De H.
Familie in het Noorden van Egypte deel 5
Nog
een bekend paneel vormde de iconen van de hoofdkerk
We verlieten vlug het klooster van Pishoy om op tijd aan te
komen bij de afspraak in het Macarius klooster in de nabijheid vooraleer het
donker werd.
St
Macarius klooster
We reden op een weg dat een bos dat door mensen werd
aangelegd, doorkruiste om in het St Macarius (Abu Makar) klooster in Wadi
El-Natrun aan te komen. Het is een van de vier historische kloosters in de
Natrun woestijn, waar de H. Familie zou geweest zijn gedurende hun vlucht naar
Egypte.
We werden omringd door kleurrijke bloemen en palmbomen die
gele dadels. We werden ontvangen door Eerwaarde Macarius El-Macari, die ons
vertelde dat het monnikenleven daar begon in de 4de eeuw door St
Macarius de Grote, die zijn grot verliet in Wadi El-Natrun wanneer een groot
aantal monniken naar het gebied kwamen.
Eerwaarde Macarus vertelde ons dat het klooster de
thuishaven is van 140 monniken en dat het monastieke leven vereist dat ze God
aanbidden en werken. Daarom hebben ze aan landbouw gedaan in the gebied rond
het klooster. Er worden verschillende landbouwprodukten verbouwd zoals mangos,
bananen, dadels en olijven. Er is
ook vis, koeien en gevogelte.
St Macarius
Begraving van het lichaam van St Macarius
Versiering in het klooster
St Macarius klooster en omwalling
muurschilderingen
In een van de oude kerken van St
Macarius
De Eerwaarde vertelde ons dat de inkomsten door het verkopen van deze producten
hen in hun levensonderhoud voorziet. Ze helpen ook arme gezinnen in Noord-Egypte
met de inkomsten. De dag begint om 4 uur s ochtends met het nachtgebed, en dan
begint elke monnik zijn werk. Ze nemen wat rust op de middag, 2 uur, en dan
zetten ze hun werk verder. Ze bidden in de avond, en hun dag eindigt vroeg
omdat ze opstaan bij dageraad.
In het klooster zijn er drie oude kerken. De eerst is de
Macarius de Grote kerk. Het middelste heiligdom dateert uit de 7de
eeuw en heeft een zijheiligdom dat dateert van de 9de eeuw. Deze
kerk bevat de overblijfselen van twee boodschappers, niet alleen in het
Christendom, maar in alle religies. De eerste is Johannes de Doper, die de
Moslims Yahya, zoon van Zakaria noemen, en Elisha, die vermeld wordt in de
Koran als Al-Yasa.
De kerk bewaard hun overblijfselen in metalen cilinders.
Hun overblijfselen bevonden zich eerst in Jeruzalem, maar werden overgebracht
naar het klooster in de 10e eeuw. De Eerwaarde vertelde ook dat de
kerk overblijfselen bevat van de drie Macariussen, dat zijn drie heiligen die
Maqqar worden genoemd. Het zijn St Macarius de Grote, de stichter van het
monnikenleven in de 4de eeuw, St Macarius van Alexandrie, een
heilige in de 5de eeuw, en St Macarius, de bisschop.
De Eerwaarde nam ons dan mee naar de Kerk van de 49
martelaren. De kerk werd gesticht om de 49 monniken te herdenken die werden
gedood als ze de kerk verdedigden tegen de Berber aanvallen. Wanneer de aanval
in het klooster begon, waren er sommige monniken die ontsnapten, anderen namen
hun toevlucht in het fort. Maar deze monniken vochten dapper tot de dood. Hij
vertelde dat een van de bezoekers een visioen zag waar de engelen
bloemenkransen plaatsten op hun lichamen. Deze kerk werd gebouwd op het einde
van de 18e eeuw, hoewel ze in de 5de eeuw werden
vermoord.
De Eerwaarde nam ons nog mee naar een andere kerk die een
andere martelaar herdacht : St Abaskhiron de Soldaat. De kerk heeft een uniek,
hoge toren en gaat terug tot de 19de eeuw. Daarnaast konden we het
oude fort en een tafel zien, die we in elk klooster in Wadi El-Natrun zagen.
De Eerwaarde Macarius vertelde ons dat het belangrijkste
van het klooster niet de gebouwen was, ondanks hun historisch belang, maar de
vraag is : Volstaat God?. Hij ging verder: Wij monniken kwamen naar de wereld
en zullen het verlaten zonder een vrouw, kinderen, een carrière of sociaal
leven, maar ja, God volstaat. Gods liefde vult het hart, ziel en lichaam.
De Eerwaarde legde de nadruk dat de monniken van het
klooster proberen in de voetstappen te treden van hun Vader Matta el-Meskeen,
die de bisschop was van het klooster van 1969 tot hij stierf in 2006. Hij zei
dat het belangrijkste aspect van zijn geloof in het monnikenleven lag. Monniken
zouden zich niet mogen bezighouden met de buitenwereld, maar zouden zich moeten
richt op het gebedsleven en vasten. Ze verlieten de wereld daarvoor, volgens
Vader Macarius.
We ontmoetten een andere monnik die een pen in zijn zak had
zoals degenen die Eerwaarde Macarius had, en dit is iets bijzonders die de monniken
in dit klooster hebben. Het duidt hun bezig zijn naar het verwerven van kennis
aan. Hun klooster is het grootste klooster wat betreft publicaties en
vertalingen. Het heeft een grote
drukkerij die de werken van hun mentor, Matta El-Meskeen en zijn studenten publiceert.
We
vroegen de monnik, die anoniem wenste te blijven, over de tocht van de H.
Familie toen ze hier aankwamen.
Een
man bij de iconen van het St Macarius klooster
Hij vroeg ons de recorder af te zetten omdat het de officiële opinie van de
kerk niet vertegenwoordigde. Hij
gaf toe dat er geen sluitend bewijs is dat de H. Familie hier kwam. De
kerk citeert enkel sommige historische vertellingen hieromtrent de belangrijkste
geschriften zijn deze van Paus Theophilus, de 23ste paus van de Koptische Kerk.
We verlieten het klooster van de onderlegde monniken en
zetten onze tocht verder, maar deze keer naar Cairo. We gaan naar de plaatsen
waar er bewijs is dat de Maagd Maria langs kwam.
Wat de reporters niet hebben bezocht was het Syrische klooster, dat ook bekend staat
als Dayr al-Suryan, ook een Koptisch klooster. Het klooster ligt ongeveer 500m
ten noordwesten van het klooster van St Pishoy. Het klooster is gewijd aan
de Maagd Maria. Het klooster werd tussen de 9e en de 16e eeuw bewoond door
monniken uit Syrië. De 10e eeuwse abt Mozes van Nisibis legde
een bibliotheek aan met zo'n 250 Syrische werken, een van de grootste
verzamelingen van die tijd.
Versiering boven het altaar in de oudste kerk
In het Syrische klooster
Deel van het Syrische klooster
Het complex van het Syrische klooster
De Maagd Maria centraal in het klooster
|