26/2/2019 – Vervolg van de boodschap van 22/2/2019

Op 22 februari vroeg God de Vader aan alle mensen om de H. Drie-eenheid een MARS VAN HET JERICHOGEBED toe te laten. Dat wordt geestelijk gedaan door de Engelen, Heiligen en Zielen in het Vagevuur, die elke dag 7 keer, 7 dagen lang rond het Witte Huis lopen, rond New York en rond de hele aarde. Deze Mars van het Jerichogebed werd op vrijdag 22 februari gevraagd en dat het zou verder gaan tot 1 maart.

Op 25 februari was er een stemming van 53-44 in de Amerikaanse Senaat en werd de Born-Alive Abortion Survivors Protection Act tegengehouden. Dit zou dokters eisen om medische zorg te voorzien voor kinderen die levend waren geboren na een abortuspoging.

Vandaag, na de afwijzing van de wet om bescherming toe te laten voor kinderen die levend werden geboren na een abortus door de Amerikaanse Senaat, smeekte de boodschapper van deze boodschappen bij de Heer. Het antwoord dat hij kreeg was het volgende: om mensen toe te voegen aan het oorspronkelijke gebedsverzoek, zou de Mars van het Jerichogebed worden uitgebreid tot de Engelen, Heiligen en Zielen in het Vagevuur die rond elke abortuskliniek lopen in het land en in de hele wereld. En dat de Mars van het Jerichogebed toegelaten wordt om te blijven duren na de oorspronkelijke Marsdatum van 7 dagen, dat in Gods Naam gebeurt tot het kwaad is vernietigd op aarde.

We hebben meer gebedsstrijders nodig die de Hemel bestormen zodat de Mars van het Jerichogebed word toegelaten en uitgebreid wordt over de hele wereld, en vooral rond elke abortuskliniek in de VS en in de hele wereld.

Breng deze boodschap alsjeblieft over aan al degenen die je kent en smeek om gebeden zodat de Allerheiligste Drie-eenheid toelaat dat de Mars van het Jerichogebed blijft beoefend worden over de hele wereld en met inbegrip van elke abortuskliniek in de VS en in de wereld, zodat de muren van het kwaad ineenstorten.

De boodschappen hieronder werden gegeven aan een Canadese vrouw (Oase van Vrede boodschappen) als Bevestiging van de boodschappen van 22/2. Boodschap van God de Vader die de Mars van het Jerichogebed vraagt.

Oase van Vrede, 26/2

Jezus:  Kindje van Mijn H. Hart, vrede zij met jou.

Ik roep AL Mijn gebedsstrijders op: Het is waar, er is een grote Geestelijke Strijd aan de gang boven jullie – groter dan enige andere strijd in de geschiedenis van de mensheid. Het is noodzakelijk dat je de Hemel aanroept – de Vader, de Zoon en de H. Geest – de H. Drie-eenheid, de H. Moeder, de Engelen en Heiligen en de Zielen in het Vagevuur om de Mars van het Jerichogebed te doen rond de wereld:

Rond de VS en rond de 50 staten en Porto Rico, rond het Witte Huis, rond de Regeringsgebouwen, rond President Trump,

Rond Canada, rond de 10 Provincies, rond Ottawa, rond de Regeringsgebouwen, rond de Eerste Minister Trudeau,

Rond het Vaticaan, rond Jeruzalem,

Rond elke Priester, Bisschop, Kardinaal, de Pausen, al de Religieuzen in de Wereld,

Rond elke plaats waar abortus wordt gepleegd of euthanasie,

Rond onze kinderen, onze gezinnen, onze vrienden,

Rond al de gelovigen in de wereld, en rond alle ongelovigen,

Rond elk toevluchtsoord in de wereld,

Rond elk continent, elk land, elke landmassa, elke watermassa in de wereld,

Rond elke wereldleider of hoofd van de regering in de wereld,

Rond de zieken in de wereld en rond al de stervenden in de wereld, rond al de bejaarden en in de steek gelaten mensen in de wereld,

Rond ALLE Kinderen in de wereld, vooral degenen die abortus, kindermoord, satanische offers, seksueel misbruik plannen en plegen,

Rond alle militaire plaatsen, rond gevangenissen, rond plaatsen van marteling of misbruik,

Rond jullie alle trouwe gelovige gebedsstrijders. Amen.

