Jezus werkt terug in de werkplaats samen met Jozef

Een tijd lang bleven Jezus en Zijn Moeder in afzondering en wachtten ze tot de woede van deze mensen, die werd ingegeven door de duivel om Jozef te benijden en te vervolgen, weggeëbd was. Wanneer de rust was teruggekeerd, wenste de Hemelse Vader dat Zijn Eniggeboren Zoon zich vernederde door Zijn diensten aan te bieden aan Jozef in de werkplaats. Jezus was zeer bereidwillig en vertelde Jozef wat de Hemelse Vader van Hem wenste. De Heilige verheugde zich uitermate, want hij had reeds in Egypte ervaren welk een grote zegen het was om te werken in het gezelschap van Jezus.

Aan de andere kant besefte hij ook zijn eigen onwaardigheid, en hij beschouwde ook de vernedering van de kant van de Gods Zoon. Vandaar wanneer Jezus Zijn bereidheid manifesteerde om hem te helpen in zijn werk, Jozef zich op de grond wierp uit eerbied voor deze beschikkingen van God de Vader, en Hem dankte samen met Jezus. Nadat ze de Goddelijke Lofprijzingen hadden beëindigd, ging Jozef naar zijn werkplaats samen met Jezus.

Jozefs hart was uiterst vreugdevol met de aanwezigheid van Jezus in zijn werkplaats en hij dacht: “O, wie zou ooit hebben geloofd dat de Mensgeworden Zoon van God zich zo zou vernederen en dat ik dit grote voorrecht zou genieten? Nu zal mijn hart niet langer verdrietig zijn, zelfs al zou ik door de mensen slecht behandeld worden of uitgescholden. Ik zal ondanks alles mijn Trooster aan mijn zijde hebben. Hoe kan enige ontevredenheid mijn ziel binnendringen, terwijl ik nu de zoete smaak van het paradijs ervaar?”

Hij richtte zich tot Jezus en zei: “ O mijn Jezus, mijn lieve Zoon, Je weet reeds dat mijn verlangen erin bestaat volledig Jou ten dienste te staan, maar de Hemelse Vader heeft het anders beschikt. In gehoorzaamheid aan Hem, zal ik Jou orders geven met betrekking tot de zaken die noodzakelijk zijn. Maar zoals ik reeds heb gezegd, zal ik dit alleen doen met het oog op de vervulling van Gods Wil. Daarnaast bezorgt Jouw nederige dienstbaarheid mij de grootste verlegenheid.” Jezus moedigde daarop Jozef aan zijn eisen vrijelijk te stellen, en volgens zijn eigen verlangens, omdat ze beiden verplicht waren om de plannen van de Hemelse Vader uit te voeren.

Dit was een enorme opluchting voor Jozef. Al zijn bevelen aan Jezus kaderden in het voornemen om de goddelijke wil uit te voeren. Aan de andere kant stond de Goddelijke jongen altijd klaar om van dienst te zijn, en Hij was zeer aandachtig voor wat van Hem verwacht werd om Jozef te helpen. Hoewel Jezus wist wat Jozef nodig had, voerde Hij zelden taken rechtstreeks uit, omdat Hij wilde bevolen worden door Jozef om dit te doen, en zo nederigheid en onderdanigheid in praktijk te brengen. Tegelijk verstierf Jozef aan zichzelf door in overeenstemming te handelen met de wil van de Hemelse Vader in het geven van orders aan Zijn Zoon. Wanneer Jozef planken, onderdelen, of ander zaken nodig had, deed hij een beroep op Jezus, en Jezus gehoorzaamde hem onmiddellijk. Jezus hielp Jozef in het optillen van de zwaardere planken. Hij veegde in de werkplaats het zaagsel bijeen en plaatste verschillende werktuigen op hun plaats. Hij hielp vooral de werkplaats op orde te stellen.

Veel buren bemerkten dat Jezus Jozef hielp en werden ertoe geleid een kijkje te gaan nemen. De ongewone aantrekkelijkheid van de Goddelijke Jongen verbaasde hen, en ze verklaarden dat Jozef gezegend was. Degenen die hem hadden benijd en vervolgd, waren nu bevrijd van de hinder en ophitsing van de duivel, en toonden hun spijt. Ze verklaarden: “Ah Jozef, inderdaad, je hebt goed gekozen om elke voorzorg te nemen om zo’n waardige en dierbare Zoon te redden, en God heeft ongetwijfeld het Kind gespaard van de wreedheid van Herodes omdat Hij het verdiende. Het zou een onuitsprekelijke gruweldaad zijn geweest om zo’n aantrekkelijk en liefdevol Kind te doden.” Een aanzienlijk aantal onder hen smeekten Jozef om hen te vergeven voor de onrechtvaardige behandeling dat ze hem eerder hadden betoond. “Je bent inderdaad gezegend om zo’n Zoon te hebben,” verklaarden ze.

Het was zeer troost gevend voor Jozef zo’n opmerkingen te horen, vooral van degenen die hem eerder hadden vervolgd. Hij was zeer vriendelijk tegen hen, alsof ze hem nooit enige last hadden bezorgd. Ze waren zeer verrast bij de manifestatie van Jozefs deugd, en al hun vroegere wrok veranderde in aantrekkelijkheid. Jozef dankte God oprecht om zijn gebed te hebben verhoord en in Zijn grote Goedheid de harten van zijn vijanden te hebben veranderd.

