar God strafte hen en ze riepen veel ongeluk over hen. Hun perfecte gaven werden afgepakt, ze moesten nu werken om voedsel voort te brengen, ervaarden wat pijn en lijden was en ze werden sterfelijk. De mens kreeg ook nog altijd af te rekenen met Satan en de rest van de gevallen engelen, die we kennen als demonen. Ze bleven leugens verkondigen, en valstrikken zetten voor de mens. Satan bleef de mens opruien tot opstand tegen God. Satan kon de goede engelen niet meer opruien, maar hij kon wel God treffen door Gods geliefde schepselen definitief mee te sleuren onder zijn heerschappij. Door hun verzwakking van wilsuiting kregen ze kiemen van kwaad ingeplant: ze waren geneigd om het kwaad te doen, in plaats van het goede. Het kwaad is nog altijd een gevolg van de opstand van Adam en Eva tegen God. Het kwaad kent vele vormen: haat, slechtheid, hoogmoed, vleselijke lust, machtswellust, drang naar alles wat slecht is enz. Adam en Eva waren het prototype van de mens als schepsel van God. Dat wil zeggen dat al de volgende generaties van mensen sterfelijk waren en  dezelfde zwaktes kenden. Deze zwaktes en de dood kennen we nu nog. De mens had zich door in opstand te komen tegen God verder van God verwijderd. God zag de mens nog altijd even graag, maar het kwaad dat ze pleegden door hun zwakte en de neiging tot het kwaad waren groot. Het gepleegde kwaad werd zonde genoemd. Ook dat kennen we tot op vandaag.

Vrije wil

God kon Satan onmiddellijk onschadelijk gemaakt hebben door Hem neer te bliksemen. De andere muiters zouden geϊntimideerd zijn en uit vrees God verder gehoorzamen. Hun neptrouw zou echter niet spontaan zijn en uit vrije wil. Er zou ook geen oprechte liefde voor God meer zijn. God liet dus het kwaad bestaan, naast het goede. Het was ook een test voor de mens of hij God wel echt graag zag en blijven graag zien. God volgt hetgeen Hij heeft gepland. God heeft de mens een vrije wil gegeven, en dat ongelooflijk geschenk kan Hij achteraf niet afpakken. God heeft de mens ook het eeuwig leven geschonken en dat kan Hij ook niet afpakken. Hij moest dus de mens weer helpen om met Hem te verzoenen en de mens te laten kiezen om bij God te komen. Hij vertoefde ook niet meer bij de mensen.

Ziel

De mens bestaat uit een fysiek lichaam en geest. We noemen de mens ook ziel. De ziel is de hele mens als wezen met uitzondering van de fysieke ‘verpakking’. Het hart is de motor van ons lichaam, maar uit het hart komt ook liefde voort, en de vonk van leven. Daarnaast hebben we het hoofd waar het verstand, rede en geweten worden geregeld. De mens is dus ingenieus geschapen door God. God heeft de mens niet door evolutie geschapen, maar in één keer. We stammen dus ook niet af van dieren zoals de aap.

Gods medelijden

Als er op aarde iets gemaakt is dat een productiefout vertoont, dan is het normaal dat het wordt weggegooid. God, die Liefde is, voelde nog altijd een immense liefde voor de mens, zijn geliefde schepsel, dat Hij met de beste bedoelingen had geschapen. Hij voelde een diep medelijden met de mens omdat de mens buiten Zijn wil gecorrumpeerd werd door het kwaad. De Hel was bedoeld als strafoord voor Satan en de demonen, nu ze niet meer in de Hemel werden toegelaten. Maar door de zonde en het kwaad van de mens kwam ook de mens die in opstand kwam en geen spijt had in de Hel terecht en kreeg dezelfde omstandigheden als de demonen, voor eeuwig.

Kenmerken van zonde

De mens is door de zondeval, erfzonde of val in het kwaad gemakkelijk verleid door de zonde en het kwaad door zijn neiging tot het kwaad. In feiten zijn de kiemen van het kwaad al in zich geplant. Die zwakte dat we zit in ons. We worden verleid of bekoort door Satan en zijn demonen. Het is een gevaarlijke toestand. Het is te begrijpen dat we door onze zwakheid verleid worden tot zonde, maar we hebben ook de kracht om er oprecht spijt over te hebben. De zonde uit vrije wil, niet uit zwakte opzoeken is fout.

In strikte zin is zonde: een daad van de menselijke wil die tegen de goddelijke wil ingaat. Dat leidt tot de dood (lichamelijk en geestelijk)

We kunnen van zonde spreken als er voldaan is aan drie kenmerken:

1 Het moet een ernstige of zware zaak zijn

2 De persoon moet ervan bewust zijn of de zonde op voorhand en voldoende overwegen

3 Na voldoende overweging moet de persoon bewust en in vrijheid de ernstige zonde gekozen hebben te plegen (door te doen of na te laten)