Bid 4 Rozenkransen elke dag voor deze zegen. Amen. 

De Eeuwige Vader: Denk aan de Toren van Babel waar de mensen zo hoogmoedig waren dat ze probeerden een toren naar de Hemelen te bouwen.

Ik, de Eeuwige Vader, de Schepper, bracht hen in verwarring door hen in andere talen te laten spreken zodat ze niet meer met elkaar konden communiceren, en zo dit zondige project niet konden bouwen.

Zo zal het zelfs nu gebeuren. Amen. Amen. Amen.

Referentie: Toren van Babel Genesis 11:1-9

Alle mensen op aarde spraken eenzelfde taal en gebruikten dezelfde woorden. Nadat ze uit het oosten weggetrokken waren, vonden ze een vlakte in Sinear (nu: Sinjar) en vestigden zich daar. Zij zeiden tot elkaar: `Kom, laten wij tegels maken en ze harden in het vuur.' De tegels gebruikten zij als bouwstenen, met asfalt als mortel. Nu zeiden ze: `Laten wij een stad bouwen met een toren, waarvan de spits tot in de hemel reikt; dan krijgen wij naam en worden wij niet over de aardbodem verspreid.' 

Toen Jahwe neerdaalde om de stad en de toren die de mensen bouwden in ogenschouw te nemen, zei Hij: `Nu zijn ze een volk en spreken zij allen dezelfde taal. Wat zij nu doen is nog maar een begin; later zal geen enkel van hun plannen meer te stuiten zijn. Laten Wij neerdalen en verwarring brengen in hun taal, zodat de een niet meer verstaat wat de ander zegt.' En Jahwe dreef hen vandaar naar alle kanten de hele aardbodem over, en er kwam een einde aan de bouw van de stad. Daarom noemt men die stad Babel, want Jahwe heeft daar verwarring gebracht in de taal van alle mensen en hen vandaar over de hele aardbodem verspreid.

In de Bijbel : volgens Genesis

In Genesis wordt een zondvloed beschreven. Er wordt verteld hoe God aan Noah de opdracht gaf een ark te bouwen. Er zou een grote vloed komen die alle leven, mens en dier zou vernietigen omdat "alle mensen op aarde slecht waren" en "iedereen een verderfelijk leven leidde", behalve Noah. Van alle diersoorten nam Noah een mannetje en een wijfje aan boord. Nadat Noah met zijn vrouw en kinderen aan boord was gegaan, "braken alle bronnen van de machtige oervloed open en werden de sluizen van de hemel opengezet". Veertig dagen en nachten bleef het stortregenen, totdat het water 15 el boven de hoogste bergen uitsteeg en alle leven buiten dat in de ark was gedood. Hierna was de aarde 150 dagen met water bedekt.

Na weer veertig dagen liet Noah een raaf los, maar deze kwam niet terug. Daarna liet hij een duif los om te zien of er al ergens droog land was. De duif keerde eerst terug. Toen Noah de duif zeven dagen later weer losliet, keerde het dier terug met een jong olijfblad. Weer zeven dagen later, liet Noah de duif opnieuw los en toen kwam het dier niet meer terug. Zo wist Noah dat de wereld weer bewoonbaar was. Uiteindelijk liep de ark Noah vast op het Araratgebergte (Oost-Turkije).

De identificatie met de berg Ağri Daği in Turkije is middeleeuws. Volgens de traditie is Noah op de gelijknamige berg op de grens van het huidige Turkije en Armenië gestrand, hoewel steeds meer theologen geloven dat het één van de andere bergen in het Araratgebergte is, zoals de berg Cudi Dagh. Van Noah’s drie zoons stammen alle latere mensen af. Na afloop van de zondvloed werd de regenboog door God ingesteld als teken dat er geen zondvloed meer zou plaatsvinden. 

Chaldees (Oud-Babylonische rijk):

Volgens de verslagen van Berosus, waren er voor de Zondvloed reuzen die ontaard waren, behalve een onder hen dat vroom, wijs en voorzichtig was. Zijn naam was Noah, en hij woonde in Syrië met zijn drie zonen Sem, Japet, Chem, en hun vrouwen Tidea, Pandora, Noela, en Noegla. Uit de sterren konden ze een vernietiging voorspellen en ze begonnen een ark te bouwen. 78 jaar na de bouw ervan, zwollen de oceanen, binnenzeeën en rivieren op, en waren er vele dagen van geweldige regens. De wateren overstroomden alle bergen, en het menselijk ras verdronk, behalve Noah en zijn familie die op het schip overleefde. Het schip bleef op de top van de Gendyae of Berg rusten.

