Waar is je thuis? Het is in de tuin van de Goddelijkheid temidden van de Goddelijke Emanatie. Zelfs de Tuin van Eden was enkel het begin. Adam was nog niet thuis. Hij kende God maar wist niet dat God een relatie is onder de Vader, Zoon en de H. Geest. Als Adam niet had gezondigd zou hij geleerd hebben over de drie Goddelijke Personen, de eenheid van de Personen die dezelfde Wil delen, en andere Goddelijke mysteries. Zonder deze kennis kon hij niet binnentreden in de activiteit van God, de relatie, de gelukzalige aanschouwing, de tuin van de Goddelijkheid, de Goddelijke Emanatie… thuis. Je zal weten wanneer je thuis bent. Je zult niemand moeten vragen om dit te bevestigen. Waarom zou je? Je zal bij de Vader, Jezus en de H. Geest zijn in een dynamische relatie die vitaal en inspirerend is. Je zal terug in de orde, plaats en doelstelling zijn waarvoor je werd geschapen.

Elke fase van de tocht naar huis vraagt geloof, kennis, inspanning en doorzettingsvermogen. Je wordt een unieke persoon die geschapen werd door God naar Zijn beeld en gelijkenis.

Om te begrijpen waar je je nu bevindt op deze tocht naar huis zal je een idee geven van wat er nog op de weg ligt. De eerste fases van de tocht zijn zeer gelijkaardig. Als je dichter thuis nadert, zijn de latere fases soms mysterieus.

Mensen die in de wereld leven, staan aan het begin van de tocht. Er is geen uitleg daarover nodig. Geld, bezittingen, en aardse bekommernissen vullen hun gedachten en hart. God heeft talloze wegen om deze mensen naar de start te bewegen op hun weg. Als ze reageren, kunnen ze komen in een plaats van geloof.

De H. Geest zal onophoudelijk de ziel volgen, inspireren, aan de tocht herinneren, aanmoedigen en zegenen om de vonk van geloof te doen groeien, zodat de persoon de weg naar huis verder zet. Vele Christenen kunnen vast geraken met een voet in de wereld. Er zijn honderden excuses waarom ze met tegenzin de weg verder zetten. Ze kunnen God op afstand houden omdat ze vinden dat Hij een boze Vader is, die ze voortdurend moeten plezieren. Ze kunnen een hoge dunk hebben van hun vermogens en talenten en voelen dat ze God niet nodig hebben. Ze kunnen weerbarstig zijn om hun zondige levensstijl op te geven. Ze kunnen geld of bezit liefhebben. De lijst is eindeloos. In wezen geloven ze in God, maar God is niet de God van hun leven.

Christenen die voor God leven, waarvan wordt gezegd dat ze in Christus zijn, naderen dichter tot Hem. Hun hart is voor God, zelfs als hun inspanning onvolkomen is. Ze werken eraan om te groeien in geloof. De H. Geest weet exact hoe hen van genaden te voorzien. Maar zoals altijd, moeten ze reageren op de genade. Hun leven is een constante strijd om hun menselijke wil overeen te stemmen met Gods Wil, omdat ze worstelen met hun menselijke neigingen en lust.

En dan komt de gave van de Goddelijke Wil!

Een persoon die werkelijk de gave van de Goddelijke Wil omarmt, zal een verhaal te vertellen hebben. De persoon kan misschien niet de exacte dag en uur herinneren dat hij of zij kennis maakte met de gave. Maar het duurt niet lang vooraleer men realiseert hoe belangrijk dat moment was en het met dankbaarheid te bekijken. Als de persoon blijft leven met de gave van de Goddelijke Wil, zullen de dingen werkelijk beginnen gebeuren. Elke gebeurtenis gedurende de dag, klein of groot, is belangrijk. De Goddelijke Wil is aan het werk op elk moment om de ziel verder op de weg te voeren.

