WAT IS ZONDE

St Augustinus definieert zonde als een gedachte, woord of daad tegen Gods Wet. Zonde is in essentie een bewuste opstandigheid tegen Gods autoriteit waardoor we zelfverheerlijking verkiezen die tegen de gehoorzaamheid aan Gods Wet ingaat. Doodzonde berooft ons van Gods vriendschap en brengt een rechtvaardige straf met zich meer, ofwel hier op aarde of in het volgende leven of beide. In het sacrament van de biecht heeft God ons in zijn barmhartigheid ons voorzien van een middel tot verzoening en genezing, waardoor we kunnen hersteld worden in vriendschap met Hem.

De zonde is zowel een doodzonde als een dagelijkse zonde en kan onderverdeeld worden in:

Actuele of werkelijke zonde: een persoonlijke zonde.

Zonde uit gewoonte: door een levensstaat in onberouwvolle zonde.

Formele zonde: een bewuste en subjectieve aangerekende zonde.

Materiële zonde: een objectieve zonde die weinig of niet aangerekend wordt.

Het kwaad van elke zonde ligt erind at het een daad van de menselijke wil is die tegen de goddelijke wil ingaat als geϊnterpreteerd door ons geweten. Een verschrikkelijk vooruitzicht.

DOODZONDE

Het woord doodzonde is afgeleid van het Latijnse  woord ‘peccatum mortale’ en het is een ernstige of zware belediging of overtreding tegen Gods Wet. Deze zonde wordt doodzonde genoemd omdat het ons van al het bovennatuurlijke leven beroofd. Het betekent ook de volledige scheiding van God en eeuwige verdoemenis van de ziel van de zondaar in de Hel, indien hij geen berouw toont over deze zonde. Er zijn drie voorwaarden of criteria die nodig zijn om te spreken van een doodzonde en die de persoon schuldig maken.

1 De zonde moet een ernstige of zware zaak (of gedachte in het geweten zijn om een ernstige of zware zaak te zijn.)

2 De persoon moet ervan bewust zijn of de zonde op voorhand en voldoende overwegen

3 Na voldoende of gepaste overweging moet de persoon bewust en in vrijheid de ernstige zonde gekozen hebben te plegen, of het nu door doen of laten is.

Om te weten hoe we het onderscheid moeten maken of het een doodzonde is, moeten we de leer van de Kerk kennen door de Katechismus, de documenten van het Magisterium, de Kerkvaders en Leraars van de Kerk, theologen enz.

DAGELIJKSE ZONDE

De dagelijkse zonden is afgeleid van het Latijnse woord ‘venia’ wat vergeving betekent en het is een belediging of overtreding tegen God dat ons niet beroofd van Zijn vriendschap en heiligmakende genade maar ons verwond en onze relatie aantast met Hem.

Dagelijkse zonde, hoewel ze licht in ernst, zou zeer erntig moeten genomen worden omdat het desondanks een belediging of overtreding is tegen God en Zijn goedheid. Het wordt ‘dagelijks’ genoemd omdat het veel gemakkelijker vergeven wordt dan doodzonde.

Dagelijkse zonde heeft als effect de wil en ijver van onze naastenliefde te verminderen en als gevolg onze wil betreffende ons streven naar deugd te verzwakken. Bewuste en onberouwvolle dagelijkse zonde berooft ons van vele genaden en de toekomstige heerlijkheid en kan mogelijk leiden tot een doodzonde of de neiging ertoe. Dagelijkse zonde verdient tijdelijke straf en zal als gevolg ervan moeten uitgeboet worden door nederige offers, versterving en boetedoening in dit leven of verplicht worden  door God om verzoening te bieden voor deze zonde in het volgende leven in het Vagevuur.

MORELE TEKORTKOMINGEN

Hoewel het magisterium van de Katholieke Kerk niet direct het concept van morele tekortkoming uitlegt, zijn er vele theologen en Kerkleraars die een poging gedaan hebben door de eeuwen heen om de natuur van morele tekortkomingen uit te leggen en hoe ze zonde in het spirituele leven beinvloeden. De consencus onder de theologen bestaat erin dat een morele tekortkoming strikt gesproken geen zonde is, maar eerder een van de volgende twee zaken:

1 De bewuste verwerping of het negeren van een geinspireerde goede daad dat we kunnen en zouden moeten doen, maar niet strikt genomen moeten doen zoals misschien een bijzondere goede daad of een werk van barmhartigheid.

2 Het bewerkstelligen van een goede daad dat niet goed gedaan werd of niet zo goed uitgevoerd werd als we zouden kunnen en zouden moeten gedaan hebben zoals een goede daad die maar half werd uitgevoerd of een gebed dat niet goed werd gebeden.

Tekortkomingen zijn duidelijk geen zonden omdat een goede daad niet ophoudt om een goede daad te zijn, zelfs wanneer het niet zo goed werd uitgevoerd zoals het zou moeten gedaan geweest zijn. In essentie is een morele tekortkoming een gebrek aan mildheid van onze kant tegenover de goede God die onze totale en absolute beminnelijkheid en ijver verdient. De H. Johannes van het Kruis en St Thomas van Aquino suggereerden beiden dat het falen om een vrijwillige habituele tekortkoming te erkennen de precieze reden is waarom velen van ons geen voortuitgang boeken in het geestelijk leven.

UITPRAKEN VAN HEILIGEN OVER DE ZONDE

Degene die niet de liefde van God verkrijgt zal nauwelijks standhouden in de genade van God, want het is zeer moeilijk om zich van zonde af te keren, en enkel zich af te keren uit vrees voor kastijding. – St Alfonsus van Liguori

Ik kan niet begrijpen hoe iemand die zich bewust is van doodzonde kan lachen of blij zijn. – St Thomas van Aquino