Hebreeuws:

De mensen leefden in rust en vrede, een oogst was genoeg om 40 jaar van te leven. Kinderen werden geboren na enkele dagen in plaats van 9 maand en konden onmiddellijk lopen en praten, en de mensen konden de zon en maan bevelen. Deze luiheid zorgde dat de mensen zich verwijderden van God, vooral door de zonden van lichtzinnigheid en hebzucht. God besliste om de zondaren te vernietigen, maar in zijn barmhartigheid beval hij Noah om hen te waarschuwen voor de dreiging van een Zondvloed en te prediken dat ze hun wegen moesten veranderen. Noah deed dit voor 120 jaar. God gaf de mensheid een laatste week van genade gedurende dewelke de zon in tegengestelde richting draaide, maar de goddelozen bekeerden zich niet. Ze maakten enkel Noah belachelijk omdat hij een ark bouwde. Noah leerde een ark bouwen uit een boek dat aan Adam werd gegeven door de Engel Raziel, die alle kennis bevatte.

Het boek was gemaakt uit saffieren, en Noah stak het in een gouden kistje. Gedurende de zondvloed gebruikt Noah het om aan te duiden of het dag of nacht was, omdat de zon en maan niet schenen gedurende die tijd. De Zondvloed werd veroorzaakt door mannelijke wateren uit de lucht en de vrouwelijke wateren uit de grond. God maakte gaten in de lucht zodat de wateren naar beneden kwamen door twee sterren te verwijderen van de Plejaden. Hij sloot later de gaten door twee steren te lenen van de Beer. Daarom loopt de Beer altijd de Plejaden achterna.

De dieren kwamen in de ark met zodanig veel dat Noah ze niet allen kon meenemen. Ze moesten aan de deur van de ark zitten en hij nam de dieren die neerlagen aan de deur 365 soorten reptielen en 32 soorten vogels werden meegenomen. Sinds 7 paren van elk soort rein dier werden genomen, waren de reine dieren talrijker dan de onreine dieren.

aurochs (Bos primigenius) uitgestorven voorouder van vee (1.8 m groot en een gewicht van ongeveer 1500 kg).

Een paar aurochs was zo groot dat ze moesten achteraan moesten volgen. De reus Og, koning van Bashan, was ook te groot en ontsnapte aan de Zondvloed door op de ark te zitten. Naast Noah, zijn vrouw Naamah, hun zonen en de vrouwen ervan, bevonden zich ook Leugen en Ongeluk bovenop de ark. Leugen werd eerst afgewezen toen hij zich presenteerde zonder een partner, en daarom vroeg hij Ongeluk om hen te vergezellen en hij keerde terug. Wanneer de Zondvloed begon, verzamelde de zondaars zich rond de ark en bestormden de deur, maar de wilde dieren aan boord van de ark bewaakten de deur en gingen ervoor zitten. Degenen die aan de wilde dieren waren ontsnapt kwamen om in de Zondvloed.

De ark en zijn bewoners werden een jaar lang op de wilde wateren weg en weer geslingerd, maar Noah’s grootste moeilijkheid was het voeden van al de dieren. Hij moest dag en nacht werken om zowel de dag- als nachtdieren te voederen. Wanneer Noah eens treuzelde om de leeuw voedsel te geven, kreeg hij een stoot dat ervoor zorgde dat hij lam werd voor de rest van zijn leven, en hem weerhield om als een priester te dienen. Op de 10^de dag van de maand Tammuz, stuurde Noah een raaf naar buiten, maar de raaf vond een lijk om te verscheuren en keerde niet terug. Een week later stuurde Noah een duif, en op zijn derde vlucht keerde de duif terug met een olijftak die geplukt was van de Olijfberg in Jeruzalem, want het Heilig Land had niet geleden onder de Zondvloed. Noah weende bij de verwoesting toen hij de ark verliet, en Shem bood een dankzegging; Noah kon niet celebreren wegens zijn ontmoeting met de leeuw.