Als de persoon handelingen en ronden doet en meer leert over leven in de Goddelijke Wil, zal de Goddelijke Wil de ziel ledigen van het menselijke en het vullen met het Goddelijke. Het is niet genoeg dat een persoon de gave heeft. De Goddelijke Wil moet heersen in de ziel. Er is een groot verschil. Op elk moment moet de Goddelijke Wil gedaan worden boven de menselijke wil.

Om op dit punt te geraken, moeten zielen leren leven in het huidig moment en zeer dicht bij Jezus blijven. Ze zullen door een proces van zuivering komen, een gave van het Vagevuur op aarde. Dit kan soms onaangenaam zijn, maar zelfs in momenten van terugval moeten ze volhouden. Als ze niet opgeven, zullen ze uiteindelijk leren hoe om te gaan met lijden door God te danken, totaal erin te berusten, en Zijn heilige beschikking (van Voorzienigheid) te aanbidden in het geven van het lijden. Ze zullen zelfs leren om te glimlachen doorheen het lijden, en ze als kostbare gaven te erkennen, gegeven om hun menselijkheid het best te doen lijken op Jezus’ menselijkheid.

Hier is er nog een belangrijke zaak om te onthouden over lijden: als de Goddelijke Wil het verlangt, moet jij het verlangen.

Op een keer toen Luisa niet in haar gebruikelijke staat van lijden wilde vallen, vanwege de 'oplegging' die de betrokkenheid van een priester vereisten, zei ze Jezus:

“Mijn Geliefde, U wil mij in lijden doen vallen? Doe het dan. Maar uit mijzelf wil ik mijn wil er niet inleggen. U wilt het Zelf doen. Ik zal gelukkig zijn. Maar van mijzelf wil ik niets zeggen.”

Met andere woorden, Luisa zei: “Ik wil dit lijden niet maar doe het en doe wat U wil.” Daar was Jezus niet tevreden mee. Hij antwoordde:

“Mijn dochter, wat moet Ik doen met jouw lijden zonder jouw wil? Ik weet niet wat ermee te doen, noch zullen ze Mij kunnen dienstig zijn om de Goddelijke Gerechtigheid te ontwapenen of Mijn rechtvaardige verbolgenheid te kalmeren. Omdat de wil het mooiste en kostbaarste is wat de mens heeft… Als Ik lijden wilde zonder de wil, is er zo’n overvloed van lijden in de wereld, dat Ik zoveel zou kunnen nemen als Ik wilde… Van de kleine dochter van Mijn Wil zou Ik nooit haar pijn accepteren zonder de spontaniteit van haar wil.”

Het is gemakkelijk om de goede dingen te willen die God je geeft. Maat wat met de moeilijker zaken zoals lijden? Denk aan de H. Maagd Maria toen Jezus vóór Pilatus stond. Ze moest “kruisig Hem” roepen met de rest van de menigte. Ze wist dat ze hetgeen wat de Goddelijke Wil verlangde, moest verlangen, zelfs al brak het haar hart.

Een ziel in de Goddelijke Wil moet verlangen wat de Goddelijke Wil verlangt. Jezus vertelde Luisa dat het niet een emotionele overeenkomst moet zijn, maar liever een beslissing van de menselijke wil – een fiat waar de menselijke wil zich voegt bij de Goddelijke Wil.

Het kan wat tijd vergen om lijden te omarmen maar je moet het doen. Houd je eraan en doe het zo goed je kunt. God zal je helpen. Jezus had vele gesprekken met Luisa om het lijden uit te leggen. Luisa beschrijft op een bepaald moment hoe ze een persoon zag lijden en Jezus zei haar wat ze moest zeggen om de vrouw moed in te spreken. Deze woorden zouden je ook moeten bemoedigen:

“Vertel haar als ze zich getroffen voelt door vervolging, zich verpletterd voelt, zich door lijden geplaagd voelt, ze eraan moet denken dat Ik bij haar ben, en dat wat ze lijdt, ze kan gebruiken om Mijn wonden te genezen en te verzachten... Dit is een grote eer die ik haar geef, door Mijzelf, het medicijn aan haar te geven om Mijn eigen wonden te behandelen...”