Hij sprak tot Jezus: “O mijn dierbare, geliefde Zoon! Wat een immense troost vervult mijn hart als ik degenen zie die Jou hebben vervolgd en die nu bewogen worden door spijt en zich ten goede keren! O wat een kracht gaat er uit van Jouw aanwezigheid, want zelfs de Helse krachten worden gedwongen op afstand te blijven van degenen die ze eerder hebben bekoord en opgehitst! O wat ken Je goed de manier om harten in te palmen met Jouw bevalligheid! Ja, mijn liefste Jezus, Jij bent inderdaad zeer liefdevol en zeer gegeerd!” Jozef was vurig in zijn overweging van Jezus toen hij dit zei, en zijn ziel werd ondergedompeld in een oceaan van zoetheid.

Later, wanneer ze gingen eten, vertelde Jozef Maria van al de vreugde dat hij nu kende. Ze was verheugd met alles wat hij Haar vertelde en Ze was gelukkig Jozef zo vreugdevol te zien. Ze toonde niet dat Ze in de geest reeds op de hoogte was. Ze dankten samen God en gebruikten dan de maaltijd. Nadat Maria en Jozef enige tijd hadden doorgebracht in geestelijk gesprek met hun geliefde Jezus, gingen Jozef en Jezus terug aan het werk.

Jozef was wat verontrust wegens het feit dat door Jezus mee te nemen, Maria Zijn aanwezigheid zou moeten missen, en daarom had hij het erover met Maria. Maar Ze gaf hem de raad zich er niet druk over te maken, omdat Zij altijd Haar geluk vond in het vervullen van de Goddelijke Wil. Jozef voelde zich opgelucht toen hij terug naar de werkplaats ging. De mensen praatten over de majestueuze en vriendelijke houding van Jezus, van Zijn wellevendheid en van de diepe liefde waarmee Hij iedereen ontving. Vandaar dat er veel mensen enkel naar daar gingen om Hem te zien. Hoewel ze enkel uit nieuwsgierigheid handelden, werden ze desondanks gesticht en getroost. Jezus richtte Zijn smeekbeden tot de Hemelse Vader en verkreeg voor elk van hen vele genaden, hoewel ze er zich niet van bewust waren.

Het grote aantal mensen die in het begin een bezoek kwamen brengen, hinderden enigszins Jozefs plezier van de aanbiddelijke aanwezigheid van zijn geliefde Jezus. Toch klaagde hij nooit. Zijn liefde voor zijn naaste was zodanig dat hij zich verheugde over het feit dat anderen troost ontvingen. Hij was bereid om zich volledig de aanwezigheid van Jezus te ontzeggen om anderen het voorrecht te geven en hen te voorzien van spirituele troost, als de Hemelse Vader het wenste. Zo was zijn overeenstemming met de Goddelijke Wil.

Eens, wanneer Jozef alleen was met Jezus, maakte hij Hem kenbaar hoe verheugd hij was wanneer zijn buren gunsten verkregen voor hun ziel. Vandaar dat hij het bezoek van deze mensen verwelkomde en tevreden was om zijn eigen troost op te offeren zodat ze Zijn gezelschap konden genieten, en dat als gevolg ervan Hij meer bekend en geliefd zou worden door hen.

Er waren er velen die van de gelegenheid gebruik maakten om Jezus te zien, door werk aan Jozef te geven. De Heilige had zo de mogelijkheid om in zijn levensonderhoud te voorzien. Omdat hij niet het hart had om  werk te weigeren, werkte hij nog harder om alles op tijd af te krijgen. Hij bleef zich ook tevreden stellen met elke vergoeding dat de klant hem vrij aanbood.

Hij uitte nooit een klacht, hoewel sommige gewetenloze mensen weinig betaalden. Hij sloeg zijn ogen neer als hij hun betaling accepteerde. Hij behield enkel van zijn ontvangen geld het noodzakelijke voor hun levensonderhoud. De rest verdeelde hij aan de armen. Het was zijn genoegen te werken om aalmoezen aan bedelaars te kunnen geven. Natuurlijk ontvingen Jezus en Maria veel voldoening hiervan.

Ondanks alle werk bleef Jozef dagelijks zijn Goddelijke Lofprijzingen bidden en zich persoonlijk onderhouden met God. Hoewel hij de druk van zijn werk intens voelde, zegende God zijn inspanningen, en hij bereikte meer dan andere mensen uit zijn stiel. Hij had ook de Koning en Heerser van al de engelen bij zich en het was vanzelfsprekend dat de engelen het niet beneden hun waardigheid achtten om nu en dan hun steun te verlenen, als de gelegenheid het verlangde, om de mensen tevreden te stellen die hun artikelen snel klaar wilden hebben.

Op deze manier was de heilige Jozef in staat om iedereen tevreden te stellen. Hij was dankbaar voor deze grote gunst die God hem verleende en hij voelde zich onwaardig. Hij drukte zijn dankbaarheid tegenover Hem uit en bij elke kans oefende hij de mooie deugd van nederigheid uit, wat God zo aangenaam was.