Aprocriefen vertellen dat Adam had bevolen dat zijn lichaam, tezamen met goud, wierook en mirre moest aan boord genomen worden van de ark en na de Zondvloed in het midden van de aarde moest gelegd worden. God zou vandaar komen en de mensheid redden.

Genesis 6-9

Toen de mensen talrijk begonnen te worden op de aardbodem en dochters kregen, zagen de zonen van God hoe mooi de dochters van de mensen waren, en zij kozen zich uit die dochters ieder een vrouw. Maar Jahwe zei: `Mijn levensgeest zal niet altijd bij de mens blijven, want hij is maar een nietig wezen; de duur van zijn leven zal honderdtwintig jaar bedragen.' In die dagen - en ook nog daarna - leefden er reuzen op de aarde, doordat de zonen van God gemeenschap hadden gehad met de dochters van de mensen die hun zonen hadden gebaard. Zij waren de befaamde geweldenaars van de oude tijd.

Toen Jahwe zag hoezeer op de aarde de boosheid van de mensen was toegenomen en hoezeer de begeerte van hun hart de hele dag naar het kwade uitging, kreeg Hij spijt dat Hij de mens op de aarde gemaakt had, en Hij was er zeer verdrietig om. En Jahwe zei: `Ik ga de mens, die Ik geschapen heb, van de aardbodem wegvagen, zowel de mens als het vee en de kruipende dieren en de vogels in de lucht, want het spijt Mij dat Ik ze gemaakt heb.' 

Alleen Noah vond genade in de ogen van Jahwe. Dit is de geschiedenis van Noah. Noah was een rechtschapen man; hij bleef te midden van zijn tijdgenoten een onberispelijk leven leiden en hij richtte zijn schreden naar God. Noah verwekte drie zonen: Sem, Cham en Jafet. De aarde was voor de ogen van God verdorven en vol gewelddaden. En God zag hoe bedorven de aarde was, want alle mensen op de aarde gingen verkeerde wegen. God zei tot Noah: `De dagen van de mensen zijn geteld, want zij zijn er de schuld van dat de aarde vol gewelddaden is. Ik ga hen met de aarde vernietigen. Gij moet een ark van pijnhout bouwen; met riet moet gij de ark maken, en ze van binnen en van buiten met pek bestrijken. Als volgt moet gij ze maken: de ark moet driehonderd el lang zijn, vijftig el breed en dertig el hoog. Het dak dat gij op de ark aanbrengt moet een el naar buiten uitsteken. In een van de zijden moet gij een deur aanbrengen; ook moet gij een onderste, een tweede en een derde ruim maken. 

Want Ik sta op het punt een watervloed over de aarde te brengen, die alle levende wezens onder de hemel zal verdelgen; alles wat zich op de aarde bevindt, zal omkomen. Met u echter zal ik een verbond aangaan; gij moet u inschepen in de ark, met uw zonen, met uw vrouw en met de vrouwen van uw zonen. Van alle levende wezens moet gij verder een paar in de ark brengen, om ze met u samen in leven te doen blijven; een mannelijk en een vrouwelijk dier moet het zijn. Van de verschillende soorten vee, van de verschillende soorten dieren die over de grond kruipen, moet een paar met u meegaan en aldus in leven blijven. Breng verder allerlei etenswaar bijeen en leg daar een voorraad van aan, zodat gijzelf en de dieren te eten hebt.' Noah deed dit; alles wat God hem geboden had, voerde hij uit.

Jahwe zei tot Noah: 'Ga in de ark met heel uw gezin, want van dit geslacht zijt gij de enige die in mijn ogen rechtschapen is. Neem van alle reine dieren 7 paar, telkens een mannetje en een wijfje; maar van de onreine dieren een paar, telkens een mannetje en een wijfje; ook van de vogels in de lucht 7 paar, telkens een mannetje en een wijfje. Zo zult gij hun soort in stand houden op de hele aarde. Want over 7 dagen laat Ik het regenen op de aarde, 40 dagen en 40 nachten, en Ik ga alles wat bestaat, alles wat Ik gemaakt heb, van de aardbodem wegvagen.' En Noah deed alles wat Jahwe hem geboden had. 

Noah was 600 jaar, toen de vloed over de aarde kwam. Om zich te beschermen tegen het water van de vloed gingen Noah, zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen de ark binnen. Van de reine en van de onreine dieren, van de vogels en van al wat over de grond kruipt, kwamen er telkens twee, een mannelijk en een vrouwelijk dier, bij Noah in de ark, juist zoals God geboden had. En op de 7de dag stortte het water van de vloed over de aarde neer. Het was in het 600ste levensjaar van Noah, de 17de dag van de 2de maand; op die dag braken alle bronnen van de diepte los, de sluizen van de hemel gingen open, en regen viel op de aarde, 40 dagen en 40 nachten achtereen. 

Op die eigen dag ging Noah de ark binnen met Sem, Cham en Jafet, de zonen van Noah, en met zijn vrouw en de drie vrouwen van zijn zonen; en samen met hen kwamen ook al de verschillende soorten wilde beesten, al de verschillende soorten tamme dieren, al de verschillende soorten kruipende dieren, al de verschillende soorten vogels, al het gevogelte, alles wat vleugels heeft. Van alle levende wezens kwamen er telkens twee bij Noah in de ark. Er kwamen mannelijke en vrouwelijke dieren, van alle levende wezens, zoals God had geboden. En Jahwe deed de deur achter hem dicht. Veertig dagen lang hield de vloed over de aarde aan. Het water steeg en tilde de ark op, tot hoog boven de aarde. Het water nam toe en kwam hoog boven de aarde te staan, en de ark dreef op het water. 

Het water bleef zo toenemen op de aarde dat het al de hoge bergen onder de hemel bedekte. Vijftien el daarboven steeg het water, zodat het de bergen bedekte. Alle levende wezens die zich op de aarde bewogen, vogels, tamme en wilde dieren, en alle dieren die over de grond kruipen, en ook alle mensen kwamen om. Alles wat levensadem in zijn neus had, alles wat op het droge leefde, vond de dood. Al wat op de aardbodem bestond werd verdelgd: de mensen, de viervoetige dieren, de kruipende dieren en de vogels in de lucht werden van de aarde verdelgd. Alleen Noah, en die bij hem in de ark waren, bleven in leven. Het water bleef stijgen op de aarde, 150 dagen achtereen.

Toen dacht God aan Noah, en aan al de wilde en tamme dieren, die bij hem in de ark waren. En God deed over de aarde een wind gaan, waardoor het water begon te zakken. De bronnen van de diepte en de sluizen van de hemel werden gesloten, en de regen uit de hemel hield op. Het water zakte gestadig van de aarde weg. Na verloop van 150 dagen begon het te verminderen. Op de 17de dag van de 7de maand kwam de ark op de bergen van Ararat te liggen. Het water nam geleidelijk af tot de 10de maand; op de 1ste dag van de 10de maand werden de toppen van de bergen zichtbaar. Na verloop van 40 dagen opende Noah het venster dat hij in de ark had aangebracht. Hij liet een raaf los, die heen en weer bleef vliegen tot het water op de aarde was opgedroogd. Toen liet hij een duif los, om te zien of het water al van de aardbodem was weggezakt. Maar de duif vond geen plek waar haar pootjes konden rusten, en keerde bij hem terug in de ark; want het water bedekte nog heel de aardbodem.

Noah stak zijn hand uit, pakte de duif en haalde ze weer bij zich in de ark. Nu wachtte hij nog eens 7 dagen, en liet toen opnieuw een duif uit de ark los. Toen de duif tegen de avond bij hem terugkwam, droeg zij een groen olijfblad in de bek. Toen begreep Noah dat het water van de aarde weggezakt moest zijn. Hij wachtte nog eens 7 dagen, en liet toen opnieuw een duif los; maar deze duif keerde niet meer bij hem terug. In het 601ste jaar, op de 1ste dag van de 1ste maand, begon het water boven de aarde op te drogen. Nu schoof Noah het dak van de ark opzij en keek naar buiten; en zie, de aardbodem was droog. Op de 27ste dag van de 2de maand was de aarde droog. Toen sprak God tot Noah en zei: `Ga uit de ark, met uw vrouw, uw zonen en de vrouwen van uw zonen. Laat alle dieren die bij u zijn mee naar buiten komen, alle levende wezens, vogels, viervoetige dieren en kruipende dieren; dan kunnen zij weer de aarde bevolken, weer vruchtbaar zijn en talrijk worden op de aarde.' 

Toen ging Noah met zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen naar buiten. Ook alle viervoetige dieren, alle kruipende dieren, alle vogels en al wat op de grond kruipt, soort bij soort, verlieten de ark. Toen bouwde Noah een altaar ter ere van Jahwe; hij deed een keuze uit de reine dieren en uit de reine vogels, en droeg op het altaar brandoffers op. Jahwe rook de aangename geur en zei bij zichzelf: 'Nooit meer zal Ik de aardbodem vervloeken vanwege de mensen: het hart van de mens is immers geneigd tot het kwade van jongs af aan. Ook de andere levende wezens zal Ik nooit meer treffen, zoals Ik nu gedaan heb. Zolang de aarde bestaat, blijft er zaaitijd en oogsttijd, koude en hitte, zomer en winter, dag en nacht. Nooit houdt dat op.'

Toen zegende God Noah met zijn zonen en zei tot hem: `Wees vruchtbaar, word talrijk en bevolk de aarde. Er zal vrees en schrik voor u zijn bij alle dieren op de aarde, bij alle vogels in de lucht, bij alles wat op de grond kruipt en bij alle vissen in de zee; onder uw heerschappij zijn ze gesteld. Alles wat leeft en beweegt zal u tot voedsel dienen; dat alles schenk Ik u naast het groene gewas. Alleen vlees met de ziel - vlees met het bloed er nog in - moogt gij niet eten. Ook uw eigen bloed zal Ik terugeisen: van alle dieren zal Ik het terugeisen en ook van de mensen, van de mensen onderling, zal Ik het leven van de mens terugeisen. Wie het bloed van een mens vergiet, diens bloed wordt door mensen vergoten, want als zijn beeld heeft God de mens gemaakt. Wees dan vruchtbaar en word talrijk, bevolk de aarde en word er talrijk. 

God zei tot Noah en zijn zonen: `Nu ga Ik mijn verbond aan met u en met uw nageslacht, en met alle levende wezens die bij u zijn, met de vogels en de viervoetige dieren, met alle dieren van de aarde die bij u zijn, al wat uit de ark is gekomen, al het gedierte van de aarde. Ik ga met u een verbond aan, dat nooit meer enig levend wezen door het water van de vloed zal worden uitgeroeid, en dat er zich nooit meer een vloed zal voordoen om de aarde te verwoesten.' En God zei: `Dit is het teken van het verbond, dat Ik instel tussen Mij en u, en alle levende wezens die bij u zijn, voor alle geslachten. Ik zet mijn boog in de wolken; die zal het teken zijn van het verbond tussen Mij en de aarde. Wanneer Ik op de aarde de wolken samenpak en de boog in de wolken zichtbaar wordt, dan zal Ik denken aan het verbond tussen Mij en u en alle levende wezens, alles wat leven heeft. De wateren zullen nooit meer zwellen tot een vloed om al wat leeft te verdelgen. Als de boog in de wolken staat, zal Ik hem zien en daarbij denken aan het altijddurend verbond tussen God en alle levende wezens, alles wat op de aarde leeft.' En God zei tot Noah: `Dat is het teken van het verbond dat Ik heb ingesteld tussen Mij en alles wat leeft op de aarde.' 

De zonen van Noah die met hem uit de ark gekomen waren, heetten Sem, Cham en Jafet; Cham is de vader van Kanaän. Deze drie waren de zonen van Noah, en door hen werd de gehele aarde bevolkt. Noah was landbouwer en hij was de eerste die een wijngaard plantte. Toen hij van de wijn gedronken had, werd hij dronken en kwam naakt in zijn tent te liggen. Cham, de vader van Kanaän, zag de schaamte van zijn vader en vertelde het buiten aan zijn twee broers. Maar Sem en Jafet haalden een mantel, legden die op hun schouders, liepen achteruit en bedekten met afgewend gelaat de schaamte van hun vader, zodat zij de schaamte van hun vader niet zagen. Toen Noah uit zijn roes ontwaakte en te weten kwam, wat zijn jongste zoon hem had aangedaan, zei hij: `Vervloekt zij Kanaän: de minste knecht zal hij zijn van zijn broers.' En hij vervolgde: Gezegend zij Jahwe, de God van Sem, Kanaän zal zijn dienstknecht zijn! Moge God ruimte geven aan Jafet; hij moge wonen in de tenten van Sem; Kanaän zal zijn knecht zijn!' Noah leefde na de vloed nog 350 jaar. Heel de levensduur van Noah bedroeg 950 jaar. Toen stierf hij.